onze mening en overtuiging en soms een relaas van een activiteit
20-07-2011
Compromis
Onze Albert had het, net zoals de kranten, over compromissen. Wat ik me afvraag is of er over wat ons recht is, en over wat al jaren is scheefgegroeid is, wel compromissen moeten gesloten worden. Het enige wat m.i. nodig is, is rechttrekken wat krom is. En dat heb ik hem niet horen zeggen.
Het
mag daarom duidelijk zijn dat als Elio Di Rupo laat weten beschikbaar te zijn,
hij dan beschikbaar is om elke poging tot verregaande staatshervorming
vakkundig af te blokken.
Het artikel is een de zoveelste analyse van de houding van de Franstalige politici, met op kop de PS, die van in het begin de zelfde was als nu.:De schijn wekken te willen meedoen met hervormingen en ondertussen in stand houden wat ze nog steeds doen: leven op kosten van de Vlamingen zonder enige verantwoording te moeten afleggen
Di Rupo wist vermoedelijk en met quasi 90 % zekerheid (zijn schatting van de eigen slaagkansen is veelzeggend!) dat N-VA neen zou zeggen aan zijn samenraapsel van deels onmogelijke voorstellen. En na het terechte en eerlijke neen van N-VA is er nu de hypocrisie van de anderen. Aan Franstalige kant was ze al lang aanwezig.
Lees daarom ook eens wat Sigfried Bracke schrijft over de 4de breuklijn: www.siegfriedbracke.be
Di Rupo knabbelt aan het Vlaams grondgebied en de vlaamse bevoegdheden.
Hopelijk zullen de Vlaamse partijen niet toelaten dat alles wat DR voorzien heeft voor de rand van Brussel (dubbele kiesbrieven en benoeming van burgemeesters door een andere instantie dan de Vlaamse regering) er niet doorkomt.
Verder kan de vraag gesteld worden - en tegelijkertijd de uiting van mijn angst - hoe Vlaams de verschillende partijen zullen reageren op de nota. In wezen is het een poging om met enkele zoethoudertjes (o.a de afschaffing van de Senaat) de Vlaamse politici te overtuigen om de nefaste structuur van België te verstevigen.
DR (lees de studiedienst van de PS) heeft er inderdaad veel werk aan besteed om bijna 100 bladzijden vol te krijgen, maar of het een waardevol werk is, zal moeten blijken.
We zijn een paar weken naar zee geweest. Het weer was de eerste week niet dat wat je in de maand juni er zou van verwachten. Maar we snoven veel zeelucht op. En dat was toch nog altijd beter dan beter dan de lucht van de groene kempen.
Omdat we voor vakantie de definitie handhaven dat we anders leven dan het dagelijkse gebeuren thuis gingen we vaak op bezoek bij de horeca. Daarbij konden we ook dankbar gebruik maken van het gratis kusttrammen. Waarvoor dank aan de Vlaamse belastingbetaler. Zodoende bezochten we een aantal restaurants en bistros buiten onze verblijfplaats. Rekening houdend met ons budget wel te verstaan.
Toch lieten we ons een keer serieus verrassen. En dan nog wel in de stad die zich zelf als koningin der badsteden noemt. Misschien juist daarom dat we gesjost* werden. Niet ver van het station, op de gekende Visserkaai, zagen we een lunch aangekondigd voor de naar ons gevoel schappelijke prijs van 19,95 euro met als samenstelling Garnaalkroketje of Oesters op ijs of ½ Kreeft Belle Vue(+7.5 ) als voorgerecht gevolgd door Gebakken zeetongetjes met gemengd slaatje en frietjes. Vooral de oesters waren aanlokkelijk. Met een ½ literflesje spuitwater kwam dat op een bedrag, dachten we aan 45. Maar eens we aan tafel zaten lieten we ons verleiden om een aperitief te nemen en bij de tongetjes een glas witte wijn klaar te zetten. Na de lunch werd er nog een koffie gevraagd.
