Ik heb  beloofd om eens wat dieper in te gaan op het afgelopen seizoen en meer bepaald , voornamelijk op die laatste maand .

Een terugblik ...
Eerst wat losse bedenkingen en gedachten die bij mij op komen ....
Je kan te veel willen . Je mag nooit te gulzig zijn . Alles spelen en alles winnen is een utopie .
Maar als het zaakje goed draait ben je geneigd om er nog iets bij te nemen . Een hokje bij plaatsen , wat meer duiven houden ...
Dat is allemaal goed en wel , maar deze zomer was het gekkenwerk om op 3 plaatsen in te korven die over 30 km verspreid liggen . Komt daar nog bij dat het op vrijdagavond behoorlijk druk is op de wegen !
Het is te doen als je met twee zijt en de een rijdt naar hier en de ander naar daar .....

Maar als je er alleen voor staat ...hmmmm!

Ik kan niet tegen de warmte . Allez ...ik kan er wel redelijk tegen maar boven de 20° gutst het zweet in straaltjes langs mijn gezicht , loopt in mijn ogen , op mijn bril en dat is heel erg hinderlijk want ik zie geen steek en een verse zakdoek is in geen tijd drijfnat !!
Als je in die omstandigheden , met die lange hittegolf die we gekend hebben  , op de hokken de duiven moet inmanden  is dat geen sinecure .
Er staan 6 manden op het hok ...De een moet naar ginder , de ander naar daar ...Het is warm , het is Heet . Het is niet menselijk en er worden fouten gemaakt ...Trop is te veel !!
Dus dat gaan we hoe dan ook afbouwen . Ik ga niet grootsprakerig doen , maar concentreer ik mij op één vlucht , in één lokaal dan gaan ze wat beleven !
Een van de redenen daaromtrent is dat mijn beste duiven dan samen op een hoopje zitten !!!
Snap je ‘t plaatje ?
De duiven ....
Het is voldoende om naar mijn site met referentie ’s  en bedankingen te gaan om te zien wat je moet zien !
Ik ga niet overdrijven maar in 2018 werden meer dan 20 eerste prijzen gewonnen van Quievrain al over Arras tot Agen   met duiven die rechtstreeks van hier komen en/of hier uitvliegen .
Ik spreek dan nog niet van de kinderen en kleinkinderen van mijn duiven en ik spreek ook niet over die

“ ondankbaren “  die de herkomst van hun goede duiven voor mij verzwijgen !
Dus is de kwaliteit van de duiven OK . Het is zelfs nog veel verbeterd door uitwisseling en samenkweek met de beste hokken van de streek , van de provincie , van België . ( en omstreken )

Dus staat de kwaliteit van mijn duiven niet ter discussie !
Hoe komt het dan dat in regel mijn duiven NOG beter vliegen bij anderen ?
Ik ben een nonchalante melker . Ik heb nog nooit overdreven veel tijd op de hokken door gebracht . Er zijn ook nog andere dingen in het leven ...
Niettegenstaande dat heb ik toch wel tamme duiven , brave duiven . Waarom ?

Wel ....de duiven moeten zich aanpassen aan mij en niet andersom . En dus moet ik geen schuwe , geen bassers die alarm slaan als ik op het hok kom .Jullie kennen dat wel toch? ....huug , huug ..

Ze krijgen eten en drinken van mij en ze horen dat te appreciëren ...te beseffen .

Ze moeten weten wat van hen verlangd wordt .
Ook moeten ze zich wapenen tegen een totaal gebrek aan hygiëne .
Grote kuis ? Ontsmetten ? Wat is dat ? .....
Medicijnen ? Idem . Geen kuren noch voor het koppelen , noch voor het spelen , en zeker niet aan jonge duiven .
Ik heb er nu +/- 60 gespeend voor de zware fond . Twee heb ik er moeten uithalen  . Je kan het zo zien ...Ze moeten naar de etensbak stormen als het etenstijd is . Als ze langs de kant blijven zitten , in een hoekje ...nou dan gaan ze dat hoekje helemaal om !!
Ik heb al geruime tijd , heel zelden, een paar jonge duiven met dezelfde symptomen  , doorgaans  zo ’n 2  procent !
Een tijdje na het spenen worden ze lusteloos , ze eten niet meer . Als je ze vast neemt en je voelt aan de stuitbeentjes is het precies alsof die weg geteerd zijn , alsof de duif van binnen uit op gevreten wordt .
Dus worden die onmiddellijk verwijderd en de rest doet het dan  verder goed en begint dan te blinken en goed te vliegen .
Natuurlijke selectie zeg ik dan . Heb jij ooit een zieke bosduif gezien ? Ik niet !
Samen gevat . Als je hier een duif komt halen heb je een duif die tegen een stootje kan .

Wat ik wel gebruik zijn natuurlijke middelen zoals af en toe een scheutje bleekwater in het drinken , paar keer per week wat verzuring , soms een vleugje jodium en dat is het ....
Dikke koppen komen hier zelden voor omdat ze zo goed als buiten zitten . Winter en zomer .
En op de vluchten trek ik mijn plan . Ze komen wel , soms komen ze heel goed , soms wat minder , maar ‘ t kan niet alle dagen feest zijn .
Ik hou ook wel van een uitdaging , beetje grenzen verleggen ....
Ik wil schitteren in de specialisatie van jonge duiven op de nationale vluchten van rond de 500 km .
Niet op nationaal vlak want daarvoor wonen wij hier barslecht ,  maar wel plaatselijk , in de club waar het voor iedereen min of meer gelijk is .
Dat doel proberen te bereiken gaat moeizaam en ik pieker daar over .
Feit is dat ik de verkeerde duiven op de verkeerde afstanden in zet .
Hoe komt dat ?

Wel ....ik begin op snelheid en ze komen goed en dan sta je op een gegeven moment goed voor het kampioenschap en je speelt die duiven die het doen alsmaar voort op dezelfde afstand . Dat is onbetwistbaar een voordeel . Maar omdat mijn duiven zo goed als allemaal  vroeg kunnen vliegen van 100 en 200 km  worden ze daarop gehouden , ook zij die bestemd zijn voor het zwaardere werk en dan doe ik beroep op bijvoorbeeld een tweede ronde die de zwaardere klussen moet klaren . MAAR !!!! juist dat kunnen ze nu wel niet allemaal . Ik ben in staat om om het even welke duif prijs te doen vliegen van 100 km , maar 500-600 km dat is andere koek !!
En dat is nu een van de vergissingen die ik gemaakt heb . EN DAT MOET VERANDEREN !
En dan is er nog het systeem .
Ik schreef al eens over mijn vetrijke  zelfgemaakte mengeling voor de zware fond .

1/3 mais , 1/3 kleine zaden , 1/3 gebroken rijst .
De marathon duiven krijgen dat de laatste week voor ze vertrekken .
Ik geef die mengeling ook aan mijn jonge duiven voor 500 km met 2 nachten mand .
En ik denk dat daar de fout ligt .
De marathon duiven eten dan nog , in de reismand op de camion , alleen nog mais en dat zorgt  ( denk ik ) voor een evenwicht .
Ik denk dat mijn jonge duiven voor die nationaals veel te fel stonden . Misschien moet ik ze voederen zoals die marathon duiven INBEGREPEN DE LAATSTE WEEK ENKEL MAIS !!
Ik gaf ze ook nog een aanvulling , een energie booster op het eten met carnitine en aminozuren en vitaminen . NIETS WAARD ! Geef ik nooit meer !
En bovendien en dat is misschien wel het belangrijkste ....
Op woensdagavond zijn ze AF gevoederd en krijgen ze normaal op de inkorfdag alleen nog wat kleine zaden .
Maar t was een heel straf seizoen  met veel kopwind en ik wilde het te goed doen en ....
Ik gaf ze in een aparte pot nog een mengeling van Teurlings tovo , gemalen pinda’s , en kleinzaad .
Ik gaf een ruime portie  en ik stond verbaasd te kijken , toen ik ze wilde in manden , dat ze dat nog allemaal op gegeten hadden .
Dat kan toch nooit nog van de honger zijn , dacht ik .
Dus denk ik nu dat ik de verkeerde duiven gespeeld heb met de verkeerde methode .
De verkeerde duiven ? Dat gaat rap opgelost zijn !
Maar de methode bij sturen ? Dat is wat anders ! Je moet ongeveer bij niemand te biechten gaan .
Ze laten heel moeizaam in hun kaarten kijken . Geheimzinnigheid troef !
Ocharme ....de uitdaging bestaat hierin dat ik er toch wel zal komen , ook zonder hulp .

Wie leeft zal zien !!
Tot genoegen
Roger Casier  

Wij van Lissewege zijn van geen kleintje vervaard . Wij gaan de confrontatie nooit uit de weg .
We bijten weleens in het zand maar na een tijdje staan we terug recht en we slaan terug .
Het begon allemaal met de monnik Willem van Saeftinghe die in 1302 zijn abdij “ Ter Doest “ in de steek liet om aan de Groeninge-beek te Kortrijk de Franse ridders op hun “ labat “ te geven .

Tijdens de Guldensporenslag in 1302 sleurde Willem van Saeftinghe de aanvoerder van het Franse leger, graaf Robert II van Artesië , van zijn paard, waarna deze door andere strijders werd doodgeslagen.

Tijdens de slag doodde Willem Van Saeftinghe verschillende Franse ridders. Eigentijdse kroniekschrijvers zoals Lodewijk van Velthem benadrukken dat hij een grote en beresterke man was. Hij was te paard naar het slagveld getrokken waar hij zijn paard inruilde voor een goedendag en een harnas

Zijn standbeeld prijkt op het marktplein aan de kerk te Lissewege .

“ LISSEWEGE BOVEN “ klonk het nu weer hier . Want we hebben opnieuw enkele ( kleine ) veldslagen  gewonnen .

Het begon al op zaterdagvoormiddag toen Hubert Witgeers in extremis nog het  kampioenschap voor jonge duiven te Aartrijke  won  uit Pontoise . Niet zo evident , maar zeer zeker verdiend ! Proficiat Hubert & Niels .

Even later zetten zoon en schoondochter Thierry en Wendy  Hermy-Witgeers de kers op de taart met een glansprestatie op de Provinciale vlucht uit Tours .

In de club werd het 1-3-7 op 82 jonge duiven met de twee eerst-getekenden van 4 aan de 7° prijs !

Ook “ Pé “ Witgeers heeft er ook weer een vroege op de 5° stek . PROFICIAT !!

Provinciaal op 2434 jonge duiven halen zij 68-135-en 532 . Om de echte waarde van de prestatie met slechts 4 duifjes in wedstrijd te  onderstrepen kijk ik  naar vedette Gino Clicque die samen met hun derde duifje er 42 van  de 108 heeft op staan .

Gino haalt op die provinciale vlucht toch 27 prijzen per 10-tal . Probeer het maar eens na te doen !

Ik ga afronden met een grapje....Wendy weet van Wanten ...( heb j ’em ? )

En later op die memorabele zaterdag kreeg ik te horen dat ik het snelheidskampioenschap win te st Joris voor jonge duiven uit Arras . Dit na een titanenstrijd met Firmin Goossens , die toch een der beste , zo niet de beste , snelheidsspeler is uit de regio . Strijd is er nodig , want zonder strijd geen Roem !!
Met veel respect voor de geklopten . Onderstaand berichtje stuurde ik naar mijn vrienden :

                               ------------------------------------------------

hallo vrienden ,

vandaag ben ik met deze uitslag eerste kampioen op Arras

te ST Joris Beernem.

15°- 47°- 52°- 133° met 4 duiven in wedstrijd op een totaal van 444 jonge duiven .
Dit kampioenschap werd gewonnen met de 3 eerst-getekende

over de periode van half mei tot en met 8 september .
tegen gemiddeld 500 tot 1000 ( en meer )  duiven en 40 tot 100 deelnemers per wedstrijd
Deelnemers die voor 95 % van 20 tot 30 km oostelijk wonen !!!!

EN IN DE HELFT VAN DE VLUCHTEN MET EEN TEGEN-ZITTENDE WIND !!

