Elk jaar worden er in Anna Paulowna de zogenaamde Bloemendagen gehouden. Tijdens dit evenement , dat jaarlijks door tienduizenden mensen wordt bezocht, worden door de plaatselijke bevolking gemaakte bloemenmozaïeken langs de wegen in de polder tentoongesteld en bewonderd. Honderden mensen werken elk jaar samen om ongeveer 100 mozaïeken te maken. Voor de mozaïeken worden hyacinten gebruikt, waarvan de nagels met spelden worden vastgezet. Per mozaïek zijn circa 10.000 nagels nodig per m2 . Tijdens de bloemendagen staan de vele bloembollenvelden in deze gemeente in volle bloei! Hierdoor ontstaat een ongelooflijk mooi kleurig schouw-spel. (Voor meer foto's klik op de afbeelding) (info: www.bloemendagen.nl)
Luus van den Berg Mulder en Martien van den Berg gaan fietsen heen en terug naar Santiago de Compostela. Het is de bedoeling om op 1 mei 2006 te vertrekken. Op 4 mei wijken ze even af van hun route en komen Luus en Martien naar Gierle en zullen ten huize Pedro overnachten
Hier laat ik Luus en Martien aan het woord, hun motivatie, hun gedrevenheid en hun doel je kan het hier onder lezen en wij zullen ze volgen, 5000 km lang ook een onderdeel van Pedros mentale voorbereiding voor zijn tocht.
Voor velen een begrip maar hoe komt iemand er toe om te voet of per fiets daar naar toe te gaan. Het is een natuurlijk een grote uitdaging, je weet niet waar je onderweg voor komt te staan. Is het mooi of slecht weer, en houd je het wel vol. Ook willen wij deze tocht doen uit dankbaarheid omdat wij het hier zo goed hebben, en niet alles zo vanzelfsprekend gaat worden. Ook is het een oude route dus er valt cultureel vast veel te beleven zoals oude steden en mooie kerken bekijken. Wij wilden onze fietstocht koppelen aan een goed doel, en gingen ons daar goed in verdiepen. Het goede doel werd de gehandicapte kinderen in het plaatsje Livno in Bosnië. Als we in Santiago de Compostela zijn aangekomen is het de bedoeling na een rustdag door te rijden naar Cabo Fisterra. Het ligt ongeveer 120 km verder aan Atlantische kust op het meest westelijke punt van Spanje. Van daar pakken we dan de terugroute op.
En de voorbereiding?
Wij hebben er nu al zin in. Ondanks kou, wind, regen en zelfs sneeuw zijn we al volop bezig met de voorbereidingen en trainingen.
De fietsen die we hiervoor gebruiken zijn randonneurs, dit zijn echte pakezels die wel een stootje kunnen hebben, het zijn handgemaakte maatfietsen van het merk Vittorio. Op deze fietsen plaatsen we dan per fiets vier waterdichte tassen van het merk Vaude. Twee bij het voor- en twee bij het achterwiel. We nemen per fiets ongeveer 22kg mee. Inclusief tent en demontabele aluminium stoeltjes. Wij overnachten zoveel mogelijk in een drie persoons tentje die we eind 2004 aangeschaft hebben, en koken ons eten op een benzinebrander.
Er zijn boekjes te koop waarin de route staat beschreven. Ondanks dat de route regelmatig kleine wijzigingen ondergaat, hebben we toch deze boekjes aangeschaft. Ook in deze boekjes staat waaraan je moet denken als je zo'n tocht onderneemt. Verder staan er diverse adressen in waar je informatie kunt krijgen. Daarnaast maakt het lezen van de boekjes je bijzonder nieuwsgierig.
Deze boekjes bestaan uit drie delen en zijn geschreven door Clemens Sweerman.
Dat zijn dus ook de boekjes die Pedro hanteert om de route uit te stippelen
Deel 1: Haarlem via Breda naar Tours ( 860 km. Vanaf Breda 749 km.
Deel 2: Tours naar Dax (650 km)
Deel 3: Dax naar Santiago de Compostela (1023)
De terugweg gaat over de Cantabrica Route, deze gaat door Noord-Spanje terug naar Pamplona, aansluitend op de Roeland-pas over de Pyreneeën. Vandaar naar Dax en verder langs de kust, bij Royan richting Tours, Compiène, Noyon. Bij Flavy-le-Marnel (even voor St. Quentin) vervolgen we dan een eigen route naar Forrières in België, hier vandaan richting Leuven en volgen hier de lange afstandroute LF2 naar Amsterdam. Hier pakken we de LF 7 op naar Schoorl (NH).
Mag ik jullie alvast en goede start toewensen voor maandag 1 mei en tot donderdag bij Pedro.
In het weekend van 28 - 30 april 2006 organiseert de Vlaamse Vereniging voor Entomologie, Natuurpunt Educatie en Natuurpunt Studie de derde Europese Vlindernacht. (voor meer info klik op de afbeelding.)
