Bij een terugblik op de voorbije week moet ik constateren dat er niet veel gebeurd is om over te schrijven. Werken, boodschappen doen, TV kijken, slapen, eten klaar maken, kuisen. Wat een saai leven heeft een kleine burger toch. Niks spannend. Alle dagen opnieuw dezelfde rompslomp. Positief is dat er deze maand slechts 28 dagen te tellen waren. Maar nu bedenk ik ineens dat ik hier zelf voor gekozen heb. Werken, huishouden, TV kijken, slapen Het werk dat ik doe, nachtverpleging in een rust en verzorgingstehuis, lijkt me nog steeds te boeien. Het uitoefenen van nachtwerk wil dus zeggen dat ik overdag slaap en weinig met de klaarlichte daginstelling te maken heb. Dat wil dus ook zeggen dat het huishouden soms door manlief wordt waargenomen. Of ik doe het op mijn vrije dagen. Boodschappen doe ik ook liever zelf, zo kom ik overdag nog onder de mensen. TV kijken doe ik wanneer mijn slaappatroon me gebied om op te staan en een paar uur van de klaarlichte dag te genieten. Dan hang ik in de zetel en kijk naar de opgenomen beelden van daags tevoren. Het doet me terug denken aan vorige week toen manlief zonder mijn weten digitale TV met digicorder in huis had gehaald. Ik was verdorie in alle staten en je mag gerust zijn in die van de overtreffende trap. Is er geen samenspraak nodig om zo iets aan te kopen vroeg ik nogal kwaad op zn kwaadst. Wie kijkt er hier in huis het meest naar TV was de repliek van manlief. Ik zeker, nog kwader dan 1 minuut eerder. Juist u, dus heb ik digitalTV en de digicorder voor jou en voor jou alleen aangekocht madam, maar weer niet goed zeker. Trouwens zeg je al maanden dat je niet overweg kan met die video. Je kunt niet programmeren zeg je altijd. En als ik het een keer vergeet krijg ik op mijn donder dat je die stomme soaps niet kan volgen Het antwoord van manlief was raak. Oei, ik moest toegeven dat ik the big boss van het TV kijken ben. Zelfs het voetbal en andere sport moeten wijken voor mijn series en soaps die ik volg. En ja inderdaad ik kon niet overweg met die video. Maar nu met de digitalTV is alles eenvoudiger zegt manlief. Je kijkt naar wat je wilt, wanneer je wilt. Met de digicorder in combinatie met FlexView kun je bovendien pauzeren in live uitzendingen en opnemen met 1 druk op de knop. Zo luidt de slagzin van de leverancier althans. De digitalTV bracht dus heel even leven in de brouwerij. Pittige discussies over het al dan niet annuleren van de aankoop, want binnen de 7 dagen kon dat nog. Toch maar proberen of ik het aan kon, dat programmeren en afspelen. En ja, wat blijkt na één week manlief had weer eens gelijk. DigitalTV is voor het mensje dat s nachts werkt ideaal. Je moet niet terugspoelen, je moet niet zoeken waar het zich bevindt op de band, gemakkelijker kan bijna niet. Na het schrijven van deze column kruip ik terug in bed. Straks volgt er nog een nachtje werken en ik heb gelezen op het planningbord dat manlief volgende week zal kuisen en dat terwijl ik met een vriendin uit shoppen ga zalig het kleinburgerlijke leventje.
Verkouden, verkoudheid, ze zijn gratis deze tijd van het jaar...tijd om de pot met honing boven te halen...