Ben ik goed ? Of ben ik GOED !!

mvg
Roger

                                       ------------------------------------------------

Dat is zalf op de wonde van mijn slechte prestatie op Tours . Ik had 4 duivinnetjes mee , waarvan er 2 toch kans maakten op een prijsje gezien de vorige uitslagen .
De 524 bijvoorbeeld vloog reeds de 10° op Chateauroux op 196 en de 20° op Argenton op 101 . ( Dat is toch niet slecht ? )
De 524 kwam thuis een uur na de prijzen en mijn tweede inzet , ‘s anderendaags , met een zware kwetsuur aan de vleugel , afkomstig van een geweerschot .
Een mens doet er alles aan om er iets van te maken en dan zit zo’n smeerlap ergens in Frankrijk , verscholen tussen de mais , onze duiven af te knallen !
En dus heb ik beslist om er mee te stoppen voor dit jaar . Het is welletjes geweest .
Mijn snelheidsduivels zijn nochtans weer goed op dreef met een mooie uitslag op 6 dagen broeden en dat betekent dat ik ze makkelijk nog 5 weken zou kunnen spelen .
In die laatste maand heb ik veel geleerd , ondanks mijn ervaring van 50 jaar  . En ik denk ook de oorzaken gevonden te hebben van mijn mindere prestatie ’s op de vluchten van 500 km .
Daarover ga ik het een volgende keer hebben .
Tot genoegen !
Roger Casier     

   

Ik ga mijn biecht spreken na eerst een grondig gewetensonderzoek gedaan te hebben  .
Ik hou wel van een uitdaging . Ik ging ze in mijn leven nooit uit de weg .

Integendeel . Ik zocht ze zelfs op . Het leuke is de euforie als je na veel zwoegen en zweten toch je doel bereikt .
Eigenlijk ben ik niet rap tevreden en ga ik steeds proberen grenzen te verleggen .
Met de jaren is dat wel wat afgezwakt , maar toch ....
Als winnen een gewoonte wordt en je het normaal begint te vinden is het gevaarlijk !
Op snelheid heb ik de laatste jaren de gestelde doelen bereikt .
Ziehier mijn palmares van de laatste 5 jaar  :

2013 : AARTRIJKE

    1° KAMP. HAFO  Jonge Duiven .

 

2015 : BEERNEM ST JORIS

    1° KAMP. CLERMONT JONGE DUIVEN

    2° KAMP. ARRAS JONGE DUIVEN

2° RONDE VAN BELGIE

 

2016 : BEERNEM ST JORIS

    1° KAMP. ARRAS JD

    1° KAMP. CLERMONT JD

    2° KAMP. SNELHEID JD BRUGGE

    2° KAMP. SNELHEID JD 0OSTKAMP

     ( vrienden van Oostkamp )

 

2017 : 1° KAMP. SNELHEID JD AARTRIJKE

           2° KAMP. SNELHEID JD ST ANDRIES BRUGGE

           5° NAJAARS DUO JD AARTRIJKE

We leven in een tijd dat op alle niveau ’s de lat steeds hoger gelegd wordt .
In de sport , de zakenwereld , bedrijfswereld , studentenwereld .
Van piepjonge kinderen wordt steeds meer geëist . Ze moeten flink studeren .
Na de school wacht er de muziek- of balletles voor de meisjes en de papa ’s dromen voor hun zoontje een voetbalcarrière a la Ronaldo of Messi ....
De inspanningen die daar voor geleverd worden zijn hallucinant !
Ook in de duivensport slaat deze waanzin toe . Als ik zie en hoor wat er in mijn vriendenkring gedaan wordt om ze prijs te doen vliegen komt mijn haar recht .
WINNEN ...Winnen !! Winnen is de boodschap . Koste wat kost !
De winnaars van gisteren zijn al lang vergeten . De wedstrijden volgen elkaar in razend tempo op en de winnaars ook .
Als je op hoog niveau presteert zit de concurrentie hoopvol , en vol ongeduld , te wachten tot je op uw bek gaat .
De minste verzwakking die je toont is olie op het vuur .
Het gaat dan van : “ Zie je wel dat het niet kon blijven duren . Hij is toch niet zo goed als wij dachten ...”
Inderdaad ! De laatste maand  ben ik wat op de sukkel met mijn duiven en het werd nog in de hand gewerkt door een aantal tegenzittende omstandigheden .
Maar ...het is echt wel nog wat vroeg om mij te begraven .
Ik heb wat veel gewild in 2018 en ik ben mezelf tegen gekomen . In 3 verschillende verenigingen proberen uit te blinken is niet haalbaar . Alhoewel ik aardig op weg was , maar door omstandigheden en wat flauwe zever heb ik afgehaakt . Niettemin ga ik toch weer podiumplaatsen halen .
Te St Joris Beernem ging ik er mee stoppen  wat het kampioenschap Arras betreft met nog 2 vluchten te gaan  . Ik had er schoon genoeg van .
Waarom moest dat nu zo lang duren ? Mijn duiven hebben geen pluimen meer . Moest ik alleen snelheid spelen zou ik er wel voor zorgen een hokje op nest achter de hand te houden voor de eindstrijd !
Maar ik doe ook nog mee op andere fronten hé ....
Maar goed ...het is wat het is . En ik keer op mijn stappen terug en ik moet trouwens toch naar “ ginder “ voor Pontoise om nog enkele duivinnetjes in gang te houden . Het is tijd voor een stand van zaken .
Met mijn jonge duiven haal ik zo’n 90 % prijs op snelheid ( per tweetal ) en ik speel zo’n 150 prijzen per 5- tal waarvan +/- 80 per 10-tal . Met de andere prijzen hou ik geen rekening in de selectie !

Er is dus geen sprake van een verzwakking . Integendeel . Ik heb enkele nieuwe kweekkoppels ontdekt .
Of beter gezegd enkele goede verervers . Als je voortdurend herkoppelt kom je vanzelf de individuele waarde van uw kweekduiven aan de weet !
Zo worden twee duivers  die ik voor een habbekrats heb aangekocht  de stamduiven voor de toekomst .
Elvis en Cliff  . Elvis is vader van FROOME en van een jonge duivin die rats de kop vloog op een zware CHATEAUROUX  en zijn neef CLIFF heeft dit jaar twee schitterende zonen op de wereld gezet waarvan er een 9 prijzen per tiental haalt op Arras .

De “ 428 “ haalt op Arras  4/126  7/521  10/165  34/693  34/165  39/402  43/569  53/1314  64/1234  76/1124 .

Zijn broer haalt 6 prijzen per 10-tal met 2 x in de 10 eerste !

Het zijn duiven met heel wat in hun mars maar van een onnozele Arras komen ze niet binnen onder de 2 minuten wegens niet moe . En dat is een van die dingen die volgend jaar gaan veranderen . Geen waardevolle duiven meer verprutsen op afstanden die hen niet liggen .
En zo kom ik naadloos terecht bij mijn biecht ....
Uitdagingen ...

Je moet goed gek zijn om met Noordwesten wind , en op de westkant wonende , te gaan spelen tegen mannen die tot 30 km oostwaarts wonen . Het is een uitdaging als een andere maar je loopt gegarandeerd met je kop tegen de muur ! Gedaan daarmee ! Fini !
De volgende uitdaging ...
Zware halve fond spelen , tot 600 km , met jonge duiven .
Als je eerste wint op zware fond ( Agen ) , als je op snelheid voor niemand moet achteruit gaan , dan denk je dat dit ook wel zal lukken .
Ik ben daar al twee jaar mee bezig en ook hier loop ik ( voorlopig ) met mijn kop tegen de muur . Waarom ?
Een eerste fout die ik gemaakt heb is dat ik een stap heb overgeslagen . Namelijk die van de kleine Halve Fond .
Ik heb het veel te bruusk gedaan , besef ik nu  .
De tweede fout is dat ik er een mengelmoes van gemaakt heb in een poging om all-round te kweken tot 600 km .
Vergeet het . Het lukt heel zelden maar dan ook heel heel zelden .
Ik heb links en rechts mijn licht op gestoken en naar de origine gepeild van de winnaars in deze discipline . Stuk voor stuk duifjes met heel veel Fond er in en zelfs Zware Fond !

Als ik zie dat ene Marc Pollin op die laatste Provinciale  Poitiers met 560 km  volgende uitslag neer zet  , regionaal , op 154 jongen ...5-11-12-13-14-18-20-22-23-24-25-26-29-35-36-37-38-40-41-43-50-51-53-59 en 25 op 26 !!!
Als ik zie dat Alex Allemeersch vlot de 3 eerste speelt met zijn Aelbrechts met kinderen van zijn toppers op de fond , dan weet ik genoeg .
Ik had er 10 mee op die zelfde vlucht . 10 vraagtekens want ik moest toch ergens beginnen .
Eentje heeft zich dapper geweerd en haalt de 16° prijs . Zij is van goeie huize en iets om op voort te bouwen .
De anderen zijn ‘s anderendaags geland . Eigenaardig genoeg waren ze weinig getekend . Ze stonden nog redelijk rond en met een propere keel . De bekspleet mooi open . Mijn conclusie is dan ook dat ze het niet kunnen . En als ik de afstamming en stambomen bekijk kan ik het begrijpen .
3 van de 6 vluchten zijn afgehaspeld . Ik heb in totaal 26 duiven ingekorfd op Bourges, Chateauroux en Poitiers .

4 prijzen gespeeld en eentje er juist buiten . Lichtpuntje is dat ik drie keer een vroege prijs haal .

Droevig resultaat maar leergeld moet betaald worden . Op de twee vorige vluchten kon ik nog verzachtende omstandigheden in roepen maar nu niet . Deze Poitiers was een harde eerlijke vlucht en mijn naaste gebuurs,

Gerard en Jef van Pamel en Hermy –Witgeers pakken ze wel goed . En als zij dat kunnen moet dat hier ook kunnen .
En dus gaan wij het geweer van schouder veranderen . In de eerste plaats anders gaan kweken .
Het materiaal is voorhanden want ik heb ondertussen niet stil gezeten en binnen drie maanden kan ik aan de slag op het kweekhok , met nieuwe moed en nieuw topmateriaal .

Ondertussen ga ik de wet van de sterkste ondergaan maar ik ga toch voortdoen tot het einde .
Uitdaging...weet je wel !!!
Maar wie denkt van met mij te lachen ... Onthou ...Wie laatst lacht , best lacht !
Ik kom er wel . ( Met tijd en boterhammen )

Met sportieve groeten

Roger Casier   

 

Dit is een van de weinige keren dat ik met tegenzin aan mijn dagboek begin .
Eigenlijk heb ik geen goesting om iets te schrijven omdat ik , willens nillens , in herhaling  moet vallen  .
Ik zou eigenlijk gewoon een kopie moeten maken van de vorige aflevering en alleen het item  “ BOURGES “

vervangen door “ CHATEAUROUX “ wegens dezelfde ingrediënten .....
Noordwesten wind en de massa  , met als toemaatje zware bewolking in onze regio .
Dat duiven naar de “ klare plekken “ trekken is algemeen geweten .

Maar goed .... eerst wat cijfermateriaal .
De eerste prijs nationaal haalt een snelheid van 1366 meter per minuut .
De eerste prijs in mijn club , Fondclub Gistel , haalt een snelheid van 1252 meter .
De 55e prijs provinciaal West-Vlaanderen doet al exact 100 meter minder dan de nationale winnaar .
Mijn duifje dat de 10e prijs haalt in mijn club doet haalt  nog amper 1180 meter .
Ik spreek hier niet over Barcelona hé maar over een strontvlucht van 500 km .
Een kleine berekening leert mij dat de nationale winnaar een voorsprong uit gebouwd heeft op mijn duifje van +/- 80 km .
Ik noem dat niet ernstig meer . Punt uit .
Wij van Lissewege hadden met 4 melkers 48 jonge duiven in wedstrijd . In evenredigheid zouden wij regionaal toch 20 prijzen moeten halen . Wij halen er 5 ! Hoe dan ook een verwrongen situatie .
Weet je wat ? De volgende nationaal , als mijn West-Vlaamse collega’s akkoord gaan , mogen ze onze provincie  een kwartier na de nationale lossing de vrijheid geven .
U leest het goed ! Wij geven hen een kwartier voorsprong !!
Het kost mij wat moeite maar toch van harte ....de twee grote uitblinkers op regionaal vlak in de bloemen te zetten . Allemeersch-Vanparijs en Pollin Marc en Geert .

