Het is weer zover ! De boekjes staan weer vol met methodes om af te slanken . Een gevolg van de uitspattingen tussen Kerstmis en Nieuwjaar . Terwijl 3/4 van de wereld in honger leeft knallen hier de champagnekurken . Ik zelf heb het sober gehouden . Ik heb er echt wel geen boodschap aan , aan heel dat gedoe .
Maar goed , uit de grond van mijn hart , wens ik jullie , omdat het traditie is , een heel gelukkig jaar .
" En veel prijzen met de duiven !" zei mijn vader altijd . En mijn nonkels wensten mij , toen ik de leeftijd had , " En een schoon lief vandejoare ...." Dat was voorwaar een schone wens !!
Dus ...voor mijn part ....een schoon lief gewenst en veel tweede prijzen ...Hoezo ? Tweede prijzen ?
Wel ja , de eerste prijzen heb ik voor mezelf gereserveerd ! En rond de jaarwisseling ben ik begonnen met een soort novelle te schrijven . Beelden uit mijn kinderjaren ( en later ) . De gebeurtenissen in uw jonge leven hebben ongetwijfeld een invloed op uw karakter , ja ! zelfs op beslissingen die moeten genomen worden , veel later .... En dus ging ik aan het schrijven . De rechtstreekse aanleiding was een aanvaring op Face Book . Sommigen onder jullie hebben echt wel geen idee hoe het er daar aan toe gaat . Ik ben daar nu een paar maanden op actief en ik sta gewoonweg versteld van hetgeen daar allemaal aan bod komt . Facebook is gewoon de weerspiegeling van de huidige maatschappij . De hoofdtoon is ONVERDRAAGZAAMHEID op de voet gevolgd door JALOEZIE . Ik heb het al eens gezegd : Moest ik kunnen zingen , ik schreef een protestsong ! En dus schrijf ik ... Momentopnames uit mijn leven . Ingrijpende momenten . De indruk wordt misschien gewekt dat het één grote puinhoop is en dat is absoluut niet het geval . Het is allemaal goed gekomen met tijd en boterhammen .... Op de foto zie je vriendinnen van mij , leraressen van nu . Heel lieve meiden !! Schril contrast met de gefrustreerde nonnen van weleer ... Hoe dan ook , hieronder krijg je de link naar het eerste deel van :
Ja , beste vrienden . Het is weer Kerstmis . En een mooi verhaal is passend nu . Technisch is het nogal moeilijk om het hier te plaatsen met foto's en tekst op de juiste plaats . Maar geen nood , onze vriend Arie Huizer van Duivenvaria.nl heeft zijn medewerking verleend en het resultaat is prachtig . Spijtig van de tegenkantingen op Face Book en DUIVENMELKERSCAFE daar worden mijn berichten soms verwijderd omdat ze zogezegd verwijzen naar commerciële site's . Ik kan mij wel schikken naar de reglementen maar dan moeten ze ook gelden voor iedereen . Want ik zie regelmatig dat er inbreuken zijn op dat reglement en als ik de leiding daarop attent maak zeggen ze dat ze niet alles kunnen zien . Tja , wat doe je daar aan ? er tegen in gaan maakt het nog erger . Dus ja ..... Hieronder vind je de link naar mijn verhaal . Schrijven is mijn ding en ik hoop dat je er van geniet . vrolijk kerstfeest -gelukkig 2018 zeer genegen Roger Casier
Eindelijk, alhoewel, is het zo ver. Deze mens wordt over enkele weken 65 jaar oud (en niet "jong") en moet (en niet "mag") met pensioen gaan. Hij had bij zijn werkgever, de staat, gevraagd om nog 5 jaren door te mogen gaan. Hij kreeg snel het officieel antwoord, via een collegebeslissing, dat een verlenging aanvragen slecht jaar per jaar kon. Ik mocht mij zelfs de moeite besparen om een nieuwe "juiste" aanvraag in te dienen, want zelfs voor één jaar zou het mij niet toegekend worden, met als enig argument: "op advies van de gemeentesecretaris". Vermits zij er de logica, om mensen steeds langer aan het werk te houden, niet van inzien, zie ik het als humor.
