Willem Vermandere (Lauwe, 9 februari 1940) is een Vlaams kleinkunstenaar, schrijver, dichter, beeldhouwer, levensfilosoof, zanger en schilder. Willem Vermandere werd geboren in 1940 in Lauwe, een deelgemeente van Menen. Hij groeide op in muzikale sferen tussen moeders keuken en de werkbank van vader-wagenmaker-klarinettist. Hij stapte zelf al heel vroeg mee in de dorpsharmonie Sint-Cecilia. Willem leerde Grieks en Latijn, maar was meer geboeid door de gitaar. Ook tekende hij zijn kladschriften vol ventjes en karikaturen van zijn leraars. Later begon hij melodietjes te componeren en zette gedichtjes op muziek. Op latere leeftijd studeerde Willem godsdienstwetenschappen te Gent en hij gaf 3 jaar les in Nieuwpoort. Hij beschouwt zichzelf wel eerder als beeldend kunstenaar dan als muzikant. In 2000 werd hij omwille van zijn diverse kunstactiviteiten ereburger van Veurne; hij woont er in de deelgemeente Steenkerke. In de jaren 60 werd Vermandere vooral bekend door zijn kleinkunstliedjes in het West-Vlaams over de dagelijkse dingen, zijn Westhoek en de verschrikkingen van de Grote Oorlog. Zijn optredens worden afgewisseld met luchtige en doodernstige, droevige en levenslustige liedjes en muziek en zijn typische spitse 'vertelelementen'. Hij maakte acht langspeelplaten en even zoveel cd's en hij doet nog altijd voort. Zijn vaste kompanen zijn Freddy Desmedt (fluiten en klarinet) en Pol Depoorter (gitaren en mandoline). Zijn bekendste nummers zijn Lat mie mor lopen, Als ik zing, Blanche en zijn peird, Bange blanke man, Duizend soldaten, Ik plantte ne keer patatten,Piere de beeste,...
Indien je nog meer wenst te weten over onze Willem, surf gerust naar :
www.tenvrede.be
Ieder jaar is hij paraat op ons concert.
|