De passant.
Voorbije week werd Pedro, beter gezegd de schelp op de bagagerek van zijn fiets, opgemerkt door een passant. Na de vraag en het antwoord naar het waarom van deze schelp op Pedro's fiets kwam het er uit. De 'passant' had de 'Camino' al gereden, nu 1 jaar geleden. We zijn dan ook naar een taverne gereden en geluisterd naar het verhaal van de 'passant'. Een verhaal waarbij je alle tijdsbesef kwijt was...hier onder volgen enkele indrukken.
 Boerderij in Galicië anno 2006
"Galicië heeft mijn hart gestolen. Het is daar zo anders dan op andere plaatsen op de Camino. Het regent er veel, maar dat weegt niet op tegen de pracht van het landschap dat je daar te zien krijgt. Groen landschap en romantische dorpjes. De kleine dorpen waar de koeien nog het straatbeeld bepalen. De boeren melken hun veestapel nog thuis. De boeren leiden dagelijks tien tot vijtien stuks vee naar de weide en terug naar de stal. Op de camino in Galicië is het een komen en gaan van die kleine keuterboerkes. Eigenlijk glijd je via de koeienstront het dorp in en bij nat weer ook weer uit. Bij ons zijn de boerenerven altijd netjes maar ginds, oh jee. Langs de wegen in Galicië, die de dorpen met elkaar verbinden, staan veel tamme kastanjebomen. Terugdenkend aan mijn jeugdjaren kon ik ook daar niet weerstaan aan die bruine snoepers en nam iets te veel ballast mee.
Je passeert er riviertjes dat het en lust is om over al die kleine bruggetjes te fietsen. Galicië wordt niet voor niks 'het land van de duizend rivieren' genoemd. De Romeinse invloed is daar nog zeer aanwezig. Lugo is daar een levendig bewijs van. Een voorbeeld is een wandeling over de unieke Romeinse muur, volledig bewaard gebleven, formidabel solide gebouwd met een hoogte van ongeveer 10 meter en een dikte van 4 tot 5 meter, en met een omtrek van 2,5 kilometer. Gewoon fantastisch. De wegen zijn er goed berijdbaar en de automobilisten daar weten dat er veel fiets- en wandelverkeer is op de soms smalle rijbanen. "
Hij heeft er ook afgezien. Regen en wind en de soms steile hellingen kruipen op de duur in de kuiten. Maar hij besluit met: "De Camino die moet je doen Pedro, gewoon doen! Je komt als herboren terug, zeker weten."
Opgetekend door
PieterVé
De 'passant' wou anoniem blijven.
Foto: M. Wannet
|
