VERSLAG VAN DE MATCH PC MISTRAL TEGEN PC HEIRNIS 16/12
16.12.05
Pc.Mistral – Pc. Heirnis.
Triplette Fre-Ru-Gi begon goed op terrein 1 met een 0-2 voorsprong… maar de snoodaards van Mistral kenden hun plein perfect, zij speelden constant langs de koord en kleurden geen enkele keer buiten de lijntjes , gevolg: in geen tijd ( en met een score van o.a 5 punten in één mène ) gaven ze de Heirnis mannen het nakijken : 13-2 was het verdict. Op terrein 2 gaven M-P-P de andere ploeg van jetje , ook goed gestart maar toch stonden ze na een half uur 9-5 achter . Na een fikse remonte kwamen ze op 9-9 , en uiteindelijk vlak voor het einde op 9-12 .. op een zucht van de overwinning ! Helaas brak er ook hier een late maar hevige Mistral storm los en zij werden met 13-12 wandelen gestuurd. De dames dan maar op terrein 3 . Ri-Ma-Ri keken halfweg op tegen een 7-2 achterstand , en hoezeer zij ook moedig probeerden op te boksten tegen die hevige Mistral wind… was 13-8 het droevige lot dat hen beschoren was. Onze drie ploegen zagen het desalniettemin wel zitten ! Tijdens de pauze werden de drankbidons gevuld , want wij waren ervan overtuigd dat we met de Mistral in de rug ,de Mont Ventoux konden overwinnen.Helaas , driewerf helaas , de berg leek te steil voor de mannen: zij werden respectievelijk met 13-8 (M-P-P ) en wééral 13 -2 ( Fre-Ru-Gi) op achterstand gefietst. De dames hadden echter een geheim wapen achter de rug : tijdens de pauze hadden ze genipt van een geheime gele toverdrank - op basis van eieren en nog iets - welke ze gretig uitlepelden! Ik ga nu niet beweren dat ze een "armstrongske " deden , maar het hielp in elk geval , ze hielden er de spanning wel in maar uiteindelijk haalden ze de eindstreep met 8-13. Het kalf was echter al verdronken : de draak van Mistral had de snoek van Heirnis met huid en graat opgepeuzeld: 5 tegen 1 . Boterhammen met paté , kaas en hesp moesten ons versterken .
De derde ronde , was spannend : in het begin gelijk opgaand voor alle drie de Heirnistriplettes , toch moesten (M-P-P) met 13-5 en de dames (Ri-Ma-Ri) met 13-6 de duimen leggen .Fre-Ru-Gi, wisselden af en toe van plaats en konden uiteindelijk toch nog de (hun) eer redden met een 10-13 overwinning. Eerlijkheidshalve moeten we zeggen ( en dat beaamde ook de tegenpartij ) dat wij méér verdienden , want de Mistrallers hadden massa's konijnenpoten in hun zakken zitten. Jammer maar helaas , wij trokken aan het kortste eind ! Ja, we hadden een collectieve off-day en een felle Mistral blies ons uiteindelijk gewoon met 7-2 van de baan. Ik wou nu wel eens weten wat die draak ( hun mascotte) te maken had met die wind uit de Rhône-vallei .Mistral was duidelijk: een verwijzing naar de Provençe , waar ze van in de wieg al met petanqueballen jongleren.
Maar die draak ???
Tientallen jaren geleden , was er een petanqueclub ‘ Coninckxdonk’ , blijkbaar de enige ( of één van de weinige ) petanqueclubs in onze streken , die in competitie speelde. Zij moesten geregeld ook naar Brussel , en omdat Heusden niet zo gekend was , kozen ze voor de Gentse draak als symbool …Gent lag naast de deur en viel zo gemakkelijker te associëren met de streek waaruit zij kwamen . In de loop van de geschiedenis is die eerste club dan gesplitst in andere clubs en locaties en zo ontstond Mistral , maar die club mocht het logo van Coninckxdonk overnemen .