Honing is een slijmoplossend middel. De suikers in honing trekken namelijk vocht aan. Honing bevat ook etherische oliën die het slijm verdunnen en de hoestprikkel verminderen. Honing kan geneeskrachtig werken bij een zere keel en verkoudheid. Honing heeft een boel bacterieremmende eigenschappen. Dat komt door haar enzymen en andere stoffen die desinfecterend werken. Al die eigenschappen verdwijnen als sneeuw voor de zon, als je de honing in kokend hete thee doet. Wacht daarom tot je thee drinkklaar is en doe er dan een lepel honing bij. Bij een verkoudheid kies je best voor tijm- of eucalyptushoning. Als je de honingpot goed afsluit, blijft hij lang goed. Vloeibare honing zal na een tijdje versuikeren. Daar is niks mis mee. Het betekent niet dat je de honingpot in de vuilbak moet kieperen, want de kwaliteit en de smaak blijven hetzelfde. Je kan de honing weer vloeibaar maken door je pot op te warmen au bain marie op een temperatuurtje van 40 graden. Beslist niet meer. Sommige honingsoorten versuikeren vlug, andere doen er een jaar over. Je voorkomt versuikering door geregeld in de pot te roeren. Neem een lepel zuivere honing op je nuchtere maag om je verkoudheid te vertroetelen.
Info: tuinadvies.be Foto: Clootwijck.nl
Weer geen weer om in te fietsen vandaag. Laat staan dat we het stalen ros er door jagen als het niet per se hoeft... Dus soelaas gezocht op het 'fietsnetweb' en we vonden fietswrakkenkunst...
Ongeveer tachtig Amsterdamse fietswrakken zijn in een zes meter hoge 'kerstboom' verwerkt. Afkomstig uit de Amsterdamse grachten en naar boven gehaald door de Amsterdamse opruimingsdienst.
Info en foto: fietsen.web-log.nl
'Alle wegen leiden naar Rome', zegt het spreekwoord. Minstens evenveel wegen leiden naar Santiago de Compostela. Dé Santiago-route bestaat immers niet. Een netwerk van caminos leidt de pelgrim naar de pórtico de la Gloria: de poort naar de hemel. Volgens planning zal Pedro de 'camino francés' volgen en genieten van de ontmoetingen onderweg.
Lier:Sint-Jacobskapel St. Jacobskapel ligt aan de grote markt. Deoorspronkelijke Sint-Jacobskapel dateert uit 1383, maar werd herhaaldelijk herbouwd en gerestaureerd. In de 17de eeuw diende ze als parochiekerk voor de Spaanse troepen, die in Lier gelegerd waren. Bij de Werf naast de kleine Nete stond het St. Jacobsgodshuis (gesloopt in 1848) waar pelgrims verbleven. De Zimmertoren is een overblijfsel van de stadsvedediging. De toren heeft een Jubelklok met 13 wijzerplaten. Ook het Begijnhof uit het begin van de 13° eeuw is een bezoek waard.
Mechelen: Hof van Busleyden. De stompe toren van de St. Romboutskathedraal (97m - anno 1450) toont zich reeds van verre. Het Hof van Busleyden uit ca 1500. Belfort en lakenhalle uit de 14° eeuw. Mechelen is vanouds bekend vanwege het houtsnijwerk, een Vlaamse kunst die langs de Santiagoroute tot ver in Spanje terug te vinden is.
Aalst: Standbeeld van Dirk Martens, de eerste boekdrukker van België. Schepenshuis uit 1420 en het Belfort met het oudste mechanische klokkenspel. De Grote St. Maartenskerk (1481 en nooit afgewerkt) herbergt een doek met St. Jacob als Morendoder.
Ninove: Op de foto een Mechels houtsnijwerk van Theodoor Verhaegen (1701-1759), Sint Cornelius. De textielstad heeft nog de 16° eeuwse Corneliuspoort, de abtswoning en resten van een watermolen.
En nog vele andere...
PieterVé
Info: St. Jacobsfietsroute va, Clerens Sweerman Foto: stedelijke VVV-kantoren
Ingrediënten: 2 soeplepels instant koffie (of 1 klein kopje sterke koffie of espresso 4 tot 6 koffielepels suiker (naar smaak) 10 - 12 ijsblokjes water (ongeveer 250 ml)
Bereiding
* Doe alles in een keukenrobot en mix tot de ijsblokjes verdwenen zijn. (Dit is wanneer uw keukenrobot minder lawaai maakt...laat de espresso smoothie toch nog 30 seconden verder mixen): Het is de bedoeling dat uw espresso smoothie heel smooth ofte zacht is. * Serveer in een glas met 1 of 2 rietjes, al neergalang hoe dik de espresso smoothie is.