Bij het aperitief kwam wel wat laat aangebracht een schoteltje met een lekker maatje. De oesters waren drie exemplaren nr4 en het garnaalkroketje was een kroket met heerlijke vulling. De tongetjes waren 2 sliptongetjes, klein maar fijn. De koffie was minimaal met maximale sterkte zodat we verplicht waren er veel koude melk bij te gieten om het drinkbaar te maken. Maar dan wel als lauwe koffie. Wanneer die al op was kwam er een toetje met 3 minidessertjes.
En toen kwam de rekening: 83,2 euro. Dit wil zeggen voor de lunch: 39,9 en voor alle dranken 43,3. Dat laatste kan dus wel tellen. Als les voor de toekomst voor ons zelf en de lezer volgt hier uit dat we in het vervolg de drankenkaart zullen vragen vooraleer iets te bestellen.
* gesjost is het nieuwe woord dat in de volgende editie van de 3-delige VanDale zal verschijnen. referentie De Standaard van 29 juni 2011 .
De nieuwe ombudsman van De Standaard is voor de eerste keer naar buiten gekomen met zijn bevindingingen. Hij sloeg de nagel op de kop. Maar of het zal helpen is de vraag. De journalisten - redacteurs willen immers scoren. Zelf heb ik dat ook al gemeld: de koppen van de artikels moetenvmeer vraagtekens bevatten. Koppens zijn bedoeld om aandacht te trekken, maar ze moeten dan wel de waarheid verkondigen en terzelfdertijd uitnodigen om vrder te lezen. Maar de eerste indruk (de koppen) blijft meestal hangen en door hun positieve roep blijft die meestal hangen in het geheugen. Zelfs al zijn het onwaarheden.
Sommige mensen zouden beter in de spiegel moeten kijken als ze uitspraken doen over andere personen. We ondervinden dat in soms in de eigen kring maar zien het ook in de huidige politieke moddergooiererij.
Is er buiten de huidskleur een verschil tussen Mobutu
met entourage en Franstalige Politici?
Neen!
Mobutu fulmineert
als De Gucht de waarheid zegt over de het beleid van de heerser in Congo en zijn
gedragingen tegenover zijn eigen volk, de Franstalige politici doen dat als Vic Van
Aelst iets zegt over de gedragingen en de houding van de
Franstalige politici tegenover hun Vlaamse landgenoten.
Ondertussen
hebben we een formateur die eigenlijk een preformateur is en nog maar eens wil
overdoen wat ze al dagen, maanden bezig zijn: rekken en nog eens rekken. Met de hulp van onze Albert II en de zogenaamde Vlaamse
eveneens zogenaamde progressieve partijen blijven ze in Wallonië en Brussel op
kosten van Vlaanderen de grote Jan uithangen.
De mensen aan de andere kant van de
taalgrens zijn toch onbegrijpelijk. In een land waar een misdadiger -
moordenaar kan genieten van een wet Lejeune, kan een mens die uit idealisme een
verkeerde keuze heeft gemaakt en een strijd heeft geleverd tegen de
gemeenschappelijke vijand in de URSS, of zelfs als ambtenaar die de
gemeenschap van toen ten dienste is geweest, of zich simpel als
Vlaming heeft gemanifesteerd (ook al krijgsgevangen officier) en ook daarvoor
veroordeeld is geweest, niet rekenen op enige vergevingsgezindheid.
Ik heb als puber gezien hoe na de bevrijding personen die niets met het verzet
te maken hebben gehad, onmiddellijk na de bevrijding zich sierden met een
tricolore band rond de arm en met een geweer over de schouder misdaden
tegenover onschuldige medeburgers hebben bedreven.
Sommigen zijn ginder over de taalgrens niet
alleen onbegrijpelijk, zij zijn onmenselijk en het niet waard dat ze in België
leven om van de centen te profiteren van hen die in hun ogen inciviek zijn. .