Ze nemen samen 7 plaatsen in van de 10 eerste waarvan de laatste  de 2 eerste voor hun rekening nemen . Het zijn specialisten met steengoeie duiven ! Sportief zoals we zijn wensen we hen van harte proficiat .
En dan hebben we nog het hoofdstuk snelheid . De crisis op mijn hok is voorbij , de oogjesmiserie van de baan en ze komen weer vlot . Hier ook weer hetzelfde verhaal van 100% in het nadeel en toch meedoen .
Uiteindelijk went dat ook ....Zoals we hier zeggen “ Den duivel wordt het branden ook gewoon ...”
Je kan nooit verschillende uitslagen van verschillende maatschappijen vergelijken .
Het is ook moeilijk te geloven voor sommigen , dat je , zoals ik , op een vluchtje van 100 km met 523 jongen duiven , EN IN AUGUSTUS !!! , aan de 73° prijs nog de 3° aangeduide serie van 2 wint ! En nu gij !!

Enfin ...het is een hobby !
Voor ik de uitslagen  publiceer nog iets over de Pontoise van het verbond Assebroek-Sijsele met 599 jonge duiven . Hier hetzelfde verhaal en ik heb er de kaart van West-Vlaanderen bij gehaald . Ene Michel Noteboom domineert heel de prijskamp . Zie afbeelding . Voor mij niet gelaten ....de mens kan er maar plezier in hebben . De mijne gingen mee ,alleen  voor de kosten .

De uitslagen :

Pontoise  599 jonge duiven 42-77-146-195-216-217-218-227-242-252-270-287-290-291-299    15/19
Arras  552 jonge duiven 59-73-84-90-146-150-153-154-   8/10

Chateauroux  ...niet voor publicatie vatbaar !

 

 

   

Laat ik om te beginnen nog eens iets heel duidelijk stellen : 
Ik ben nooit kwaad op iemand die voor mij “ pakt “ om het even op welke vlucht .
Ik ben ook nooit jaloers . Ligt niet in mijn aard .
Ik ben wel kwaad op mezelf als ik het onderspit moet delven .
En dat is een wereld van verschil !!
Ik word nog kwader als de omstandigheden tegen zitten ....
Neem nu de nationale vlucht uit Bourges met zo’n kleine 40.000 jonge duiven .
De wind en de massa maakten er voor West-Vlaanderen een echte ( k )loterij van .
Daar waar ze in Oost-Vlaanderen de prijzen verdeeld hebben in gemiddeld  2 uur duurt het hier

een uur langer .
Ellende ...harken om een duifje thuis te krijgen !
Ik heb voorzichtig deel genomen met 6 duivinnetjes en een kleine inleg want ik ben geen fan van Bourges .
Ik kreeg al een beetje courage toen het eerste arriveerde om 15:06 uur goed voor de 31° prijs op  243 en provinciaal 441° op 3563 jonge duiven .
De nationale  uitslag ( aanmeldingen ) heb ik niet eens bekeken wegens waardeloos .
De vreugde was van korte duur want het zou anderhalf uur duren voor nummer twee zich presenteerde !!
En dat was dan de 82° prijs .

En dat allemaal op een vluchtje van nog geen 500 km met mooi weer !

De prijskamp sluit te Gistel om 17 uur en ik kreeg er nog eentje om 19 uur .
( Ze zei tegen mij ...Ik kom van Bokrijk en ik heb haar geantwoord : “ Je hebt daar Godverdomme niets te zoeken !! “ )
Aangezien ik reeds mijn tweede getekende thuis had verwachtte ik toch ergens dat mijn eerste inzet toch ook wel in de prijzen zou vliegen .

Ze had immers de week er voor haar kunnen getoond op een keiharde Chateaudun ( 380 km ) aan 1000 meter .

Ze vloog de 69° op 275 duiven wat verre van slecht is !
Had ze nu eens de verwachtingen ingelost dan zou ik een tevreden man geweest zijn .

Prijs vliegen was al voldoende geweest... Nu ben ik ontgoocheld .
En je gelooft het of je gelooft het niet maar de 3 ontbrekenden arriveerden op “ The day after “ , zo goed als samen  , tussen 9:15 en 9:25 uur !! Vreemd ....heel vreemd .
Maar ja ... ook zo’n vluchten hebben hun winnaars . Want het heeft tenslotte toch ook te maken met slimheid en conditie . ( Van de duiven dan .... )
In onze fondclub-Gistel  was de tandem Hermy –Witgeers de grote triomfator met
2-3-5-9-21-40-74 en 7 op 12 en de 4 eerstgetekenden op de uitslag !!
De drijvende kracht achter deze tandem is Wendy . Een straffe madam !
Na een mislukte start met de jonge duiven en een hoop miserie met adenotoestanden  en slecht weer en tegenslagen allerhande , slaagde ze er toch in om het zaakje weer op de rails te krijgen .
Elk nadeel heeft zijn voordeel , zei ene Johan C , en misschien zal een verlate start voor frisse duiven gezorgd hebben . Ze was er trouwens niet gerust in , onze Wendy . Te weinig ervaring ...zo klonk het .
Die vrees was ongegrond  want die uitslag is daar het bewijs van .
Ik ben er van onder de indruk . En ze krijgen absoluut mijn sportieve gelukwensen .
Vroeger op de dag had ik er ook nog een stuk of 10 mee op Pontoise bij wijze van leervlucht .
Ze zaten reeds een maand stil wegens 5e en 6e pen gevallen .
Twee klasseerden zich in de prijzen . En de andere kwamen er ook vlot door . Prijs winnen was geen must en ik verschoot toch efkens  van de “ 505 “ die er in slaagde ondanks “ slechte  “ wind en volledig in het nadeel toch de 21° prijs te halen op 788 duiven en provinciaal  494° op 14427 duiven  .
Aan de andere kant van het slagveld zou dat te Aartrijke  de 4° prijs geweest zijn op 318 en de 3° op 175 te Jabbeke .
Dus heb je altijd wel ene die zich los maakt uit het pak !! Goed zo !
En dan was er ook nog Arras . En dat was eigenlijk de druppel die de emmer deed over lopen . Nu staat het definitief vast . Ik ga het snelheidsspel afbouwen . Ik wordt kotsmisselijk van dat millimeterwerk .
Het gaat van kwaad naar erger en komt daar nog bij dat ik nooit nog een duif uit het “ gat “ krijg , zelfs niet met wind op kop . Het vitesse-spel sterft hier uit en dus spelen wij tegen de massa en die weegt nog zwaarder op de uitslag dan de wind .
De duiven komen dus aan ,  HAAKS op de vlieglijn , na een ferme bocht gemaakt te hebben .
En van mijn dichtste concurrenten hier te Lissewege heb ik de kortste afstand en dus ben ik de klos !
Dat komt vooral tot uiting op Arras als het rap gaat .
Ik kreeg 5 duiven gelijk , klokslag op 9 uur , en die achter mij ook en dus ben ik er aan voor de moeite .
Millimeterwerk !! En ze treuzelden dan nog van 2 tot 3 minuten en komen ze binnen dan heb ik 5 prijzen per 20 –tal . Van mijn andere duiven spreek ik niet , die waren toch te laat . Maar het gaat over vroege prijzen .
Onderstaand schema maakt het duidelijk . Den Hendriek en de familie Witgeers , straffe mannen met goeie duiven , maar ik zou ze graag eens een paar 100 meter voor mij zien wonen . Spijtig ....
Ik ga dus het geweer van schouder veranderen en onthoud  goed  wat nu volgt .
Ik heb er een knoeiboel van gemaakt dit jaar en ik heb ook te veel gewild .
Een eerste probleem is dat de jongen gescheiden zitten en oude duiven hebben als partners ...maar ...
die oude duiven hebben daar gekweekt en kennen elkaar . De oude duivinnen liggen constant op de loer om bij die duivers te geraken . Als ik mij naar het andere hok begeef kruipen ze tussen en naast mijn benen om toch maar bij hun “ ex “ te kunnen geraken . Ze slagen  daar nog in ook en het duurt soms een tijdje voor ik het gezien heb . En dan gooi ik ze terug bij de jonge duivers . Het gevolg is dat ze weinig aandacht schenken aan die jonge duivers en dat heeft zo zijn gevolgen ...
Het tweede probleem is dat ik duiven van EDELE BLOEDE die met gemak de zware halve fond kunnen vliegen speel op afstanden tot slechts  200 km omwille van de punten . En ik houd ze uiteraard daar dan ook op . En ze tonen hun klasse, vooral bij zwaar weer , maar het zou nog beter zijn op afstanden van +/- 500 km !!
Wat een verkwisting van talent . En daar ga ik komaf mee maken . Bij leven en welzijn gaan ze in 2019 tonen wat ze waard zijn .
Ik zit nu met die duiven te kloten op Arras voor een kampioenschap dat duurt tot 9 september  omdat ik mij niet wil laten kennen . Er moet strijd zijn en competitie in de sport anders is het de moeite niet . En dus ga ik door tot het einde . Maar ....volgend jaar begin ik er niet meer aan !
Ik ben bijna uit geraasd ...sorry hoor ...maar voor wat dient een dagboek anders !
Ik ga nog de uitslag uit Arras mee geven en mij nog een verse Grimbergen uitschenken om de miserie door te spoelen .
Tot de volgende .

Arras 736 jonge duiven .
95-101-104-118-124-146-163-164-169-176-241-336-338  en 13 op 17 (ze hebben allemaal minstens 2 minuten gelet )
Roger Casier    
 

