In onze regio was het druk op 1 mei: de WAK in de verschillende gemeenten, de Kapelletjestocht in Grobbendonk, de erfgoeddag in Lier.
Buiten onze regio waren er de opmerkelijke uitvallen
van linkse politici en aanverwanten die zich haasten om interne problemen te
verdoezelen om N-VA te beschuldigen van arrogantie omdat onze partij het
profiteurschap binnen en buiten Vlaanderen aan de kaak stelt.
Sommige
mensen zouden best eens in de spiegel kijken als ze uitspraken over anderen
lanceren. In hun plaats was ik beschaamd toen ik het hoorde.
Volgende tekst werd ons toegezonden. Over de correctheid van het verhaal kunnen we ons niet uitspreken maar we vermoeden dat het is gebeurd zoals beschreven. Het is niet alleenstaand.
Zaterdag 26 febr 2011
Als "politieman" zou ik me waarschijnlijk steeds meer als een "idioot" gaan beschouwen !!
Waarover gaat het?
In
de nacht van vorige donderdag op vrijdag voerde de politie van Borgloon
wegcontroles uit. Plots wilde een voertuig blijkbaar ontsnappen aan een
controle en stoof de voerder weg door plankgas te geven. De politie
zette onmiddellijk de achtervolging in met een voertuig en enkele
"motards".
Tegen zeer hoge snelheden van rond de 180 kilometer per uur werden regelmatig
andere weggebruikers in gevaar gebracht. De vluchter bleek geen
gemakkelijke jongen te zijn en hield het lang vol. Via Tienen en Diest
naderde men Leuven. Daar bleken, inmiddels andere, opgeroepen
politievoertuigen de strijd te kunnen beeindigen en de vluchter klem te
rijden en tot stoppen te dwingen.
Er
bleken twee inzittenden in het voertuig te zitten en deze zetten het op
een lopen. Eén kon geklist worden en de andere is tot op heden
onvindbaar en zal het waarschijnlijk ook blijven. Tijdens de dolle rit
werden er steeds allerlei voorwerpen door het raam gezwierd waardoor
soms uiterst gevaarlijke toestanden ontstonden voor de achtervolgende
"motards". Het ging hier waarschijnlijk over voorwerpen die iets vroeger
tijdens een inbraak werden gestolen.
De dader werd aangehouden en verscheen de volgende dag vrijdag voor de onderzoeksrechter in Luik. Het gaat hier over een minderjarige allochtoon.
Bovendien weigerde deze misdadiger de naam van zijn compaan aan de onderzoeksrechter mee te delen.
Behoudens
het zich onttrekken aan een politiecontrole; het rijden met sterk
overdreven snelheden; het in gevaar brengen van vele mensen; het
veroorzaken van schade aan een politievoertuig; het feit waarschijnlijk
juist ervoor een inbraak te hebben gepleegd; het weigeren om de naam van
zijn compaan mede te delen enz enz is de kans groot dat hier twee
gevaarlijke misdadigers door het ingrijpen van de politiediensten werden
gesnapt.
Resultaat. De onderzoeksrechter liet de man op staande voet vrij en hij kon beschikken !!!!
Het
is juist wat we vreesden, verklaarde de politieinspecteur Eddy Deckers
van Borgloon, namelijk dat de gesnapte man onmiddellijk zou worden
vrijgelaten. Begrijpt U nu beste lezers waarom ons land doodziek aan het
worden is ?
Begrijpt U nu waarom er bij ons thuis reeds 11 maal werd ingebroken?
Begrijpt
U nu waarom bepaalde minderjarige allochtonen zich hier in het landje
van belofte menen te bevinden? Begrijpt U nu waarom ze zich onstrafbaar
en boven alles verheven voelen?
Zo kan het werkelijk niet verder. De publieke opinie moet worden wakker geschud.
Onderzoeksrechters zoals deze zouden moeten beschouwd worden als gevaarlijke witteboordcriminelen die de belangen van de bevolking, die hen dan nog meestal rijkelijk betaalt, schaden.
Ze zouden voor een speciale rechtbank moeten verschijnen; hun titel moeten verliezenen op staande voet zonder schadevergoeding de laan moeten worden uitgestuurd.
Indien
ik Eddy Deckers was zou ik een persconferentie geven en mijn mandaat
ter beschikking stellen van de regering. Ik zou de regering uitdagen en
haar vragen om een beslissing te nemen en te kiezen wie er nu uit moet.
