De watertuinen uit de 18de eeuw waar natuurlijke charme op de voorgrond staat. De tuinen zijn prachtig in elk seizoen en behoren tot het Belangrijkste Erfgoed van Wallonië. Laat je betoveren door de watertuinen bij een eindeloze wandeling langs tientallen watervallen en fonteinen, bassins, vijvers en statige bomen in mooie symmetrische rijen.
Je ontdekt telkens weer nieuwe landschappen: de prachtige perspectieven van de Franse tuinen, de fantasie van de Engelse stijl en de intieme charme van de Italiaanse stijl. Je wordt ononderbroken verrast door fonteinen en waterpartijen die een wonderlijk spektakel vormen...
Dinant, stad(je) met al dan niet bezienswaardigheden.
De trip naar Dinant deed me terugdenken aan onze schooltijd. Verplicht nummertje was het bezoek aan de Citadel van Dinant. De 408 treden hebben we niet gedaan wel de kabelkabine genomen voor 8 euro per persoon. De fotograaf van de toen aan de ingang van het fort is er ook nog steeds zijhet dan in een verjongde versie. De gids zit geduldig te wachten aan de cafétaria tot wanneer er genoeg liefhebbers zijn voor een rondleiding doorheen de gangen van he fort. Vergeet de gids niet... Enfin, het is wat het is, maar het zal weerom 50 jaar duren vooraleer we hier nog eens terug komen... Terug op de begane grond doen we dan maar de stadswandeling. Volg de voetjes op het trottoir... De 'Collegiale Notre Dame' (kerk van Dinant) is wel de moeite waard om te bezichtigen. Deze in maasgotische stijl opgetrokken kerk uit de 13de eeuw heeft een 'peervormige' klokkentoren die het stadje kenmerkt... Over de brug 'Charles-de-Gaulle' tussen de saxofoons en terug naar het centrum alwaar we 'La maison de monsieur Sax' bezoeken (gratis toegang). De uitvinder van de saxofoon werd geboren in 1814 en stierf in grote armoede in Parijs in 1894... Het weer is goed om een boottocht op de Maas te maken. Een korte rondvaart van een goed half uur voor 13 euro (2 personen 60+). Wat zie je? Het oude klooster van Leffe, kerk op linker en rechter oever, het Casino van Dinant met Ibis-hotel en daar achter de gevangenis uit 1871. Het 'liefdes-eiland' ligt er verlaten bij. De 'Bayard' rots, hoe zat dat nu ook al weer met de legende over de Vier Heemskinderen en die rots? Even verder zijn we al aan de sluis van Anseremme, de plaats waar de Lesse in de Maas stroomt ter hoogte van de Sint-Jansbrug. Retour naar Dinant en alle bezienswaardigheden langs de oever van de Maas nog eens goed bekijken... Dagje Dinant, dit was heel lang geleden...
Crupet, een liefelijk dorpje in provincie Namen dat opgenomen is in Les Plus Beaux Villages de Wallonie. Wij gingen vooral kijken naar de donjon van het plaatselijke kasteel. Het kasteel Carondelet dadeert uit de dertiende eeuw
Crupet is ook een bedevaartsoord en toeristische trekpleister, vanwege de bijzondere grot naast de kerk van Sint-Martinus (Saint-Martin), ingewijd op 12 juli 1903.
Straks spaghetti-avond ten huize Pedro. De pasta wordt niet zelf gemaakt maar de saus wordt bereid met verse producten. Ui, knoflook, wortel, selder, tomaten, lenteui, paprika, basilicum, bladpeterselie en daarbij voor de liefhebber gemengd gehakt en parmezaankaas...
Mosseltijd. Er bestaan diverse manieren om mosselen klaar te maken. Pittig gekruid, mosselen in roomsaus, mosselen in witte wijn, gegrilde mosselen, gebakken mosselen, mosselen met pasta, mosselen natuur, enz... De laatste bereiding is ook mijn favoriet en dan doe ik er nog een tomaatje bij...
Mosselen goed spoelen en baard verwijderen. Snij de groenten in middelgrote stukken en stoof aan in boter. Mosselen toevoegen en kruiden met peper. De pot afdekken en 5 minuten koken (stomen). Opschudden en nog eens 4 à 5 minuutjes koken (stomen). Serveer de mosselen meteen. Geef er brood of versgebakken frietjes bij, mosselsaus en met een frisse pint bier... Njam, njam...
We zijn iets meer dan een week terug van onze vakantie in Toscane.
De acclimatisatieperiode is achter de rug, zeker met die tropische temperaturen van de laatste week. Wat nu? Wel, we beginnen zelfgemaakte foto's te verzamelen voor het album "5 jaar Toscane"... Tof jobke als de discussies niet te hoog oplopen...je weet wel "die foto wel, die foto niet"...
Bereiden: Roer 70 g suiker goed door elkaar met 125 ml water. Breng dit aan de kook en laat 1 min. borrelend koken. Voeg de espresso (koffie) toe. Snijd het vanillestokje open in de lengte. Schraap het merg eruit en doe beide in het koffie-siroopmengsel. Laat afkoelen.
Haal het mengsel door een zeef en doe het in een platte metalen schaal. Zet 2 uur in de diepvries. Roer hierbij alle 30 min. eens krachtig door het mengsel met een vork, zodat er geen grote ijskristallen ontstaan. Roer alles op het einde nogmaals krachtig om.
Klop de room half stijf met de resterende suiker en de espresso.