Normaliter is zaterdag toch dé dag dat vrouwen gaan shoppen – meestal dan nog met de creditcard van de man – maar in Lokeren is dat blijkbaar niet het geval ! En bij Pc. Reynaert zéker niet ! Van de negen petanquers waren er zeven vrouwen, aangevuld met één manspersoon en één jong knulletje van een jaar of tien. Onze Pc.Heirnissers hadden alle moeite van de wereld gehad om drie volwaardige ploegen van drie spelers op de baan te brengen maar …het was gelukt. Bij aankomst in Lokeren aan het clublokaal moest ik onwillekeurig denken aan het epos ‘Van den vos Reynaert’ -geschreven door Willem die Madocke maecte in de dertiende eeuw- en meer bepaald aan ‘Malpertuus’ de burcht van de vos… en naarmate de wedstrijden vorderden zag ik meer en meer overeenkomsten met het dierenverhaal. De wedstrijd moest op zaterdag gespeeld worden opdat de vos niet naar de hofdag van koning Nobel zou moeten …en hij zijn listige en boosaardige streken kon uithalen met die arme Heirnissers. Onze E.L.P.-ploeg mocht dan qua naam wel staan voor een elpee, al vlug bleek dat er in heel huize Malpertuus geen platendraaier te vinden was en hun liedje niet kon gedraaid worden …ze moesten het dus zingen …helaas te weinig vocaal talent en ze waren dus vlug uitgezongen. Onze Mi.Je.Ri.-damesformatie – waar Ri. nog altijd Mi. is – had de sluwheid van de vossen vlug door en zij gaven hen een kippetje van eigen bloed (sic) met een 6-13. De Pa. Gi.Fr.-jongens stonden machteloos niet zo zeer tegen de geslepen vossen maar wel tegen de gedopeerde ondergrond waarop ze moesten spelen, de ondergrond was duidelijk voorzien van kleine mollen die ,in loondienst van de vos, met kleine magneetjes de ballen van de vos –speelballen wel te verstaan- naar het kleine varkentje (cochonnetje) sleepten …en daarbij soms zeer onhandig te werk gingen zodat er zelfs halve draaicirkels dienden gemaakt te worden…Pijnlijk om zien ! Het zou nog pijnlijker worden !!! De E.L.P. – formatie besloot haar naam te veranderen in P.E.L.-ploeg …ijdele hoop !!! De vossen waren zelf verbaasd over de capriolen die hun petanqueballen maakten om toch maar bij het cochonnetje te geraken… en onze SnoekstraatBasterds kregen niks gepeld en werden bijna met haar en huid opgepeuzeld door de vossen …Het zelfde lot moest de Pa.Gi.Fr. – ploeg ondergaan …Gelukkig was er nog de Mi.Je.Ri.-formatie die blijkbaar een snelcursus ‘vossenlisten’ had doorgenomen en tot op de meet meekon maar door een laatste lucky vossen-shot toch nog genekt werd… Het Heirnis-kalf was daarmee al compleet verzopen en de boterhammen met gehakt, kaas en beenham hadden allemaal een nare bijsmaak … Toch wilden we nog gaan voor een vijf-vier …dus moesten we drie overwinningen uit de brand slepen … en het zag er goed uit. Op terrein vier waren de mollen blijkbaar erg vermoeid geraakt en onze Pa.Gi.Fr- jongens mochten victorie kraaien ! De oorspronkelijke E.L.P., gewijzigd in P.E.L. voerde in uiterste wanhoop nog maar een naamsverandering door en het werd de L.E.P.-ploeg. In eerste instantie liep het lekker maar toen bleek dat de mollen zich verplaatst hadden naar de buitenmuren van Malpertuus en er voor zorgden dat de vossen-ballen zelfs een leven na de dood konden leiden, was de kleine nederlaag toch nog een zware domper. Op het andere speelveld hadden onze Mi.Je.Ri. -Heirnissers vlug door dat er nu weinig of geen ballen-aantrekkende-mollen meer zaten en ons team kon een verdiende overwinning uit de bodem slepen. Naar het schijnt worden de terreinen van Pc.Reynaert elke week gerakeld …inderdaad …maar blijkbaar dan toch met een kam ! We hebben een veldslag verloren maar de oorlog zeker niet en ik heb me voorgenomen wanneer we weer naar de vossenburcht moeten ik eerst alle streken van Reynaert nog eens grondig ga nalezen en voor onze drie tripletten een anti – epos ga opstellen én ik ben benieuwd wat het laboratorium onderzoek van het grondstaal dat ik meegenomen heb, zal vertellen. De kans zit er dik in dat ik Willem die Madocke maecte een proces kan aandoen wegens bodem manipulatie en aansporing van vossen tot duivelse speelplannen … Proficiat Pc.Reynaert met jullie overwinning en succes met de bouw van een nieuwe vossenburcht !!!