Hageven -Plateaux in Neerpelt. Het gebied ligt op de overgang van de droge zandgrond naar het vochtige beekdal van de Dommel. Op Vlaams grondgebied bevinden zich langs de Dommel vijvers en vennen. Heide en bos bevinden zich vooral op het hoger gelegen Plateaux in Nederland. In het gebied kan de wandelaar getuige zijn van een ingenieus bevloeiingssysteem dat werd uitgedacht om de in cultuur gebrachte gronden met Maaswater te irrigeren, de zgn. vloeiweiden. Dat Maaswater, aangevoerd via het Kempisch Kanaal, bemestte het land met kalk en voedingsstoffen. Een netwerk van sloten en grachten bracht het water tot diep in de weilanden, terwijl het overtollige water langs lager gelegen kanaaltjes weer wegvloeide. Er werd een alpenzadenmengsel ingezaaid, met kruidenrijke, geurende hooilanden als resultaat. Door de opkomst van de kunstmest geraakte dit systeem in onbruik. Omdat er meer behoefte was aan hout (o.a. voor lucifers en klompen) werden de weiden met populieren beplant. In 1983 heeft Natuurmonumenten 13 ha van deze cultuurhistorisch en natuurlijk waardevolle vloeiweiden in ere hersteld. De populieren zijn grotendeels gekapt en de aquaducten gerestaureerd. Opnieuw vloeit het Maaswater over de weiden. De bloemenpracht met o.a. brede orchis en herfsttijloos is na al die jaren gewoon weer opgekomen. (info: natuurpunt)
Wandelingen: Natuurleerpad (groen): 1,6 km - startplaats aan bezoekerscentrum De Wulp; Vloeiweidenpad (rood): 4,5 km - vertrek aan de werkschuur in Nederland; Boomleeuwerikpad (geel): 6 km - vertrek aan de Borkelse brug; Verkeerde-lieve-Heerpad (paars): 6 km - startplaats aan bezoekerscentrum De Wulp; Tweelandenpad (blauw): 8,5 km - vertrek aan de werkschuur in Nederland.
Miljoenen Japanners willen deze periode in de parken zijn. En waarom? Ze willen alleen maar onder een bloeiende kerseboom zitten. De "Sakura" / kersenbloei, is een hoogtepunt in de Japanse traditie, het brengt veel geluk als men onder zo'n pracht zit.
De Kersenbloei duurt ca. twee weken, in de Japanse traditie is het een teken van, hoe snel het leven vergaat, in de middeleeuwen was het ook voor de Samurai het symbool voor hun ridderstand, altijd bereid om te sterven voor het goede doel. Buurmans kersenbloesem...
Trappistenroute, met start in Malle zijn het 44 km landelijke wegen. Om de naam eer aan te doen, kan je best vertrekken aan Café Trappisten, waar je vooraf de nodige energie kan opdoen. Deze toeristische fietstocht voert je door bosrijke en landelijke gebieden. Weilanden, akkers, maar ook residentiële wijken zorgen voor de nodige afwisseling. Wij hebben er 63 km van gemaakt met startplaats Gierle centrum en onze energie helemaal op het laatst opgedaan bij "den Dobbele Pater" in Malle...
Tijdens onze fietstocht van Gierle over Zevendonk naar Kasterlee en een ommetje langs Ten Aard en terug via Lichtaart en Tielen naar Gierle heb ik een foto van het 'Schaepershuys' genomen. Op de gevel prijkt een jaarindicatie in Romeinse cijfers: 'MDXXXXII' = 1542...
De veenmol - Gryllotalpa grylloyalpa. (foto: provant.be)
Dat de tulp nu een Amsterdamse of Antwerpse aangelegenheid is zal de veenmol een zorg zijn. Feit is dat deze krekelsoort alles op eet wat het op zijn weg vindt, inclusief de tulpenbol... Toen ik vanmorgen in de tuin kwam zag ik aan de kleine aardophopingen in de borders dat er nachtelijk bezoek geweest was. Veenmollen komen bijna altijd voor op zandgrond. In de losse grond kunnen ze gemakkelijk graven, en er is voldoende voedsel. Omdat de veenmol ondergronds leeft - net onder de grond - en dus niet echt opvalt, wordt de verspreiding van de veenmol onderschat. Voor onze normen is de veenmol een groot angstwekkend insect dat tot 5 cm groot kan worden. De veenmol is gemakkelijk te herkennen aan zijn tot graafpoten omgevormde voorpoten. Hij gebruikt zijn gangen meer dan eens en schuilt vaak onder loopplanken in de tuin. Met zijn graafpoten kan de veenmol ook goed zwemmen. Op zijn kop zitten twee sprieten voor reuk, tast en smaak en zijn twee staartsprieten dienen voor de tast tijdens het achteruit kruipen.Vanaf eind juli tot in augustus zoeken de veenmollen hun overwinteringsplaats op. Daar zitten ze in een vaste houding in een verticale gang wat dieper onder de grond. De veenmol maakt ook een doordringend snorrend geluid zoals de krekel. De veenmol is een alleseter die insectenlarven, regenwormen, weekdieren, plantenwortels, kiemende zaden en zelfs soortgenoten verobert. Dus letterlijk een alleseter. Niettegenstaande zijn zeer vervelend karakter komt de veenmol voor op de rode lijst als bedreigd insect en de veenmol mag zodoende NIET worden bestreden. (info: concentra)
Zowat alles wat te maken heeft met Jacobus, Saint Jacques, Jacobi, Sint Jakob wordt aandachtig gelezen door Pedro. Vorige week was Pedro in Leuven en zag de Sint Jakobskerk aldaar. Wat deze kerk met Compostela te maken heeft lees je in volgende bijdrage
In de Middeleeuwen doorkruisten grote pelgrimroutes het Europese continent op weg naar het (vermeende?) graf van apostel Jacobus in Santiago de Compostela. Deze pelgrimroutes vervulden door hun internationaal karakter een cruciale rol bij de totstandkoming van de Europese cultuur. De Leuvense Sint-Jakobskerk was eeuwenlang een belangrijke halte op een van deze routes. De Niederstrasse kwam van Keulen en liep via Aken naar Maastricht, waar de pelgrims de Maas overstaken. Vervolgens liep het traject over Tongeren, Sint-Truiden, Tienen en Leuven naar Brussel, waar de aansluiting gemaakt werd met de route Utrecht-Parijs. Een kleinere route splitste zich af in Maastricht en ging via Hasselt en Diest naar Leuven. Een straat naast de kerk heet nog steeds Pelgrimstraat en aan de Blauwe Hoek stond tot aan de Franse Revolutie het Sint-Laureisgasthuis, dat specifiek voor de opvang van pelgrims bestemd was. De stempel waarmee de pastoor van Sint-Jakob hun bezoek aan de kerk bevestigde, bestaat nog steeds. (Info: De Pelgrim)
En Pedro hoe ver staat het met de training?