Info: onskookboek.be
Met start en aankomst in Gierle centrum. Fietsen doorheen of langs volgende Kempische gemeenten: Gierle, Lille, Beerse, Vosselaar, Turnhout, Zevendonk, Kasterlee, Lichtaart en Tielen. Via het knooppuntensysteem. GC-KP77-79-59-69-70-78-90-89-34-88-31-32-58-36-75-74-GC. Afgelede kilometers: 43 Tip onderweg: de Keeses-molen en omgeving in Kasterlee.
Ik heb vier nachten (werk) achter de rug, dus geen tijd gehad om te schrijven. Ik weet dat dit een flauw excuus is maar ik weet geen beter.
Het is krokusvakantie, geen les Spaans dus deze week. Maar dat wil daarom niet zeggen dat we stil zitten. Neen, we (ik en Pedro) hebben ons les voor volgende week voorbereid. Ja wij doen thuis nog plezante dingen samen, het moet niet steeds grote kuis zijn. Die les Spaans zien we als een 'tussendoortje' zoals de Pedro dat soms schrijft in de logs. Een 'tussendoortje' dat natuurlijk wel een relatieve inspanning vraagt. Niks komt van zelf en ja ik ken ook die leuze dat 'arbeid adelt'...Wat zijn we nu nog op onze leeftijd met de Spaanse taal? Eerst en vooral is men nooit te oud om te leren (clichématig) en het houdt de geest in beweging. Ik las gisteren nog dat wanneer men veel talen kent de kans op dementie verkleint. Dus waarop wachten jullie nog? Nu is de Spaanse taal niet simpel om te leren. Dubbele LL spreek je uit als J, een U wordt een OE, voor een V horen ze liever een B, een Ñ wordt NJ uitgesproken, Ch is dan weer TJ... en dan nog die klemtonen en accenten...en vooral de vervoegingen.
Op 't werk stellen ze vragen omtrent die lessen. Eén ervan is de volgende: "¿Por qué estudiamas el Español? (Waarom ook ik Spaans studeer?) Mijn antwoord hier op is: " Amo la lengua y el pais...y importante en 2009 mi Pedro va para bicicleta a Santiago de Compostela..."
"Muchas personas se figuran que es el Español una lengua poco necesaria, porque es el idioma de un pais poco conocido. Se habla en España, en Cuba, en Méjico, en la América Central y del Sur, (exepto el Brasil). Las leguas europeas que más se hablan en el mundo son: 1°. el inglés, 2° el español o castellano, que lo hablan más de 175 millones de hombres, luego el alemán y el francés. Eén van de meest bekende Spaanse werken is zeker "Don Quijote de la Mancha" de Cervantes, la novela más universalmente admirada que existe. We blijven oefenen en ons verdiepen in het werk en de taal van Señor Cervantes...
Saludos y hasta la vista. A semana proxima.
Lewiske Miguel de Cervantes Saavedra. (Voor meer via Wikipedia, klik op de afbeelding) Alcázar de San Juan geboren op 29 september 1547, overleden in Madrid 23 april 1616. Is één van de belangrijkste roman- en toneelschrijvers uit de Spaanse literatuur. Hij schreef een twintigtal toneelwerken, maar is vooral bekend geworden door zijn boek Don Quichot van La Mancha (El ingenioso hidalgo Don Quixote de la Mancha).
Let vooral op de naam... Ook verkrijgbaar in Decaf...
Foto bekomen via Chia Since 1880 Don Pedro stands above the valley and looks over his coffee plantation that he has spent his lifetime cultivating. From the soil nourished by the ashes of the Guatemalan volcanic region, he grows and selects only the finest coffee beans, as his family has done for five generations. Hand-picked and always freshly packed on-site, the tradition continues. www.cafedonpedro.com
Start op de parking aan de Kruiskensberg te Herenthout. We trappen ontspannend richting KP41. Gestel waar een groot landgoed nog gewoon is. We houden even halt aan de fietsbrug over de Grote Nete en merken in de achtergrond het landgoed van het Hof van Rameyen. KP32
Fietsbrug te Gestel.