VERSLAG VAN DE MATCH PC SCHORPIOEN - PC HEIRNIS 9/12/2015
09.12.15
DE FABEL VAN DE SCHORPIOEN EN DE VIS …
Er leefden eens ergens in een grote stad negen schorpioenen en negen vissen. Ze leefden vreedzaam ver van mekaar maar twee keer per jaar gingen zij een bloeddorstige confrontatie aan … een gevecht met ballen op leven en dood. De schorpioenen leefden niet in een tropisch, subtropisch of woestijnachtig gebied maar in het Bote –gebied in een koud en kil aanvoelend gebouw waarin zij hun territorium hadden afgebakend in wit zand en fijne kiezelsteentjes. De vissen kwamen uit een kleine gezellige houten aquarium waar het gezellig toeven was en dat – hoe kon het anders – in de Snoekstraat lag. De giftige, kannibalistische schorpioenen die , normaal gezien, uitgesproken carnivoor zijn, trainden zich meerdere dagen per week de ballen van het lijf in het leren eten én verteren van vis want zij wilden kost wat kost de confrontatie met de vissen tot een goed einde brengen. De dartele vissen zwommen én gaven rustig hun gebruikelijke rondjes in hun aquarium en oefenden zich onbekommerd in het relativeren van de strijd met geoefende dieren uit de orde der geleedpotigen en de klasse der spinachtigen. Op de tweede woensdagnamiddag van december zou het eerste duel uitgevochten worden om te weten te komen wie zich nu de terechte leider mocht noemen … Zowel de schorpioenen als de vissen selecteerden twee vrouwtjes en zeven mannetjes … die in beide kampen ingedeeld werden in drie groepjes van drie en uitgedost werden in fraaie wedstrijd tenues. Al vlug bleek dat de schorpioenen er alles aan gedaan hadden om het de vissen zo moeilijk mogelijk te maken, zij hadden aan de rand van hun zand-kiezel vlakte raadgevers geplaatst die – ongeoorloofd – raadgevingen spuiden en onder het witte zand hadden zij her en der ingenieuze hindernissen verstopt die de kleine ‘varkentjes’ en de ballen waarmee gespeeld werd, rare capriolen in hun voordeel deden maken. De vissen voelden zich echt niet als een vis in het water maar met een enorme wilskracht toonden zij niet dat ze ook uit de kom hun visje konden staan. Bij het eerste oponthoud leidden de vissen met 1 – 2. De schorpioenen wapenden zich voor het vervolg van het duel met nog meer mysterieuze trucjes onder de bodem waarop het ballengeweld werd verder gezet. De vissen kregen zo de indruk dat zij in troebel water moesten zwemmen en enkele van hen moesten zelfs flink naar adem happen … Resultaat 3 – 3. Na de verplichte voederbeurt zou de eindstrijd losbarsten. De visjes die nog niet in hun tactische kaarten hadden laten kijken , voelden zich niet geïntimideerd door het macho gedoe van de schorpioenen en zonder tekenen van angst gingen zij de confrontatie aan om …jawel…hun tactiek loonde en zo wisten zij aan het langste schorpioen - eind te trekken. In de late vooravond (sic) werden de vissen tot eindoverwinnaar uitgeroepen én –wat nog belangrijker was – tot enige en echte klassementsleider. Het schorpioenen gif had niet de gewenste uitwerking gehad op de vissen die de koning te rijk waren. Eén schorpioen verloor na het einde van het duel een klein beetje veel van zijn zelfbeheersing én ook een bal …de sportieve vis was zo vriendelijk het op de grond liggende strijdwapen op te rapen teneinde het aan de schorpioen terug te overhandigen maar kreeg daartoe zelfs de kans niet …De bal werd uit de arme vis zijn kieuwen gerukt met de woorden: “ Dat is mijn bal” waarna de schorpioen zich onder het zand ging verstoppen om nog wat gif te spuien…
Moraal van deze fabel: blijf altijd rustig, maak onderling in uw ploeg geen ruzie, zoek naar een gepaste tactiek om een sterker gewaande tegenstrever op de knieën te krijgen….En, als ge meent superieur te zijn aan de opponenten, vertoon dan vooraf geen leedvermaak in bepaalde situaties en zeker geen machogedrag ! Denk aan die andere fabel… die van het vel en de beer !!