Uit de bestaande kranten kies ik de Standaard. Enerzijds uit traditie en anderzijds omdat ik er toch wel wat interessant nieuws in lees. Toch erger ik me frequent aan de manier van betiteling van sommige artikels. Meestal komt het neer op verkeerde duiding en misleiding. Een recent voorbeeld is de melding van het accident met de Brusselse taxichauffeur op Zaventem. Wat was de kop in De Standaard boven het artikel? Politie schiet op taxichauffeur. Wat had er moeten staan? Taxichauffeur rijdt in op politieagent. Zo gebeurde het al meerder keren dat op de kop van een artikel iets staat dat als een vaststaand feit wordt verkondigd terwijl het in feite over een zaak gaat waar nog veel vragen kunnen gesteld worden. Zelfs al staat er een vraagteken bij op de hoofding van het artikel, dan nog zal die hoofding bij minder kritische of toevallige lezers opvallen en in het geheugen geprent worden.
Dat is iets wat de redactie van een naar eigen zeggen kwaliteitskrant in gedachte mag houden.
In onze regio was het druk op 1 mei: de WAK in de verschillende gemeenten, de Kapelletjestocht in Grobbendonk, de erfgoeddag in Lier.
Buiten onze regio waren er de opmerkelijke uitvallen
van linkse politici en aanverwanten die zich haasten om interne problemen te
verdoezelen om N-VA te beschuldigen van arrogantie omdat onze partij het
profiteurschap binnen en buiten Vlaanderen aan de kaak stelt.
Sommige
mensen zouden best eens in de spiegel kijken als ze uitspraken over anderen
lanceren. In hun plaats was ik beschaamd toen ik het hoorde.
Volgende tekst werd ons toegezonden. Over de correctheid van het verhaal kunnen we ons niet uitspreken maar we vermoeden dat het is gebeurd zoals beschreven. Het is niet alleenstaand.
Zaterdag 26 febr 2011
Als "politieman" zou ik me waarschijnlijk steeds meer als een "idioot" gaan beschouwen !!
Waarover gaat het?
In
de nacht van vorige donderdag op vrijdag voerde de politie van Borgloon
wegcontroles uit. Plots wilde een voertuig blijkbaar ontsnappen aan een
controle en stoof de voerder weg door plankgas te geven. De politie
zette onmiddellijk de achtervolging in met een voertuig en enkele
"motards".
Tegen zeer hoge snelheden van rond de 180 kilometer per uur werden regelmatig
andere weggebruikers in gevaar gebracht. De vluchter bleek geen
gemakkelijke jongen te zijn en hield het lang vol. Via Tienen en Diest
naderde men Leuven. Daar bleken, inmiddels andere, opgeroepen
politievoertuigen de strijd te kunnen beeindigen en de vluchter klem te
rijden en tot stoppen te dwingen.
Er
bleken twee inzittenden in het voertuig te zitten en deze zetten het op
een lopen. Eén kon geklist worden en de andere is tot op heden
onvindbaar en zal het waarschijnlijk ook blijven. Tijdens de dolle rit
werden er steeds allerlei voorwerpen door het raam gezwierd waardoor
soms uiterst gevaarlijke toestanden ontstonden voor de achtervolgende
"motards". Het ging hier waarschijnlijk over voorwerpen die iets vroeger
tijdens een inbraak werden gestolen.
De dader werd aangehouden en verscheen de volgende dag vrijdag voor de onderzoeksrechter in Luik. Het gaat hier over een minderjarige allochtoon.
Bovendien weigerde deze misdadiger de naam van zijn compaan aan de onderzoeksrechter mee te delen.
Behoudens
het zich onttrekken aan een politiecontrole; het rijden met sterk
overdreven snelheden; het in gevaar brengen van vele mensen; het
veroorzaken van schade aan een politievoertuig; het feit waarschijnlijk
juist ervoor een inbraak te hebben gepleegd; het weigeren om de naam van
zijn compaan mede te delen enz enz is de kans groot dat hier twee
gevaarlijke misdadigers door het ingrijpen van de politiediensten werden
gesnapt.