Maar het resultaat is drastisch: ik moet stoppen, maar dat zal niet simpel zijn. Al heel mijn leven lang heb ik het gemakkelijk gehad. In de kleuterklas mocht ik heel veel spelen. Ik moest enkel gratis melk drinken en verwittigen als ik op het potje moest; de kleuterjuffrouw deed de rest. Tot 22 jaar moest ik enkel luisteren tijdens de les en proberen te onthouden wat er verteld werd; ik kreeg er ook nog kindergeld en een studiebeurs voor. Bij het leger moest ik opnieuw alleen doen wat er van mij gevraagd werd, liefst zonder er het nut van in te zien. In Turnhout 3 maal op één nacht opstaan om op de binnenkoer op wacht te gaan staan, omdat de vijand (?) mogelijks zou binnengevallen (?) zijn: ik kikte erop. Nooit heb ik de vijand gezien, maar ik was ervan overtuigd dat we de derde wereldoorlog vermeden hadden. De volgende elf maanden mocht ik in Ter Kamerebos te Brussel in de bar der officieren de legerleiding van drinken voorzien. een fulltime job. Ik dronk wel stiekem mee, kreeg er nog soldij bovenop en mijn vrouw trok nog kindergeld van mij omdat zij gezinshoofd was doordat ik niet genoeg verdiende. Tijdens mijn 43-jarige loopbaan, 26 jaar als werknemer en 17 jaar als ambtenaar, ben ik gelukkig nooit patroongezind geweest en ben ik altijd opgekomen als vakbondsman. Ik kende mijn bazen, door en door, maar heb mij nooit door hen laten vangen. Ik heb mij nooit door hen laten misbruiken; grensoverschrijdend gedrag vanuit werkgeverszijde was voor mij, toen al, "not done". Flirten met de werkgever moet kunnen, maar ik heb altijd de grenzen gesteld, duidelijk aangegeven en bewaakt. Werken doet men voor zijn brood, maar dan ook voor niets of niemand anders. Ik ben ook die hele tijd voor mijn werk betaald geweest, soms te veel maar soms ook te weinig, het maakt zelfs nu niets meer uit, toen des te meer. Maar nu zal ik eindelijk bereiken wat mijn bompa, een oorlogsinvalide uit de eerste wereldoorlog, mij altijd voorhield: "Menneke, ziet dat ge het zo ver brengt als ik: dat ze u betalen voor niets te doen". Hij was, spijtig genoeg, wel fysisch zwaar mindervalide; ik, tot nu toe, gelukkig enkel psychisch licht(?)mindervalide.
Maar nu komt het; het bewuste zwarte gat. Zoals reeds eerder gezegd, mijn vorige bazen had ik vrij snel door. Ik kon er mij ook vrij snel aan aanpassen. Maar net nu ik hen ken, moet ik hen verlaten en naar mijn nieuwe baas, mijn vrouw, toegaan. Ik moet hiervoor zelfs geen lessen volgen en al evenmin een examen afleggen en roepen als ik van het potje wil zal ook weinig kans op respons krijgen. Ik moet (en niet "mag") blindelings, zonder proefperiode, aan deze nieuwe job beginnen. Ik denk al 42 jaar dat ik ze ken, en dat is ook zo, maar ik heb ze nog altijd niet "door", misschien maar goed ook. Wie mij tegenspreekt is blind, liegt, of ziet het, gelukkig voor hem, niet in. Ik denk en ik hoop dat ik ook aan deze nieuwe baas snel zal wennen en niet in het zwarte gat zal vallen. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik mij zo onzeker voel.
Maar nu komt het ergste nog: wat met mijn duifjes? Hoe gaan zij met die veranderde situatie omgaan?
Ik heb hun, 32 jaar lang, elke werkdag tussen 1 april en 15 september, 's morgensvroeg voor het werk, met de auto weggebracht voor een oefenvluchtje. Ik vermoed dat een gepensioneerde 's morgens iets langer bij zijn baas in 't bed blijft liggen. Hoe dikwijls per dag, als ik het binnen niet meer zie zitten, zal ik naar mijn duifjes gaan en hun storen, in hun liefdesspel tijdens de dag, iets wat ze nooit gewend waren. Zullen zij op dezelfde regelmatige tijden gevoederd worden, of zullen zij zich moeten aanpassen aan mijn (ons) winkelgedrag. Zullen zij niet merken dat ik meer gestresseerd rondloop omdat ik, als gepensioneerde, veel minder tijd heb dan vroeger, toen ik nog buitenshuis werkte? Zullen zij het wel waarderen dat ik veel meer hun hokken zal kuisen, waardoor mogelijks de goede vormmicroben veel te vroeg van het hok weggehaald worden? Gaat het gras, rond hun hokken, niet steeds te kort of te lang staan en op de onmogelijkste gekke momenten afgereden worden? Gaan zij hun hok nog wel als hun eigen territorium beschouwen, als ik daar te veel aanwezig ben of rondhang?
Samengevat: Gaan mijn duiven niet in een zwart gat vallen, slechter presteren, en mij daardoor in een neerwaartse spiraal meetrekken? Gaan ze die kalme man van weleer nog wel (h)erkennen? Ga ik van mijn snelheidsraketten geen stresskippen maken?
Gaat het ene zwarte gat het andere zwarte gat niet met zich brengen en gaat er daardoor geen opeenvolging van zwarte gaten ontstaan? of te wel één groot zwart gat?
DIE KANS IS NIET ONBESTAANDE.