VERSLAG MATCH PC HAESEVELD B TEGEN PC HEIRNIS 6/12/2015
Pc. Haeseveld B – Pc Heirnis 06 december 2015
Een gerenommeerd kenner van het roemruchte ‘Franse ballenspel’ noemde de ontmoeting tussen deze twee clubs ooit eens “de classico” van de Gentse petanque-ontmoetingen …Benieuwd dus wat hier uit de bus zou komen… Speciaal was deze ontmoeting alleszins …want wie gaat er nu op Sinterklaasdag een potje pointeren en schieten als de ‘Goed-Heilig-Man ‘ bij je thuis misschien kilo’s snoep- en ander lekker-goed gebracht heeft om van de leuke spelletjes en misschien zelfs speeltjes nog maar te zwijgen …Maar ja, wie door de ballen gedreven wordt, is tot de meest rare beslissingen in staat ! Door omstandigheden moesten wij noodgedwongen een aantal titularissen vervangen en …konden wij géén reserve spelers opstellen – Net voldoende spelers dus om met z’n negen de confrontatie aan te gaan. Het moet gezegd dat onze tegenstrevers er alles aan deden om het ons zo aangenaam mogelijk te maken…ze hadden van de Sint zelfs een mand vol lekkers ‘gekocht’ misschien met de bedoeling om ons een heel klein beetje om te kopen …Wij meenden dat het op een dag als deze moest kunnen …en we besloten unaniem om géén klacht in te dienen. Meer nog: de Heirnissers toonden hun goed hart en Sinterklaas indachtig deelden ze heel genereus cadeau-punten uit aan de thuisploeg… De P.E.P. – equipe liep,elke ronde , dank zij een schitterende eerste pointage en een schutter in vorm, telkens naar een voorsprong uit, maar strooide dan gulzig met geschenken in ‘verplaats-de-cochonet- verpakking’ met als gevolg dat ze ook drie keer, zij het telkens met slechts drie puntjes, teleurgesteld moesten afdruipen… Onze anders zo schitterende Ri.Je.Ri. damestriplette, weliswaar hervormd tot een Mi.Je.Ri. , waande zich precies een Mi.Ze.Ri.-ploeg (mizerie, mizerie) en liet dit dan ook duidelijk blijken…Ze kwamen nooit in één van de drie matchen voor! Gebrek aan de juiste brandstof ??? Gelukkig stond en nog een fantastisch Pa.Gi.F.- team klaar om onze kleuren met glans te verdedigen…Het moet zijn dat zij het GiF. (What’s in a name ?) mee hadden om de katers die de Haesevelders de avond en nacht voor onze ontmoeting gekweekt hadden gedeeltelijk uit te roeien want .. zij slaagden erin om hun drie matchen winnend af te sluiten. Toch nop deze bemerking: de lekkere taart die wij na het einde van de tweede ronde voorgeschoteld kregen – met dank trouwens aan de milde schenkster- zag er bij zes Snoekstraters nogal zwart uit ( Bloedworst-taart ? Steenkool-gebak ?) en bleef duidelijk op de maag liggen maar bij de Pa.Gi.F.’s was het een luchtig licht bruin baksel dat misschien wel bedoeld was voor eigen volk ??? Ook van de ‘taart-historie ‘ liggen wij niet wakker …alhoewel er ook hier een ‘omkoop-reukje’ in de lucht hing … Eindstand Pc.Haeseveld – Pc.Heirnis: 6-3 Proficiat aan onze Heusdense petanquebroeders, bedankt voor de toffe Sinterklaasontvangst maar …wij willen jullie toch waarschuwen: jullie zijn er nu weliswaar in geslaagd om twee derde van de punten binnen te halen maar bij onze thuismatch gaan wij om te beginnen allemaal Frans leren zodat we IEDEREEN van jullie ploeg klaar en duidelijk kunnen verstaan om dan daarna minstens een ‘trois-quart’punten-cake’ voor ONS te bakken !!!....De uitslag wordt dan…6.75 = afgerond 7 – 2. Wij zullen dat helaas niet kunne tonen op een groot gesofisticeerd scorebord maar onze drie match-scoreborden mogen zeker gezien worden !!