Ofwel die onderzoeksrechter ofwel ik, Eddy Deckers, die als taak heeft
de openbare orde te handhaven; de verantwoordelijkheid draagt voor
meerdere politieagenten en hen moet kunnen blijven motiveren enz.
Wedden we dat onder druk van de "publieke opinie" de "overheid" snel zou weten wat ze moet beslissen!
Enkele
dagen geleden schreven we erover en gaven een reeks voorbeelden van
incidenten die meestal door een vrij onbekende persoon werden uitgelokt
maar die dramatische rampen veroorzaakten en grote veranderingen teweeg
brachten.
Wel
ik reken er op dat er eerstdaags een soort Eddy Deckers voor een
revolte van de gezagsdragers zal gaan zorgen zodat een einde kan gesteld
worden aan de wispelturigheid; lafheid en totaal gebrek van interesse
voor hun taak van een soort " circusrechters" waarvan het aantal op gevaarlijke wijze blijkt toe te nemen.
Men zegge het voort, F V G
Met vriendelijke groeten, Politiezone Bilzen-Hoeselt-Riemst
Met het rondje stenen en modder gooien naar N-VA zoals sommige politici zich nu bezig houden, beschadigen ze Vlaanderen en niet BDW. Moet het misschien nogmaals herhaald worden voor die mensen: luister naar wat de mensen van de economie nog maar eens gezegd hebben in de Zevende Dag van verleden zondag.
Bruno DL zal het mij niet kwalijk nemen dat ik hier zijn reactie in DE STANDAARD online overneem:
"Het is de generatie van oude rakkers als
Eyskens en Tobback die ervoor gezorgd heeft dat we nu met een torenhoge
schuldenlast zitten, een grendelwet die ervoor zorgt dat de Franstaligen
alles kunnen blokkeren wat Vlaanderen echt wenst en nodig heeft en die
Vlaams-Brabant hebben laten verfransen, die ons nu eens gaan komen
zeggen hoe het moet?!? Van een grenzeloze arrogantie gesproken!"
Wat lees ik in De Standaard van woensdag 13/
04/2011 na het bezoek van deFranstalige
politici aan Voka?
Het Franstalig charme-offensief naar de
ondernemers van Voka (DS, 12 april) was geen onverdeeld succes. Het was
interessant, verhelderend, conviviaal', zegt Voka-topman Luc De Bruyckere.
Maar de kloof tussen wat wij willen en wat zij bereid zijn te doen, is enorm.'
... ..
Wat N-VA vraagt is niet zo maar een losse flodder,
het is de grondstroom in Vlaanderen. Ik denk dat ze dat hier echt begrepen
hebben
Een niet zo optimistische De Bruyckere zegt
verder:
De
Franstalignen vinden dat ze al enorme inspanningen doen en in vergelijking met
2007 is dat ook zo. Maar de uitgangspunten zijn totaal verschillend. Voeg
daarbij het wantrouwen en de N-VA fobie en ik zie niet meteen hoe ze hier uit
gaan geraken.
En het zijn niet alleen de Franstalige politici die een fobie hebben, nietwaar meneer VanHengel?
De CD&V ministers, Leterne op kop,
worden nerveus.
Uit hun eigen geschiedenis leren ze echter
niets. Ze zijn begonnen in 2007 en hebben van detoenmalige belofte om met vijf minuten moed de
splitsing van BHV er door te krijgen en een serieuze verbetering van werking
van de staat er door te krijgen niets terecht gebracht. Uiteindelijk was het de
Open VLD die de stekker uittrok omdat duidelijk was dat het systeem eerst een
regering en dan onderhandelen niets opbrengt.
Als BART DE WEVER nu dezelfde fout zou
maken als premier Leterne zou ik zeggen dat hij niet slaagt. De CD&V
minister zouden moeten leren, net als onze Albert II dat zou moeten doen, de vinger op te steken naar hun Frantalige
collegas van de PS en CDH. Maar dat
durven ze niet want die lui zitten nog in de regering van lopende zaken.
Een vriend gaf me het ledenblad van LBC Kempen van januari - februari in handen.
In dat militantenbladheeft de redactie een in de
kijker hoofdartikel geplaatst met als titel De Staatshervorming
Het artikel is meer een relaas zonder echte
inhoud van een studiedag die over het thema werd gehouden.