Kerst en Nieuwjaar: Ik wens u allen nog meer geluk toe dan dat ik ooit gehad heb en dat is heel veel.
aangezien ik ook actief ben op Face Book kan je het laatste nieuws daar ook vinden . Het is gemakkelijker om er foto's bij te plaatsen . Klik op de link hieronder
Waarom ik een hekel heb aan die laatste dagen van het jaar heb ik al meermaals uitgelegd in mijn geschriften . Het ergste vind ik hoe de wereld er nu op vandaag voor staat . Het is niet schitterend wat er allemaal breed uitgesmeerd wordt op de media . Vechtpartijtjes organiseren , meisjes terroriseren , filmen en op internet zetten . Grafdelvers die kisten openbreken en stoffelijke resten filmen en ook naar internet versturen . Erger nog , sieraden stelen uit de graven en verkopen . In Antwerpen willen ze van werklozen en steuntrekkers flikken maken en hen een revolver in de hand stoppen . Is dit de Far-West ? Voor wanneer de premiejagers die in ruil voor een lijk van een vogelvrijverklaarde enkele euro's krijgen ? Een pedofiele bisschop die nu nog altijd 2800 euro per maand krijgt terwijl een derde van de Belgen zich krom legt om de eindjes aan elkaar te knopen . Leeg gemolken door die andere tweederde die in weelde leeft op de kap van .... Misschien moeten we de ex-bisschop zijn wedde afnemen en aan de warmste week schenken ? Misschien een werkje voor marshall De Wever ? Maar goed ....zo kan ik nog een tijdje doorgaan en het hypocriete kerstsfeertje bederven . Och ja ...in mijn hart is wel vrede . Vrede met mezelf , berusting , relativeren . Ik schrijf niet meer als een razende bezetene om onrecht aan te klagen maar soms wil ik het nog wel eens aan kaarten zoals vandaag .Ik heb wel geen goesting om te vieren want wat valt er in Godsnaam te vieren ? Donkere dagen , koude dagen . Tijd voor weemoed . Ik mis dezer dagen mijn vrienden en geliefden die ik onderweg verloor . Ik zou maar al te graag kerstmis met hen vieren . Wij zouden met meer dan 100 zijn . Moest dat kunnen ! ? En dan zit ik in mijn veranda met uitzicht op de velden en de avond valt over de akkers . En de straatlichtjes flikkeren aan langs het Lissewegs Vaartje en dan zit ik naar die lichtjes te turen zonder ze echt te zien en dan komen de schimmen tot leven . De maten van vroeger , papa , mama , Nancy ....Ze komen in stoet aan mijn ogen voorbij .... Er valt niets te vieren ....en toch heb ik een mooi kerstverhaal geschreven voor Duivenvaria . Nl . Het wordt in het weekend gepubliceerd als alles goed gaat . Er zijn nog een paar zaken die mij storen al lig ik er niet echt van wakker . En dan gaat het over duiven . De mijne zitten verspreid over gans Vlaanderen en vliegen overal eerste prijzen . Aan de andere kant van het land worden ze verkocht voor veel geld . En dan is er zo'n paljas die contact zoekt met mij en begint te informeren . Zoals volgt ... " En ik zoek nog een paar duivinnen op om mijn duivers van Van Gramberen te zetten en hoeveel zou je daar voor vragen ? Ik ben nog maar een beginneling , kan je mij niet helpen , please ...."
En dan denk ik na en zoek waarmee ik kan helpen . Ik heb nog een paar kleindochters zitten van ROCCO van dit jaar . En ik doe , na een paar uurtjes over en weer chatten , een voorstel . Twee schitterende duivinnen voor 250 euro en nog een mooie witte duiver uit de nestbroer van JO COX x ANNABELLE ( ingewijden weten wat die waard zijn !!! ) gratis er bij . " Wat denk je ? "vraag ik aan die gast en dan haakt zo'n gast af en hoor ik niets meer . En ja , ik had hem ook gemeld dat ik gepensioneerd ben , met iets minder dan 1400 euro/maand , en soms wel een duifje verkoop om mijn onkosten wat te temperen . En dan denk ik ....veel geluk man ! Met je pietrains , je geplekte papieren tijgers van Van Gramberen . En dan surf ik op internet en kom ik uit op de verkoopsite's en zie ik bedragen om van te duizelen . En doe mij eens een plezier en neem eens een kijkje bij Herbots via bijgevoegde links . En dan zal je zien in de Kerstverkoop die doorgaat op 26 december te Ophasselt met voorbieding op internet dat je daar duiven van mij kunt kopen , verkocht door GUNTHER SMET , ingeteeld naar ROCCO . James gekoppeld aan zijn moeder , hier gehaald in Lissewege !! Kijk naar de stambomen en kijk naar de stand van het bieden . Ik vraag speciale aandacht voor koop 22 en koop 35 . Het zijn goudklompjes ! ZONDER STOEFEN ! En koop 79 is al een achterkleindochter van Rocco . De kopen 9, 48 en 60 zijn ook verrijkt met mijn soort en wel met de 1e internationaal Agen gewonnen door Gunther . Zijn grootmoeder komt van hier . Kan je ook zien in de stambomen ! Van die zelfde soort gaf ik een koppel jongen uit mijn Casius , een topduif voor de zware fond , gratis voor niets aan de familie Witgeers omdat zij altijd klaar staan om mij te helpen . Zo zijn wij . Zo ben ik . Mijn vriend Hendrik Van Kerkhove kreeg een duivin en een duiver uit Rocco , ook gratis , omdat ik van hem ook van het beste kreeg . Sinterklaas spelen kan altijd , en desnoods haal ik de kerstman er ook bij , maar dan alleen voor BRAVE KINDEREN !! Ik wil best wel iemand helpen en ik ben tegen die commercie die de sport kapot maakt . Ik ben Coucke niet die een zoo koopt met een aap er in die Hein heet ! Ik ben van Brugge , zet je van achter , maar voetballen kunnen we en met de duiven spelen ook !! Dit gezegd zijnde kan ik hier de link toevoegen naar Herbots . Ik wens jullie een mooie vredige kerst en veel geluk voor 2018 .
