06-09-2012 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

 

03-06-2012 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

03-05-2012 om 21:29 geschreven door Marleen De Smet

30-04-2012 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

28-04-2012 om 12:37 geschreven door Marleen De Smet

Dorpsgedicht Galmaarden

Op zondag 29 april wordt in de tuin van het Baljuwhuis, een gedicht van Marleen De Smet, de dorpsdichter van 2011, plechtig onthuld. Sinds enkele jaren worden van alle dorpsdichters van Galmaarden één gedicht vereeuwigd op de geklasseerde tuinmuur van het Baljuwhuis. Op zondag om 13.30 uur is het de beurt aan Marleen De Smet, de dorpsdichter van vorig jaar, om haar gedicht in aanwezigheid van tal van bezoekers, te onthullen.

Aansluitend zal op de binnenkoer van het Baljuwhuis het gedicht dat Karel De Pelsemaeker de huidige dorpsdichter van de gemeente Galmaarden, geschreven heeft ter gelegenheid van de Pajotternijen, toegelicht worden

(Uit Editiepajot).

27-04-2012 om 13:22 geschreven door Marleen De Smet

wat zich niet laat zeggen

noch baadt in gebeden

laat zich schrijven op je voorhoofd

een kruisje gaf ik jou

een hoekje hemelblauw

tussen flarden ochtenddauw

door insijpeling verrast

vloeit de gloed door je bloed

wijkt wee van weemoed

een kruisje geef ik jou

en tranen wellen dankbaar

om het gebaar voor elkaar

je plukt het teken

en in het raakpunt glanst goud

liefde, redding en kracht

een kruisje zal ik je geven

met in de fluistering heel zacht

God zegene en beware je vannacht

© Marleen De Smet

03-04-2012 om 18:02 geschreven door Marleen De Smet

Drie gedichten van Marleen op Meander (literaire e-zine)

11-03-2012 om 14:03 geschreven door Marleen De Smet

Eicel, zaadcel, embryo.

Je bent foetus.

Je drijft uit, je glijdt in

wit licht zo wit maar log stroomt

het leven door je longen.

Adem.

Je blaast de kaarsen uit, jaar na jaar.

Gezwicht voor schone schijn

staar je verbaast naar de hoogste bomen

die als bloemen de kelken keren

naar het zoemend zonlicht.

Je ademt jachtig. Je jaagt. Je raakt

opgewonden van onweer

omdat bliksem je nog niet treft,

van de hitsige blik van de zon

omdat je nog niet op de blaren zit.

Je weet alles. Je liegt niet,

oh nee, niet jij. Het eerste woord

was het zaad van de leugen.

Jij bent waarheid en

niets dan de waarheid.

Maar de stroom haalt je in.

Hij klopt je op de borst. Ja,

je raast en rent in rondjes

je staart achterna.

Ik heb geen tijd, is al wat de klok slaat.

Er is nooit tijd. Er is altijd tijd.

Er komt een tijd dat tijd

adem is.

Je wordt als de wolken

hooghartig en luchtdun,

maar week en wenensklaar

wervel je in stroom neer.

Hoor hoe het stort en stoot

en onstuimig slingert.

Storm + storm = stromen.

Het begint bij een druppel

en geen mens staat er bij stil dat

wie regen trotseert, nat wordt.

Geen mens weet nog hoe de avond,

rood als een gestoofde appel,

de voetnoten van de dag inkorft,

of hoe alles gebeurt als

men het niet verwacht.

De nacht sluit je slaap in

zoals je mond het gemurmel

van je eigen stormen

anagram van stromen.

Adem.

De pot van inzicht

wordt opengedraaid,

je lichaam weigert en luwt

en ik, ik frons je voorhoofd,

ik lees je lippen,

ik trek je na elke regel

dichterbij het besef

dat als het einde nadert

je zal denken dat het begint.

Stormen of stromen,

van leven ga je sowieso dood.

Een infuus als laatste zegen.

Nog een zalvend ogenblik.

Iemand zucht, iemand snikt.