Via de Heerhoeve en de Gestelse schandpaal fietsen we naar Boekt -KP16-28- waar we de vallei van de Grote Nete induiken. We rijden een idyllisch landschap van bossen, akkers en weilanden binnen. We nemen richting Lier en laten ons met rugwind door de pure natuur glijden.
Spoorwegbrug Kessel.
Ter hoogte van de spoorwegbrug te Kessel rijden we richting Koningshooikt en Berlaar via KP30-40-48-49-72. Vervolgens KP72-52-38 naar het Provinciedomein de Averegten in Itegem. Het Provinciaal Groendomein De Averegten is een 100 hectare grote inspiratiebron. Wie er ooit gewandeld heeft op een zomerse dag na een hevig onweer, heeft tussen de coulissen van opstijgende waterdamp de ware schoonheid van dit bos beleefd.
klik op de foto voor meer uitleg.
Van hier fietsen we naar 't Schipke aan KP33, wereldberoemd bij fietsers en wandelaars, waar Jos Vandeloo zijn overpeinzingen achterliet op de menukaart. Deze oude herberg werd in 1900 uitgebaat door het echtpaar Alfons en Louisa Vervloet en groeide langzaamaan uit tot een culinair pareltje te midden van de weelderige, ongerepte natuur
" Peregrino, onde vai o seu destino? " "Onde éque a vida me leva, meu filho!"
Vertaling: "Pelgrim, waarheen gaat uw bestemming?" "Waar het leven mij naar toe leidt, mijn zoon"
PieterVé is met skivakantie. Vanaf volgende week begint hij met de (virtiuele) beschrijving van de route die Pedro zal volgen op zijn fietstocht naar Santiago de Compostela... Stopplaatsen, bezienswaardigheden, steden, geplande ontmoetingen in Pedro's planning 'en cierdo modo via el camino a Santiago'...
Uit "de pelgrim en de kerk" o " el peregrino y la iglesia"
Fietsen in Waals-Brabant. Een fietstip via www.fietsenarco.be. Dat ook Waals-Brabant een stukje Haspengouw rijk is, is weinig bekend. 'Hesbaye' heet de streek in het Frans. De namen op de route zijn direct een hele mondvol, gaande van de Chapelle du Bon-Dieu-du-Chêne tot de kerk van Nil-Saint-Vincent-Saint-Martin. Verder loopt de weg langs het kasteel van Chenoi. Op het einde van de rue de l'Ermitage loont het de moeite een zijsprong te maken om het kasteel van Getinnes te bewonderen. Werp ook even een devote blik op de Kongolokapel, die herinnert aan zinloos bloedvergieten vanaf 1960 in de vroegere Afrikaanse kolonie.
Het middeleeuwse kasteel van Walhain werd verlaten in de 18de eeuw en is nu weinig meer dan een ruïne, maar zo'n bouwval ontbreekt het niet bepaald aan charme. Mits een klein beetje fantasie wordt het bevolkt door droomprinsessen en koene ridders.
Actieve vrouwtjes, luie mannetjes. Tijdens het paarseizoen leggen vrouwelijke zeehonden afstanden tot 35 meter af om de perfecte partner te vinden. De mannetjes daarentegen verroeren zich amper twee meter, hun eigen lichaamslengte. De vrouwtjes bewegen zich voort tussen de showende mannetjes en maken op basis van onder meer grootte, conditie en gedrag de juiste partnerkeuze. Daardoor zorgen ze voor genetische verscheidenheid in de volgende generatie zeehonden. Dat gedrag zou een oplossing kunnen bieden voor de 'lek paradox', waarbij de genetische variatie bij zeehonden verdwijnt en alle mannetjes op elkaar gaan lijken doordat vrouwtjes altijd voor de coolste mannetjes gaan.
Info: EOS Foto: wadden.nu
Vandaag, 14 februari. Valentijn. Niet veel van gemerkt. Pedro is niet pro Valentijn. Is te commercieel zegt hij. Hij post steeds wel een woordenspinsel in mijn mailbox. Ook dit jaar. Wat opvalt is dat de slijmbalwoordjes jaar per jaar verminderen. Het ouder worden zit daar wel voor iets tussen. Maar allé het is de geste dat telt zegt men. Eigenlijk treur ik daar niet om. Pedro hoeft ook geen wederkerige Valentijn dus het is bij ons een dag als een andere. Ik heb mezelf een door 'Valentines Chocolates' gekocht, kwestie van de hormonen te sussen.