voor deze ene keer werk ik eens omgekeerd en heb ik mijn artikel eerst op DUIVENVARIA NL geplaatst .
De reden is dat het nogal moeilijk is om de vele foto's hier geplaatst te krijgen . De beheerder van DUIVENVARIA NL heeft daar geen moeite mee en het resultaat is prachtig !!
( met dank aan Arie Huizer )
Via onderstaande link kan je het artikel bekijken . Dat kan eigenlijk ook via mijn eerste blog die eigenlijk de draaischijf is vanwaar je naar al mijn website 's kunt navigeren .
Op deze blog kun je rechts bovenaan het gewenste aan klikken . Probeer het eens !!! Ik ga hier ook deze link mee geven .
NIET WIJ , MAAR DE BEOORDELAAR EN DE TEGENSTAND BEPALEN HOE GOED WIJ ZIJN
Toen ik in de dorpsschool van mijn geboortedorpje Opvelp , waar ik altijd al gewoond heb, in het eerste studiejaar zat, was het meteen duidelijk. Ik zou een knap bazeke worden en het heel ver brengen. De leraar was een neef van mijn vader en hij zag het onmiddellijk.
In het eerste leerjaar; dit is echt waar en ook vroeger nog later ooit gebeurd: ik behaalde 100 procent , drie trimesters na elkaar.
Wij zaten met 4 aan de kleine kant, zoals dat toen noemde. Wij zaten samen met het tweede leerjaar (3 stuks) en het derde leerjaar (2 stuks).
Ik wil zeker niets zeggen van de drie anderen die bij mij zaten, want ze leven nog, alhoewel ik nu nog niet zeker ben of ze wel kunnen lezen.
Door toedoen van de beoordelaar en de concurrentie was ik een klein wonderkind, toen toch nog.
Later, in Leuven, was het heel wat minder. Ik haalde nog net de middenmoot en werd letterlijk en figuurlijk op mijn plaats gezet.
Blijkbaar zaten er in elke gemeente vermeende klasbakken. Ik had eerder nog geen enkel Frans woord gehoord of gezien, nog veel minder een turnzaal of een zwemdok .
Weer waren het de beoordelaar en de tegenstand die bepaalden hoe goed ik was, of niet was. Ik zelf was nochtans dezelfde gebleven.
Opeens sprak men van enige leerachterstand en daar zou moeten aan gewerkt worden. Maar ze waren ervan overtuigd dat het nog kon.
En het is ook goed gekomen, maar telkens met dezelfde formule: niet goed genoeg voor de latijnse, goed in wiskunde en minder in talen, te zwak voor de universiteit maar hogeschool zit er wel in , als hij maar de juiste richting kiest ; telkens weer die beoordelaar en die tegenstand.
Ik trek die lijn ook door naar onze duivensport. Zijn wij soms niet goed omdat de tegenstand te zwak is ?
Pleiten wij soms niet voor de snelheid omdat wij verderop geen prijs krijgen ?
Spelen wij soms niet graag op verdere afstanden omdat het korter bij niet lukt ?
Met andere woorden: wij zijn maar zo goed als de beoordelaar ons, al dan niet, punten geeft en de tegenstand zwakker of sterker is dan wij.
Van solidariteit is geen sprake. Anders zou ik vroeger gezegd hebben: iedereen in de klas is er door. Maar het klonk veel beter : Ik ben er door en al de anderen zijn gebuisd.
En dan zou ik nu zeggen : iedereen zijn duifjes zijn goed en wel thuis gekomen . Maar het klinkt ook nu beter : Ik ben de eerste en de anderen hebben geen prijs.
De waarheid is : Dat wij spelen wat we kunnen spelen en dat wij de eerste zijn omdat de anderen slechter zijn , punt .
En de goeie duiven zitten niet allemaal in Momignies, maar ook niet allemaal in Barcelona .
Al heel mijn leven heb ik een hekel aan verloren stappen . Letterlijk en figuurlijk . Het heeft niets te maken met luiheid maar vooral met efficiëntie . Vooraleer ik een stap zet overleg ik met mezelf en met anderen . De “ gewonnen “ energie van de “ gewonnen “ stappen kan je heel goed voor iets anders gebruiken .