Je drijft uit, je glijdt in

wit licht zo wit zo licht.

© Marleen De Smet

23-01-2012 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

herfst

vliegjes zwermen in

een windballade een luchtballet,

ik strek de armen, hef een hiel

en wentel in cirkels

van een pirouette

lage zon legt koperlagen

in kruinen, ik krijg vleugels

en in het wieken camoufleert

het volleerde goud

het grijs van de dagen

het spreekt voor zich

herfst legt niets uit

als zomer napraat

hij schakeert onkruid

tot stoepbloemen van de straat

© Marleen De Smet

25-11-2011 om 19:01 geschreven door Marleen De Smet

TWEE NIEUWE DICHTBUNDELS

van Demer Uitgeverij

officiële publicatiedatum: januari 2012

“Rozentuin, klavierklanken”

(6 dichteressen)

Pocketboek, 64 pagina's

Acht ongepubliceerde gedichten van zes dichteressen: Christina Guirlande, Marleen De Smet, Hannie Rouweler, Nicole Van Overstraeten, Catharina Boer en Rozemarijn van Leeuwen.

Voorwoord door de dichter/vertaler Joris Iven.

Fragment: "...Maar zo is deze bundel niet gestructureerd. Hierin maak ik kennis met dichteressen die elkaar afwisselen met één gedicht. //..//Wat is de bedoeling van deze structuur?, vraag ik me dan af. Het zou de bedoeling kunnen zijn om een soort gemeenschappelijkheid onder deze vrouwelijke dichteressen te accentueren. Allemaal vrouwen, allemaal eenzelfde poëtische stijl en thematiek. Maar dat is helemaal niet het geval. Hoewel de vrouwen afwisselend aan de beurt komen met één gedicht, wordt daarmee niet de gemeenschappelijkheid benadrukt, maar wel de verscheidenheid. En wat een verscheidenheid krijgen we hier onder ogen!"

”Spiegels, bakens”

(6 dichters)

Pocketboek, 64 pagina's

Zes dichters: Mark Meekers, Frank Decerf, Guy van Hoof, Maarten van den Elzen, Joris Iven en Frank Despriet. Met ieder acht nieuwe gedichten.

Voorwoord door de dichter/vertaler Christina Guirlande.

Een fragment: "De titel van deze bundel gedichten Spiegels, bakens, met werk van Mark Meekers, Frank Decerf, Guy van Hoof, Maarten van den Elzen, Joris Iven en Frank Despriet, deed mij spontaan denken aan enkele versregels uit Klein boek om het licht heen van Hans Andreus: ‘Ik grens aan twee kanten van het licht/…/ een spiegel kijkt in een spiegel’. Hoewel de zes dichters niet doelbewust naar deze titel toe hebben geschreven, houden zij ons een spiegel voor waarin ze naar zichzelf, naar hun omgeving, naar de samenleving kijken. Ze schetsen soms, net als in een spiegelpaleis, een niet altijd zo fraai beeld van mens en wereld. Gelukkig geeft de spiegel ook meermaals een ‘spervuur’ van kleuren weer (M.v.d.E.) en schrijven we ‘alle dagen in een andere taal’ (G.v.H.)."

Dichtbundel kan vanaf heden besteld en verzonden worden:

Demer Uitgeverij (p. bundel: € 16, incl. € 2 verzendkosten):

info@demerpress.be

Hannie Rouweler,

uitgever

24-11-2011 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

BELANGRIJK PERSBERICHT

Thierry Deleu

VOORSTELLING VAN HET

Programma:

16.30 u.        Verwelkoming door burgemeester Marc Vanden Bussche

16.45 u.        Voordracht gedichten door Ilse Chamon, woordkunstenares

17.20 u.       Kort referaat over “Gelijkwaardigheid en discriminatie in de wereld van de (Nederlandstalige) literatuur” door Thierry Deleu, auteur

