Het beste medicijn dat we zieken kunnen geven, dat is onbetaalbaar!
Dat kan geen specialist voorschrijven, dat moet niet gehaald worden uit Zwitserland of uit Amerika. Dat wordt niet met een superjet aangevlogen uit enig exotisch land.
Dat beste medicijn voor elke zieke, dat zijn wijzelf, dat zijn mensen voor elkaar.
Dat zijn jullie! Dat is elk van jullie. En dus onbetaalbaar.
Dat beste medicijn dat is onze aandacht voor de ziek zelf.
Dat beste medicijn dat is onze tederheid en onze genegenheid voor de zieke.
Dat is ons luisterend oor voor haar of zijn verhaal ,
voor haar of zijn klachten en wensen.
Dat beste medicijn dat is onze blik, ons oogcontact, oog in oog tegenover elkaar zitten.
Geen beter medicijn dan dat! Onbetaalbaar.
Mensen die elkaar in de ogen kijken en elkaars verhaal horen.
Dat beste medicijn is toch overal bij de hand en altijd beschikbaar.
Geen beter medicijn dan de liefde!
Het grote woord is eruit! Als we liefde tonen voor elkaar , dan zijn we voor elkaar goddelijk.
De eerste encycliek van onze nieuwe pausheet: God is liefde! Zo simpel is dat!
Dat was ook de eerste boodschap waarmee de jonge kerk naar de mensen stapte.
Dat hebben we zopas gelezen in Paulus brief.
We lazen daar geen diepzinnige theorieën!
Alsof zijn CD hapert, alsof zijn plaat blijft hangen, herhaalt en herhaalt Pauluswat hij leerde van Jezus: Heb de mensen lief!
Eén boodschap: Heb de mensen lief!
En al de rest zal je overvloedig toegeschoven worden. Al de rest, en in overvloed.
Gisteravond bracht het Parochieteam zijn zestig vrijwillige medewerkers samen als een, blijk van dankbaarheid voor hun inzet voor de mensen van de parochie.
Dinsdagavond zette ons OCMW zijn 132 vrijwilligers in de bloemetjes.
132 mensen die het OCMW helpen zijn missie gestalte te geven.
Die missie is: de menswaardigheid van iedereen het volle gewicht geven.
De menswaardigheid van bejaarden,van andersvaliden, van kansarmen, van vreemdelingen.
Ook ons plaatselijk Parochiaal Ziekenzorg helpt mee die missie gestalte te geven:
hou de blik gericht op de menswaardigheid van alle zieken van de parochie.
De ziekenbezoeksters en ziekenbezoekers proberen de zieken van de parochie iedere maand te bezoeken,
ze hun aandacht en genegenheid te bieden,
een luisterend oor te zijn voor hun wensen en oog te hebben voor hun noden,
ze in de ogen te kijken.
Wie soms in het evangelie leest, weet dat daar heel weinig theorie te rapen valt.
Vele verhalen eindigen met de woorden: Hij genas hun zieken en onderrichtte hen.
Uitvoerig wordt verteld wat Jezus deed, hoe hij genas.
Er wordt gezegd DAT hij hen onderrichtte; WAT hij onderrichtte, moeten we zelf invullen.
Moge dat een les zijn voor ons allen hier: Geen woorden, maar daden! Er worden van ons geen diepzinnige theorieën verwacht. Wel daden! De Handelingen van de Apostelen (wat een titel! Handelingen! ) vatten Jezus leven kort samen:
Hij ging weldoende rond. Erg honkvast was hij niet, die wandelende jood.
Maar hij zag dat hij het alleen de klus niet kon klaren.
Daarom zijn klacht: Er zijn te weinig arbeiders!Er is te weinig volk om te helpen!
Dat is een oproep tot ieder van u!Tot ieder van u!
Wees het beste medicijn voor elkaar.Kijk elkaar liefdevol in de ogen.
Die zorg voor elkaar, dat vraagt de inzet van ieder van ons! Van ieder van jullie!