Een win-win situatie dus . Een voorbeeld ? Destijds werkten mijn broer en ik bij een firma in waterdichte bepleistering . Het personeel was verdeeld in kleine ploegen van 4 a 5 man . Uitgerust met camionette + materieel . De ploegjes waren actief over het ganse land . Mijn broer werd door mij op geleid en werd later ook ploegbaas . De ploegbaas organiseerde het werk op de werf ter plaatse . Voor mij betekende dat harde discussie en confrontatie met de hoofdaannemer . Ik wilde zo dicht mogelijk bij de kelder staan om de mortel af te maken die in kruiwagens door de handlanger ( diender )
aan gevoerd werd . ( Gewonnen stappen , weet je wel ....)
Het verschil tussen mijn broer en ik was dat hij zomaar klakkeloos de plaats aanvaardde die hem toegewezen werd . Bovendien had hij veel minder organisatietalent ( wat een woord ) dan ik want , die plaats op de werf , was maar één aspect van het totaalplaatje .
Mijn broer was een harde naarstige werker maar hij liep rond als een kip zonder kop . De resultaten van onze arbeid waren ongeveer dezelfde , behalve dat ik minstens EEN UUR PER DAG minder nodig had om mijn doelstellingen te bereiken . Al heel mijn leven moet ik werken met bescheiden middelen . Al heel mijn leven moet ik naar oplossingen zoeken om er toch maar iets van te maken . Dan moet je bij momenten heel creatief zijn . Ik heb het gezien bij mijn vader die bijvoorbeeld een duivenkot in elkaar flanste met afbraakmateriaal .
Het kostte hem ( bijna ) niets . Al heel mijn leven moet ik naar oplossingen zoeken om toch maar iets te kunnen bereiken . Op den duur werd het een tweede natuur . En dat kwam mij goed van pas bij momenten ! In de politiek en op het werk . Nog een paar voorbeelden . Ooit moest ik ergens in Oostende een groot ondergronds waterreservoir dichten . Het plafond werd gedicht met speciale mortel door middel van een spuitmachine met pistool . Toestanden met sleuren van stellingen die constant moesten verplaatst worden enz...
Man , man , man ....miserie . Een lange lat van 4 meter bracht de oplossing . Het pistool werd er aan vastgemaakt met ijzerdraad . De hendel werd vast gezet en het spel werd bediend via de aan – en uitknop van de machine zelf . De stelling vloog aan de kant en de lat steunde op de grond en met langzame zijdelingse bewegingen werd het plafond voorzien van mooi laagje dichting . Het gaat hier wel over zo’n 500 vierkante meter hé . En ik voegde ook wat meer water toe dan beschreven en dan ging het nog vlotter .
Het werk was gedaan op de helft van de voorziene tijd . Een premie heb ik niet gekregen ! Nog een voorbeeld . Mijn laatste 13 jaar . Nachtwaker in een vakantie-centrum met in het topseizoen zo’n 500 gasten . Ik was er ‘s nachts baas na God ! Op een keer had ik een moeder in huis met 2 kindjes met mucoviscidose . Ze kwam van de andere kant van het land en ze had haar medicatie voor de kinderen vergeten . De situatie was levensbedreigend . En ik stuurde een garçon midden in de nacht naar het zeepreventorium in De Haan om het medicijn , dat nergens in Blankenberge te krijgen was . De garçon in kwestie pruttelde tegen omdat hij geen orders van mij moest aanvaarden .... ik zei woest tegen hem “ Manneke ...hoeveel tijd heb je om hier terug te staan met het medicament ??? ! “ En weg was hij ..... De onverantwoordelijke moeder vond het de normaalste zaak van de wereld .... Waarom ik dat nu allemaal vertel . Niet om te stoefen , nee !
De duivenmaatschappij WILLEN IS KUNNEN is gevestigd te st Andries deelgemeente van Brugge . In een kouwelijke loods van een aannemer op rust , zelf duivenliefhebber en voorzitter van de maatschappij . Jerome De Craemer . Een doorbrave mens die de club uit de nood hielp toen ze dakloos werden . En dit volledig gratis ! Verleden jaar is Jerome gestorven . En omdat de weduwe voorlopig nog niet kon verhuizen naar een service-flat mocht de maatschappij nog een tijdje blijven . Onzekere situatie .....dat wel ! Het toeval wil dat wij te Brugge een nieuwe schepen van de sport kregen en dat zij op een persconferentie verklaarde de volksporten te willen steunen en ook de duivensport . Dat klonk als muziek in de oren van clubverantwoordelijke GUIDO POLLET die mij daar op een einde-seizoens-barbecue attent op maakte . Het toeval wil ook dat ik de nieuwe schepen DOLORES DAVID al jaren ken en dus vatte ik de koe bij de horens .... Ik bedwong een vergadering op het kabinet van de schepen, op 14 september 2017 om 9 uur , in aanwezigheid van de Chef dienst sport , Guido Pollet , Hendrik Van Kerkhove en ikzelf . Op deze vergadering deed Guido Pollet zijn verhaal waarbij geschetst werd dat het verder gebruik van voornoemde loods heel onzeker wordt en dat er bovendien aan de weduwe van wijlen Jerome , 600 euro huur moest betaald worden . De familie had ook al laten door schemeren dat de loods eigenlijk wel meer kon opbrengen voor andere doeleinden
( lees : verhuur voor caravans bvb ) en dat het optrekken van de huur mogelijk was , zo niet waarschijnlijk . Schepen David wist toen te vertellen dat er mogelijkheden waren in het sportcomplex TEMPELHOF te St Pieters en nam onmiddellijk contact met de uitbater van het cafétaria . Wij werden uitgenodigd om ter plaatse eens een kijkje te gaan nemen wat wij dan ook gedaan hebben . Het stond ons wel aan , behalve een probleem met een doorgang aan de viaduct van de spoorweg waar mogelijks de duivencamion niet onderdoor kon . Dat moest bekeken worden . Dat zou onderzocht worden .......