Ik ga dit stukje dagboek beginnen met de leukste dingen eerst .
Om te beginnen kwam er een mooi familiesouvenir in mijn bezit .
Het gaat over een diploma gewonnen door wijlen mijn grootvader Louis Casier .
Uiteraard gewonnen met de duiven zo ’n 85 jaar geleden .
Oorspronkelijk hing het in de slaapkamer van mijn ouders .
Waarschijnlijk een doorn in het oog van mijn moeder want bij een verhuis verhuisde het naar de zolder .
En het bleef daar . Een geluk dat de schoonvader van mijn broer Martin het bij toeval ontdekte en vroeg of hij het mocht hebben voor zijn verzameling .
De man heeft een privé-museum , een verzameling  doodsprentjes en nog veel meer ....
De heer Bertrand Verstappen , een man met gouden handen . Zo’n typische Vlaamse doe- het-zelver , van alle markten thuis . Oorspronkelijk timmerman ...zijn eigen huis gebouwd , met alles er op en er aan en ook dat van zijn dochter . Mooi is dat . RESPECT !!! Zo maken ze niet meer !
En Bertrand vond dat het stuk eigenlijk terug in de familie moest komen en wel nog bij de oudste , tevens duivenmelker ( ondergetekende ) . Hij heeft het mooi en degelijk terug ingekaderd en straks krijgt het een ereplaats in mijn werkkamer ! Met dank aan Bertrand .
Het tweede heuglijk feit is een jongske van mijn 11-jarige  Rocco .
Rocco is een topkweker met meer dan 100 eersteprijsvliegers in zijn nageslacht .
Ik had er één jong van in het voorjaar  en toen was het gedaan . Met verscheidene duivinnen onbevruchte eieren . Ik dacht van hem eerst een jong te laten kweken van een ander koppel en misschien dat hij dan nog eens zou bevruchten ...
Ik ging er een koppel eieren onderleggen maar voor ik dat deed zou ik voor de zekerheid toch maar eens kijken of zijn eitjes toch niet bevrucht waren . Warempel !!  En nu ligt er een jongske in de schotel . De mama is er eentje uit de lijn van Y Min en de Last Samoerai van Koopman . Een goudklompje !
En dan is het tijd voor het minder leuke . Mijn duiven kwamen slecht naar huis . Waarschijnlijke oorzaak : een virale besmetting met ontstoken oogjes . Ze komen te laat , maar vlug na elkaar  . Zo kreeg ik er 4 op een hoopje van Chateaudun in het staartje van de uitslag . Overigens een erg onregelmatige vlucht met een duur van de prijskamp van meer dan 3 uur !
Eigenaardig genoeg ( en dat hoorde ik ook van anderen ) waren de laatkomers allerminst “ getekend “ . Persoonlijk denk ik dat ze er massaal de brui aan gegeven hebben en zich neer gevleid hebben langs een of andere Franse rivier .
Het zijn de domste niet ! Moest ik een duif zijn ....
Van Arras slaagde ik er nog in om , weliswaar per 2-tal , nog 11 prijzen binnen te rijven van de 12 .
Maar daar ben ik niet echt gelukkig mee want ik haal niet genoeg punten voor het kampioenschap .
Dat kampioenschap moest eigenlijk al lang gedaan geweest zijn en ik zou dat met klank gewonnen hebben .
Verleden week stond ik nog 2 punten voor en nu staan we met 2 gelijk op de eerste plaats .
Maar dit jaar vond men het nodig om dit kampioenschap te rekken tot en met 9 september .
Dat wordt een slijtageslag met uitgebluste duiven zonder pluimen  , een lange doodstrijd .
Ik kan nu al zeggen dat ik daar volgend jaar niet meer aan mee doe . Ze mogen het allemaal hebben .
Ik ga trouwens volgend jaar , bij leven en welzijn , heel het concept wijzigen .
Ik wil met een minimum aan inspanningen maximum plezier uit mijn hobby halen . Het stresserende snelheidsspel ga ik geleidelijk afbouwen en ook het hollen van her naar der , van lokaal naar lokaal , om aan alles mee te kunnen mee doen .
Een voorbeeld ? Dit weekend heb ik 60 oude duiven op de hokken van de jonge duiven gebracht voor de motivatie en daags na de vlucht heb ik de omgekeerde beweging gemaakt en moest alles terug naar de rennen !! En in het zweet mijns aanschijns ....
Ik heb daar over nagedacht en er zijn niet zoveel voordelen aan . Het moet ook lukken met jonge duiven onder elkaar . Gewoon op de schuifdeur .
Zoals ik al zei : Ik ga het mij heel wat gemakkelijker maken .
Voor de zware fond wat snelheidsspel en na de zware fond de nationaals voor jonge duiven . Moet kunnen !
En er is nog meer slecht nieuws ...De droogte heeft wereldwijd  zijn impact  op de graanoogst . Het heet dat het graan 20% zal stijgen in prijs . Ook daar zijn oplossingen voor !  Gewoon 20% minder duiven houden .
Ben ik sowieso al mee bezig . Grote kuis en door gedreven selectie .
Ik ga ook nog enkele vrienden plezier doen met wat kweek materiaal . Daar heb ik nog het meest voldoening  van en uit dankbaarheid krijg ik dan wel eens iets terug en met succes .
Hier volgt nu het armzalige cijfermateriaal van het afgelopen weekend in de hoop dat het absolute dieptepunt nu voorbij is . Het kan alleen maar beter worden !

Arras 631 jonge duiven : 121-148-151-165-177-187-267-268-279-280-281   11 op 12

Chateaudun 380 km 275 jonge duiven : 69-103-105-106-133-134-136-138    8 op 18

Hierbij dient ook nog vermeld dat de jonge duivin die prijs 103 vliegt arriveerde om 12 u 55 en dat is dik per 10 –tal !! Ze bleef zo maar eventjes 1 uur en 23 minuten op het dak zitten ! Nog nooit mee gemaakt .
Pontoise : 5 prijsjes van 15 ( maar eigenlijk was dit maar een leervlucht )
Zo ....ik denk dat we rond zijn . Volgend weekend staat Bourges op het programma en Arras .
tot dan !
Roger Casier

    

Hallo vrienden ,

Dit wordt een korte aflevering van mijn dagboek .

Ik zit zo dwaas als een patat achter mijn PC . De oorzaak is een insectenbeet ter hoogte van mijn rechtervoet .
Het begon onschuldig met jeuk en een branderig gevoel . Maar na een paar dagen werd mijn voetje ( maat 47 ) rood en  gezwollen en pijnlijk ...De hulp van de dokter werd in geroepen en het resultaat is een straffe antibiotica-kuur . Ik kan daar niet tegen . Ik wordt daar mottig van en dan denk ik aan onze duiven ....
Hoe vaak moeten die zich niet mottig voelen ?
Komt daar nog bij ...die mooie ( ? ) zomer met die aanhoudende hitte en droogte .
De natuur gaat er onder gebukt en ik ook . Ik sleep mij door de dagen en eerlijk gezegd maak ik minder werk aan de duiven ook . Tussen 12 en 16 uur kom ik in regel niet buiten !!!
En dus zit ik hier zo dwaas als een “ erpel “  ( West-Vlaamse patat , aardappel ) achter mijn klavier om toch maar iets zinnigs aan de man te brengen .

Voor de zware fond en Marseille heb ik gepast maar ik heb er wel 4 mee op Narbonne .

Dat wordt , hoe dan ook , opnieuw een zware dobber .

Met mijn jonge duiven op snelheid was alleen Arras in het drieverbond een meevaller  met opnieuw de twee broers , de 428 en de 429 in het snuitje van de uitslag . Niet zo vroeg als vorige week  want ze kwamen duidelijk uit het oosten en een kleine afwijking van de vluchtlijn is voldoende om je buitenspel te zetten .
Niettemin konden ze toch opnieuw de eerste serie ’s binnen rijven .
Op 402 duiven werd het : 22-39-71-101-109-110-148-161 en 8 op 10
Op Clermont was de invloed van de massa nog meer voelbaar en hier moet ook nog iets anders gebeurd zijn op de vluchtlijn want de prijskampen staan hier een paar uur open !!!
En ook hier kwamen ze pal uit het oosten .
Op 1134 d : 50-90-132-155-364-397-427-441-446-481-482-485
( mijn beste duif de 413 ...eerstgetekende ...MIST !! )
Mijn eerste duifje van Clermont landde om 13 u 30 en het duurde een halfuur voor het tweede zich meldde !!
Ik noem zulke vluchten loterijen .
Toch zijn er altijd duiven die zich daar niets van aan trekken en , dwars door alles heen , naar de kop trekken .
Zoals mijn “ BIANCA “ die prompt de eerste prijs in de wacht sleepte te Aartrijke tegen 416 jonge duiven .

Een prille verliefdheid voor een oude duiver zal daar wel voor iets tussen gezeten hebben .

Aartrijke 416 jongen : 1-66-74-87-94-111-1589-175   ( ook hier 2 en 3 en eerst get. mist )
Ik had er ook nog een paar mee op de kleine halve fond uit Fontenay ( 340 km )
Gewoon voor prijs . Gewoon beetje  voorbereiding voor verder ...
Ze kwamen redelijk goed en dat opent perspectieven !
Op 133 duiven : 20-26-47-61 en 4 op 7
Voor de rest ben ik nu ook aan het koppelen . Zware fond wordt vanaf dit jaar alleen nog gekweekt in de zomer en de herfst . Ze worden volgend jaar op geleerd tot rond de 500 km en dat moet volstaan .
Koppelen betekent voor mij heen en weer gedraaf tussen de boxen boven en de rennen beneden aan de achterkant en dat in zo’n weer ....
Maar ...’t is een hobby en je moet er iets voor over hebben .

Ondertussen ben ik ook zo wat aan het selecteren en ik heb beslist om meer af te gaan op mijn gevoel .

Zo stond ik met duiven in mijn handen waarvan ik dacht : “ dat stelt niets voor !! “ en vroeger toch mochten blijven omwille van de stamboom .
Duiven met een veel te brede achtervleugel ...weg er mee ...een flauwe stuit ...weg er mee !!
Ik neem mijn toppers als voorbeeld ...De selectie in zo’n seizoen als dit geeft het model en niet omgekeerd !!
Dat wil zeggen : Aan mijn topduiven mankeert niets , perfect van bouw met zachte pluim en een ijzersterk karkas .
Samen gevat : Stambomen zijn nuttig en nodig  maar ze houden ook een gevaar in !
Tot de volgende ;
Roger Casier   

Ik begin deze dagboek editie met een schema . ( zie hieronder )
Een vaststelling die langzaam gegroeid is in de praktijk op de zware fond .
Zware fond is geen lachespel ...Zware fond is kunnen of niet ...willen of niet ....
Ik kweek al een jaar of 5 uit  beroemde rassen en duiven met mooie pedigree ’s waar de klasse van afdruipt .
Na dit bikkelhard seizoen stel ik vast dat het steeds dezelfde bloedlijnen zijn die kopprijzen pakken .
Het gaat in wezen om 5 kinderen van DE SCHONE ZWARTE 3070488/07 , zuiver Jan Theelen uit de lijn van het TRUTJE . 4 duivers en een duivin , gewoonweg ZUS genaamd .
ZUS en haar drie broers komen uit mijn KLEINE TIEST rechtstreeks van mijn Hollandse vriend Tiest Van Turnhout uit Raamsdonksveer .

KLEINE TIEST komt uit een broer x zus koppeling , ingeteeld op de “ 604 “ ( Schellekens x v. Wanroy ) en de “ 10 “ van Jac. Steketee die een broer is van de moeder van de WITSTAART JAN POLDER .
En nu kom ik bij de realiteit ...de actualiteit met de vaststelling als ik er geen van die soort mee heb ik kopprijzen mag vergeten . Nochtans is het bittere noodzakelijkheid om gepast kruisingsmateriaal te vinden om niet te vervallen in TE dichte inteelt . Niet gemakkelijk maar de zoektocht gaat verder .
In dit hels weekend van 14/7 waarbij de mussen uit de dakgoot vielen van de hitte had ik er 7 mee op ST Vincent en 15 op Jarnac .
Van St Vincent kwamen er 2 thuis op het einde van de uitslag , zeer fris en monter , en ze mogen blijven tot en met Barcelona 2019 en dan zien we wel verder .
Een 3e kwam nog een dag later af maar blijft behouden omdat hij mij nog diensten kan bewijzen als kweekduif voor vluchten rond 500 km .
Er zijn er 4 gesneuveld op het veld van eer .
Het verhaal van de 15 jaarlingen is rap geschreven . Ik had ze goed op geleerd . Ze vlogen Tours en Blois als voorbereiding en het plan was om ze Limoges voor jaarlingen te laten vliegen . Ik ben daarvan terug gekomen wegens de uiterst zware omstandigheden . Een week later was er nog niet veel veranderd en ik zat met het probleem dat ze te lang stil zaten . Hun laatste vlucht dateerde van 3 juli !!
Ik zat ook nog met het probleem van de selectie want ik had geen plaats op het oude duivenhok om ze allemaal te herbergen .
Ik had ook weinig zin om die 15 vraagtekens volgend jaar opnieuw gans het gamma van opleervluchten te laten ondergaan + bijhorende kosten om er uiteindelijk na Pau of Agen nog een stuk of drie over te houden ....
En dus werd het Jarnac.... Het was zwaar . Heel zwaar .
En de prijskamp voor jaarlingen nationaal  was niet af op zondagavond .
Maandagmorgen rond 9 uur kreeg ik er 3 quasi gelijk waaronder 2 nestbroers , kleinzonen van Bert Barcelona .
Ze zagen er zeer fris uit . Even later nog 2 waarvan 1 totaal versleten en die werd verwijderd .
Dus blijven er nog 4 over die straks mogen verhuizen naar het hok van de grote jongens . Een beetje met gemengde gevoelens waarbij overheerst dat het werk ( de selectie ) een jaar eerder plaats vond dan gepland .
Ik maak hierbij ook een bedenking rond een soort van wijlen een goeie vriend  die de eerste nationaal Barcelona miste omdat hij niet op het hok was .
Het was een waaivlucht aan 1700 meter ...
Met diezelfde soort won hij ook nog Chateauroux nationaal  aan .....1800 meter per minuut .
Ik heb er van op het hok zitten maar als het zwaar en lastig is komen ze er niet aan te pas ...
De vraag is :  Moet ik ze behouden tot de wind mogelijks eens draait ? De laatste 3 jaar heb ik weinig gemakkelijke vluchten mee gemaakt ! De ene al zwaarder dan de andere ...
Ik heb er nu nog 4 voor Narbonne en dan hou ik het voor bekeken ....
Ondertussen ben ik aan het koppelen . Ik ga twee ronden jongen kweken die in 2019 alleen op geleerd zullen worden .
Geen Jarnac / Limoges voor hen ! Hoogstens een Bourges .
Ik kom nog eens terug op het bovenstaande schema en de daaruit volgende logische koppelingen .
DE KLEINE ZWARTEN , vader van CRAZY LOVE , ging verloren van een leervlucht van 300 km .
Haar moeder heb ik nog , de 525 TIEST . Logisch dat ik een eigen broer van DE KLEINE ZWARTEN aan de 525 koppel . De 200 dus .
De 200 is een crack in wording . Hij is nog maar 3 jaar en hij wordt steeds beter . Maar hij gaat niet meer op reis . Punt . Uit .
Het zelfde voor CASIUS . Hij is de nonkel van CRAZY LOVE en hij werd aan haar gekoppeld . Dit om de bloedlijn te behouden .
De 473 Tiest , broer van de 525 werd gekoppeld aan ZUS .
Dat zijn drie , echt wel , TOPKOPPELS .
Daarnaast  ziet u op het schema hieronder nog 3 koppels verwant aan de vorige maar in kruising met het beste wat ik heb . met andere woorden.... wij zoeken verder .
Daarnaast heb ik nog wat spul zitten van hier en daar en die worden gekoppeld aan de hand van hun afkomst en hun  uiterlijke kenmerken  in de hoop iets te ontdekken dat de CRAZY LOVE –LIJN voorbij vliegt .
Tot zover het hoofdstuk zware fond .
Op de snelheid speelde ik mijn prijzen . Ik had er een pak mee waaronder een aantal proefkonijnen die rechtstreeks uit de ren gespeeld werden en zoiets lukt nooit . En voor mirakels moet je hier absoluut niet zijn .
Op Clermont Aartrijke ontgoochelden mijn topduiven maar op Clermont in het drieverbond ging het beter .
Op Arras maakte ik een goede buurt met mijn 3 eerstgetekende  aan de 24e prijs op 521 duiven met schoon geldgewin .
Ik had daar ook nog enkele duivinnen mee op nest ter voorbereiding van de Halve Fond en die bleven 10 minuten buiten zitten . Ik vraag mij af of ik die niet beter voor port had mee gegeven want ik ben mij bewust van de jaloerse commentaren achter mijn rug . Zo van ...kijk eens !! puur geluk en hij heeft maar 3 vroege prijzen ....inderdaad en ik weet waarom ...
Er was zelfs een onnozelaar die beweerde dat mijn overwinning op Agen een gevolg is van het feit dat het aan de kust langer klaar blijft dan elders . Al grotere onzin gehoord ?
Ik zou gelogen hebben over het feit dat het om 10 u 45 pikdonker was .
Eigenaardig dat ik toch een zaklamp nodig had om CRAZY LOVE te vinden op het hok en om  haar gummiringen op te schrijven ....

