Gisteren heb ik Pedro en zijn fietsmaat Bob een keer gevolgd op één van hun fietstochtjes ter voorbereiding van de fietstrip naar Santiago de Compostela.
Om 10 uur stipt vertrok Pedro met fietsmaat Bob richting Schoten. Omdat er toch een doel moet zijn werd het dus Schoten en vandaar via een lus opnieuw richting Gierle. En die fietslussen kan je uiteraard naar hartelust vormen via het fietsknooppuntennetwerk.
KP77-79 naar De Lilse bergen, de meesten kennen de Lilse bergen vanwege het mooie strand waar je in de zomer kan zwemmen? na het nemen van de brug over de autostrade, tevens de enige hindernis van de dag, zat het tempo er onmiddellijk goed in. Aan KP80, de Haarlebeek KP80-81 fietsten we richting Vlimmeren KP52. Langs een bosrijk gebied, waar we goed beschut werden tegen de felle wind, reden we naar Zoersel. KP54-55-61, vele kerkpaadjes waren hier in Zoersel onze gids, ook een deel van de 'Conscienceroute' werd meegenomen. In Zoersel reden we door het kastanjebos, over een bruin tapijt van bladeren en afgevallen wilde kastanjes.
Kastanjebosje Zoersel
Wilde kastanjes
Aan KP62 ging het richting antitankkanaal. In de verte zagen we het klooster van de paters Trappisten liggen. "Trappistje? vroeg ik". "Neen geen tijd" zei Pedro. ** De abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle behoort tot de Orde van de Cisterciënzers, die gesticht werd in de twaalfde eeuw. Deze orde wordt kortweg en gemakshalve de trappisten genoemd, naar de Normandische abdij La Trappe **. KP63-47.
Door mooie dreven van Halle en villawijken naar Schilde en 's-Gravenwezel KP45. Tijd om de inwendige mens gelukkig te maken, vooral te versterken. Een broodje Foccaccio met zalm en lauwe geitenkaas was mijn en Pedro's deel -Bob koos voor de Mozzarella-, niet slecht om mee te beginnen dacht ik. Helaas hier bleef het bij, maar het moet gezegd de gezellige omgeving en de 'mooie' bediening van het Martinushof maakte alles goed. Iets te lang blijven zitten, na een klein uurtje waren de spieren een beetje stram, althans die van ondergetekende. Ik had dan ook enige moeite om Pedro's en Bob's tempo te volgen maar klampte moedig aan. We reden langs het kasteel van 's-Gravenwezel KP43 en windvrije dreven richting KP32-21-20. ** Het kasteel van 's-Gravenwezel. De geschiedenis ervan gaat terug tot in de 13 -de eeuw. In de 14-de eeuw werd de versterkte hoeve omgebouwd tot een waterslot: de ronde hoektorens dateren nog uit die tijd . In de 17-de eeuw werd het huidig kasteel opgetrokken, in de 18-de eeuw werden de zuid- en westgevel volledig gerenoveerd.**
Kanaal Schoten - Dessel
Sluis 10
Aan brug 13 over het kanaal Dessel-Schoten ging het richting Schoten-Wijnegem. Via sluis 10 aan KP16 en via de aangemeerde woonboten en het jaagpad naar KP22.
In Wijnegem namen we het jaagpad langsheen het Albertkanaal richting Herentals. KP22-24-29-78-56-70-69-68-10-09-11. Langs het kanaal werden we met de neus op de feiten gedrukt. Het feit noemde hier 'WIND'. Wind? Wie wind? Waar wind? Ja pal op de neus en met nog 29 km voor de fietsboeg (heeft een fiets een boeg?) tot in Herentals, 't zou wat worden met mijn tere beentjes. Als je dan die gespierde kuiten van Bob ziet en die mokers van Pedro... Verstand op nul, blik vatspinnen op het achterlicht van Pedro's fiets en stoempen, stoempen en nog eens stoempen. De tegenliggers reden al fluitend en wij -lees ik- zwetend en puffend... Gelukkig hielp de natuur mij een handje. Een sanitaire stop werd ingelast ter hoogte van de molen van Oelegem. In 'De Linde', - waar is die lindeboom hier gebleven? - was het heerlijk toeven op het terras bij een lekker kopje koffie. (Een notenboom staat er aan de rand van het terras). ** Deze stenen bergmolen werd gebouwd in 1845 door strodekker en herbergier Martinus De Winter-De Backer, die de eerste molenaar werd. Het zou echter duren tot 1854 vooraleerde molen bedrijfsklaar geraakte. **
De windmolen van Oelegem.
Na een half uur relatieve rust terug de fiets op richting koekjesfabriek LU in Herentals. De wind was er nog steeds en is er gebleven tot wanneer we het Albertkanaal verlieten. De laatste kilometers hadden we opnieuw beschutting van bos en maïsvelden. Over Poederlee (Peuyel in de volksmond) naar Gierle.
Een fietstochtje Schoten en terug is goed voor 82 km over biljartvlakke wegen. Bij mij leek het wel het dubbele, zeker die laatste 20 km, tsonge, rijen rijen rijen stoempen stoempen stoempen...En toch is het altijd weer een verassing wat je tegenkomt op een fietstocht.
PieterVé
Tekst: PieterVé
Foto's: Pedro
|
