Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Deze nacht is Pimmeke vredig is zijn slaap naar het hondenparadijs gegaan, de natuur heeft er zelf over beslist ik heb hem dus niet moeten laten inslapen want daar zag ik zo tegenop, ik had ooit van iemand iets gekregen als je op zijn foto klikt kan je het bekijken "openen" kiezen, niet "opslaan"(duurt 31 seconden) eerst muziek (groene blokje afzetten) (Bedankt lieve Elou voor het mooie plaatje!)
Hallo, lang geleden hé, maar ik had toch beloofd dat ik terug zou komen ! Als ik even tijd had ben ik stiekem komen lezen hoor, al zette ik dan geen reaktie, dus ik ben nog goed op de hoogte van de gebeurtenissen in blogland .Toen ik stopte schreeft ik over "tijd te kort" haha da's nu nog drie keer erger geworden!!! wat begon als een hobby (de poppenwereld) is nu uitgegroeid tot een winkeltje.In het begin waren het mensen die ik natuurlijk niet kende maar nu heb ik mijn vaste klanten. Onze garage is hier veranderd in een echt poppenmagazijn , ventje wist niet goed wat hij zag (was het vergeten te zeggen in het begin , haha) Ik heb dus nu terug een fulltime job , poppen uitpakken , aankleden soms, foto's nemen , terug inpakken , afspraken maken met de mensen die hier thuis eentje komen "adopteren" ,enz , in het begin wist ik niet waar mijn hoofd stond, ik was een en al stress, maar je geraakt eraan gewoon en nu gaat het vlotter, maar ik heb in mijn leven op korte tijd nog nooit zoveel verschillende poppen gezien. De ene is al mooier als de andere maar ieder heeft zijn smaak ,mijn privé collectie is natuurlijk nu ook een beetje uitgebreid want af en toe zet ik er stilletje een opzij voor mezelf. De kids komen met nog meer plezier naar oma , voor hen is het hier nu een "poppenparadijs" . Ik heb 14 dagen verlof genomen bij de kinesiste , het was toch slecht weer en kon buiten niet gaan stappen, het stappen is nog altijd goed, ben niks van mijn krachten verloren, wel een paar kilootjes maar dat mocht. Dus mijn dagen zijn gevuld, af en toe heb ik dan effe tijd, zoals vandaag om is iets anders te doen. Ik heb ook minder goed nieuws, onze Pim mijn klein hondje heeft het tot nu toe goed uitgehouden met zijn tumoorkes aan zijn melkkliertjes maar er is ene bijgekomen die op drie weken tijd zo groot is geworden als een sinnaasappel, een dezer dagen gaat hij openspringen want hij blijft groeien , de veearts kwam verleden week , het is nog een kwestie van dagen , hij heeft gelukkig geen pijn omdat in zo'n tumor geen zenuwen zitten, maar hij eet niet meer, hij is zo héél kalm , ik troost mezelf dan met de gedachte dat ik hem van in 1997 heb ,( weggehaald uit een asiel)en hem een mooi leventje heb kunnen geven, zijn vriendje Misha (de grote) gaat ook een probleem geven daarna, doordat hij bijkwam als puppie heeft hij met Pim een band "moeder-kind " als Pimmeke wegvalt gaat hij depressief worden, er bestaan nu allerlei middeltjes voor , maar zover zijn we nog niet we zien wel. Pim wordt niet vervangen door een andere puppy hoe graag ik ook zou willen, maar mijn gezond verstand zegt dat het beter is van niet, want dan zitten we weer vast voor een paar jaar , met 2 honden kan je moeilijk op vakantie gaan met eentje lukt dat wel. Het is jaren geleden dat we nog een wegggingen (zelfs nog geen weekendje) dus beter geen nieuwe puppy. Gelukkig heb ik nu iets om handen zodat het verdriet om Pimmeke wat minder is , maar de dag als het dan zover is , ja dan zal ik wel efkes "out" zijn me kennende . Ik wil ook iederen bedanken voor de lieve verjaardagswensen die ik mocht ontvangen het heeft me veel plezier gedaan. Zo dat was het voorlopig , nu gaan er geen 2 maanden meer tussen zijn hoor eer ik hier nog iets ga schrijven. Hier dan een paar foto's van de babytjes, soms moet je echt twee keer kijken om te zien of het geen echte baby is , zijn echte kunstwerken ! , de laatste 10 foto's zijn mijn kindjes, haha ! knuffel en tot gauw !