Toch niet helemaal. Straks moet ik naar de kliniek, op onderzoek voor de steeds weerkerende lage rugpijnen. Sinds mijn val in de douchecel, enkele jaren geleden, weet ik soms niet hoe ik mij moet neerzetten. Moet ik nu onderuit zitten, rechtop, met of zonder kussensteun, ik weet het niet meer. Lang stilstaan op eenzelfde plaats is ook al uit den boze Dan ook te weten dat ik in de verzorgingssector bezig ben en dat ik daar dikwijls moet heffen. We zien wel wat het wordt straks. Er bestaat nog altijd zo iets als chocolade om de frustraties weg te werken... Positief denken zegt de Pedro en fietsen in plaats van stappen. Maar dat fietsen loopt al evenmin op wieltjes
Maar wat heeft reis hier dan te maken in de column van vandaag. Wel daar treur ik nu een beetje om. We (Pedro) heeft besloten om dit jaar een reissabbatjaar in te lassen. Dus geen buitenlandse reis. Geen Cyprus, geen Turkije, geen Malta, geen Spanje. Wauw dat was wel ff slikken toen hij met dat (eenparig goedgekeurd) voorstel voor de dag kwam. Argumenten zijn er genoeg. Sparen voor onze oude dag (?) Liever om de twee jaar een mooie reis maken dan ieder jaar een kleine reis (?) Mijn rugprobleem, ha Pedro denkt dus in mijn plaatst over mijn gezondheid (?) Veiligheid in de zuiderse landen (?) Operatie in het najaar aan Pedros knie (?) Enfin, eigenlijk te veel om alles te vermelden. De fietsvierdaagse gaat wel door, natuurlijk. Ik denk dat onze Pedro al serieus met Compostela in zijn hoofd zit. Fietsen is prioriteit geworden. En ik moet eerlijk toegeven dat fietsen niet echt mijn ding is. Zo n dertig kilometer kan ik wel af, met af en toe een terrasstop. En dan koffiepauze met choco-koekje.
BTW, over Compostela schrijf ik later nog wel een column. Want met die trip zijn we nog niet aan de nieuw patatten
Als ik nu zo deze column overlees ben ik goe bezig om de Pedro op zijn kap te zitten. Het zullen de hormonen zijn zeker. Maar de eerlijkheid gebied mij ook te zeggen dat Pedro gisteren gekuist heeft. Dat doet hij om mijn rug te sparen. t Zal zeker voor mijne Valentijn geweest zijn. En als het meezit kan ik misschien dit jaar nog een tripje met de vriendinnen doen, zoals vorig jaar. The golden girls in Turkey 'k Ga een chocolade hartje op mijn tong laten smelten.
Lewiske
Vanlentines chocolates amaai mijne rug koffer pakken-uitpakken vote for Pedro
Koffie is vaak een goede afsluiter van een lekkere maaltijd. Koffie als dessert is dan ook een passende grande finale van een diner.
Granita de Caffè 1 kop vers gezette sterke Koffie Kàn (Santos Mild) 1/3 kop griessuiker 1/3 kop kandijsuiker
Los alle suiker op in de hete koffie en laat afkoelen. Giet het mengsel in een invriesschaal en plaats die in de diepvries tot de koffie bijna hard bevroren is. Klop alles weer goed op en vries opnieuw in tot het koffie-ijs sorbetdikte heeft. Schep dan in sorbetglazen en spuit er een toefje stijfgeklopte slagroom op.
Goed voor 4 warmbloedige koffieleuten!
Info: Koffie Kàn
Bij de Spaanse les hoort ook ontspanning. Spaanse film bekijken en beluisteren hoort er bij. Mijn keuze viel op het werk van de Spaanse cineast Pedro Almodovar:
"Habla con ella."