-bred-
Voet- of beter gezegd Knie-noot: Dit verslag én de foto’s werden later dan gewoonlijk gepost wegens hospitalisatie van onze blogmaster én fotograaf. We wensen haar een spoedig en algeheel knie-herstel !!!
Zondag laatstleden namen wij het in de Seniorencompetitie op tegen Pc. Chapoo, tweeënzeventig uren later kwamen we bij de 50-plussers alweer op de baan tegen Pc. Chapoo …. Op het eerste gezicht leek het wel alsof de dames waren blijven overnachten in onze club … hun gezichten kwamen ons zo bekend voor …maar wat dan met die twee die nu ineens van het mannelijk geslacht waren ??? Wat er ook van zij, de nieuwe Chapoo formatie hield zich netjes aan de hen voorbehouden plaatsen en ze apprecieerden ook onze leuke welkomst pancarten… Voor ons was dit al een geslaagde start ! En …van geslaagd gesproken…Onze drie triplettes waren vast besloten om minstens even goed te doen als zondag laatstleden. De P.E.P.- ploeg omgebouwd tot de L.E.P-ploeg ging er in sneltreinvaart van door en bouwde een 12-0 voorsprong uit. Het dertiende punt bleef net op één millimeter steken en zo konden de Chapoo vrouwen toch nog drie punten scoren. Einstand 13 – 3. Onze eigen dames – alom gekend als de Ri.Je.Ri – hadden het niet zo makkelijk in een gelijk opgaande match. Bij een 11-11 stand slaagde zij er niet in om de twee winnende punten in één keer te scoren… het werd 12-11 en dan toch 13-11. De 2-0 inspireerde ook de gelegenheids- equipe Pi.Gi.Fr. om hun beste ballen voor te zetten. Na een ook gelijk opgaande wedstrijd wisten zij Chapoo met een 13-9 naar hun plaats te sturen. Tussenstand na de eerste ronde: 3-0 en optimisme alom bij de Snoekstraat Basterds. Verbazing alom toen plots de Sint, vergezeld van twee echte zwarte Pieten zijn intrede deed en iedereen ‘vergaste’ …de gaskachels waren nochtans perfect in orde - euh ..iedereen dus vergastte op een handvol nic-nacs en een mandarijntje. Toen de Sint na zijn blitz bezoek alweer vertrokken was, wou onze Voorzitter niet onderdoen en hij deelde – verkleed als witte Piet – met gulle hand chocolade figuurtjes en koekjes uit. Onze spelers waren blijkbaar de mening toegedaan dat ze nu ook verplicht waren om nog meer cadeautjes uit te delen aan de Chapo’ers …Onze dames lieten zich met een 1-13 in de vernieling spelen en zowel de L.E.P als de Pi.Gi.Fr. equipe werd met een nederlaag van respectievelijk 9-13 en 10-13 naar de boterhammen gestuurd ! Dit alles resulteerde in een 3-3 stand en in plaats van een batig saldo van 25 een negatief puntensaldo van 3. We wisten meteen dat er uit een ander vaatje zou moeten getapt worden wilden we het wedstrijd – punt in de Snoekstraat houden. Er werd matig omgesprongen met brood en drank terwijl onze tegenstrevers zich tegoed deden aan onze boterhammen en er bovenop nog een taart aansneden… zij voelden blijkbaar de overwinning al binnen handbereik … Dat was echter zonder de Pi.Gi.Fr. heren gerekend…zij vonden al dat cadeau gedoe maar niks …of toch wel …want zij trakteerden hun Chapoo opponenten op een heuse Fanny netjes verpakt in het gekende 13-0 papier …Pc. Heirnis aan de leiding met 4-3. Een zicht op de scoreborden van banen twee en drie deed onze supporters de schrik om het hart slaan: onze Ri.Je.Ri.ploeg omgebouwd met een transgender tot de Ri.Mi.