Over het onderwerp dat aan Guido Fonteyne
werd toevertrouwd, wederzijdse vooroordelen over Walen en Vlamingen, noemt de
redacteur het een ontluisterend verhaal dat dikwijls te herleiden is tot de
economische machtsverhoudingen.
Even ontluisterend noemt hij de opsomming
die ene Frans Geerts naar voor bracht met de vergelijking van de sociale
programmas van de verschillende politieke partijen.
In het zog van de grote baas van zijn
overkoepelende vakbond, tot heden nog Cortebeeck, haast de redacteur zich om alleen de punten van het N-VA
programma, zonder enige achtergrond, op te sommen en als markant lees nefast
voor de vakbond en zijn leden naar voor te schuiven.
Met achteraf de stille verborgen wenk om
niet voor N-VA te stemmen bij eventueel nakende verkiezingen.
We nodigen de lezer dan zelf maar uit om de
standpunten van N-VA eens volledig door te nemen en vast te stellen dat deze
programmapunten bedoeld zijn om schoon schip te maken met verkeerd lopende
zaken waarvoor de vakbonden en hun lobbywerk mede verantwoordelijk zijn.
Dat
laatste schrijft de redacteur van het LBC blad niet.
Luc Tuymans is een kunstenaar, een goed schilder zegt men. Ik zal het niet tegenspreken want ik ken er te weinig van, hoewel ik er mijn gedacht over heb. Hij is dus een mens van de Cultuur. Wanneer hij zegt dat de politiek zich niet moet moeien met Cultuur, ben ik zeer geneigd om hem tegen te spreken. Stel dat er geen Minister van Cultuur is, stel dat er geen budgetten voor Cultuur zijn, stel dat er geen subsidies voor culturele werking zijn, noch landelijk noch lokaal, stel dat er geen culturele centra zijn want de politiekers mochten/mogen niet beslissen dat die er kwamen/komen, waar staat een Luc Tuymans of anderen dan?
Doelman Stijnen en Lieten. Waar ligt het verschil?
Ondertussen (21 februari) is bekend dat doelman
Stijnen en Club Brugge in onderling overleg uit mekaar gaan. Zou Lieten
niet beter hetzelfde doen bij de Vlaamse regering.
De inspanningen van Caroline G. en haar
partijgenoot JVDL om media-aandacht te krijgen zinken in het niets met de
gelekte e-mail van de Vlaamse Minister van SPa-signatuur met ongehoorde en
zelfs onbeschofte uitlatingen over haar collega's en zelfs over de Vlaamse
regering waar ze zelf deel van uitmaakt. Over nestbevuiling gesproken. Excuses achteraf veranderen niets aan
de schade die een dergelijk misprijzen voor Vlaanderen en de eigen Vlaamse regering
veroorzaakt.
Los daarvan heb ik zo het vermoeden dat dit
een zoveelste georkestreerde actie is van de SPa om ook schade toe te brengen
aan de positie van de Vlaamse kant van de onderhandelingstafel voor een federale
regeringsvorming en staatshervorming. Ik hoop dat mijn vermoeden onjuist is.
Maar het kwaad is geschied en daar zal Vlaamshatende
francofonie gretig op inpikken.
Waarom Bracke nu zo belaagd wordt, en daarmee viseren de media natuurlijk N-VA, is mij een vraagteken. Bracke was eerst en vooral geen mandataris van een andere partij, mogelijks wel lid. Maar wat heeft dat in godsnaam te maken met zijn huidige standpunten. In de eerste plaats wens ik hem proficiat dat hij durft veranderen en in de tweede plaats vraag ik aan de lui die er nu een halszaak van maken waarom ze zo niet tekeer zijn gegaan wanneer sommige VU leden - mandatarissen naar de liberalen zijn overgestapt Het antwoord is eenvoudig: zoveel mogelijk N-VA proberen te beschadigen en het Vlaams bewustzijn te onderdrukken bij de kiezer.
De lui van het ACV volgen de media in die hetze tegen de partijen die ze te Vlaams vinden.
Reynders heeft in het verleden getoond dat hij het goed kan uitleggen maar ook dat zijn prestaties niet al te hoog mogen ingeschat worden. De keuze van D.R. is misschien toch niet zo onlogisch voor de gekke toestand. Het was zijn Vlaamse (?) collega die de stekker er uittrok, nu kan een Waalse liberaal proberen de stekker er terug in te steken. Maar ik vrees dat de differentiaalschakelaar vlug zal uitvallen.