Momenteel op schema, niettegenstaande het slechte weer van de voorbije weken. Veel beweging, zowel fietsen als wandelen om de conditie op te bouwen.
Wat zijn de vooruitzichten voor de maand mei en volgende?
Volgende maanden wordt het accent gelegd op fietsen, veel fietsen. Geen lange afstanden maar wel indien mogelijk dagelijks de fiets op, vooral met het oog op de fietsgewenning. Je weet wel, het vermijden van zadelpijnen en de daaraan verbonden ongemakken. Ook ga ik een paar dagen aan zee fietsen, de wind trotseren. In juni doe ik dit nog een keer over en in juli trekken we naar Gelderland om de Gelderse glooiingen af te fietsen.
Voor wie het nog niet weet, de tulp is niet Nederlands maar Belgisch! Een geschiedkundig onderzoek heeft uitgewezen dat de tulp in West-Europa voor het eerst in Antwerpen te vinden was. Een Antwerpse handelaar vond in 1562 enkele onbekende knollen tussen een vracht stoffen uit Turkije. Omdat de knollen op uien geleken at hij er enkele op maar...eetbaar waren ze niet en daarom gooide de handelaar de knollen in de tuin. Korte tijd later groeiden er prachtige bloemen in zijn tuin. En de Nederlanders zult u zeggen...die zouden pas in 1592 met de tulpenbollen over de grens getrokken zijn. (info: TV nieuws op één)
's Gravenvoeren en Sint Martens Voeren, startplaatsen van respectievelijk de Noordalwandeling en de Bovenhoutwandeling. Het domein Altenbroek 160 ha groot is een grensoverschrijdend en aaneengesloten natuurgebied op het grondgebied van 's-Gravenvoeren en Noorbeek (NL). Het dankt zijn naam aan het prachtige privé kasteeldomein midden in het gebied. De natuurwaarde van de voerstreek is groot. Het variërende landschap toont hier oude Maasterrassen en leemplateaus, hoogstamgaarden met poelen, brongebieden en veel bossen. Voorkomende dieren: edelhert, everzwijn, das. De dassenstand groeit in de Voerstreek nog altijd aan. Op dit ogenblik wordt hun aantal al op meer dan 300 geschat. De vroedmeesterpad komt ook nog voor in de Voeren. Dankzij het relatief warm microklimaat kan je deze kleine pad met haar wrattige kop tegenkomen in het domein Altenbroek. De Noor is een vrij gave heuvellandbeek. Ze ontspringt bij de St.-Brigidabron en meandert door het kasteeldomein en het natuurgebied in zuid-westelijke richting waar ze na enkele kilometers uitmondt in de Voer. De grote gele kwikstaart is er vaak te zien lagnsheen de oevers. Het gebied is heel het jaar door toegankelijk. Deze wandeling is ongeveer 10 km lang en neemt zon drie uur in beslag. Het tracé loopt bijna volledig over niet-verharde wegen, die over het algemeen wel goed begaanbaar zijn. Bij goed weer volstaan gewone wandelschoenen.(info: natuurpunt.be)
Fietsen aan de rand van 'het stad'... Met vertrek aan fort 2 te Wommelgem, via Borsbeek en Boechout en langs de 'Koude Beek' naar Edegem. Middelheimpark, Nachtegalenpark en langsheen de Singel naar het Rivierenhof. Onderweg oog hebbende voor de mooie architectuur en uiteraard de natuur aan randje stad.