Maar ....in de lijn van hetgeen ik hierboven vertelde ging ik gewoon door op mijn elan !! En ik contacteerde duiventransport WYBO en stuurde een foto van de viaduct in kwestie door . Wybo was categoriek : NIET MOGELIJK !!! Ondertussen had de cafébaas ook al oplossingen aan gereikt en ikzelf heb dan de concurrentie geraadpleegd met name TRANSPORT MARTENS . Die kon WEL met een kleinere ( lagere ) camion de duiven komen ophalen maar wilde de situatie eerst wel ter plaatse komen bekijken . In die wetenschap dat er in elk geval een mogelijkheid zou gevonden worden , contacteerde ik opnieuw GUIDO POLLET om hem te laten weten dat een oplossing nabij was .
Guido zou de mogelijke verhuis voorleggen op de algemene vergadering met stemming door de leden . Hij liet mij echter al weten dat er blijkbaar weinig goesting was van mensen van St Andries en Oostkamp om te verhuizen . En op de woelige vergadering van 15 oktober werd de mogelijke verhuis afgevoerd zonder zelfs maar een stemming .
Het resultaat van kortzichtigheid en eigenbelang . Ondergetekende zag het zo : Te St Andries was er geen mogelijkheid meer en geen toekomst ! met daar bovenop een aderlating van de clubkas ten voordele
van de weduwe . Haar overleden echtgenoot draait zich wellicht om in zijn graf ! In het Tempelhof zag ik WEL toekomst omdat er in het complex heel veel buitenstaanders aanwezig zouden zijn . Men heeft heden ten dage de mond vol over promotie van onze sport . ( Wij verdwijnen uit het straatbeeld – worden rariteiten ...zonderlingen )
Buitenstaanders zijn nieuwsgierig . Stellen vragen . Krijgen antwoorden ...gezellig ....in de cafetaria .
Van ‘t een komt ‘t ander . Komen eens kijken naar de inkorving van de duiven . Komen eventueel eens kijken naar de thuiskomst van de duiven . Sommigen krijgen goesting . Sommigen met veel tijd willen een handje helpen voor wat drinkgeld ... Sponsering door de uitbaters was ook beloofd . Met andere woorden . Heel veel mogelijkheden . Locatie st Andries zero 0,0 mogelijkheden . Verloren stappen .... heb er een hekel aan . Verspilde energie .
Het is spijtig . Niets aan te doen . Ik ben niet boos , alleen teleurgesteld omdat een probleem onopgelost blijft . Ik laat het nu los . Heb het van mij af geschreven . Alles blijft bij het oude . Een gemiste kans .
Straks organiseert men te St Andries een bonverkoop ten voordele van de maatschappij , zoals dat heet .
Men zou beter zeggen “ TEN VOORDELE VAN DE WEDUWE VAN WIJLEN DE VOORZITTER “
Arme duivensport . Ik schreef dit artikel met heel veel respect voor een paar oudere collega's die nog met de fiets komen inkorven en de mogelijke nieuwe locatie te ver vinden ( + 5 km ) . Met heel veel begrip , maar ook daar voor kon een oplossing gevonden worden !
Nota : via onderstaande links krijg je een beeld van de huidige locatie en van de viaduct onder de spoorweg
Hallo Vrienden .Op 14 october 2017 stuurde ik een mail naar Martin Ravelingien voor een beetje uitleg over zijn zeldzaam systeem . Martin werd in 2016 nog 1ste kampioen van België ZWARE FOND .Mijn Hollandse vriend , Tiest Van Turnhout , zei mij laatstleden nog dat hij niemand kent die dat systeem toepast in zijn land . Ik antwoordde hem dat er wellicht maar een is in België maar dat er volgend jaar wellicht twee zullen zijn .Er zijn veel voordelen aan verbonden en een niet onbelangrijk voordeel is dat , de anders door jongen bevolkte hokken , nu leeg staan tot HALF SEPTEMBER !!! Dan kan je daar bvb nu een ronde vroege jongen in onderbrengen en eventueel verduisteren voor het spel met verscheidene doeleinden gaande van snelheid tot de nationaals voor jonge duiven .....