Clermont drieverbond 1162 jonge duiven

65-145-151-194-195-197-216-266-376-416-425-467-471-496-501-580     16/29

Clermont Aartrijke 397 jonge duiven :

66-82-146-153-189-191 

Arras Drieverbond 521 jonge duiven :

5-7-24-165-174-175-177-212-217-251  10/15

tot zover deze lezing en gaat nu allen heen in vrede ....
met sportieve groeten
Roger Casier

Na 2 dagen vruchteloos in de lucht te zitten  turen , het ene oog op de klep  gericht , het andere op het dak , was ik niet meer in staat om iets op papier te zetten .
Je wordt daar zo moe van , zo leeg , uit geblust !

Barcelona !  Ik heb er tot nu toe niet echt de duiven voor . Ik heb ze wel zitten op papier maar voorlopig komt het het er niet uit .

Toch had ik de afgelopen 8 jaar twee succesvolle duiven op die afstand . Bert Barcelona , van 2011 tot en met 2013 .

( daarna mocht ik hem niet meer mee geven van mijn echtgenote –soigneur ) en van 2014 tot nu , mijn geliefde Nefertiti . Telkens kregen ze een partner mee waarvan gedacht werd dat ze de klus konden helpen klaren .
Dat lukte redelijk maar door omstandigheden en tegenslag moest ik telkens uitzien naar een andere running-mate ...

Zo kwam de vader van Nefertiti van zijn eerste Barcelona thuis met een gat in zijn vleugelgewricht . Duidelijk van een geweerschot . Hij werd nooit meer de oude ....
Ik kon perfect die twee kanjers samen gespeeld hebben in 2014 en 2015 ....Tja...
Zoals ik al zei ....tot rond de 900 km kan ik goed mijn plan trekken maar verder op wordt het moeilijker om top 100 nationaal te spelen .

Er wordt aan gewerkt maar als jullie denken dat het zo simpel is ....
Ik heb ook duiven nodig voor de andere zware fond vluchten want ik heb echt geen zin om heel mijn seizoen te laten afhangen van die ene vlucht .
Ik ben dus geen Barcelona-specialist . 
Dat zijn in mijn ogen Noël Peiren en Vergaerde –Denolf wèl . Ik citeer die namen omdat ik  tegen die mannen in het strijdperk treedt in mijn eigen club .
Op 152 duiven pakten Vergaerde –Denolf  1-5-22-29-39-47 . Met hun eerst-getekende , een duivin , voorop en de bronzen vleugel van de Brugse Barcelona-club als kers op de taart .
Bij Noël Peiren was het dit jaar iets minder en ik sprak hem tijdens de inkorving van St Vincent , maandag l.l.
Het is mijn eigen schuld , zei hij . Ze hebben te weinig “ bane “ gedaan . Waarmee hij bedoelde dat ze te weinig voorbereidende vluchten onder de vleugels kregen .
Dat is bij mij ook het geval , dacht ik .
Met Nefertiti als aanvoerster had ik ook nog 8 twee-jaarse  duivinnen mee die voor de eerste keer een marathon zouden vliegen .
Het was min of meer een berekend risico want ik had de weersverwachtingen bestudeerd en vooral de windrichting , want die zou een belangrijke rol spelen .
Iedereen was er van overtuigd dat Barcelona op vrijdag zou gelost worden .....
In dat geval zou een groot deel van het traject met meezittende wind gevlogen worden !!!
En toen brak er een onweer uit in het zuiden van Frankrijk en het lossen werd uit gesteld tot zaterdag .
En de wind draaide en de temperatuur steeg en Barcelona 2018 werd een moord !!!
Men gaat daar nogal licht over , maar op dit ogenblik dat ik deze regels schrijf zijn er in ons land nog zo’n 5000 duiven onder weg ....
De vraag kan gesteld worden waarom godverdomme in zulke weersomstandigheden niet vroeger kan gelost worden . Het moet kunnen vanaf 7 uur , denk ik .
En kom nu niet af met drogredenen van eten en drinken en touwtjes van de manden doorsnijden ...
Het is klaar vanaf 5 uur !!!
Dus ja ...Ik zat met een bang hart mijn duiven op te wachten en dra bleek dat het een van de zwaarste editie ’s ooit zou worden .
Twee dagen zat ik daar , alsmaar moedelozer en moedelozer wordend ...Je zou voor minder !!
En op de avond van de tweede dag , na de inkorving van st Vincent , viel ik doodvermoeid in slaap .
Ik schoot wakker rond kwart na tienen en ik ging nog even kijken of er toch geen duif was aan gekomen .
En daar zat een hoopje ellende op de klep . Ik kon haar herkennen aan haar witte pennen . Nefertiti !!!
Met tranen in de ogen heb ik haar ringen af gedaan en bestatigd . Ze zaten vast geplakt in een laagje gedroogd slijk ! Maandagavond 9 juli 22 u 25 . 42e melding op 152 .
In de rand van Barcelona , de euforie , de commercie , euro diamond competitie ‘s  en andere gouden toestanden , de receptie ‘s ...heeft mijn kleine Nefertiti  haar eigen Barcelona –verhaal geschreven .
Ze heeft gevlogen voor wat ze waard was . Liever doodvallen dan opgeven . Zo ken ik haar !!
En ik heb het haar gezegd .... “ Dit doe ik je nooit meer aan , meiske !! “
Nefertiti heeft heel wat minder atletische gaven dan andere duiven op mijn hok . Zij is overwegend van Jan Aarden origine , klein van stuk , met naar mijn oordeel nogal korte vleugels .
En toch is ze ijzersterk met een karakter van graniet . En het is met dat karakter dat ze haar palmares op gebouwd heeft .
Als ze volledig hersteld is gaat ze op de kweek  . Ik  ga haar een geweldige duiver geven . WANNES van 2016 .
Rechtstreeks Ameel –Vanlake Dadizele . Sterk ingeteeld op hun stamduif DE WITTERUGGE  .
De vader van WANNES  , “ POUPOU “ vloog onder andere 27 nationaal Jarnac  op 3904 jaarlingen , La Souterraine nationaal 234 op 9580 jaarlingen !
Dat was dus mijn bloedeigen emotionele Barcelona verhaal .
En eigenlijk is het mijn plicht om vandaag een minder gekende collega in het daglicht te stellen .
Hij woont in Veldegem , een aannemer op rust , en ik heb hem leren kennen in UNION GISTEL .
Een eenvoudig man , geen grote woorden , heel zijn leven hard gewerkt ....

Umberto Anseeuw .
Op deze moordende Barcelona heeft hij 4 broers in gekorfd .
HIJ HEEFT ZE ALLE 4 !!!   VIER OP EEN RIJ !!!!  15-20-26-34 op 152 duiven regionaal .
Als dat geen grote prestatie is !! PROFICIAT UMBERTO !!
Een mooie afsluiter van het Barcelona-verhaal 2018 .
En ik ben uiteraard ook nog een beetje bezig op de snelheid met jonge duiven .
Hier ook een beetje moeizaam verhaal , deels door mijn eigen stomme schuld , door de verkeerde duiven vooraan te zetten . Ik mis dus zowel op Arras als op Clermont mijn tweede getekende met telkens 1 & 3 in het snuitje van de uitslag .
In 2 van de 3 lokalen heb ik slecht gespeeld  . Prijzen ...dat wel ...maar te laat .
Ik had ook wat nieuwelingen mee op Arras in het drieverbond en dat ging redelijk goed met volgende prijzen op 569 jongen :

11-43-58-65-66-74-80-136-149-151-155-161-164-172-173-178-204-232-258-263-269-271-276   23 op 35
Clermont 1640 jonge duiven 132-276-319-322-330-591-649    7 op 12
Van Fontenay ben ik voortijdig gestopt met tekenen omdat mijn bakje binnen moest te St Andries Brugge na een aanvaring met de verantwoordelijke van de club .
Omdat Fontenay heel vroeg gelost werd en Clermont wat later was er geen ruimte om “ tussendoor “ mijn bakje binnen te doen .
In dat maatschappijtje van 2 man en een paardenkop zaten ze te springen om de uitslag af te printen en uit te delen .
Er werd mij zelfs telefonisch gedreigd om de uitslag te maken zonder mij ...
Ze hadden wel een detail over ‘t hoofd gezien . Reglementair heb ik tijd tot 2 uur na de laatste prijs om binnen te gaan !!!!
Het is elk jaar hetzelfde liedje als de halve fond  begint . De rappe mannen hebben geen begrip voor hen die nog duiven  mee hebben van iets verder . Steeds minder begrip ....ikke ikke ikke ....
Dat geeft overal aanleiding tot gezever en wrijvingen .
Ik doe hierbij een oproep naar de bond om daar een einde aan te maken .
De oplossing is eenvoudig . Bakjes uitlezen op een vast tijdstip ‘s avonds !
Ik ken maatschappijen die dit reeds toepassen met goed gevolg . Het zou beter zijn voor iedereen en minder tijdrovend  met vooral minder stress !!!
Men heeft mij aangemaand om tegen volgende week een oplossing te vinden . Die heb ik gevonden ...
Ik ga daar niet meer . Leuk toch ? Zo ziet duivensport er tegenwoordig uit . Steeds grimmiger , steeds arroganter , heel weinig sportiviteit , veel jaloezie .
Het gaat jullie goed mannen , daar ginds in jullie select vitesse-clubje . Van mij gaat ge geen last meer hebben .
Over en  out ...
Met sportieve groeten
Roger Casier        