De Vlaamse balie pleit voor splitsing van Justitie volgens de gemeenschappen. De Franstalige advocaten willen ook een splitsing, maar volgens de gewesten. En ik die altijd dacht dat justitie over de daden van personen handelt, en dus persoonsgebonden materie is. Dit laatste hoort toch bij de gemeenschappen?
Ik heb geen 99 dagen nodig gehad, en ook geen 228 om te weten hoe hypocriet de Franstalige politici zijn. En ongelukkig zijn daar een aantal Vlaamse (?) politiekers nog altijd niet van overtuigd. Zij willen immers geen staatshervorming, hoe luid ze ook roepen dat ze dat wel willen.
En nu nog de meest onnozele komedie van Di Rupo met zijn voorstel tot regering van nationale eenheid. Eén, hij miskent de uitslag van de verkiezing, Twee, hij blijft de ezel uithangen door niet te willen inzien dat wat de Vlamingen stellen rechtmatige eisen zijn om de staat te veranderen in een goed draaiende machine waarbij de Walen alleen maar baat bij zullen hebben zonder de rechten van de Vlamingen te schenden.
Het is nu maar te hopen dat een SP.a - en misschien ook Groen! - inzien dat ze moeten stoppen om lakei van PS te spelen.
Het gedrag van een Laurette O. is tekenend voor domme mensen die hun ongelijk niet kunnen inzien en een terechtwijzing niet kunnen aanvaarden.
België is ziek maar niet iedereen wil het genezen.
Wie 'de inhoud' bekijkt van wat beide kanten voorstellen, kan niet
ontkennen dat de Vlaamse voorstellen erg dicht liggen bij wat de
internationale instellingen aanraden aan dit land, en hervormingen zijn
die andere landen meestal al doorgevoerd hebben.
Wat hierboven staat is de laatste alinea uit wat G. Tegenbos schrijft in de De Standaard (online). Is er dan toch een journalist die gezond verstand heeft en er een klare kijk op heeft dat wat N-VA stelt en vraagt voor "den Belziek" een zegen is .
Jammer dat De Standaard die tekst niet in koeien van letters op de voorpagina plaatst.
Radiomaker Jean-Pierre Rondas neemt na dertig jaar afscheid van de radio. In een uitgebreid gesprek met De Morgen heeft hij het onder andere over radio maken, de (onbestaande) objectiviteit van journalisten, de "Noord-Belgen", de consensusdemocratie en zo
Radiomaker Jean-Pierre Rondas neemt na dertig jaar afscheid van
de radio. In een uitgebreid gesprek met De Morgen heeft hij het
onder andere over radio maken, de (onbestaande) objectiviteit van
journalisten, de "Noord-Belgen", de consensusdemocratie en zo veel
meer. (...)
Omdat ik op zondag eerder naar zijn uitzending luister dan naar de zevende dag te kijken vind ik dat ik onderstaande tekst , niet van mezelf, toch als een eerbetoon aan J.P. Rondas mag publiceren.
"Je kunt niet tegelijk journalist zijn en geen mening hebben. Je
kunt je mening dan onderhuids laten blijken. In elke oogopslag van
Kathleen Cools schuilt een mening. In elk grimas van Phara zit
onderhuids een opvatting. Als Martine Tanghe haar neus wat optrekt,
geeft ze een opinie. Ik heb altijd verkozen, op mijn positie, om
ronduit uit te komen voor mijn mening. De luisteraars apprecieerden
die openheid wel. Ik heb nooit gedaan alsof."
"Ik heb een hekel aan de politiek correcte consensus in de media. Ik
noem dat de desk opinion. Op een redactie, zoals bij de VRT, leeft
een soort stilzwijgende politieke consensus: wij denken nu eenmaal
zo over de dingen, en niet anders. Voor een individuele redacteur is
het verduiveld lastig om zich te onttrekken aan die opinie. Wij
stille Vlamingen hebben het in het algemeen ook moeilijker met het
ontwikkelen van een eigen mening, dan is het handig dat 'het
systeem' voor jou denkt. Die desk opinion is een niet-mening:
clichés worden doorgegeven als waarheden en niet meer bevraagd. Wie
uit de band springt, wordt weggezet omdat hij 'een vermanend
vingertje' opsteekt. Frank Vandenbroucke is bijvoorbeeld iemand die
voortdurend gekleineerd wordt met dat soort kwalijke kwalificaties.