Aan: martinravelingien@hotmail.com Onderwerp: late jongen
het is al een tijdje geleden dat ik nog eens contact met u nam .
U weet dat mijn hobby zware fond is en dat gaat redelijk goed met nu en dan een vroege duif . ik kweek zomerjongen die ik nu aan het opleren ben . Vandaag deden ze een vluchtje uit Veurne ( +/- 50 km ;
Morgen wellicht iets van een 70 km . Dat doen ze 2 x en dan zijn ze geleerd .
Verleden jaar had ik er zo een stuk of 50 op dezelfde manier af gericht .
Dit jaar deden ze als jaarling een paar keer tours en enkele limoges .
Er blijven er nog een 30 tal over . Voor het eerst ga ik een redelijk ploegje ervaren duiven hebben want dit jaar kon ik maar terugvallen op een stuk of 12 ervaren duiven .
En dat is veel te weinig !!
Terzake heb ik aan vraagje aan u .
Koppel jij nog altijd zo laat op t jaar ? En dan opleren als jaarling ? Heb ik niet ergens gelezen of gehoord dat je verleden winter een massa jonge duiven zijt kwijt geraakt ?
Is dat zo en zijn er nog terug gekomen ? Ik overweeg namelijk ook om mijn kweekduiven niet meer te koppelen op 15 maart maar ergens rond augustus na het seizoen ;
dat scheelt toch 5 maanden in werk , tijd en geld ( minder voeding enz . )
Ik vraag mij alleen af of die kweekduiven dan niet te driftig gaan worden midden in de zomer ? Het zou een hele verandering zijn en ik denk dat er veel voordelen aan zijn . Dan kunnen ze een ganse winter uit groeien en in de lente op geleerd worden . Wellicht kan je daar nog wat uitleg bij geven ?
Ik Koppel al 20 jaar mijn kwekers in de tweede helft van juli--dit jaar was het redelijk vroeg nl op 14 juli.Ik Koppel altijd de vrijdagavond en ik start om 20h en om middernacht zijn de 40 bakken ingevuld.De volgende morgen is alles gepaard want dan vragen ze om gekoppeld te worden.Ik kweek dan nog een 3-tal rondes en uit een 4-tal van de beste 5 a 6 rondes door eieren te onderleggen.Mijn tweede ronde is nu gespeend en de eerste ronde vliegt goed.Van af eind oktober beginnen de duiven stil te vallen en beginnen er ook al veel te zitten met weinig pluimen maw ik zou niet veel later koppelen dan midden juli want dan gaat 3 rondes nog vlot en zijn ze al 2 rondes ver als ze beginnen te ruien.
Alles blijft tesamen tot 1 mei en in februari werp ik er nog een 20-tal 18-mnders bij die ik op overschot heb en die voorafgaand celibatair op een hokje zitten waar ze niet uitvliegen.
Die paren dan wat met die oudste duivinnetjes maar er zijn geen schotels maar ze zitten wat in de hoeken in het stro.
Ik leer op vanaf eind maart of begin april en ze vliegen zo tot 400 km.Dit jaar was het een regenachtige Blois en een 20-tal vlogen nog Bourges met te weinig pluimen
Normaal geraak ik er daar in de winter niet teveel van kwijt.Soms heb ik wel eens problemen met sperwer en slechtvalken.
Vorig jaar was ik er op 13 januari--6 dagen na hun enting tegen de pokken--een derde van kwijt door sneeuwbuien.De helft is nog naar huis gesukkeld maar 10 dagen later had ik adeno wat ik zelden heb op dat moment.Ze hadden waarschijnlijk teveel stress gehad van de enting en het sukkelen in de sneeuwbuien.
Normaal heb ik adeno als ik aan het opleren ben maar tegen begin mei is dat normaal achter de rug en dan ontkoppel ik die duiven en vliegen ze celibatair tot het eind van het seizoen laat ons zeggen Bourges maar dan hebben ze al te weinig pluimen .
Maw ik zou niet veel later koppelen dan 15 juli,de verliezen in de winter zijn heel beperkt en als ze voorzichtig worden opgeleerd zijn de verliezen ook beperkt.
Ik heb die manier van werken behouden omdat ik me er goed mee voel alhoewel ik nu wel wat mee tijd heb omdat ik maar beperkt meer werk.
Met het driftig worden van die kweekduiven ,heb ik niet veel problemen.DE duivinnen zitten al tesamen en ik hou ze heel kort in de voeding.
Ik splits de groep in twee--weduwnaarsduivinnen en kweekduivinnen- de woensdagnamiddag om ze de vrijdagavond te koppelen.Ze worden dus slechts 2 dagen goed gevoederd en sommigen gaan in die 2 dagen van licht tot mooi rond.Na een 5-tal dagen beginnen ze te leggen en 3 dagen erna heeft normaliter alles gelegd .Wat opvallend is dat dan ook de oude duivers bijna allemaal goede eieren hebben.
