28 november, 2008
Nadat hun motorcruiser in een heuse storm was gezonken nabij Mallorca, waren een Britse en een Belgische man verplicht hun reddingsvlot op te zoeken.
Hun jacht ging zodanig snel kopje onder dat ze noch voedsel noch drinken mee hadden kunnen nemen op hun reddingsvlot.
Enkel door een telefoontje van een verontrust thuisfront konden ze na 3 nachten uit hun hachelijke situatie worden gered.
Hun tocht van Mallorca naar Tarragona op het Spaanse vasteland zou normaal gezien minder dan 24 uren in beslag hebben genomen.
Van het moment dat hun 44 voets motorjacht Umbalika door een monstergolf werd geraakt en water begon te maken, ging alles zeer snel in zijn werk.
In een dikke 8 Bft met windstoten tot 50 knopen en in golven tot 3 meter hoog zagen ze zich verplicht het motorjacht hals over kop te verlaten.
Het jacht maakte zoveel water dat het reeds na enkele minuten was verdwenen.
Nog net tijd om een Mayday te versturen, alleen werd die om onbekende redenen door niemand opgepikt.
De 43-jarige Brit, een ervaren yachtsman met een commerciële kapiteins-licentie, moest zijn noodprocedure afbreken omdat het water in de kajuit reeds hoog gerezen was.
Hij verliet zwemmend de kajuitingang.
Maar voor een noodrantsoen, vuurpijlen of extra kledij was er geen tijd meer.
Het is woensdag 12 november.
Beide mannen lagen zowat 15 tot 20 minuten in het kolkende water vooraleer ze het reddingsvlot eindelijk opgeblazen kregen.
Nat, moe en zonder hulpmiddelen zaten ze dik in de penarie.
Ze werden immers pas donderdag op het Spaanse vasteland verwacht en waarschijnlijk zou men dan nog pas 24 uur later alarm slaan.
Pogingen om een nabij gelegen eiland te bereiken mislukten en ook een voorbij vliegende helicopter merkte hen niet op.
Twee nachten en twee dagen passeren en bij het ingaan van de derde nacht blaast de wind hen weg van de shipping lane, wat de kansen om opgemerkt te worden door een of andere cargo minimaliseert.
Gelukkig voor hen begon de vrouw van de Britse schipper heel snel ongerust te worden.
Hun zeiltocht zou een klein etmaal geduurd hebben en toch had manlief nog niet gebeld om te zeggen dat hij goed gearriveerd was, iets wat hij plichtsgetrouw wel atlijd deed.
En dus alarmeerde ze de Maritime and Coastguard Agency.
Ze kwam uit bij de Thames Coastguard, die op hun beurt het International Coastguard Liason Station in Falmouth verwittigde en zo belandde de hulp oproep bij de Spaanse kustwacht.
Onmiddellijk werd een SAR actie op touw gezet en na 4 dagen en 3 nachten werden ze door een reddingsschip in hun vlot teruggevonden, 4 en een halve mijl van het eiland van Sa Dragonera, iets ten westen van Mallorca.
De hulpdiensten hadden tegen dan een gebied van zowat 20000 vierkante km met vliegtuigen en boten doorzocht.
De Britse schipper was al redelijk onderkoeld en kon tegen dan nog nauwelijks de benen bewegen.
Moraal van het verhaal.
Zorg dat er mensen op de hoogte zijn van je zeilplannen en geef aan wanneer je opnieuw van je zal laten horen.
Voor de thuisblijvers die vermoeden dat er iets fout is gegaan, raden we aan van niet te aarzelen om de hulpdiensten te verwittigen.
Ook het belang van een kant en klare 'grab bag' mag wel duidelijk zijn.
De directeur van het Maritime Rescue Center in Palma zei dat het een mirakel was dat ze nog werden teruggevonden.
Bron: www.guardian.co.uk - watertrends.be