De film vertelt het verhaal van twee mannen die verliefd worden op twee verschillende vrouwen, maar in dezelfde situatie komen te zitten. Benigno is verliefd op Alicia, voor wie hij zorgt wanneer ze in coma raakt. Marco valt voor Lydia, die ook in een coma terecht komt. Deze extreme situatie resulteert in verschillende reacties bij de mannen: Benigno is blij om bij de vrouw te zijn van wie hij houdt, maar Marco is zwaar depressief omdat hij niet met Lydia kan communiceren, en dus niet weet hoe zij echt over hem denkt.
"Hable con ella" es una historia sobre la amistad de dos hombres, sobre la soledad, y la larga convalecencia de las heridas provocadas por la pasión. Es también una película sobre la incomunicación de las parejas, y sobre la comunicación. Sobre el cine como tema de conversación. Sobre cómo los monólogos ante una persona silente pueden ser una forma eficaz de diálogo. Del silencio como "elocuencia del cuerpo", del cine como vehículo ideal en las relaciones de las personas, de cómo el cine contado en palabras detiene el tiempo y se instala en las vidas de quien lo cuenta y del que lo escucha. "Hable con ella" es una película sobre la alegría de narrar y sobre la palabra como arma para huir de la soledad, la enfermedad, la muerte y la locura. También es una película sobre la locura, ese tipo de locura tan cercana a la ternura y al sentido común que no se diferencia de la normalidad.
Meer over Pedro Almodóvar klik HIER
De Camino trekt mensen aan uit de hele wereld. Mensen die ideeën uitwisselen met elkaar en leven delen. Onze pelgrim van vandaag wou pelgrimeren. Zijn wedervaren vertelt hij in... "Bon Camino", een verslag van mijmeringen, gedachten en ontmoetingen tijdens de Camino de Santiago... Uit het boek volgend gedicht:
'k Hoor enge verhalen, ik spreek vreemde tale Ik kom uit het oosten, ik kan iemand troosten Ik wandel, ik droom en ik waak van de kok en de heilige Sjaak.
Nog eentje uit hetzelfde boek:
Hoeveel treden moet ik nog maken Mijn botten gaan kraken Wat wordt mijn lot? mijn lijf is kapot 'k verlang naar een bedde, maar... ik zal het redden!
Uit: 'Bon Camino' van Ad van Kuyck (pastor) Van 11/9 tot 20/10/2005 de Camino gelopen. zie ook: www.naardekerk.nl
Koffiedik kan, naar verluidt, gerust door de afvoer worden weggespoeld. Het zou de afvoer niet verstoppen en zou er zelfs voor zorgen dat al aanwezig vet wordt weggesleten en toekomstig weggegooid vet niet op de afvoerpijpen kan aanslaan. Koffiedik neemt ook de slechte reuk van de afvoerpijpen op.
Voilà, de koele berging is opgeruimd. En opgeruimd staat netjes. Het werd tijd. De planning er van stond al meer dan een half jaar op het bord. Alle schabben afgewassen, het werk van Pedro. Wel even een kleine woordenwisseling gehad. Doosjes, potjes, potten en pannen, alles netjes afgewassen. Alles opnieuw geordend. Weer meningsverschillen Veel waardeloze spullen weg gegooid. Een zucht van opluchting bij Pedro. Of toch weer niet alles weg gegooid... Wat echt nog kon gebruikt worden opzij gezet voor derden of voor de kringloopwinkel. Joepie, nu staat alles netjes. Het werk in harmonie beëindigd.
Er is weer van een stukje huis een thuis gemaakt. Een stukje thuis waar we nu alles kunnen in terug vinden. Je stelt zon onderneming steeds uit omdat het tijdrovend lijkt. Maar al bij al viel het nog best mee. Een halve dag met ons tweetjes en de karwei was opgeknapt. Eendracht maakt macht en meer dan twee handen maakt het werk lichter. Ik zal mezelf nu de discipline opleggen om alles opnieuw netjes te plaatsen na het gebruik. Ook bij de aanvulling van de proviand. Want daar schort het soms wel. Gewoon geen tijd er voor nemen om het motto alles heeft een plaatsje te respecteren.