Ik word daar zo moe van.
"Ook in de cultuurwereld bestaat een dergelijke pseudoprogressieve
eenheidsmening. Tom Lanoye vorig weekend in De Morgen, de
kunstenaars die zich in de KVS verzetten tegen de
regeringsonderhandelingen... ik noem dat de Noord-Belgen. België is
voor hen een soort ideële, apolitieke, van harmonie doordesemde
gemeenschap. De neutrale ruis over de betoging om een regering te
eisen is toch pure apolitiek? Er wordt gemanifesteerd tegen de
lengte van de onderhandelingen. De indruk wordt gewekt dat de
politici ofwel te dom zijn om die consensus te vinden ofwel te
halsstarrig en nog liever de welvaart van de mensen moedwillig
bedreigen. 'Ze kunnen het niet.' Wel, ik stel voor dat die
manifestanten eens proberen hun zo vanzelfsprekende
harmonievoorstellen voor te leggen op de onderhandelingstafel. Ik
vrees dat ze hun naïeve hoop op een snelle wedergeboorte van het
Nieuwe België snel zullen verliezen.
"De consensusdemocratie is bijna een morele imperatief geworden: je
moet overeenkomen. Op een zeldzame uitzondering na werkt politiek zo
niet. Politiek is meningsverschil, compromissen zijn een dekmantel
voor een machtsstrijd die hoe dan ook in de een of andere richting
is gekanteld. Helemaal te gek voor woorden vind ik dat het
uitgerekend Amadezen zoals Dirk Tuypens zijn die nu vanaf het podium
van de KVS tot harmonie oproepen. Niks tegen Amadezen ze runnen hier
de beste boekhandel van de stad maar inzake harmonieus samenleven
zijn zij nu eenmaal niet de meest geloofwaardige woordvoerders. En
al die belgicistische liberalen lopen daar blind achteraan. Denken
die nog voor zichzelf, vraag je je af. Dan krijg je Mathias De
Clercq of Dirk Verhofstadt met een discours dat zogezegd
antinationalistisch is, maar feitelijk het PVDA-standpunt vertolkt.
"Politiek gaat om strijd, niet om consensus. Persoonlijk wil ik
liefst met iedereen overeenkomen. Ik heb niet graag vijanden. Ik ken
trouwens niet veel mensen die daar wel goed tegen kunnen. Ik voel
ontzettend veel voor marxisme en kan me vinden in bepaalde
stellingen van het ethische liberalisme of de ecologische gedachte.
Maar je moet ook niet simpel zijn in deze kwesties.
"Luc Huyse stelt terecht dat drie breuklijnen door de samenleving
lopen vrijzinnigen versus katholieken, links-rechts,
Vlaams-Franstalig. Veel politiek gebeurt op die kruispunten, maar ik
laat mij niet wijsmaken dat politiek het streven is naar alleen
harmonie. Uiteindelijk gaat het er toch om dat je de ander overtuigt
van jouw gelijk. En dus zit er niets anders op dan altijd maar weer
argumenten aandragen, met mensen praten, iets laten horen. Dat is
geen revolutionaire gedachte, dat is burgerschap.
"Er bestaat een heel mooi boekje van een Joodse filosoof, Avishai
Margalit, Compromissen en rotte compromissen. Rotte compromissen kun
je niet sluiten. Waar ik me tegen verzet, zijn compromissen die zich
al bij voorbaat in het hoofd van de Vlamingen afspelen. Zo gaat het
bij communautaire onderhandelingen telkens weer: de Vlamingen
slikken al op voorhand de helft van hun verlangens in, waarop de
tegenpartij toch nog zegt dat alles inbuvable is. Zo krijg je een
vercompromissing van het compromis.
"Bart De Wever is in zijn hoofd klaar om een compromis te sluiten.
Zijn verduidelijkingsnota was daar toch een mooi bewijs van. Dat was
niet het N-VA-programma dat hij daar oplijstte. Maar als je dan door
de tegenpartij ronduit gekleineerd wordt, begrijp ik dat je even aan
de kant gaat staan. Dat is het gevolg van de eigenaardige
dwangsituatie van een schijndemocratie. Alle Vlaamse partijen hebben
de Vlaamse resoluties getekend, en bevestigd in de Octopusnota, waar
iedereen het min of meer eens over is. Je krijgt dat maar niet
verkocht aan de andere kant. Ze hoeven zich daar ook niks van aan te
trekken omdat de democratie hier is uitgeschakeld.
