Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
Ik ben een man en woon in Oostende () en mijn beroep is iedereens meid.
Ik ben geboren op 12/03/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat gemakkelijk is..
Profiteer van het leven, t'is al kort genoeg!!!
Mijn blogdeurtje staat altijd open, voor ieder die me weet te apprecieren, voor WIE ik ben, niet voor WAT ik ben.
10-02-2008
Een dag van een Oostduinkerkse garnaalvisser.
De trouwe viervoeter wordt van zijn domein gehaald om met de paardenvisser de garnalen te gaan verschalken. Via het natuurgebied de Doornpanne te Oostduinkerke en t Schipgat bereikt men het strand. Aan de laagwaterlijn wordt het paard uitgespannen, het materiaal van de kar gelost, de manden vastgemaakt, niet vergeten het net aan het paard te bevestigen en men kan beginnen aan een ongeveer drie uur durende garnaalvangst. Er wordt ongeveer twee uur vóór laagwater en één uur na laagwater gevist.
De vangst hangt af van verschillende factoren, het getij, de temperatuur, de wind enz . De buit is dan ook moeilijk te voorspellen, vandaag twintig kilo morgen géén, feit is dat er jaarlijks steeds minder en minder gevangen wordt Op het strand wordt na iedere "trek" de vangst gezeefd waarbij de bijvangst terug in zee wordt gezet. Die bijvangst bestaat hoofdzakelijk uit krabben, kleine platvisjes, kwalletjes, af en toe eikapsels enz De garnalen gaan de manden in die aan het paard zijn bevestigd. Na het beëindigen van de sleep worden de manden op de kar geladen, het net wordt uitgeschud en gespoeld, het paard terug ingespannen en de terugtocht kan beginnen. Ondertussen is de vloed begonnen, dit is de beweging van laag naar hoog water, vandaar dat men hoogstens één uur na laagwater kan vissen wil men de kar niet onder water zien staan. Sommige paardenvissers beweren dat in deze periode, een sleep in de branding, de meeste garnalen oplevert.
Terug thuis is het werk nog niet gedaan. Onze Brabander wordt uitgespannen en krijgt na de zware inspanning haver vooraleer terug naar de weide te gaan. De vangst wordt nu nogmaals gezeefd en daarna "verlezen" zodat enkel onze grijze Noordzeegarnaal overblijft. Tussen de pootjes zijn er echter nog zandkorrels en die worden nu met zuiver water weggespoeld. Nu is de garnaal klaar om in de, op kookpunt gebrachte, brij te worden gekieperd. Deze brij verschilt bij iedere paardenvisser en ze verklappen hun recept aan niemand, het blijft in de familie. Zijn de garnalen genoeg gekookt dan worden ze uitgeschept op de koelzift. Versere en betere garnalen zijn nergens te vinden.
Er rest alleen nog de garnalen te laten koelen, het materiaal te reinigen en als het net in de wind aan de mast hangt te drogen zit het werk erop....
Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