Volgende schoonmaak wordt de garage. Dit karwei staat al even lang op de planning als deze welke vandaag geklaard is
De passant. Voorbije week werd Pedro, beter gezegd de schelp op de bagagerek van zijn fiets, opgemerkt door een passant. Na de vraag en het antwoord naar het waarom van deze schelp op Pedro's fiets kwam het er uit. De 'passant' had de 'Camino' al gereden, nu 1 jaar geleden. We zijn dan ook naar een taverne gereden en geluisterd naar het verhaal van de 'passant'. Een verhaal waarbij je alle tijdsbesef kwijt was...hier onder volgen enkele indrukken.
Boerderij in Galicië anno 2006
"Galicië heeft mijn hart gestolen. Het is daar zo anders dan op andere plaatsen op de Camino. Het regent er veel, maar dat weegt niet op tegen de pracht van het landschap dat je daar te zien krijgt. Groen landschap en romantische dorpjes. De kleine dorpen waar de koeien nog het straatbeeld bepalen. De boeren melken hun veestapel nog thuis. De boeren leiden dagelijks tien tot vijtien stuks vee naar de weide en terug naar de stal. Op de camino in Galicië is het een komen en gaan van die kleine keuterboerkes. Eigenlijk glijd je via de koeienstront het dorp in en bij nat weer ook weer uit. Bij ons zijn de boerenerven altijd netjes maar ginds, oh jee. Langs de wegen in Galicië, die de dorpen met elkaar verbinden, staan veel tamme kastanjebomen. Terugdenkend aan mijn jeugdjaren kon ik ook daar niet weerstaan aan die bruine snoepers en nam iets te veel ballast mee. Je passeert er riviertjes dat het en lust is om over al die kleine bruggetjes te fietsen. Galicië wordt niet voor niks 'het land van de duizend rivieren' genoemd. De Romeinse invloed is daar nog zeer aanwezig. Lugo is daar een levendig bewijs van. Een voorbeeld is een wandeling over de unieke Romeinse muur, volledig bewaard gebleven, formidabel solide gebouwd met een hoogte van ongeveer 10 meter en een dikte van 4 tot 5 meter, en met een omtrek van 2,5 kilometer. Gewoon fantastisch. De wegen zijn er goed berijdbaar en de automobilisten daar weten dat er veel fiets- en wandelverkeer is op de soms smalle rijbanen. "
Hij heeft er ook afgezien. Regen en wind en de soms steile hellingen kruipen op de duur in de kuiten. Maar hij besluit met: "De Camino die moet je doen Pedro, gewoon doen! Je komt als herboren terug, zeker weten."
Het is weer zo ver. Volgend weekend worden er vogels beloerd en geteld in je tuin. Probeer tijdens het telweekend van 3-4 februari 2007 de vogels op en rond de voederplaats te tellen. Als je nadat je gevoederd hebt tijdens een kwartiertje of halfuur waarneemt kan je al de meeste soorten ontdekken. Noteer per soort het grootste aantal dat je op moment hebt geteld. Een voorbeeld: op 3 februari zie je op 9.34u drie koolmezen op de plank, op 9.58u vier op de plank en één aan de vetbol, op 4 februari om 10.00u geen en op 10.13u vier. In dit geval vul je op het formulier naast koolmees het getal vijf. Je hoeft niet op alle dagen waar te nemen! Maar het mag. Kijk je meer dan één dag, noteer dan het maximale aantal dat je waarnam per soort. Noteer ook soorten die niet in de lijst van 20 voorkomen als ze de voederplaats bezoeken, de lijst van 20 is enkel een hulpmiddel om snel de waarnemingen te noteren. Veel plezier en succes met de telling!
Info: Natuurpunt.be Foto: tuinadvies
Bereiding Maak de espressokoffie, eventueel van een zakje instantpoeder. Breek er de chocolade in. Laat de chocolade in de magnetron of in een pannetje met heet water smelten. Roer de saus glad. Doe in 2 coupes een bolletjes vanille-ijs en schenk de warme saus er over.
Info: Voedingscentrum
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
DigitalTV.
Sint-Jacobskapel 
Hof van Busleyden.
Fietsbrug te Gestel.
Spoorwegbrug Kessel.
't Schipke aan de grote Nete.
Bij de Spaanse les hoort ook ontspanning. 