Wommelgemse Fort 2, startplaats van onze trip. Via de loop van de "Koude Beek" naar de parken. Middelheim. Sterckshof, gezien vanuit het Rivierenhof. (voor meer info, klik op de foto's ÓPedro)
Het Gorenpad situeert zich in de deelgemeente Ravels, vertrek uit het centrum en leidt de wandelaar doorheen het Domeinbos van Ravels. In de Turnhoutse Kempen strekken zich over een oppervlakte van 830 ha de Gewestbossen van Ravels uit. Het langgerekte bos, dat loopt van zuidwest naar noordoost, maakt deel uit van een grotere beboste omgeving die tot de Nederlandse grens reikt. Vanaf 1906 begon de bebossing van de heide met het huidige resultaat. Nu treft men er een variatie aan van loof- en naaldhout. De 35 m hoogtelijn die het staatsbos dwars doorsnijdt, vormt de scheiding tussen het Maas- en Scheldebekken.
De Gewestbossen van Ravels staan bekend om zijn vennetjes. Vanaf de vroege Middeleeuwen domineerden deze elementen het open landschap. Bij de aanleg van het bos, begin twintigste eeuw, werden een aantal vennetjes ontgonnen, beplant of omgezet in weiland.
Het meest intacte vennetje is het Klotgoor. Het hele jaar staat dit ven onder water.
Vogeltjes kijken...aan het Klotgoor.
Een variatie van loof- en naaldhout.
Zachte mossen en heide.
De Ravelse Pier, ontleent zijn bestaan aan de spotnaam die men aan de inwoners van Ravels heeft gegeven. (foto's: ÓPedro)
Op eerste paasdag spreekt de paus zijn paaswens Urbi et orbi uit, wat betekent voor de stad en voor de wereld. De paus doet dit elk jaar in veel verschillende talen. Hij richt zich tot alle katholieken in de wereld. De paaswens van de paus is op televisie te zien. In de rooms-katholieke kerk wordt met Pasen de nieuwe paaskaars aangestoken. Dit nieuwe licht staat symbool voor nieuw leven. In de loop van het jaar worden alle doop- of huwelijkskaarsen aan de paaskaars aangestoken. Van religieuze oorsprong is ook het paasbrood, dat vroeger de functie van offermaaltijd had. Naast de religieuze beleving van het paasfeest zijn er ook allerlei wereldlijke paasgebruiken. Deze gaan veelal terug op vroegere lentefeesten. Het aansteken van paasvuren en de paashaas als lentebrenger zijn hier voorbeelden van. Iedereen kent het eieren zoeken door kinderen op paasmorgen. Eieren versieren, beschilderen en als decoratie gebruiken is tegenwoordig bij veel mensen bekend. Ook de paashazen en paaseieren van chocolade horen bij het paasfeest.
De voorbije dagen heeft Pedro meermaals gedacht aan volgend gezegde:
"Alleen hij die naar het huis van Santiago gaat of daarvan terugkomt is een pelgrim". Het huis van Santiago halen is de doelstelling van Pedro. En zoals Pedro zelf zegt wordt je onderweg ook meer en meer pelgrim Het lijkt een begrip uit verleden tijden, maar niets is minder waar. Bedevaarten en pelgrims bestaan nog steeds en spreken tot de verbeelding
De legende:
Jacobus, apostel van Jezus, vertrok na diens dood naar Spanje, om aldaar de bevolking te evangeliseren. Wanneer hij terugkeerde naar Jeruzalem werd hij door Herodus onthoofd. Zijn volgelingen verscheepten het lijk terug naar Spanje, meerbepaald naar Galicië, waar hij begraven werd. Vroeg 9de eeuw werd het graf ontdekt en werd de Heilige Jacobus uitgeroepen tot de patroonheilige van Spanje. Santiago (San Tiago) is Spaans voor Sint Jacobus, in 't Frans St.Jacques, in 't Engels St.James. Er werd een kerk, en later een kathedraal rond het graf gebouwd. De plaats kreeg de naam Compostela van campus de la stella, campus=begraafplaats en stella=ster.
De Pelgrims:
Weldra gingen pelgrims vanuit verschillende plaatsen in Europa op tocht naar Santiago de Compostela. Door de eeuwen heen ontstonden er zo 5 grote routes : vanuit Parijs over Tours en Bordeaux, vanuit Vézelay over Limoges, vanuit Le Puy-en-Velay; deze 3 komen samen aan de voet van de Pyreneeën in Ostabat waar de zogenaamde Camino Francés begint gaande over St-Jean-Pied-de-Port, Roncesvalles, Burgos, León en Astorga. Een 4de route begint in Arles over Toulouse en Jaca om in Puente la Reina aan te sluiten op de Camino Francés. Verder is er de Via de la Plata vertrekkend vanuit Sevilla over Merida en Salamanca om aan te sluiten in Astorga. Een alternatief voor de Camino Francés is de Camino del Norte die de Noordspaanse kust volgt.
De route die Pedro zal volgen is van uit Gierle over Ninove, Tournai, Compiègne, Chartres, Tours, Dax, St-Jean-Pied-de-Port, en verder de Camino Francés over Roncesvalles, Pamplona, Estella, Logroño, Burgos, Sahagún, León, Astorga, Ponferrada, Villafranca del Bierzo, Serria, Santiago de Compostela.
Later meer hier over en worden de te volgen etappes virtueel gefietst door mezelf tot volgende week en aan alle medebloggers, familie, bezoekers wens ik een vrolijk Paasfeest.