"Zullen we een federale kieskring instellen om het democratisch
deficit weg te werken? Subiet, wat mij betreft! Maar dan wel een
échte en geen getrukeerde, waar de zetels al op voorhand verdeeld
zijn. Dan zouden wij kunnen zeggen: we kennen geen Vlamingen, Walen
en Brusselaars meer, we kennen alleen Belgen. Goed plan, maar dan
moet de grendelgrondwet wegvallen. Dan zijn we altijd en overal
Belgen, die bij meerderheid beslissen. Bestaat de meerderheid uit
Vlamingen? Jammer dan. Dat is de kwestie natuurlijk: die grendels en
alarmbellen zijn niet uitgevonden uit vrees voor een Franstalige
secessie, maar uit vrees voor de demografie en voor de democratie
die voortvloeit uit de demografie.
"De principes die een federale staat gezond zouden kunnen maken, als
er maar aan gehoorzaamd werd, uit rechtvaardigheid, kun je aan de
Franstaligen niet verkopen. Voor mij gaat het om wederzijdsheid,
transparantie en loyauteit. Wederzijdsheid betekent dat je niet aan
een ander vraagt wat je zelf niet wilt toegeven. Willen de
Franstaligen faciliteiten voor de Vlamingen die in Waals-Brabant
wonen? Ik dacht het niet. Als je zoiets nog maar zegt, ben je al een
separatist.
"Loyauteit wil bijvoorbeeld zeggen dat je niet, zoals Elio Di Rupo
heeft gedaan, achter onze rug naar de Nederlanders gaat en zegt: die
IJzeren Rijn is slecht voor de werkgelegenheid in het station
Luik-Guillemins.
"Ik ben geen romantische flamingant. Er is geen paulusmoment
geweest, waarop ik van mijn paard gedonderd ben en plots voor de
Vlaamse zaak ben beginnen te strijden. Voor mij is dat een geval van
voortschrijdend inzicht. Door die reciprociteit, loyauteit en
transparantie die er niet zijn. Dat zijn zaken die ontbreken in
België. Er schort iets aan onze parlementaire democratie. Wat dat
betreft ben ik veel radicaler dan De Wever.
De agenda van de Grobbendonkse gemeenteraad
van 18 januari 2011 telde slechts 4 items.
Er was dus tijd voor de vraagstelling.
En die kwamen er. De oppositie (VB en Sp.a)kwam
aan het woord, handelend over het plaatsen van toiletten tijdens markten,
kerstboomverbranding, verkeersveiligheid, het niet meer beschikbaar zijn van
het militair domein voor de roefeldag(en), de toegangsweg tot het containerpark
en nog veel andere..
Daartussen zat natuurlijk ook de vraag over
het zwaard van Damocles voor het oude gemeentehuis van Bouwel.
Daarbij bleek nog eens dat het huidige
bestuur niet luistert naar de bevolking maar zijn goesting doet, onverschillig
wat ze in beleidsverklaringen vroeger hebben gezegd.
Het komedie-toneeltje dat daarbij werd
opgevoerd door de emotionele dochter van de laatste burgemeester van de nog onafhankelijke
gemeente Bouwel was frappant.
Als er niet voldoende bezwaarschriften
wat we niet hopen voorgelegd worden denken we dat, ondanks het negatieven
advies van het Vlaamse Instituut voor Onroerend Erfgoed (VIOE) dat het gebouw
met VOEE ID 47 009,ten dode is
opgeschreven.
De gemeente laat hier een grote kans
verloren gaan eens te meer om in de (deel)gemeente iets te creëren waar de
bewoners en verenigingen baat bij hebben.
Het bouwen van 8 sociale woningen kan zeker
nog op andere plaatsen gebeuren of met een betere incorporatie van dit oude
gemeentehuis. Met wat creativiteit kan de gemeente wel iets vinden. Er ligt op
de hoek van Ter Duinen en het Dorp ook nog een braakliggend stuk.
Lezers die De Standaard-online niet bekijken of gisteren (6 jan ) niet naar TerZake hebben gekeken kunnen best toch eens surfen naar de onderstaande links:
Met deze nota konden we nooit landen
Uit De Standaard online vrijdag 07 januari 2011 Auteur: Sofie
Vandenhouwe , Isabel Albers