-triplette stond al vlug met 0-8 in het krijt en ,miserie miserie ,ook onze L.E.P.- formatie keek na drie mènes tegen een 0-9 achterstand aan. De hoogste tijd dus om volop in de aanval te gaan … Ri.Mi.Ri. slaagde erin om twee keer een fameuze puntenwinst binnen te halen en zo stond het plots 9-8 ! De Chapoo hoeden zakten zowaar scheef van de schrik want onze damesploeg – met één ‘omgebouwde’ – ging door op haar elan en sleepte een 13-10 overwinning uit de brand ! Het winstpunt was meteen ook binnen ! Op baan drie wou de L.E.P. ploeg niet achterblijven en door een wijziging in de opstelling door te voeren, – het werd de E.L.P triplette – kropen ze punt na punt dichterbij toe naar 8-9. Maar helaas …hoe ze zich ook weerden het bleef bij de 8 punten…de kous was af …8-13 verlies. … Eindstand 5-4 ! Een zwaar bevochten zegen die, zonder het bezoek van de Sint en zijn Pieten, er misschien heel anders had kunnen uitzien. We blijven uiteraard aan de leiding en … hopen daar nog lang te kunnen blijven staan !
Gisteren, woensdag 2 december, was er competitiematch tussen PC Heirnis en PC Chapoo. De fotograaf van dienst was ziek, maar de 'hulpfotograaf' heeft toch enkele beelden 'geschoten'.
Voor wie het nog niet wist: de maanden met een ‘R’ zijn de uitgelezen mossel-maanden. Wat dit met petanque te maken heeft, konden wij op de achtste speeldag van de seniorencompetitie ervaren: een volledige dames Chapoo - ploegstreek in onze club neer …En… kou dat ze hadden ! Ze kropen haast in de kachel en hun voorbehouden plaatsen werden alweer niet gebruikt ! Observatie mijnentwege leerde me dat deze dames zeker niet onder ene chapoo te vangen zouden zijn en dat we hen zeker niet mochten onderschatten. Omdat je tegen een damesploegnooit op het terrein mag komen met koude ballen werden de Heirnisballen duchtig opgewarmd en dat leverde de P.E.P. – ploeg meteen een daverende start op ! In tien minuten tijd werd de Chapoo - triplette met een Fanny terug naar de warme kachel gestuurd. De Pa.Mi.Ru.- formatie kreeg te maken met goed opgewarmde dames die er blijkbaar alles wilden aan doen om de 13-0 van hun collega’s te wreken. Bij een 0-10 stand ontwaakten onze Snoekstraters en ze scoorden in één mène 5 punten, dan nog een punt en toen was het sprookje uit…6-13 verlies ! De motor van onzeRi.Je.Ri. – dames startte haperend maar eens op gang was er geen houden meer aan : van een 4-7 achterstand ging het naar een 8-7 voorsprong en daarmee was voor de Chapoo dames de kous af: 13-7 Heirnis winst en stand na de eerste ronde: 2-1 De tweede ronde begon alweer veelbelovend voor de P.E.P.