17.35 u.        Overhandiging eerste exemplaar aan de burgemeester

17.45 u.        Overhandiging van de jaarboeken

+ receptie aangeboden door het gemeentebestuur van Koksijde

18.30-19 u.  Banket in Hotelschool Ter Duinen Koksijde

Thierry Deleu, eerste voorzitter van het internationaal dichtersgenootschap, schrijft in de inleiding: “Toen ik de chef hoorde zeggen dat hij bij “De 33 Meester-koks van België” behoorde, - en zag hoe zijn ogen straalden -, kreeg ik ineens een inval die tot dit boek zou leiden. Ik zou een club van “De 33 Meester-dichters van Vlaanderen” stichten! De kogel was door de kerk; er was geen ontkomen aan: de gastronomie en de kunst van het dichten vonden elkaar en het was liefde op het eerste gezicht! Het aantal “Meester-dichters” werd tot 50 uitgebreid.

Het initiatief kwam onder de ridderlijke bescherming van “De Orde van de Scheermesjes”, de eerste online ridderorde in de Lage Landen bij de zee die op een ludieke wijze haar boodschap uitdraagt. Waar kon het initiatief zich beter thuis voelen? Bovendien is het toekennen van de eretitel “Meester-dichter” té arrogant om niet het relativerende adjectief “ludiek” mee te krijgen.

Toen echter ook dichters uit Nederland belangstelling toonden voor het initiatief, werden er gesprekken gevoerd over de wenselijkheid van een uitbreiding tot “de Lage Landen bij de zee”. Na overleg werd deze optie genomen. “De 50 Meester-dichters van de Lage Landen bij de zee” was een feit.

Een “Meester-dichter” is iemand die uit bescheidenheid het woord nooit zelf in de mond neemt. Hij of zij beschouwt zichzelf veeleer als de “allerbeste tweederangsdichter”. Het initiatief is een te boek gestaafd pleidooi voor tweederangsdichters, niet omdat zij geen mooie poëzie schrijven, wel omdat ze te weinig aandacht krijgen.”

Het aantal werkende leden “Meester-dichters” is vastgelegd op maximum 50 leden. Om tot “Meester-dichter” te kunnen worden benoemd dient er onherroepelijk een periode als “solliciterende Meesterdichter” te worden doorgemaakt. Deze periode omhelst één jaar.

Dichters die minstens drie gedichten hebben gepubliceerd in een tijdschrift/e-zine of bloemlezing, ofwel gelauwerd of geprijsd werden in de Lage Landen, kunnen in aanmerking komen voor selectie en de titel van “solliciterende Meester-dichter” verwerven.

50 Nederlandstalige dichters werden geselecteerd. Vanaf heden voeren zij de eretitel van meester-dichter van het dichtersgenootschap “De 50 Meester-dichters van de Lage landen bij de zee”.

Het zijn (in alfabetische volgorde en niet volgens de datum van hun selectie):

38 Vlamingen (onder wie de Koksijdenaren Thierry Deleu, Fernand Florizoone, Jan Huyghe en Monique Verplancke) en 12 Nederlanders.

Een jaarboek

Een derde aanpassing van “De 50 Meester-dichters” komt er aan voor de periode 2011-2012-2013. Alleen bij overlijden, ontslag of klacht wordt een naam geschrapt en door een andere “Meester-dichter” vervangen.

Alle “Meester-dichters” moeten een goede reputatie hebben als mens en als dichter. Zij zijn de toekomst van het poëtisch patrimonium van de Lage Landen bij de zee.

Je kunt mij bereiken op 058/514120 of 0475/811763

Of via thierry.deleu2@telenet.be

Indien je wenst te blijven tafelen, bel mij op of stuur een mailbericht aan thierry.deleu2@telenet.be!

Ook familie, vrienden en kennissen van de meester-dichters zijn op beide activiteiten hartelijk welkom!

09-11-2011 om 20:17 geschreven door Marleen De Smet

Drie gedichten van Marleen op Meander (literaire e-zine)

 

15-10-2011 om 09:41 geschreven door Marleen De Smet

 

14-10-2011 om 11:49 geschreven door Marleen De Smet

Dichter bij mijn stad

Stadsdichters bijeengebracht door Gerard Beense

van stadsdichters en junior stadsdichters uit Nederland en Vlaanderen, ter gelegenheid van de 7^e Nationale Stadsdichterschap in Lelystad 2011.