Een memorabel weekend .
Zoals gewoonlijk een drukte van jewelste om alle jonge duiven in de gepaste manden , en op tijd , in de gepaste lokalen te krijgen .
Daarna zou Agen naar huis komen . Gelost om 8 uur voor een afstand van 840 km naar Lissewege en wind op kop van bij de start .
Ik had al gepolst bij een paar deelnemers ...beetje voorzichtig ... Wat denk je ?  Gaan er thuis zijn vanavond ?
Eigenaardig genoeg waren ze overtuigd van een duif thuis te krijgen . Ik geloofde er niet in .  Tenminste toch niet waar ik woon . Ik rekende 14 uur vliegen aan een snelheid van 1000 meter per minuut . De grote vraag hierbij is : Gaan ze doorlopend vliegen en als ze rusten , hoelang gaat dat duren ?
en dus zat ik daar op mijn terras , zonder veel enthousiasme naar de hemel te turen in de hoop op een mirakel .
Een beetje na acht had ik op internet de eerste meldingen gezien in de streek van Arras en een mirakel bleef mogelijk ...
En dan de eerste Belgische meldingen rond halftien ...Dadizele ....Kortemark dat was opeens veel dichter bij huis !
En dan belde ik zoals gewoonlijk naar Kurt van de tandem Vergaerde- Denolf voor een stand van zaken en overleg ...Wat denk je Kurt ?  Het gaat moeilijk worden !
Ondertussen was ik al binnenshuis gevlucht want zelfs met een vest aan was het buiten niet meer te doen .
Een gure noordenwind  recht uit het zeegat . Je kon de zoute zeelucht proeven op je tong !
Baah ..En ik zat daar dan in mijn veranda op 3 meter van de klep waar ze moesten vallen .

( Hier heet dat “ het slag “  of “ de  pier “  of “ de valplanke  “ )
En tijdens het gesprek met Kurt begon het te deemsteren en nam de onzekerheid toe . We vonden steeds minder woorden om elkaar op te peppen en uiteindelijk viel ik bijna van mijn stoel van  vermoeidheid na een zware dag en ik besloot een lekker  drankje te brouwen met wat ijsblokjes en oude jenever nadat ik Kurt slaap-wel gezegd had en tot morgen !
En ik nipte van mijn drankje en tuurde naar het klepje en het werd steeds donkerder en op den duur begonnen mijn ogen te tranen en moest ik mij meer en meer inspannen om iets te zien .
Mijn duifjes in gedachten . Waren ze nog aan het vliegen ? Ergens aan het overnachten rond de grens met Frankrijk ?  Moe gevlogen ? Uitgeput ?
Kwart voor elf . Pikdonker .

Ik had het schuifje van de spoetnik dicht gedaan omdat er , in een onbewaakt moment , geen duif  zou binnen wippen . Op de zware fond speel ik altijd manueel .

Het zal voor morgen zijn ,dacht ik ...en toen ...viel er iets op de klep . Ik dacht ...godverdomme , dat kan niet !

Het duurde een paar seconden voor ik het besefte ....

En ja !! Een van mijn duivinnetjes deed verwoede pogingen om haar hok binnen te dringen . Ik kan met geen woorden beschrijven wat er dan door je hoofd gaat . In 10 seconden vloog ik de veranda uit , naar buiten , de trap op , het hok binnen , schuifje open , duifje schrikt , vliegt weg naar de veranda ...godverdomme ...waar is ze ? Daar is ze terug ...ZE steekt aarzelend haar kopje door de dringels en ik sta te bidden ...” Komaan spring binnen !! “ En hup , daar is het verlossend geluid van de klik van de constateur . Het onbeschrijfelijke geluksgevoel , de zekerheid dat het je gelukt is  . Bellen naar het lokaal . Eerste aanmelding . Bellen naar Kurt . Anja neemt op ...Anja ...stamel ik ...en ze wist het onmiddellijk ...Jij hebt gepakt !! Ik heb inderdaad gepakt ...Gelukwensen , emotie ’s !
Later begint tot mij door te dringen welk een huzarenstukje mijn duivinnetje opgevoerd heeft . Moederziel alleen in het halfduister , beukend en vechtend tegen de wind , in de wetenschap dat de verlossing nabij is , de thuishaven bereikt .
Om jullie een idee te geven van de prestatie . Er was er maar eentje thuis in de regio , eentje van mij en dat bleef zo tot de zaterdagmorgen en toen begon het festival van de grootmeester ...Noel Peiren ....

Op 188 duiven aan de 35e prijs ,15 van de 19 ingekorfde op de uitslag ...

2-3-5-6-8-9-10-21-22-23-30-34-35 . Je moet er niet aan twijfelen .....Ze zaten dat van mij op de hielen .
5 minuten na de plaatsing op de site ’s belde Noël mij al op met gemeende gelukwensen .
Ik kreeg er zowaar de tranen van in de ogen !  
En om de zwaarte van de wedstrijd te omschrijven.... Bij de jaarlingen  wonnen mijn vrienden Vergaerde-Denolf  de 2 eerste  maar de prijskamp  geraakte maar niet afgesloten  . Op zaterdagavond waren er nog steeds 10 te kort om te kunnen afsluiten . Op zondagmorgen  liep er een jaarlingduivinnetje tussen mijn jonge duiven op het dak maar het wilde niet binnen komen . Ik had trouwens mijn toestel al binnen gedaan . Toen het uiteindelijk toch binnenkwam heb ik de ring mee gedaan naar het lokaal , vermits ik toch naar ginder moest voor de inkorving van Barcelona .
Het wint uiteindelijk op zondagavond nog de laatste prijs bij de jaarlingen !!
Het is straf dat ik er nog in slaag om prijs te winnen met een duif die een ganse dag buiten zit . Dat zegt toch genoeg .
De winnares , ondertussen CRAZY  LOVE gedoopt , is een dochter van mijn betreurde KLEINE ZWARTEN x GOUD VAN TIEST . Zusje van ARCHIMEDES  ( mijn eerste van Pau –342/2587 nationaal  ) +

Enkele  van die duiven van 2015 hebben eerst een jaar gekweekt of gediend als voedsters . Toen ik begon te beseffen dat ik veel te veel kweekduiven had heb ik ze opgeleerd in 2017 toen ze al twee jaar oude waren .
Crazy Love was daar bij !
Mijn grootste voldoening nu is de wetenschap waaruit BIJ VOORRANG  te kweken .
De lijn van KLEINE  TIEST uit een koppeling broer x zus  , inteelt op de “ 10 “ van Steketee , die een broer is van de moeder van de beroemde WITSTAART gekoppeld aan de lijn van het TRUTJE THEELEN .
Zij geven mij duiven die met de vingers in de neusgaten per tiental winnen op de zwaarste confrontatie ’s .

Ik heb nooit gedacht dat een eerste nationaal tot mijn mogelijkheden als kleine melker behoorde maar nu is dat veranderd . Als je top-10 kunt halen wordt veel mogelijk !!!
De gebeurtenissen uit Agen stellen mijn andere uitslagen op de snelheid in de schaduw maar daar ging het toch ook lang niet slecht .
Een probleem is wel om in drie lokalen mee te doen naar de top en daar niet altijd de duiven voor vind .
De goeie liggen niet voor het rapen of wat dacht u ?

Arras drieverbond  1314 jonge duiven  17-52-53-152-181-267-481-506 en  8 op 9

Clermont Aartrijke  532 jonge duiven   74-87-93-134-165-172   en 6 op 6  

Clermont drieverbond 925 jonge duiven 34-122-148-231-325-359-406-418-436-458-   en 10 op 19 .
( jonge duivinnen voor de eerste keer mee op Clermont )
Clermont St Andries 4 mee  , 2 prijsjes
Dat was het voor deze week .

Ondertussen stijgt de Barcelona – koorts . De hoogmis gaat beginnen .....
Ik heb er 10 mee . 9 duivinnen op 10 dagen broeden en 1 duiver .

( Een ouwe taaie van 2011 . Mijn Marseille ! )
Ook Nefertiti is voor de vierde keer mee . 3 ervaren duiven dus en 7 voor de eerste keer .
Het zal opnieuw zwaar worden . Heel zwaar .
Op zaterdag iets thuis krijgen is een hoopvolle wens maar geen zekerheid ....

mvg
Roger Casier     

Op de Vlaamse TV , welbepaald op één werd er de laatste maanden in het programma

“ Iedereen Beroemd “  een wedstrijd uit gevochten . Men zocht er op 100 dagen  uit 100 kandidaten de

“ HOMO UNIVERSALIS “ die 100 uiteenlopende proeven moest doorstaan .
Winnaar werd uiteindelijk diegene die als enige overbleef want elke dag werd er een “ ongelukkige “ de laan uit gestuurd die de proef niet aan kon .
Dit gebeurde ongeveer in volgende bewoordingen ....
Aangezien u niet geslaagd bent in deze proef en als laatste geëindigd bent moet u het spel nu verlaten ....
TOT NOOIT MEER !!!
Daarop verliet betrokkene onder het oog van de camera’s de arena ....
Dit spel hield Vlaanderen een paar maanden in de ban en het werd gewonnen door een 47-jarige  West-Vlaming , met name Guy Sterkx uit  Geluwe .
Even later werd  een andere West-Vlaming kampioen van België Wielrennen bij de Elite .
Boerenzoon Guy Lampaert uit Izegem .

En dus geef ik jullie het volgende mee ter overweging : Onderschat nooit een West-Vlaming !
Wij zijn getrokken en gewonnen uit de Polders , gehard en gestaald onder de kille Noorderwinden uit het zeegat .
Wij zijn erfgenamen van de “ Brugse Metten “ waarbij de Franskiljons  in de vroege uren genadeloos werden af geslacht omdat ze het wachtwoord  “ Schild en Vriend  “  niet konden uit spreken met hun Franse tongval .
” Skild en vriend “ ...en t was met je gedaan !
En even later sneuvelden de Franse ridders aan de Groeninge  beek te Kortrijk onder het  geweld van de goedendags...
Op eigen hok ben ik een variant van het spel HOMO UNIVERSALIS aan het opvoeren onder de titel

COLOMBA UNIVERSALIS . De proeven beginnen bij Pau en eindigen 6 weken later bij Perpignan !
Een afwijking  met het TV-Programma is hier dat het niet nodig zal zijn om aan de kandidaten wijs te maken dat ze het spel mogen verlaten ....TOT NOOIT MEER !

Want ....mijn kandidaten verlieten het spel voor ik de kans kreeg hen de laan uit te sturen ...
Pau 2018 was een harde eerlijke editie . Met wind op kop van bij de start en de zon als toemaatje .
Mooi duivenweer , met de verzwarende factor van meer dan 900 km voor de boeg en meer dan 14 uur vliegen .
Persoonlijk vind ik het vreemd dat men niet genoeg stilstaat bij het epos dat deze duiven schrijven . Hard labeur !
Op eigen hok had ik al te kennen gegeven dat MIJN vooruitzichten niet zo gunstig waren . Mijn duiven hadden bij het inkorven niet de super-conditie die nodig is om te winnen .
Ik had al gezegd dat ik al tevreden zou zijn met enkele mooie prijzen en daar kwam nog bij dat ze ONERVAREN waren . Het was hun eerste internationale wedstrijd !
5 van de 12 hebben het overleefd met een paar mooie prijzen er bovenop .
Ik heb ze ingekorfd in een van de sterkste lokalen van het land . Fondclub Gistel .
Ik ontmoet er wekelijks mannen als Noel Peiren , Marc Pollin  en andere grootheden ...
Het bewijs is dat ik er te Gistel niet in slaag om per 10-tal te winnen maar provinciaal en nationaal en internationaal WEL !!
De resultaten .....