-ers. Ze bouwden een gestage voorsprong uit en bij 9-1 misten zij op één millimetertje de kans om de partij af te maken, het werd dus 12-1. De tegenpartij was hierdoor zo gemotiveerd dat ze nu punt na punt scoorden en terug krabbelden naar 12-7. Een Heirnis supporter sprak toen – met kennis van zaken – de wijze woorden: “Jullie gaan het nu afmaken” en …inderdaad…het dertiende punt werd gescoord. Eindstand 13-7 en een wedstrijd-tussenstand van 3-1. Onze twee andere ploegen kenden alweer een aarzelend begin en keken al vlug tegen een achterstand aan. Hoe Pa.Mi.Ru.zich ook inspanden, het mocht niet baten en ze strandden op 6-13 wat een tussenstand van 3-2 opleverde. Intussen kwam onze Ri.Je.Ri.- formatie -mooi uniform gekleed in hun strakke broeken, waarvan ik de kleur niet zal vertellen - beetje bij beetjeop achterstand en zij werden wandelen gestuurd met een 9-13 nederlaag ! Stand bij de boterhammen: 3-3. We waren er nu wel van overtuigd dat de Chapoodames een sterke formatie vormden en zeker niet onder die éne chapoo te vangen waren ! Onder het motto: ‘Liever brood in de zak dan een pluim op onze chapoo” startten de nu goed opgewarmde Letterhoutemse dames vol goede moed aan de derde ronde.Het kon voor beide teams nog alle kanten uit ! De Pa.Mi.Ru.- formatie wou zeker niet voor de derde keer tenonder gaan, het zou een smet werpen op hun mannelijke trots. Ze hadden het lastig maar door diezelfde mannelijke trots gedreven, sleepten zij een 13-10 overwinning én een belangrijk punt in de wacht ! Tussenstand 4-3 ! Onze Ri.Je.Ri. triplette trok zich op aan het succes van de Pa.Mi.Ru – ploeg en bij een 8-8 stand vonden zij het welletjes en ze maakten het af in sublieme schoonheid: 13-8 en heel belangrijk …de overwinning was nu binnen, ongeacht het resultaat van de P.E.P.’ers die op baan drie op zoek waren naar een derde zege. In het verleden bracht baan drie hen nog niet veel geluk en even zag het er naar uit dat het weer van dat zou zijn. Maar dank zij de ‘afgelegde’ faalangst en alle supporterssteun konden onze SnoekstraatBasterds deChapoodames op achterstand houden. Een vermoeide, falende schutter van de tegenpartij en een alweer zeer sterke pointage van onze eerste P-man zorgde voor een puike 13-7 overwinning ! Eindstand van dematch: 6-3 en alweer een punt rijker voor het klassement. Toch even deze bedenking: ik snap niet hoe het Chapoo - team er tot op heden slechts in geslaagd is om twee punten bij mekaar te petanquen…wij doen alleszins onze chapoo af voor dit team maar we mogen toch ook een pluim steken op onze chapoowant …wie het grootste hoofd heeft, mag de grootste chapoo dragen !!! In het klassement tellen wij, net als Alosta en Haeseveld B vier punten uit acht gespeelde wedstrijden. Aan de leiding staan de Eeklose‘dweil-plein-spelers’ met het maximum van de punten en met twee punten voorsprong op Zelzate. Omega en Reynaert hebben beiden vijf punten. Onderaan staan Chapoo en Patijntje met ieder twee punten en op een troosteloze laatste plaats vinden we Haeseveld C met welgeteld zero, zero, zero punten.
Volgende zondag nemen we het in Heusden op tegen Haeseveld B, een erg belangrijke wedstrijd die ons - bij winst – een heel eind hogerop kan brengen … Nu we negen dames wisten te temmen mag een hazen-formatie geen enkel probleem op leveren !!
%
