Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
Ik ben een man en woon in Oostende () en mijn beroep is iedereens meid.
Ik ben geboren op 12/03/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat gemakkelijk is..
Profiteer van het leven, t'is al kort genoeg!!!
Mijn blogdeurtje staat altijd open, voor ieder die me weet te apprecieren, voor WIE ik ben, niet voor WAT ik ben.
27-09-2012
Bread - Guitar Man
Bread - Guitar Man
Klik op de foto om ze te beluisteren
Bread is een band uit Los Angeles, Californië. Zij zijn eigenlijk de grondleggers van een destijds nieuw genre binnen de popmuziek: softrock (superromantische liedjes).
Gates, Griffin en Royer formeren de groep in 1968 en tekenen een contract bij Elektra Records. Ze hebben eerder samengewerkt in een band The Pleasure Fair. Hun album Bread verschijnt in 1969 met sessiemuzikant Jim Gordon achter de drums. Bij de opnamen van het tweede album On The Waters komt Botts de gelederen versterken. Als begeleidende single wordt echter een track van Bread heropgenomen: "It Don't Matter to Me". Na album nummer 3 verlaat Royer de groep en wordt opgevolgd door Larry Knechtel, ook al een studiomuzikant; hij blijft permanent bij de groep. Ondanks het succes dat de band heeft ontstaat er wrijving tussen Gates en Griffin. Alle singles, die Elektra uitgebracht heeft zijn composities van Gates en dat steekt bij Griffin, die een fifty-fifty verdeling wil. Bij de opnamen voor het 6e album slaat de vermoeidheid toe. Het lange toeren, tijden van opnemen en de spanningen tussen Gates en Griffin leiden uiteindelijk tot de uiteenval van de groep. Gates en Griffin beginnen beide een wisselende solocarrière. In 1976 komen ze op aandringen van Elektra Records weer bij elkaar en er ontstaat zowaar een nieuw album: Lost without your love. Uiteraard gaat het weer gepaard met flinke verkopen van de singles van het album en het album zelf. Er volgt nog een tournee ter promotie, maar dan is de koek op.
Bob
Dylan, geboren als Robert Allen Zimmerman (Hebreeuws: Shabtai Zisel ben
Avraham) (Duluth, Minnesota, 24 mei 1941) is een Joods-Amerikaans
popmusicus. Hij wordt beschouwd als een van de grootste songwriters van
Amerika. Veel mensen beschouwen hem als de eerste singer-songwriter. Hij
heeft een oeuvre bij elkaar gespeeld dat op één lijn wordt gesteld met
dat van Stephen Foster, Irving Berlin, Woody Guthrie en Hank Williams,
die deel uitmaken van het Amerikaanse culturele erfgoed.
Dylans
carrière begon in het midden van de jaren vijftig, nog in zijn
middelbare schooltijd. Zijn muzikale en literaire faam zijn sindsdien
uitgegroeid tot een welhaast filmisch en opstandig, maar ook onwillig
boegbeeld van de onrust in de Amerikaanse samenleving. De beweging voor
de burgerrechten kende geen beter volkslied dan zijn song Blowin' in the
Wind (1963). Miljoenen jongeren omarmden The Times They Are A-Changin'.
Vaak
wordt aan Dylan de verdienste toegekend het normale recept van simpele
teksten in de popmuziek te hebben verheven naar het niveau van
politiek-sociaal commentaar, en naar een complexe weergave van een
actueel levensgevoel. Hiertoe introduceerde hij beeldspraak, 'stream of
consciousness' (bewustzijnsstroom, een literaire techniek), losse
gedachten en invallen, soms op absurdistisch-komische wijze. Dylans
teksten onttrekken zich aldus vaak aan een eenvoudige omschrijving of
uitleg. Polyinterpretabele teksten (teksten die op meerdere manieren
geïnterpreteerd kunnen worden) waren tot dan in de popmuziek onbekend.
Dylans songteksten en zeer eigen muziekopvatting hebben grote invloed
gehad op de ontluiking van de popmuziek in de jaren zestig.
De
tekstuele vernieuwing was te danken aan Dylans brede belangstelling voor
de rijke tradities van het Amerikaanse lied, van folk en country/blues
tot rock-'n-roll en rockabilly, tot aan Keltische balladen, zelfs jazz,
swing en Broadway.
Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