Regionaal  254 duiven 47-65
Provinciaal  1823 duiven 111-160

Nationaal  3804 duiven 347-515

Ik ben matig tevreden . Had iets meer verwacht ( en gehoopt ) maar de omstandigheden zaten tegen . Het was zeer zwaar en moeilijk voor debutanten . Dat zal niemand ontkennen .
Ik had het liever wat lichter gehad voor een eerste confrontatie maar aan de andere kant krijg ik duidelijk aanwijzingen die al een tijdje in het oog springen .
Mijn beste duiven zijn die uit een kruising van de Aarden-duiven van mijn Hollandse vriend Tiest Van Turnhout uit Raamsdonksveer met die van Jan Theelen uit de lijn van het “ TRUTJE THEELEN  “
Mijn eerste duif komt uit de betreurde KLEINE ZWARTEN ( verloren op leervlucht ) en de tweede is zijn eigen broer, laatste zoon  uit het koppel KLEINE TIEST x SCHONE ZWARTE .
Op de snelheid was het ook een mindere zondag en het was “ scharten “ ( harken ) om mijn inleg terug te winnen . Ik ben er met veel moeite in geslaagd . Het was ook moeilijk met een harde noordoostenwind als je een van de grootste afstanden hebt ...
En om in 3 lokalen uit te blinken  die 30 km verspreid liggen in de breedte moet je echt wel uw tenen uit kuisen !!

Ook hier ben ik matig tevreden , al doe ik wel goeie zaken in verband met punten voor het kampioenschap .
Enfin ...in elk geval mag  de wind draaien van mij ....
Arras St Joris 1234 jonge duiven 64-65-96-154-211-241-257-269-298-568    10 op 13
Clermont St Joris 713 jonge duiven  74-136-298-344    4 op 4

Clermont Aartrijke  353 jongen 14-45-47-55-56- 61-78   7 op 9

Arras St Andries Brugge  216 jongen 49-55-56    3 op 8

Clermont St Andries 149 jongen 32-46-47-68   4 op 8
Dus ja ....Wat mij wel verheugt is het feit dat anderen vlot eerste prijzen halen met mijn duiven . Ik heb toch nu al weet van meer dan 10 eerste prijzen , her en der gewonnen met mijn duiven .
Zo bijvoorbeeld op de Clermont te Aartrijke waar mijn goede vriend  Hendrik Van Kerkhove de twee  eerste wint , TEGEN HET SPELBEELD IN !!! , en zijn tweede is een kleindochter van mijn topkweker ROCCO !
Ondertussen maken al 16 duiven de reis naar Agen ( Bordeaux ) . 14 duivinnen en 2 duivers ( 3 jaarlingen )
Het spel COLOMBA UNIVERSALIS gaat genadeloos verder . Weer of geen weer !!!
Hoop doet leven .

Tot de volgende
Roger Casier    

 

Ik ga dit dagboek beginnen met een anekdote van 90 jaar oud  , op getekend uit de mond van mijn vader . Het gaat over de duivensport rond 1930 , voor de tweede wereldoorlog .
Het ging er wel een beetje anders aan toe dan nu ...
Men begon op Arras ( 100 km ) en elke week ging het een stapje verder . Terugkeren was niet mogelijk , afhaken wel !! Maar voortdoen was de boodschap , tot en met Angoulème , en de kampioenschappen werden dan ook gewonnen door diegenen die nog prijs konden spelen op die eindvlucht . Nog even vermelden dat 20 duiven op de hoklijst in de winter meer de regel was dan uitzondering ....
Op de inkorving van de voorlaatste vlucht van rond de 500 km , de naam is mij ontgaan , stonden twee liefhebbers gelijk met evenveel punten . Octave Decoster en Louis Casier , vaders vader en bijgevolg mijn grootvader , die ik overigens nooit gekend heb ( spijtig ! ) want hij stierf in 1937 , 10 jaar voor ik geboren werd .
Er was zwaar weer voorspeld en Louis Casier besliste op het laatste moment om zijn 2 beste vliegers niet mee te geven en te sparen met het oog op de eindvlucht uit Angoulème .
Er werden twee mindere goden ingekorfd die er toch nog in slaagden om de broodnodige punten binnen te halen . Zij waren overigens uit geteld en zouden verder in het stuk niet meer voor komen .
Kwam toen de fameuze eindvlucht met glans gewonnen door de “ uitgeruste “ cracks van wijlen mijn grootvader . En Louis Casier was kampioen van de Noorderbond Dudzele !!!
Octave Decoster kon het moeilijk aanvaarden en grolde tegen mijn grootvader dat het op die manier niet moeilijk was om te winnen , door ze een week thuis te laten .....
En Louis antwoordde heel kalm en laconiek : “ Niets belet U , Octave , om hetzelfde te doen ! “
Tot daar , het verhaal . Misschien licht dit een tip van de sluier op , waarom het zo moeilijk is om tegen mij een kampioenschap te winnen ....Het zit gewoon in de genen !

Ik vertel dit omdat ik het kotsbeu ben om met de vinger gewezen te worden omwille van mijn sterk spel . Ze weten niet wat wij er voor doen !

Meestal komen zo’n reactie ‘s van gasten die te lui zijn om te doen wat moet gedaan worden .

En dan hoor je opmerkingen als deze .... “ Het is niet moeilijk.....Hij zit hele dagen op zijn kot en  ik heb daarvoor geen tijd ....en de zijne deden al 3 keer Arras en de mijne nog maar een keer ....en ...hij woont beter dan ik ....heeft een beter kot dan ik .... “

En dat wordtdan verteld op een manier alsof ik iets mispeuterd zou hebben , alsof ik iets deed wat niet mocht ....
En dan antwoord ik in de stijl van mijn grootvader, Louis Casier ...zorg dat ge mee zijt met mij , zorg er voor dat ge duiven kweekt die tegen een stootje kunnen en geen watjes . Laat ze uit in alle weer en wind , maak er flandriens van . Dan kan je ze zelfs opleren als de wind over de polders giert en de wilde eenden schuilen in het riet .  Dan moet je niet wachten tot het 20 graden is , niet te  warm of te koud is  en niet te veel wind of bewolking .....Wees streng maar rechtvaardig . Geef ze goed de kost , maak ze niet kapot met allerlei kuurtjes die ze verzwakken in plaats van genezen , dan gaan ze geen adeno krijgen op het moment dat je ze moet leren omdat hun darmflora kapot is .

Hier moeten ze luisteren en doen wat van hen verlangd wordt en dan bouw ik samen met hen een feestje . Dan krijgen ze een bad en een goed maal  en een duivin ...

Te laat komen wordt een paar keer getolereerd . Er kunnen geldige redenen zijn . Ergens anders binnen lopen niet ! Zulke moet ik niet . Vandaag kwam er nog een jaars duivinnetje thuis van ( een slechte ) Chateauroux . 55 uur na de lossing . God weet hoeveel kilometers zij gedaan heeft . Het was een moord voor onervaren duifjes zoals zij . Ze mag blijven en met tijd en boterhammen mag ze haar kans gaan op Barcelona .

De aanleiding voor hetgeen vooraf gaat is die gast die het nodig vond om te zeggen dat ik ze eigenlijk zou moeten tekenen “ aan de lopende band “ na reeds drie maal Arras gevlogen te hebben ..... . Ik heb het zielig figuur geantwoord ....” Wat denk je dan dat we doen ? “  En ik dacht daarbij ....alleen vandaag niet ! Wegens de omstandigheden want ze kwamen slecht tot heel slecht , tot helemaal niet ! Met een duur van de prijskamp van een uur en meer voor een vluchtje van 100 km .

Met veel verliezen van jonge duiven voor de eerste keer in Frankrijk  , tot 50 % !
Niet zo gemakkelijk om ze dan aan “ de lopende band “ te tekenen !

Dat deden ze wel in de streek van Tijl en Nele en Lamme Goedzak . De streek rond Damme . Gans de meute zat daar op een hoopje . En hoe meer in het westen wonend hoe slechter ze vielen . Begrijpe wie kan , met een straffe noordoostenwind nota-bene !
Ik kan het niet laten om hier wat dieper in te gaan op de legende van Tijl en Nele . Zo oer-Vlaams !

De eerste verhalen over Tijl Uilenspiegel verschenen rond 1500 in Duitsland. Zijn naam verklaart zijn talent mensen voor de gek te houden. De uil was toen nog een symbool van domheid (vandaar dat er op schilderijen van Jheronimus Bosch bij domme personages vaak een uil te zien is, vergelijk ook het woord 'uilskuiken' en de Vlaamse uitdrukking "'t is nogal een uil." ('t is nogal een domkop)). De spiegel fungeert als ding waarin mensen zich zien zoals ze zijn: "zo dom als een uil". De schalkse Tijl laat de mensen zien zoals ze zijn, zonder enige schroom.

Het boek vormde de basis voor vele volksverhalen uit de zestiende eeuw over hetzelfde personage.

De in het Nederlandse taalgebied bekendste versie van het verhaal echter is die van de (Franstalige) Belgische auteur Charles de Coster: La Légende et les Aventures héroïques, joyeuses et glorieuses d'Ulenspiegel et de Lamme Goedzak au pays de Flandres et ailleurs (1867). De Coster laat Tijl geboren worden in het Vlaamse Damme. In het boek ziet Tijl het levenslicht in 1527, op dezelfde dag als de latere koning Filips II van Spanje. Op een prent (door Peter Tröschel, ca 1650) die zich in de collectie van de Atlas Van Stolk bevindt (inv.nr. 10241) wordt Damme echter ook al genoemd als de plaats waar Tijl Uilenspiegel begraven zou liggen.

De Tijl Uilenspiegel van De Coster is meer dan een luchthartige vagebond en kwajongen: hij is een Vlaamse vrijheidsstrijder die aan de zijde van de Geuzen tegen de Spaanse overheersing vecht. Daarbij wordt bijgestaan door zijn goedmoedige dikke vriend Lamme Goedzak en zijn vriendin en zoogzuster Nele. Sindsdien wordt Uilenspiegel met Vlaanderen geassocieerd, hoewel de oorspronkelijke, middeleeuwse Uilenspiegel deze patriottische dimensie niet bezat.

Tot zover het verhaal van Tijl waarmee  ik toch enige verwantschap voel ....

Lamme Goedzak zat maar te orakelen en redenen te zoeken voor zijn slecht spel . Tijl had zijn rug naar hem gedraaid en keek op het computerscherm naar de aankomsten en zag wat hij moest zien . Hij trok zijn conclusie ‘s , stond op en vertrok zonder een woord te zeggen . In zijn eigen dacht hij ...” Geen energie aan verspelen ....”

Maar goed.... over naar de orde van de dag . In de aanloop naar de zware fond had ik 44 duivinnen mee op Chateauroux waaronder een stuk of 20 jaarlingen voor hun  vuurdoop op een nationale vlucht .

Hetzelfde scenario als verleden week . Om 7 uur lieten ze het beest los op hoop van zegen en het werd opnieuw een zware dobber , vooral voor onervaren duifjes .
Ik kon ze weer niet zien komen want ik moest jonge duiven gaan inkorven in 3 lokalen . Ik vertrok om 14 u 30 en was terug thuis om 17 u 15 . Op dat ogenblik had ik er 17 thuis van de 44  . Overwegend oude ervaren duivinnen . Op het hok van de jaarlingduivinnen was het een ramp !

En net als verleden week heb ik mij op het terras gezet en ik ben moeten naar binnen vluchten wegens te koud ! Nu en dan een duifje .... Het ging traag ...heel traag !
Ik zat te vloeken ....omdat ik mij heb laten misleiden door de weersvoorspelling die best wel goed was . De realiteit was lichtjes anders .
Maar gedane zaken nemen geen keer en dus moeten we de troepen in ogenschouw nemen en kijken hoe we er voor staan .
Ik ben gestart met 50 zomerjongen waarvan 5 die thuis bleven ( bestemd voor de kweek ) en ik heb er nu nog 40 . Eentje gepakt van de sperwer en eentje moeten doden wegens zwaar gekwetst .