Drie van mijn Galmaardse dorpsgedichten werden opgenomen:

1. De Mark bij de Galmaardse beek de Mark

2. Nectar en ambrozijn

3. Onze Pauwel.

 

ISBN 978-94-90834-15-9

NUR 306

06-10-2011 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

Aankondiging nieuwe dichtbundel Hannie Rouweler

“Avondluchten in Diepenbeek”

(64 blz)

door Hannie Rouweler

www.lulu.com/content/11678038

Pocketboek, 64 pagina's 

Nieuwe gedichtenbundel van Hannie Rouweler. Najaarsuitgave 2011.

ALLE GEDICHTEN ZIJN GESCHREVEN IN BELGISCH LIMBURG.

Productdetails

Bundel is te bestellen vanaf november a.s. € 15 (incl. verzendkosten binnen Nederland en België).

03-10-2011 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

Inleiding bij voorstelling 7^de roman van Thierry Deleu

(3 september 2011)

Niets is wat het lijkt

Mijnheer de eerste schepen,

Dames en heren,

Beste Thierry,

Wij vangen aan met een boek zoals we in een koud bed stappen. Wij vinden er slechts genoegen in wanneer wij er de goede sfeer in hebben geschapen: de onze. En als je een boek hebt uitgelezen, vouw je het doorgaans dicht en leg je het opzij. Met het nieuwe boek van Thierry Deleu: Niets is wat het lijkt is dat niet anders, met dat ene verschil: het blijft op de nachtkast nazinderen.

Op een kladje schreef ik: Thierry Deleu = gedichtenbundels, romans, essays, recensies, biografieën, bloemlezingen, leerboeken, schrijver, leraar, directeur, kabinetsattaché, uitgever, redacteur, ridder. Het werd meermaals en terecht herhaald: niets is Thierry Deleu vreemd.

Is het een hobby, een passie, een obsessie? Thierry is een schrijver. Een veelschrijver, zegt hij zelf. Ik noem hem een deelzame waarnemer van het hectische in de schrijversmetropool, m.a.w. als eerste voorzitter van de Meester-dichters van de Lage Landen bij de zee verenigt hij een gezelschap van bekende en minder bekende schrijvers aan wie hij kansen en een platform biedt.

In 2002 verscheen in de Creuse Trilogie de eerste roman van Thierry Deleu, met als titel Eindterm. Vandaag, 3 september 2011, is hij aan zijn zevende roman toe.

Niets is wat het lijkt telt 115 bladzijden en is het resultaat van 6 maanden schrijven. Het is geen klassieke maar een psychologische roman, omdat de nadruk wordt gelegd op het innerlijk van de karakters, op de motieven, de omstandigheden en de handelingen en gedachten van zijn personages.

De titel Niets is wat het lijkt legt -in de moraliteitsgeest van vandaag- een werkelijkheid bloot die jaren terug met de mantel van de liefde werd toegedekt. “Toen” dat waren andere tijden, andere zeden, andere gewaarwordingen en verklaringen en andere temperamenten. Mag u zich verwachten aan een volgend schandaal dat wordt blootgelegd? Ja en neen. Twee hoofd-  en enkele bijpersonages worden met begrip belicht. Geen vooroordelen, maar een bevestiging van de hypocrisie uit het verleden die u meneer en u mevrouw al jaren vermoedt. Het verhaal van de mensen samen en de mensen afzonderlijk, innerlijk en uiterlijk, hun gemoed, hun last en lust, hun seksuele honger en hunkering, hun boetedoening.

Het verhaal in een notendop

Riet en Dirk zijn de hoofdpersonages waarmee de auteur niet alleen verwarring zaait, maar verwondering oogst.