Resultaat. De onderzoeksrechter liet de man op staande voet vrij en hij kon beschikken !!!!
Het
is juist wat we vreesden, verklaarde de politieinspecteur Eddy Deckers
van Borgloon, namelijk dat de gesnapte man onmiddellijk zou worden
vrijgelaten. Begrijpt U nu beste lezers waarom ons land doodziek aan het
worden is ?
Begrijpt U nu waarom er bij ons thuis reeds 11 maal werd ingebroken?
Begrijpt
U nu waarom bepaalde minderjarige allochtonen zich hier in het landje
van belofte menen te bevinden? Begrijpt U nu waarom ze zich onstrafbaar
en boven alles verheven voelen?
Zo kan het werkelijk niet verder. De publieke opinie moet worden wakker geschud.
Onderzoeksrechters zoals deze zouden moeten beschouwd worden als gevaarlijke witteboordcriminelen die de belangen van de bevolking, die hen dan nog meestal rijkelijk betaalt, schaden.
Ze zouden voor een speciale rechtbank moeten verschijnen; hun titel moeten verliezenen op staande voet zonder schadevergoeding de laan moeten worden uitgestuurd.
Indien
ik Eddy Deckers was zou ik een persconferentie geven en mijn mandaat
ter beschikking stellen van de regering. Ik zou de regering uitdagen en
haar vragen om een beslissing te nemen en te kiezen wie er nu uit moet.
Ofwel die onderzoeksrechter ofwel ik, Eddy Deckers, die als taak heeft
de openbare orde te handhaven; de verantwoordelijkheid draagt voor
meerdere politieagenten en hen moet kunnen blijven motiveren enz.
Wedden we dat onder druk van de "publieke opinie" de "overheid" snel zou weten wat ze moet beslissen!
Enkele
dagen geleden schreven we erover en gaven een reeks voorbeelden van
incidenten die meestal door een vrij onbekende persoon werden uitgelokt
maar die dramatische rampen veroorzaakten en grote veranderingen teweeg
brachten.
Wel
ik reken er op dat er eerstdaags een soort Eddy Deckers voor een
revolte van de gezagsdragers zal gaan zorgen zodat een einde kan gesteld
worden aan de wispelturigheid; lafheid en totaal gebrek van interesse
voor hun taak van een soort " circusrechters" waarvan het aantal op gevaarlijke wijze blijkt toe te nemen.
Men zegge het voort, F V G
Met vriendelijke groeten, Politiezone Bilzen-Hoeselt-Riemst
Met het rondje stenen en modder gooien naar N-VA zoals sommige politici zich nu bezig houden, beschadigen ze Vlaanderen en niet BDW. Moet het misschien nogmaals herhaald worden voor die mensen: luister naar wat de mensen van de economie nog maar eens gezegd hebben in de Zevende Dag van verleden zondag.
Bruno DL zal het mij niet kwalijk nemen dat ik hier zijn reactie in DE STANDAARD online overneem:
"Het is de generatie van oude rakkers als
Eyskens en Tobback die ervoor gezorgd heeft dat we nu met een torenhoge
schuldenlast zitten, een grendelwet die ervoor zorgt dat de Franstaligen
alles kunnen blokkeren wat Vlaanderen echt wenst en nodig heeft en die
Vlaams-Brabant hebben laten verfransen, die ons nu eens gaan komen
zeggen hoe het moet?!? Van een grenzeloze arrogantie gesproken!"
Wat lees ik in De Standaard van woensdag 13/
04/2011 na het bezoek van deFranstalige
politici aan Voka?
Het Franstalig charme-offensief naar de
ondernemers van Voka (DS, 12 april) was geen onverdeeld succes. Het was
interessant, verhelderend, conviviaal', zegt Voka-topman Luc De Bruyckere.