Het kon erger ! In totaal beschik ik  nu over zo’n 80 gebruiksklare vliegers .
De oude beginnen straks aan het zware fond-programma en daarna kunnen de jaarlingen in de ploeg in gelijfd worden want lege plekken zullen er vast en zeker zijn . In elk geval ben ik gewapend tegen eventuele tegenslagen en dat geeft een goed gevoel .

Volgende week maandag gaan er 12 duivers vertrekken naar Pau . Het is hun eerste internationale wedstrijd . Eens moeten ze die sprong wagen , daar kan je niet onderuit . Ik hoop alleen op een beetje redelijk weer !
Voor de rest was het hier een mottig weekend met uitgestelde lossingen en duiven die korter bij huis gebracht werden .
Miserie in het kwadraat . Hoe het mogelijk is dat de jonge duiven met een felle  noordoostenwind toch helemaal op de oostkant van de provincie lagen is mij een raadsel .

In de streek van Damme-Moerkerke hebben ze ongeveer dezelfde afstand als ik uit Arras . 114 km ; Maar in de breedte liggen ze toch zo’n 7 km meer oostelijk . Als je nu weet dat onze duiven altijd van ginder komen , weer of geen weer , dan weet je toch genoeg .

Zulke onregelmatigheden als in het voorbije weekend , zulke zaken die op je af komen moet je zien te overleven . Welnu , dat heb ik gedaan en dat valt onder het totaalplaatje van inzet en doorzicht . Maar alles begint met goeie duiven die tegen een stootje kunnen zoals hoger beschreven . Alleen dan is het mogelijk zo’n chaos te overleven !
Hierna volgen de uitslagen en eigenlijk moet ik bekennen dat het beter kon  geweest zijn . Mijn jongen hadden ook een mindere conditie dan de week er voor . Ik heb de zomer nodig en de zon op mijn hokje en dan blijft het lang na zonsondergang  aangenaam om er op te vertoeven .
De voorbije week geen spiertje zon te zien en een ijskoude noordenwind met kille vochtige zeelucht als toemaatje !! Het speelt allemaal een rol .

Maar zoals reeds gezegd , ik heb het overleefd en het valt best wel mee met een kleine winst van zo’n 15 euro er boven op .
Wel geen uitslagen voor in het guinness-book maar t kan niet elke week kermis zijn !
St Andries Brugge  Arras  225 jonge duiven  8-12-24-60-74-78-95-106   8/12

Drieverbond St Joris Arras 715 jonge duiven  95-114-294   3/4

( toch efkens opmerken dat na mijn 3 de duif er nog meer dan 400 geklopt zijn !! )

Aartrijke :  Clermont  ...Terug gebracht en gelost in Arras...geannuleerd ( 8 in gekorfd )
Dat was het voor deze week .
tot de volgende
Casier Roger       

 

 

 

Roger, 

Vandaag, op Momignies met de jongen, was het bingo.

Lokaal speel ik 12 prijzen op 13 duiven, per drietal.

Lokaal waren er 75 jonge duiven.

Ik eindigde op 1, 2, 3, 4, 8, 9, 11, 12, 13, 14, 22 en 24.

Regionaal op 334 d. eveneens de 4 eerste 

Nr 1 (918) : dochter van 307

Nr 3 (922) : dochter van 305

Nr 4 (347) : dochter van 426

Nr 8 (928) : dochter van 307

Nr 9 (905) : dochter van 334

Nr 11 (912) : dochter van 305

Nr 12 (929) : dochter van 154 of kleindochter van 307

Nr 13 (920) : zoon van 305

 

In 8 van de 12 duiven die prijs vlogen zit 50% Roger Casier

Deze resultaten werden behaald met oostenwind (1200 m/min) en warm weer.

Dit belooft voor de volgende weken.

Bedankt Roger.

 

Sportieve groeten,

Theo.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En dan is er nog Steven Zwaenepoel uit Beerst die op 302 jonge duiven uit Arras te Beerst 

de 1°  en 3° prijs wint met  2 rechtstreekse vroege jongen hier gehaald !

---------------------------------------------------------------------------------------------
En ik kreeg ook nog bericht van Herwig en Elias Celie uit Wachtebeke . 
Zij spelen daar de twee eerste en de eerste prijs is een kleinzoon van mijn Johny Boy !!!

--------------------------------------------------------------------------------------------

Ik begin dit dagboek op een ongebruikelijke manier ver weg van de duivensport en toch ook weer niet !
Ik heb namelijk verleden week een beklijvende documentaire gezien over Elvis Presley .

Dit op de zender  canvas bekend om zijn kwaliteitsvolle programma’s .
Ik ben  met Elvis op gegroeid . Hij was mijn idool . Ik was 18 in 1965 . WAT EEN TIJD !

Ik vermoed dat veel van mijn collega’s duivenliefhebbers dat ook mee gemaakt hebben , vooral leeftijdsgenoten , geboren rond het einde van de tweede wereldoorlog .
De documentaire in kwestie was schrijnend , met een droevige ondertoon , maar pijnlijk juist .
De sensatiepers heeft na de dood van de King er een aardig potje van gekookt en schandalen verkopen nu eenmaal goed !
De werkelijkheid is dat Elvis een doorbrave eenvoudige jongen was , bezeten van muziek , en geïnspireerd door de gospel muziek uit de religieuze bijeenkomsten van de zwarten in de kerkjes van zijn woonplaats .
Op  een bepaalde dag ging er een plaat gemaakt worden maar het foeterde niet , tot Elvis wanhopig naar zijn gitaar greep en zong ...
Hij legde zijn ziel er in en ..... “ That ’s all right mama “ zag het levenslicht .
A star was born !!
Later kwam hij in handen van gewiekste geldwolven , zoals kolonel Parker die hem op schandalige wijze uitgebuit en gemanipuleerd hebben voor de lieve dollars .
Zo moest hij een aantal snertfilms maken en enkele waardeloze platen , die zijn talenten onvoldoende in de kijker stelden .
Hij wilde terug naar zijn roots , naar de gospel , de country muziek .
Maar hij was met handen en voeten gebonden aan de kolonel . En bij  die relatie heb ik mij al van in mijn jeugd vragen gesteld en nu nog !!!
De kolonel is zijn ondergang geweest . Want hij joeg Elvis het land in . De ene tournee na de andere en zijn jong gezin zat thuis alleen in Graceland .....
Tot de scheiding een feit was en daarna was de King nooit meer dezelfde . Hij ging er aan kapot .
En de laatste plaat die hij opnam , vlak voor zijn dood , was een noodkreet . Een aanklacht .
I ‘ m So Hurt ....Ik ben zo gekwetst !
Het grootste talent uit de geschiedenis van de popmuziek heeft nooit echt zijn ding mogen doen . De keren dat hij de regels overtrad en het toch deed zorgden voor unieke muziek . Een sound die door merg en been ging . Een sound met een ziel !
Ik ben niet beschaamd om te bekennen  dat ik met tranen in de ogen naar die tweede aflevering gekeken heb .
Tot zover dit verhaal , en ik heb al een tijdje een duif op het hok die zijn naam draagt en vader is van topduiven .
En ik wil jullie de foto niet onthouden . The King is still alive !

En zo kan ik naadloos terug bij het duivenspel aansluiten .
Na die ramp van het leervluchtje uit Nieuwpoort ( eigenlijk uit  Mannekensvere ) had ik ze graag nog eens een lapvluchtje van zo’n 35 km laten doen alvorens ze mee te geven op de eerste Arras . Dit was echter “ not done “ want het weer was miserabel slecht . Koud , somber , bewolkt , noordenwind .....
Er werd voor het weekend beter weer voorspeld en dus zou ik zwaar gokken en in elk geval de jonge duivertjes mee geven omdat  die toch wat meer ervaring hadden dan de duivinnen .
Ik veronderstelde dat ze wel mee gingen komen met den hoop en ze konden ook moeilijk mis vliegen wegens de wind pal op neus !
En dus werden 25 duivertjes ingekorfd in 2 lokalen .   14 in het verbond st Joris , Sijsele , Assebroek ( of moet ik zeggen Oostkamp ? ) en 11 te Aartrijke .
Beide lokalen liggen zo’n 30 km van elkaar verwijderd ! En dat waren op dat moment de enige mogelijkheden om ze mee te geven !
Ik had eigenlijk het meeste schrik van Aartrijke met die wind en dat werd eigenlijk al bevestigd door mijn eerste aankomsten met in de eerste vijf 4 duiven van st Joris .
Uiteindelijk viel het nog mee , met volgende uitslagen .

Aartrijke  208 jonge duiven  13-20-21-25-28-55-82-86-87 en 9 op 11

St Joris   140 jonge duiven    19-20-22-32-34-37-38-53-69 en 9 op 14
Ik was nogal tevreden maar toch ontbrak weer de kers op de taart met mijn 1°getekende van Aartrijke en mijn 3° get. van St Joris .

Eigenlijk ben ik nooit content hé !!!
En dan had ik nog 40 jaarlingen mee op Fontenay . Dit voor de 2de keer en daarmee zou hun basis opleiding voltooid zijn .
Ik was gestart met 45 onervaren zomerjongen 2017 en de opleiding verliep zonder grote kleerscheuren .
Deze keer kwamen ze moeizaam naar huis en veel te laat . MAAR ZE KWAMEN ! Ze zagen er wat verfromfraaid uit .
Fontenay is een moeilijke vlucht . Een stressvlucht met hotsen en botsen om op tijd op de losplaats te zijn . Drinken ?
Maar het zijn taaie mannen en met een bak vol goeie kweekmengeling en mijn look-ajuin siroop in de drinkpot recupereerden  ze vlug ! Ik  ben best wel tevreden en ze mogen nu 14 dagen rusten . En dan begint het grote werk !

De oude vliegduiven zaten thuis om  het werk wat te verdelen .
Voor de duivers staat Bourges op het programma en voor de duivinnen een doodgewone Fontenay . Voor die laatste gewoon om de spieren wat los te gooien . De week er op vliegen ze dan , als het weer mee zit een Blois van een goeie 400 km of misschien wel de nationale Chateauroux . Dat hangt allemaal van de omstandigheden af .
Vandaag 22/5 deden de mislukkelingen van NIeuwpoort een lapvluchtje uit Lichtervelde en ze kwamen goed naar huis .
Dit vluchtje  van zo’n 30 km is alleen bedoeld om het vertrouwen terug op te bouwen .
Als het weer mee zit doen ze dat morgen opnieuw . Ik overweeg om ze dan in het weekend Arras te laten vliegen . Maar zover zijn we nog niet .
En om af te sluiten , iets leuk .
Er komt een zwarte jaarlingduiver binnen  . Via de zoekmachine kom ik terecht bij de eigenaar .
Niemand minder dan Emiel  Denys . Een speciaal iemand . Je zou hem bijna de GOTFATHER  van de duivensport kunnen noemen .
Kent de duivensport in al zijn facetten , heeft er commercie in gedaan ( en nog ) en heeft ook hele goeie .
Niet voor niets heeft hij de bijnaam “ The King Of Long Distance  “
Ik ken Miel al een tijdje en hij zou om het duifje komen .
En aldus zaten wij in mij keuken gezellig te babbelen over ......duiven .
Als je Miel bezig hoort , als je Miel anekdotes hoort vertellen over zijn contacten met grote kampioenen lijkt duivensport o zo simpel .
Gewoon een zaak van meegeven en selecteren .
Een standpunt van hem lijkt mij redelijk evident .
Als je gekweekt hebt en je speelt de duivinnen en je ontdekt een topper . Onmiddellijk aan de kant zetten voor de kweek . Met de rest speel je dan verder . Je hebt veel kans dat je met zo’n klasse-duivin lukt in de kweek . Wie ben ik om hem tegen te spreken .
Wat mij trouwens ook opviel tijdens het gesprek  was de eenvoud en de hartelijkheid van deze man .

Nochtans heeft deze man alles gewonnen wat er te winnen viel .
Het was al weer een tijdje geleden dat we elkaar gezien hadden en ik heb er van genoten . Toen hij opstond om terug te vertrekken vroeg hij zijn “ schuld “ .
Och Miel ...het is met plezier gedaan ! Hou je goed en tot nog eens !

Zo zijn we !
Met vriendelijke groeten
Roger Casier