Goede Vrijdag is de vrijdag vóór Pasen. De Kerk herdenkt dat Jezus Christus werd gegeseld en, aan het kruis genageld, stierf. Door zijn kruisdood, zo leert de kerk, heeft Jezus Christus ons van onze zonden verlost.
(voor meer klik op de kleine foto)
Jeroen Bosch: "Christus draagt het kruis". (Info over Jeroen Bosch: klik op afbeelding.)
In de lente wordt het weer een drukte van jewelste in onze tuinen.
Voor veel vogels betekent dat het begin van het broedseizoen. Je kunt de vogels helpen door het plaatsen van een goede nestkast. Eigenlijk hang je deze kastjes op voor het broedseizoen begint maar beter laat dan nooit Vorm van de nestkast Bij nestkasten komen de afmetingen niet op een centimeter aan. In de natuur verschilt een natuurlijke holte ook in grootte. Veel belangrijker is dat de invliegopening de juiste grootte heeft. Dit bepaalt welke vogel wel en welke vogel niet in een nestkast kan. Hier volgen enkele diameters van invliegopeningen: 25-28 mm: pimpelmees, zwarte mees, glanskop, matkop; 30-32 mm: koolmees, kuifmees, boomklever, bonte vliegenvanger, zwarte mees, pimpelmees; 34-35 mm: huismus, koolmees, boomklever, bonte vliegenvanger; 40 mm: ringmus; Nestkast ophangen kies een rustige plek, niet bereikbaar voor katten; hang de kast op minimaal op twee meter hoogte; zorg voor voldoende beschutting tegen wind en regen; zorg voor een vrije aanvliegroute; plaats de invliegopening het liefst richting het noorden, oosten of noordoosten; (info tekst: intratuin.be; foto: ÓPedro)
De Wereldgezondheidsorganisatie en de Europese Parkinson-associatie (EPDA) hebben 11 april uitgeroepen tot jaarlijkse Wereld Parkinsondag. De ziekte van Parkinson is een degeneratieve neurologische aandoening waarvan de precieze oorzaak nog grotendeels onbekend is. De ziekte wordt gekenmerkt door ernstig beven, spierstijfheid, bewegingstraagheid en gestoorde houdingsreflexen. Daarnaast heeft de patiënt last van spraak- en slikproblemen, evenwichtsstoornissen en verstopping. De behandeling richt zich op vermindering van al deze klachten met medicijnen.
Mettekoven is een typisch Haspengouws landbouwdorp. Logisch dat stadmensen hier tot rust komen. In Mettekoven vertrekken aan het Martenshof tal van natuurwandelingen.
Hoeve Martenshof, startplaats voor natuurwandelingen.
Het rad van de Mettekovenmolen.
Mettekovenkapel en de beek die daar gewoon "Beek" noemt.
Kunstwerk "Tjenne de heks"
De naam zou verwijzen naar een Johanna of Anna Machiels, die van hekserij werd beschuldigd. Na een proces van ruim twee jaar werd «Tjenne de heks» in 1667 levend verbrand. Ze zou de verpersoonlijking zijn geweest van allerlei boze machten. Ook zou ze heel wat «kwaaie daden » op haar kerfstok hebben gehad of destijds jong en oud ertoe aangezet.De doodstraf werd uitgesproken aan de voet van een reuzelinde. een goeie 100 meter beneden de Tjenneberg en de verbranding vond dan op de top plaats. Sindsdien wordt in de overlevering en geschriften gesproken over de «Tjenneboom» (de eerste). Hoe reusachtig die boom was? In een nummer van het tijdschrift «Limburgse Volkskunde» (1888-1889) schrijft Jules Frère: «De omtrek van de linde was 5,60 meter en vier personen konden makkelijk in één der spleten staan. Het takkengestel was sterk ontwikkeld en had een doorsnede van 16 meter».
Een wandeling maken doorheen het fruitigste wandelgebied van Haspengouw, zelfs zonder de bloesems en appelen en peren is altijd een belevenis. Het golvend parcours zorgt voor de nodige variatie en onderweg geen gebrek aan zit- en rustplaatsen... Met start aan de 'Kluiskapel' in Helshoven wandel je in rechte stijgende lijn tot aan het heksenmonument van Tjenne de heks. Via de Romeinse weg kom je in Mettekoven om via 'hoeve Martenshof' en opnieuw stijgend enkele kilometers verder het mooie 'Château de la Motte' tegen te komen. Een oase van rust midden een groot wandelpark in Groot Gelmen. Van daar uit sluit je de lus doorheen de boomgaarden om via 'de galg van Helshoven' opnieuw aan de Kluiskapel te belanden... Helshoven is een piepklein dorp tussen St Truiden en Borgloon. In de 13de eeuw richtten de Johanieters aan de Romeinseweg een gasthuis op met bidkapel. Een eeuw later werd het geheel verkocht aan de Teutoonse orde. Na een brand werd de kapel in 1660 verbouwd door de groot-commandeur van Alden Biesen. Tot 1908 woonden er nog kluizenaars...
De Kluiskapel in Helshoven voor meer info klik op de foto.
