Sint-Benedictus' leven
Het leven van Sint-Benedictus wordt beschreven in het tweede boek van de "Dialogen" van paus Gregorius de Grote (604). Hierin verhaalt Gregorius over "een man van heilige wandel, door de genade zowel als door zijn naam een 'Benedictus', een Gezegende".
Sint-Benedictus wordt rond 480 in de buurt van Nursia in Umbrië (Italië) geboren. Hij studeert korte tijd letteren in Rome. Spoedig wordt de jonge Benedictus afgeschrikt door de gevaren die het leven in de stad en een carrière in de wetenschap voor zijn ziel bieden. Hij kiest voor het monniksleven in de eenzaamheid: eerst in Enfide in de Sabijnse bergen, vervolgens in het dal van de Anio bij Subiaco. "Wetens onwetend en ongeletterd uit wijsheid", zoals Gregorius schrijft.
Onder toezicht van een ervaren monnik, Romanus, leeft hij enkele jaren te Subiaco als kluizenaar. Een kloostergemeenschap uit het naburige Vicovaro vraagt Benedictus abt te worden. Zijn hervormingsijver wordt door de gemeenschap echter niet in dank aanvaard. Men probeert zelfs hem te vergiftigen. Dit mislukt en Benedictus trekt zich terug in de eenzaamheid van zijn geliefde grot, Sacro Speco, te Subiaco.
De roep van zijn heilig leven trekt veel leerlingen aan. Voor hen sticht hij in de omgeving van Subiaco een twaalftal kleine kloosters, ieder bewoond door een abt met twaalf monniken. Benedictus zelf blijft in een dertiende klooster. Daar zorgt hij voor de vorming van novicen. Twee van zijn bekendste leerlingen zijn Maurus en Placidus.
Omwille van pesterijen van Florentius, een naburige jaloerse priester, verlaat Benedictus rond 529 Subiaco. Met een aantal leerlingen vestigt hij zich op de Monte Cassino in Campanië. Hij bouwt er een groot klooster en schrijft uiteindelijk rond 540 zijn "Regula Monachorum" (Regel voor Monniken). Door Benedictus' voorbeeld en prediking wordt de heidense streek rond de Monte Cassino geëvangeliseerd.
In een klooster aan de voet van de Monte Cassino woont zijn zuster Scholastica. Eenmaal per jaar brengt hij haar een bezoek. Kort nadat Scholastica in 548 overlijdt, sterft ook Benedictus. De traditie noemt 21 maart 548 de sterfdag van Sint-Benedictus. (bron: monasteria)
|