Serveren: Verdeel de ijskoffie over glazen, doe er een lepel room op en serveer naar eigen wens met amaretti koekjes.
Probeer dan affogato al caffè, een simpel maar meer dan smakelijk recept voor elk moment van een zomerse dag. Letterlijk betekent affogato al caffè ‘verdronken in de koffie’, hetgeen verwijst naar het ijs, dat je als het ware laat verdrinken in de koffie.
Het recept vergt weinig inspanning, hetgeen wel fijn is op een warme zomerdag. Het enige wat je moet doen is een goede espresso zetten (we doen dat hier meestal met de moka). Vervolgens haal je vanille-ijs uit de vriezer. Isabella neemt een diep bord, maar je kunt ook een glas of schaaltje nemen. Hierin schep je een bolletje ijs, je schenkt de hete espresso erover en eventueel een beetje koffielikeur. Genieten maar!
Het kasteel bezette een strategische positie toen het in de 12e eeuw werd gebouwd. Het werd gebouwd om de verschillende handelsroutes te bewaken.
Het werd door de Zweden verwoest tijdens de Dertigjarige oorlog en vervolgens verlaten. In 1889 begon keizer Wilhelm II met de heropbouw van het kasteel om er een museum van te maken.
Het was tegelijkertijd het symbool van de terugkeer van de Elzas in Duitsland. Hoewel het dus recent gebouwd werd weerspiegelt het kasteel trouw de middeleeuwse architectuur.
De verfijning van de binnenruimtes in indrukwekkend, met muurschilderingen, Renaissance meubels en enorme gietijzeren kachels. Een collectie middeleeuwse wapens wordt in de kelder bewaard, met kruisbogen, allerlei soorten zwaarden en harnassen... "
Vandaag laatste dag in Montaione. Morgen rijden we terug noordelijke richting naar de provincie Como. Verder door Zwitserland en via de Elzas naar Völklingen en dan naar huis...
Aan de vakantie komt een einde, anders zou het geen vakantie zijn...
Wanneer we in Toscane zijn kunnen we niet weerstaan om een bezoek te brengen aan San Gimignano, het Manhattan van Toscane...
San Gimignano is een middeleeuws stadje in de provincie Siena van de Italiaanse regio Toscane. De plaats trekt veel toeristen, vooral vanwege de bijzondere middeleeuwse architectuur.
San Gimignano is bekend om zijn dertien torens die het silhouet van de stad domineren. Deze zijn in de 12de en 13e eeuw door rivaliserende rijke families opgetrokken. De torens deden dienst als woning en versterking, maar vooral als prestigeobject. Op haar hoogtepunt had de stad zo'n 70 torens. In de late Middeleeuwen was deze stad erg welvarend omwille van diens ligging aan de pelgrimsroute naar Rome. Maar toen deze werd verlegd en er een pestepidemie uitbrak, betekende dit een economische ondergang en het behoud van zijn middeleeuwse karakter. Alle straatjes gaan opwaarts naar het hoogste punt. Neem zeker ook een kijkje in de met fresco's versierde collegiale kerk. De naam van de Piazza Duomo suggereert dat de daaraan gelegen kerk, de Collegiata, een dom zou zijn, maar San Gimignano is nooit een bisschopsstad geweest.
Het hoogste punt van het dorp is waar zich de Piazza della Cisterna en de Piazza Duomo bevinden.
Hierboven: aanschuiven voor een ijsje van "Gelateria Dondoli".
Een belangrijk landbouwproduct van San Gimignano is saffraan. De teelt ervan gaat terug op de middeleeuwen toen het van groot belang was voor de stad, het zo kostbaar was dat het ondermeer voor het betalen van schulden werd gebruikt en waarop accijns werd geheven. Het wordt nu verbouwd met natuurlijke methoden die in alle stadia van de teelt en instandhouding van het gewas elk gebruik van chemische stoffen verbieden.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Enfin, het is wat het is, maar het zal weerom 50 jaar 
duren vooraleer we hier nog eens terug komen... Terug op de begane grond doen we dan maar de stadswandeling. Volg de voetjes op het trottoir... De 'Collegiale Notre Dame' (kerk van Dinant) is wel de moeite waard om te bezichtigen. Deze in maasgotische stijl opgetrokken kerk uit de 13de eeuw heeft een 'peervormige' klokkentoren die het stadje kenmerkt... Over de brug 'Charles-de-Gaulle' tussen de saxofoons en terug naar het centrum alwaar we 'La maison de monsieur Sax' bezoeken (gratis toegang). De uitvinder van de saxofoon werd geboren in 1814 en stierf in grote armoede in Parijs in 1894... Het weer is goed om een boottocht op de Maas te maken. Een korte rondvaart van een goed half uur voor 13 euro (2 personen 60+). Wat zie je? Het oude klooster van Leffe, kerk op linker en rechter oever, het Casino van Dinant met Ibis-hotel en daar achter de gevangenis uit 1871. Het 'liefdes-eiland' ligt er verlaten bij. De 'Bayard' rots, hoe zat dat nu ook al weer met de legende over de Vier Heemskinderen en die rots? Even verder zijn we al aan de sluis van Anseremme, de plaats waar de Lesse in de Maas stroomt ter hoogte van de Sint-Jansbrug. Retour naar Dinant en alle bezienswaardigheden langs de oever van de Maas nog eens goed bekijken... Dagje Dinant, dit was heel lang geleden...