De drie kaarsen duiden op de jaren die nog te gaan zijn... ... voor de fietstocht naar Compostella
1 jaar bloggen juist op het moment dat het "Vuurpeloton" Pedro's blog onder de loep neemt...als dat maar goed afloopt.
Bloggen Een jaar geleden iets totaal onbekend voor Pedro, nu na één jaar trouw alle dagen, of toch bijna alle dagen, een log geplaatst te hebben ga ik mijn blogperiode evalueren wat is er na 1 jaar veranderd aan PedrosHobbyBlog?
Begonnen als proef met een hobbyblog zitten we nu 1 jaar later nog met een hobbyblog neen zeker geen dagboek.
Fietsen, wandelen, reizen, bridge, vrijwilligerswerk, tuinieren, de aanvankelijke ingrediënten van het blog gekruid met teksten en fotos.
Ondertussen is het bridgen als wekelijks item geschrapt en zal nog slechts zeer sporadisch aan bod komen Evenals het vrijwilligerswerk, daar de logs handelen over min of meer persoonlijke activiteiten van de bewoners en personeel en niet iedereen is gediend met een woord en plaatje op het internet
Het tuinieren is de laatste maanden meer omgeslagen in ik hou van de natuur gekoppeld aan de wandelingen en wandeltips
Het reizen blijft uiteraard periodiek maar foto's van de gedane reizen kunnen steeds bekeken worden via de buttons in de linker kolom... Het fietsen wordt in de toekomst één van de hoofdingrediënten, te wijten aan de geplande fietstocht naar Santiago de Compostela
De koffietic van Pedro, de tussendoortjes en losse beslommeringen van de blogger worden verweven in het geheel
De algemene top 10 der bloggers is op aanraden van een medeblogger opgesplitst in een veertiendaagse dubbele top 5 per categorie der bloggers.
PieterVé had ook al snel begrepen dat zijn wekelijks geflaneer over de bloglaan geen lang leven was beschoren. Te meer daar vele andere en meer bekwame schrijvende bloggers op de kar gesprongen zijn en PieterVé had geen zin om achter de feiten aan te lopen PieterVé blijft echter zijn medewerking geven en dat kan je wekelijks volgen in de ontmoeting met een pelgrim
En jullie beste bezoekers, bedankt voor de views, commentaren, dagboekschrijfsels en reacties. We gaan nog even door...
De voorbije week heeft Pedro zich verder gedocumenteerd met het oog op de Compostella fietstrip. St. Jacobs fietsroute deel 1 en deel 2 van Clemens Sweerman heeft Pedro zich aangeschaft. Deel 1, Haarlem-Tours is de vijfde, geheel herziene druk en deel 2, Tours-Pyreneeën de vierde geheel herziene druk. De fietskaart moet Pedro zonder omwegen leiden op zijn lange tocht.
De St. Jacobs fietsroute volgt westelijke historische pelgrimsroutes die eeuwenlang gebruikt werden door talloze Santiagogangers, handelaars, kunstenaars en koningen. Onderweg hebben zij als een rode draad overal sporen nagelaten. Hoofdthema vormt een belangrijke route vanuit de verzamelplaats Haarlem over Antwerpen en Chartres naar het zuiden, met als alternatief een route over Parijs en Orléans. Juist fietsers kunnen die rode draad volgen met oog en oor voor wat zich in de omgeving afspeelt. Zij ademen de sfeer in van de opeenvolgende streken en ontdekken de sporen uit een interessant verleden, aldus C. Sweerman.
Dat is het wat Pedro zo graag wil, het ontdekken van de historische achtergronden en waarden op Franse en Spaanse bodem. De lectuur die hij hier over leest waarin verhalen staan vanaf de 11de eeuw, dat wil hij zelf aan den lijve ondervinden. Verhalen, gebouwen, gedenkstenen en andere overblijfsels uit die lange pelgrimsperiode, dat wil Pedro memoriseren en opslaan. Ook hoopt Pedro dat een ontmoeting met andere nationaliteiten een echte openbaring wordt. Want zo heeft Pedro gelezen, en ik citeer uit De Pelgrim: volgens oud-Santiagogangers blijkt dat het samenzijn met vreemde mensen onderweg een veel grotere invloed heeft uitgeoefend op het welslagen van hun tocht dan zij voordien hadden gedacht. (info: D. Aerts, De Pelgrim)
Genieten van wat hij onderweg tegenkomt is Pedros leuze!
De weg is nog lang maar de richting is al aangegeven
Hoe is het afgelopen week geweest met de voorbereiding, Pedro?
Deze week vooral op souplesse getraind, dikwijls op de fiets, niet al te lange afstanden maar rijden met een soepele tred, dat was de opzet.
Voor wanneer de langere afstanden?
Ik heb nog drie jaar voor mijn voorbereiding. Eerst de nodige kilos er af trainen, dat zal meer dan waarschijnlijk nog de grootste hinderpaal zijn. Met de 80km plus ritten begin ik over twee maand. Volgens planning doe ik dan een 3-tal ritten per week plus een afsluitende ontspannende trip op zondag.
Worden er ook meerdaagse ritten gedaan?
Vanaf volgende maand, mei dus, wordt een tweedaagse en een driedaagse trip voorzien, ritten van plus minus 60km.