Maar de kloof tussen wat wij willen en wat zij bereid zijn te doen, is enorm.'
... ..
Wat N-VA vraagt is niet zo maar een losse flodder,
het is de grondstroom in Vlaanderen. Ik denk dat ze dat hier echt begrepen
hebben
Een niet zo optimistische De Bruyckere zegt
verder:
De
Franstalignen vinden dat ze al enorme inspanningen doen en in vergelijking met
2007 is dat ook zo. Maar de uitgangspunten zijn totaal verschillend. Voeg
daarbij het wantrouwen en de N-VA fobie en ik zie niet meteen hoe ze hier uit
gaan geraken.
En het zijn niet alleen de Franstalige politici die een fobie hebben, nietwaar meneer VanHengel?
De CD&V ministers, Leterne op kop,
worden nerveus.
Uit hun eigen geschiedenis leren ze echter
niets. Ze zijn begonnen in 2007 en hebben van detoenmalige belofte om met vijf minuten moed de
splitsing van BHV er door te krijgen en een serieuze verbetering van werking
van de staat er door te krijgen niets terecht gebracht. Uiteindelijk was het de
Open VLD die de stekker uittrok omdat duidelijk was dat het systeem eerst een
regering en dan onderhandelen niets opbrengt.
Als BART DE WEVER nu dezelfde fout zou
maken als premier Leterne zou ik zeggen dat hij niet slaagt. De CD&V
minister zouden moeten leren, net als onze Albert II dat zou moeten doen, de vinger op te steken naar hun Frantalige
collegas van de PS en CDH. Maar dat
durven ze niet want die lui zitten nog in de regering van lopende zaken.
Een vriend gaf me het ledenblad van LBC Kempen van januari - februari in handen.
In dat militantenbladheeft de redactie een in de
kijker hoofdartikel geplaatst met als titel De Staatshervorming
Het artikel is meer een relaas zonder echte
inhoud van een studiedag die over het thema werd gehouden.
Over het onderwerp dat aan Guido Fonteyne
werd toevertrouwd, wederzijdse vooroordelen over Walen en Vlamingen, noemt de
redacteur het een ontluisterend verhaal dat dikwijls te herleiden is tot de
economische machtsverhoudingen.
Even ontluisterend noemt hij de opsomming
die ene Frans Geerts naar voor bracht met de vergelijking van de sociale
programmas van de verschillende politieke partijen.
In het zog van de grote baas van zijn
overkoepelende vakbond, tot heden nog Cortebeeck, haast de redacteur zich om alleen de punten van het N-VA
programma, zonder enige achtergrond, op te sommen en als markant lees nefast
voor de vakbond en zijn leden naar voor te schuiven.
Met achteraf de stille verborgen wenk om
niet voor N-VA te stemmen bij eventueel nakende verkiezingen.
We nodigen de lezer dan zelf maar uit om de
standpunten van N-VA eens volledig door te nemen en vast te stellen dat deze
programmapunten bedoeld zijn om schoon schip te maken met verkeerd lopende
zaken waarvoor de vakbonden en hun lobbywerk mede verantwoordelijk zijn.
Dat
laatste schrijft de redacteur van het LBC blad niet.
Luc Tuymans is een kunstenaar, een goed schilder zegt men. Ik zal het niet tegenspreken want ik ken er te weinig van, hoewel ik er mijn gedacht over heb. Hij is dus een mens van de Cultuur. Wanneer hij zegt dat de politiek zich niet moet moeien met Cultuur, ben ik zeer geneigd om hem tegen te spreken. Stel dat er geen Minister van Cultuur is, stel dat er geen budgetten voor Cultuur zijn, stel dat er geen subsidies voor culturele werking zijn, noch landelijk noch lokaal, stel dat er geen culturele centra zijn want de politiekers mochten/mogen niet beslissen dat die er kwamen/komen, waar staat een Luc Tuymans of anderen dan?