Dirk is geobsedeerd door Riet, zijn eerste lief. Om haar te benaderen gaat hij naar het schoolbal waar zij fladdert als een vlinder. Zo ook zoekt hij haar op in het klooster, waar zij als Zuster Rita zal uittreden (heel doordacht van de auteur want de H. Rita is de beschermheilige der onmogelijke zaken). Vervolgens bezoekt Dirk haar in haar flatje in Kraainem, de uitvalsbasis voor haar luxe escortewerk.

Riet is ongewoon nieuwsgierig naar het leven en maakt na een jeugdtrauma een constante stand van zaken op. Eens om de zoveel tijd valt zij ten prooi aan wat haar lichaam en geest dicteren. Vluchtend voor wie zij liefheeft gaat zij een gevecht aan met de demonen, haar boze engelen. Tijdens haar zoek- of ontdekkingstocht is zij zowel hartstochtelijk als destructief, tot zij het hoofd moet buigen voor de werkelijkheid.

Dirk is gefascineerd door de mysterieuze Riet, over wie hij zich ongedwongen ontfermt. Thierry Deleu bedient zich van Dirk om Riet voor te stellen en haar te laten zien zoals hij haar ziet: als een speelvogel, stoeipoes, non, hoer, echtgenote. Beiden, Dirk en de auteur, laten de lezer toe haar te ontdekken. Riet wordt centrum en onderwerp.

Niet is wat het lijkt zorgt ervoor dat je soms met dichtgeknepen keel de bladzijden omslaat. Misbruik, kloosterleven en prostitutie zijn de kapstokken waaraan de auteur zijn verhaal ophangt. Met verve slaagt Thierry erin de tijdsgeest accuraat te schetsen. Het taboe dat toen heerste, doorbreekt hij en laat de tijdloze ervaringen van jonge volwassenen zien.

Een grote troef is dat Thierry Deleu gaandeweg, maar zuinig, kruimeltjes rondstrooit die naar het antwoord leiden.

Naarmate je verder leest worden de karakters van de personages volledig geportretteerd in hun acties en dialogen. De korte hoofdstukken en de vlotte afwisseling tussen de dialogen zorgen ervoor dat het strakke tempo van begin tot het eind wonderwel gehandhaafd blijft.

Niets is wat het lijkt is geen lange tirade maar leest vlot, mede omdat bepaalde passages bewust vaag worden gehouden terwijl andere uitgediept worden zonder te vervallen in psychoanalyses of gezeur.

Met het aantrekken en het afstand houden tussen de personages Riet en Dirk, houdt Thierry het verhaal in constante spanning.

Het boek is gestructureerd in een verspringend perspectief wat voor sommigen het lezen bemoeilijkt, maar met een kleine moeite vindt iedere lezer zijn verhaal.

De auteur overkoepelt de hoofdpersonages en staat als het ware 'boven' het verhaal. Hij is diegene die neerziet op alles wat gebeurt. Tegelijker tijd speelt de auteur met de twee perspectieven. Dat is naar evenwicht zoeken tussen twee of meer invalshoeken, dat is een moeilijk te hanteren structuur. Toch slaagt Thierry erin op schouderhoogte te blijven en zo met de personages mee te kijken. Daardoor wordt een filmisch effect gecreëerd. Door het mozaïek van verschillende camerastandpunten ontstaat een beeld van het hele verhaal, dat tegelijker tijd intiem en universeel is.

Zij ruikt naar pas gemaaid gras / haar lippen beginnende dauw / dauwdraden waaraan vlinders zinderen. Ik voel hun vleugels trillen/ als zij kreunend openbarst / haar schoot mijn bloeiende dood.

Origineel -en ook functioneel- laat Thierry zich zien als een poëet. Bij de aanvang van elk hoofdstuk, biedt hij een kortgedicht aan. Daarmee gunt hij de lezer de tijd om zich onder te dompelen om vervolgens ontspannend verder te lezen. Want vrij snel weet u dat u niet moet afrekenen met ellenlange afgejakkerde hoofdstukken maar bondige, heldere en klare taal. Hij maakt de lezer nieuwsgierig en vergrendelt hem – wars van omringende geluiden - met de verhaallijn.

Is het boek autobiografisch?