De mentale voorbereiding, hoe staat het daar mee?
Ik lees veel over de Santiagotochten zowel over de wandel- als de fietstochten. Ook heb ik reeds de routes uitgestippeld tot aan de voet van de Pyreneeën. In acht dagen rij ik tot in Tours waar ik mijn eerste rustdag zal houden, allé dat is een prognose hé.
Ooit was de scheldevallei een eindeloos meersen- en poldergebied dat tot aan de stadsrand van Anwerpen reike. Vandaag d dag blijft er slects hier en daar een strookje over, zoals de Oude Landen. 100ha opvallend gaaf gebleven natuur die uit de greep van de stad en haven bleef... Het gebied wordt doorkruist door vescheidene veldwegen en paden. Starplaats is aan het kasteel van Veltwijck in het centrum van Ekeren. Het gebied is het ganse jaar door toegankelijk. Verspreid in het gebied staan rustbanken. De voornaamste ingrediënten zijn de kronkelende Oudelandse Beek, grillig gevormde rietkragen en wilgenstruwelen. De Oude Landen staan vooral bekend om hun diverse wilde orchieeënsoorten maar ook voor het fluitenkruid, berenklauw, bitterkruid, engelwortel en koninginnekruid. Tal van greppeltjes met riet, liesgras en zeegroene rus zorgen voor een geschikte omgeving voor rietbewoners als de blauwborst, sprinkhaanrietzanger en kleine karekiet. Ook de nachtegaal voelt er zich thuis en op een zwoele lenteavond geven die vaak een gratis concert... (Info: Natuurpunt)
Tijdens de rustpauze op onze wandeltocht van het weekend las ik het volgende over mijn 'koffietic':
koffie: de vruchtpitten van de koffieplant, koffiebonen, al of niet reeds geroosterd, bereid door gemalen koffiebonen (in een filter) met kokend water te overgieten; koffie verkeerd: warme melk met een scheutje koffie; 'dat is andere koffie': dat is heel wat beters; koffiearoma: naam van een bepaalde stof die ter verbetering van het aroma aan koffie wordt toegevoegd; koffieboon: vruchtenpit van de koffieboom: gebrande, groene (ongebrande) koffiebonen; koffiebroodje: met amandelspijs, banketbakkersroom gevuld klein broodje; koffiedik: bezinksel van getrokken koffie; 'koffiedik kijken': waarzeggen uit koffiedik; 'zo helder als koffiedik': duister, onbegrijpelijk; koffiehuis: in 1659 werd het eerste koffiehuis te Marseille geopend; koffiejuffrouw: juffrouw die koffie schenkt in grote kantoren, in kantines; koffiekransje: kring bijeenkomst van dames die bij elkaar koffie drinken; koffieleut: iemand die graag en veel koffie drinkt; koffieloodje: maat om de hoeveelheid koffie voor een zetsel in af te passen; koffiemama: schaduwboom op een koffieplantage die voor stikstof in de bodem zorg; koffierat: een in geheel O-Indië voorkomende soort civetkat, die buiten zijn gewone menu van insecten, kleine zoogdieren, vogels en eieren, ook rijpe koffievruchten eet; koffietafel: tafel met benodigdheden om koffie te drinken; koffievos: koffiekleurig vospaard.
Waar Grote- en Kleine Kaliebeek samenvloeien op de grens van Lichtaart en Tielen ontstond een uitgestrekt moerasgebied dat in vele aspecten grote gelijkenis vertoont met Tikkebroeken. Het leeuwenaandeel neemt de Tielense Balderij voor haar rekening.
Kaliebeek Tielense Balderij
Fietsplant...?
Loopbrug doorheen het moeras van de Tielense Balderij (foto's: PedroÓ)
De Maat en Den Diel in Mol zijn twee natuurgebieden die het hele jaar door toegankelijk zijn voor de frevente natuurwandelaar. Het is gelegen aan weerszijden van het kanaal Herentals-Bocholt. Via de brug kan je beide gebieden in één wandeling verkennen. Dit gebied bleef onontgonnen tot het begin van de 17de eeuw, wanneer het moeras ontwaterd werd. De zwaarste ingreep op het karakter van de omgeving gebeurde in de negentiende eeuw, toen het kanaal Herentals-Bocholt werd gegraven. In de tweede wereldoorlog kende de streek een korte periode van vrij intensieve ontginning van spriet, een soort bruinkool. De winning van deze brandstof met zijn hoge zwavelgehalte beperkte de ontwikkeling van vegetatie langs de oevers sterk. De Maat en Den Diel hebben een stevige reputatie als foerageer- en broedgebied voor roofvogels. De buizerd, sperwer en torenvalk brengen er jaarlijks hun jongen groot. Bruine kiekendief, wespendief en boomvalk komen er graag foerageren. Andere broedvogels die je er kunt treffen zijn de fuut, tafeleend, waterral, ijsvogel, zwarte specht, wielewaal, blauwborst, boomleeuwerik en de wulp. Sinds een tiental jaren begrazen ook fjordenpaarden en Schotse hooglanders een deel van het gebied. Ben je in Mol, trek je laarzen aan en bezoek de beide gebieden. Het is echt de moeite waard. Vertrekpunt ligt aan het 'Ecocentrum De Goren' op de baan van Balen naar Postel.
