Neville Brothers - Tell it like it is
Klik op de foto om hun te beluisteren
The Neville Brothers is een R&B-groep die gospel, soul, funk en pop speelt. De groep werd opgericht in 1977 in New Orleans
Voordat
The Neville Brothers werd opgericht hadden de broers al een carrière
achter de rug. Art richtte de band The Hawketts tijdens zijn
highschool-periode op. The Hawketts hadden een grote hit met "Mardi Gras
Mambo" in 1954. Daarna richtte Art de band The Meters op, samen met
George Porter Jr., Joseph (Zigaboo) Modeliste en Leo Nocentelli. In 1975
werd Cyril Neville gevraagd om mee te gaan spelen. In 1966 had Aaron
een solo-hit met "Tell It Like It Is", dat in de jaren 80 weer werd
uitgebracht, met groot succes, en toerde Aaron samen met de band van Art
door de Verenigde Staten.
Charles begon op zijn twaalfde
saxofoon te spelen in een schoolband genaamd 'Turquoise while
teenagers'. Ook speelde hij mee met The Hawketts. Toen hij vijftien was
verliet hij school en ging Charles toeren met Gene Franklin & the
Houserockers. Dit was een soort reizende variétéshow. Toen de toer klaar
was kwam Charles terug naar New Orleans en speelde daar in een lokaal
bekend café: de Dew Drop Inn. Van 1956 tot 1958 was Charles bij de
marine en speelde hij in een lokaal bandje in Memphis, Tennessee. In
Memphis kwam hij B.B. King tegen en ze werden goede vrienden. Charles
verliet de marine en ging weer terug naar New Orleans waar hij naar de
universiteit ging. Maar hij miste de muziekindustrie en ging weer
toeren. Tijdens deze periode raakte hij verslaafd aan heroïne en kwam
een paar keer in de gevangenis terecht. Daarna ging hij naar New York
City en speelde samen met onder anderen Johnny Taylor, Clarence Carter
en O.V. Wright.
De oom van de broers - George Landry - vroeg de
broers in 1976 om mee te werken aan zijn album "The Wild Tchoupitoulas"
en dat deden ze.
De broers wisten dat hun ouders graag wilden
dat ze samen gingen werken. Doordat ze het album samen met hun oom
hadden opgenomen, richtten ze in 1977 een eigen groep op onder de naam
The Neville Brothers. Voor iedereen werd de droom eindelijk waarheid,
met Art op piano, Charles op de saxofoon, Cyril op de conga's en Aaron
als zanger. Ze kregen een contract bij Capitol, maar die vroegen zich af
of de muziek die de broers maakten wel aan zou slaan bij het grote
publiek. De muziek was namelijk typisch Nevilles en niet in een hokje te
plaatsen, zoals men zei. Capitol wist niet hoe ze de muziek moesten
verkopen. De eerste plaat, "The Neville Brothers", werd geen hit en het
contract werd ontbonden. De broers hadden drie jaar lang geen contract.
Producer Joel Dorn nam contact op met vele platenmaatschappijen, maar
niemand wilde de broers contracteren. De broers bleven ondanks de
problemen wel toeren. Tijdens één van de concerten kwam Bette Midler en
zij vond de broers geweldig. Ze kregen een contract bij A&M en
maakten "Fiyo On the Bayou" in 1981. Dit album bevatte veel invloeden
van The Meters. In het achtergrondkoor zaten Cissy Houston en haar
jongste dochter. Het album werd slecht verkocht.
Wederom werd er
geen energie in de groep meer gestoken door een platenmaatschappij. Pas
in 1981 durfde A&M het weer aan om een album met de broers te maken:
"Yellow Moon", geproduceerd door Daniel Lanois. Het album werd een
wereldhit, mede doordat de broers de liedjes zelf mochten schrijven
(zeven van de twaalf liedjes zijn door de Neville-broers geschreven).
Daarna
maakten ze vooral live-albums en toerden ze als The Neville Brothers.
Ze maakten ook studio-albums, maar die overtroffen "Yellow Moon" niet.
Toen Art ziek werd, eind jaren negentig, gingen de andere broers hun
eigen projecten doen, tot hun comeback in 2004. Ze kregen een contract
bij Back Porch Records en maakten het album "Walkin' In The Shadow Of
Life". Heden ten dage toeren ze over de hele wereld met groot succes.
Ivan Neville speelt sinds de laatste jaren mee met de groep.
|
Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