Een schrijver verplaatst zich gemakkelijk in zijn personages, in die mate zelfs dat –als ik de auteur niet zou kennen- me zou afvragen welke figuur hem het meeste op het lijf is geschreven. We mogen niet vergeten dat schrijvers beschikken over een sterk inlevingsvermogen. Er zitten inderdaad autobiografische bouwstenen in het boek: dat zijn elementen die elke schrijver in zijn laboratorium verwerkt. Een boek is een cocktail, waarin altijd brandstof van de schrijver zal zitten, alleen weet de lezer niet dewelke.

Cover

De cover is een ontwerp van Peter Deleu, met als trekpleister een schilderij van de bekende Antwerpse kunstenares Mia Govaerts: een engelachtig en hermafrodiet archetype die de lezer gevoelig en indringend, aankijkt. Die blik zet meteen de toon voor de drie hoofdfiguren: Dirk en Riet in harmonie met elkaar verbonden. De auteur is de duif. Maar is het wel zoals het lijkt?

Waarom dit boek lezen?

Vanaf het begint grijpt het verhaal u bij de lurven en sleept u moeiteloos mee naar de slotpagina.

In Niets is wat het lijkt wordt niet oneindig gemoraliseerd maar wordt geformuleerd hoe het verder kan.

Met dit boek draagt Thierry een boodschap uit.

Is er enige overeenkomst tussen een hoer en een non? Tja, het zijn eigenlijk twee zijden van dezelfde munt. In de ene baan wordt de seksuele energie onderdrukt, in de andere baan springt zij eruit. Ik denk dat ieder mens, naast de vele andere archetypes een non en hoer in zich heeft. Het zijn oerkenmerken die we allen in ons dragen… van vóór de tijd dat Adam in de appeltjes van Eva beet.

Wacht niet te lang, het boek verdient het te worden gelezen. Thierry’s nieuwe roman is een venster op een maatschappelijk probleem dat meer en meer het daglicht ziet. Niets is wat het lijkt is zoals niets is wat het lijkt.

Thierry, ik hoop dat zowel jong als oud de weg naar je nieuwe boek zullen vinden en zoals Friedrich Nietzsche schreef: wil je iets wezenlijks bereiken: twee punten en een rechte lijn volgen… blijf uw ding doen. Van ganser harte gefeliciteerd.

Marleen De Smet

03-09-2011 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

01-08-2011 om 00:00 geschreven door Marleen De Smet

De Vallei

(blogmaster François Vermeulen)

Het gedicht “Vanzelfsprekend” werd opgenomen in “De Vallei V” bij een kunstwerk van Pauline Niks.

http://devallei.skynetblogs.be/

13-06-2011 om 10:11 geschreven door Marleen De Smet

Viviane Burssens veert met de veerman

April 2011. De nieuwe veerdam van Schellebelle werd plechtig geopend.

Ook het nieuw gebrouwde 'Schellebellebier' werd bij de inhuldiging voor het eerst geschonken.

Een gedicht van Viviane Burssens hing tussen de vele foto's en enkele gedichten van lokale (Achiel Janssens, Willy Van Doorselaer) en bekende (Hanny Michaëlis) schrijvers.

Sinds november 2009 werd de veerdienst op zijn vertrouwde plek stilgelegd en tijdelijk –vervangen door een drijvend ponton. Intussen werden grootschalige werken  opgestart die anderhalf jaar en anderhalf miljoen later ter beschikking staan van de bevolking. De veerdam in Schellebelle zorgde in 2009 voor liefst 85.000 overzetten, maar was eigenlijk moeilijk toegankelijk. Om aan dat euvel iets te verhelpen werd beslist om een drijvend ponton in de Schelde aan te brengen dat enkel op en neer kan bewegen met de stand van de Schelde tussen twee vaste peilers. Een 30-meterlange loopbrug zorgt voor de toegankelijkheid waardoor voortaan ook mindervaliden probleemloos tot aan de veerboot kunnen raken.

11-06-2011 om 09:52 geschreven door Marleen De Smet