Het weer van de voorbije week heeft de Pedro zijn trainingsschema serieus in de war gestuurd.Eerlijk gezegd is het zielig als je een paar keer tijdens een fietstocht de hemelsluizen boven je hoofd krijgt geopend. Enfin Pedro's humeur is er dan ook naar om hem even met rust te laten en hierbij de legende van Sint Jacobus mee te geven. De legende vind je terug op een paar honderd sites en blogs, maar ik kon het niet nalaten om die traditie ook op Pedro's blog te plaatsen... Zoals in vorig log genoemd heeft Pedro zijn Sint Jacobsschelp al klaar. Wijselijk heeft hij besloten om het zwaardkruis toch maar thuis te laten. Denk er aan, als je een fietser tegen komt met een schelp aan de fiets is het best mogelijk dat het Pedro is. Vanaf volgende week dus de fietsers in heel Vlaanderen in het oog houden en uitkijken naar de-man-met-de-schelp. Wie hem tegenkomt en aanspreekt wordt getrakteerd op een heerlijke tas koffie (mag ook iets straffer zijn) desnoods met Kempische vlaai...
St. Jacobus: Legende en Tradities Sint Jacobus, Jacobus de Meerdere of Santiago is de nationale heilige van Spanje.Hij geldt als één van de belangrijkste apostelen. Maar ondanks zijn belangrijke status is er in de Bijbel weinig over hem te vinden. Buiten Spanje is hij voornamelijk bekend vanwege de pelgrimage. Zijn symbolen zijn de Sint Jacobsschelp en het zwaardkruis. Er zijn aanwijzingen, dat de traditie van de pelgrimage naar de plek, waar Santiago begraven zou zijn, veel ouder is dan de christelijke geschiedenis. Vooral de plaats Fisterre, Finisterre of het eind van de wereld, duikt op als de magische plek waar de wereld ophoudt en de onderwereld begint. Het ligt aan de kust, die ook wel de kust van de dood genoemd wordt. Nu vanwege de grote kans op schipbreuk, toen om een andere reden. Het is veilig om te beweren, dat Santiago in oorsprong niet christelijk was. De meeste christelijke tradities zijn ouder dan het christendom. In voor-christelijke tijden was het altijd al traditie om op bepaalde tijden in het jaar de stamgod rond te dragen.Meestal gebeurde dit in jaargetijden die belangrijk waren voor de oogst of de vruchtbaarheid. Deze gewoonte vindt zijn navolging nog steeds in de vele christelijke proccessies in het voor- en najaar. Ook andere tradities in Spanje zijn direct te herleiden naar deze vruchtbaarheidsriten. Het meest in het oog springend is de nationale sport: het stierenvechten. Maar ook een feest als Sanfermin in Pamplona: het rennen voor de stieren. Maar er zijn ook andere bronnen die verhalen over de traditie van de pelgrimage. Van de Romeinse legioenen van Caius Brutus wordt verteld dat ze naar Fisterre zijn gemarcheerd. Vanaf de kaap hebben zij vol ontzag de zon gezien, die langzaam in de onderwereld wegzakte. Ongetwijfeld zullen ook zij de oude keltische riten van aarde, water en vuur hebben uitgevoerd. Hierbij wordt het haar geknipt, wordt in de zee gebaad en wordt iets persoonlijks uit hun verleden verbrand bij zonsondergang. Het meest in het oog springende symbool van de pelgrimage naar Santiago de Compostela is de Sint Jacobsschelp. Het wordt gebruikt als voornaamste ornament op alle gebouwen langs de Camino. Om dit symbool over te nemen moest Santiago, volgens de legende, iemand terug doen komen van de dood. Iets wat Santiago in de geest van zijn heidense alter-ego wel diverse malen doet. Dit keer redde hij een ruiter die verdronken was in zee. Toen deze terugkwam uit de zee was hij overdekt met schelpen. Via deze constructie werd de schelp toch het symbool van pelgrimage naar Galicië. Ook het andere symbool van Santiago het zwaardkruis, bekend onder zijn voorchristelijke naam lagarto of hagedis, verbonden met vruchtbaarheid en van kuisheid. Uit al deze niet-christelijke symbolen en mythen is Santiago en de pelgrimage ontstaan. Hij is nog steeds de heilige beschermer die te paard zijn gelovigen beschermt. De pelgrimage is nog steeds een reis naar persoonlijke inzicht. De reis die nog steeds een metafoor is voor het leven. Santiago is nog steeds de gids, die op het eind van de reis op de pelgrim wacht.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Tijdens de rustpauze op onze wandeltocht van het weekend las ik het volgende over mijn 'koffietic':
Het weer van de voorbije week heeft de Pedro zijn trainingsschema serieus in de war gestuurd.Eerlijk gezegd is het zielig als je een paar keer tijdens een fietstocht de hemelsluizen boven je hoofd krijgt geopend. Enfin Pedro's humeur is er dan ook naar om hem even met rust te laten en hierbij de legende van Sint Jacobus mee te geven. De legende vind je terug op een paar honderd sites en blogs, maar ik kon het niet nalaten om die traditie ook op Pedro's blog te plaatsen... 