Na lang vele nachtjes wakker liggen nadenken en twijfelen heb ik besloten om een tijdje met mijn blogje te stoppen. Ik vind het zelf ook spijtig maar ik doe het niet graag meer. Mijn inspiratie is uitgeput, als je een blogje hebt vind ik dat je het regelmatig moet bijwerken , ik heb tijd te kort, een dag zou bij mij 24 uur moeten duren, het werd me allemaal teveel. Jullie zullen het al wel gemerkt hebben dat het stilletje bergaf ging, ik kon niet meer regelmatig bijwerken, geen bezoekjes meer afleggen, Ludovicus die lieve man moest me telkens een duwtje komen geven om toch maar iets op m'n blogje te zetten, zo werkt het niet hé. Ik wilde het goed doen net als vroeger maar kan het niet meer opbrengen, echt niet. Ik doe mijn blogje nog niet weg, wie weet herbegin ik wel als ik er klaar voor ben. Ik wil al die lieve mensen bedanken, ik ga geen namen noemen schrik er een paar te vergeten , voor de muziek zorg ik wel verder (diegenen die een muziekblokje hebben weten wel wat ik bedoel) ik hou het wel in het oog. Ik wens jullie nog veel blogplezier en ik zal hier en daar nog wel gaan lezen zoals ik nog steeds deed al schreef ik geen reaktie, héle dikke knuffel en bedankt voor al de steun en lieve reakties die ik steeds mocht ontvangen, Nicole
Hier ben ik terug, kindjes zijn terug naar huis, morgen berg ik de kerstdecoratie weer op , natuurlijk ben ik weer doodmoe, zal de ouderdom zijn zeker, haha . Dat druilige weertje ben ik ook al moe , morgen start ik terug met de kiné , zal weer hard moeten werken na 14 dagen "pauze" en het zit er echt niet in, het zal wel komen zeker , we zien wel. Vanmorgen zat ik hier weer te mijmeren voor het raam, ben wel blij dat al dat feestgedoe voorbij is, en de winter mag dan zijn charme hebben geef mij maar terug het zonnetje het is ook beter voor mijn knoken. Ik moet dringend gaan bijlezen en groetjes brengen, nieuwjaar wensen dat durf ik niet meer, 't is al laat hé maar vroeger zeiden ze toch dat je de héle maand januari mocht nieuwjaar wensen dus Ik vond een mooie tekst over het zonneke , we zullen daarvan allemaal wel dromen zeker nu , maar ik vrees dat we toch nog een héél tijdje zullen moeten wachten
Dicht bij elkaar op 't warme zand Lekker lui op het strand in een ander land 't Is de zomerzon
Zachte gitaar en een koele wind En verderop rolt een bal met een spelend kind 't Is de zomerzon
Zomerzon, zomerzon 'k Wou dat dat 't hele jaar lang kon Het hele jaar met al z'n dagen Zo lekker in de warme zon
Zomerzon, zomerzon Zeg me dat het waar kan zijn Te leven met 't strand en water Zeg me dat 't waar kan zijn
Zo wil ik met je leven Alleen met jou De zon wil ik je geven Alleen maar jou, maar jou, maar jou, maar jou
Lalalalalalala 't Is de zomerzon Lalalalalalala 't Is de zomerzon
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
. Dat druilige weertje ben ik ook al moe , morgen start ik terug met de kiné , zal weer hard moeten werken na 14 dagen "pauze" en het zit er echt niet in, het zal wel komen zeker 
, we zien wel. Vanmorgen zat ik hier weer te mijmeren voor het raam, ben wel blij dat al dat feestgedoe voorbij is, en de winter mag dan zijn charme hebben geef mij maar terug het zonnetje het is ook beter voor mijn knoken. Ik moet dringend gaan bijlezen en groetjes brengen, nieuwjaar wensen dat durf ik niet meer, 't is al laat hé
Ik vond een mooie tekst over het zonneke , we zullen daarvan allemaal wel dromen zeker nu , maar ik vrees dat we toch nog een héél tijdje zullen moeten wachten 