Moest ik diezelfde groep duiven koppelen ergens in februari ,dan zou het zeker niet vlot lopen met traag leggen en veel klare eieren.
De dagen vertragen . De zomer wordt moe . O zo moe .....
Zo zong destijds Bob Benny .
Een gouden roos september . Een laatste zonnezoen .
Een merel fluit vol heimwee . ‘ t Refrein van een seizoen ....
Het seizoen was allesbehalve ....Het was klote ....
En eigenlijk moet ik mij bij de lezers verontschuldigen voor mijn wekelijks “ gesakker ”
Sorry , maar het is een manier om mij af te reageren . En geef toe , het was elke week wel iets .
Behalve dat laatste vluchtje dan . Zo mooi was het heel de zomer nog niet geweest .
Stralend weer , bijna windstil . Nog 130 jonge duiven in wedstrijd uit Arras .
Ik heb er met moeite nog 4 kunnen uitzoeken die mee konden ...
Een van mijn favorieten zat met een jong van 14 dagen en je zou kunnen veronderstellen dat hij terug interesse zou krijgen in zijn duivin .
Hij bekeek geen van beiden . Noch de moeder , noch het jong . ( Godverdomme ) ( Sorry )
En dus thuis laten was de boodschap . Mijn uitslag was bevredigend maar toch letten zij terug een paar minuten en het ging zo razend vlug dat dit voldoende was om uit de top 10 te belanden .
Het werd dus 20-28-32 met eerste , tweede en derde getekende nagenoeg gelijk op de plank . Met drie van de vier per 3-tal .
Goed voor de punten en mijn maat en ik veroverden zo alsnog in extremis een plaats in de top-5 van de eindstand .
En ik kon ook nog mijn ( kleine ) inleg verdubbelen . En dat is altijd goed . Wie het kleine niet eert .....
Dus ja , het doek valt over een seizoen dat met haken en ogen aan elkaar hing . Toch heb ik opnieuw een mooie kampioenstitel behaald tegen specialisten . 1 e kampioen snelheid jongen te Aartrijke .
Te st Andries-Brugge ( in “ Willen maar niet kunnen “ of is het “ Willen is kunnen “ ? Ik weet het niet meer ) werd ik weer eens geklopt door mijn vriend en geduchte tegenstrever Hendrik Van Kerkhove .
Geen nood . Wij spelen met hetzelfde soort duiven , via uitwisseling , en het is dus een dubbele overwinning voor onze sprinters . Ik heb terug ook een paar goeie duifjes gekweekt en nieuwe mogelijkheden ontdekt op het gebied van de kweek . En dus zie ik hoopvol 2018 tegemoet .
Ondertussen ben ik de zomerjongen beginnen leren . Een stuk of 40 . En het ging goed en vlot van 5 naar 10 –20- 30 km . en toen kwam er een hoge lucht druk gebied en een na-zomertje met noord-oosten wind en mistig en broeierig weer .
Ik geloof dat ze in Holland de term gebruiken “ Heiig weer “ En dat leek mij te gevaarlijk en dus ligt het leren stil , wachtend op betere tijden .
Ik ben laat met dit laatste dagboek ( en ik ga trouwens overschakelen op de wintermodus met één aflevering per maand )
Ik had het druk en ik heb ook nog wat geprofiteerd van die laatste zomerdagen samen met de 2 M ‘s . M & M . Martine en Milou .
FOTO STRAND
En ja , zweet en wat tocht en trek op mijn oud karkas mondden uit in een heuse verkoudheid . Een dag niezen en proesten , 2 dagen hoesten en nog eens 2 dagen naar adem snakken en nu zit ik wat loom en suf achter mijn klavier .
Maar het gaat wel en moeilijk gaat ook !
Tussenin was ik ook nog op bezoek bij Ameel- Vanlake te Dadizele . Bij Ignace en Sabine . De kampioenen van België 2016 .
En opnieuw werd ik getroffen door hun eenvoud . Hun hartelijkheid . Op zeker ogenblik kwam Sabine de keuken binnen met Rosa op haar schouder .
Haar lievelingsduif . 10 jaar oud . Ze zat te kirren en te koeren op haar schouder en genoot zichtbaar van het gezelschap van haar “ baasje “ .
Liefde voor de dieren daar begint alles mee ! Zij eisen veel van hun duiven maar ze worden ook verwend en gerespecteerd en zo hoort het !!
Wel ja , wij hadden een afspraak . In de lente kwamen ze hier een 4-tal jongen halen met de overeenkomst als ze content waren , ik na het seizoen iets zou komen terughalen .
En zonder dat ik het moest vragen kreeg ik een berichtje helemaal in de stijl van Ignace “ Belofte maakt schuld ...kom maar af .... “
En van de weeromstuit deed ik nog een bloedmooie schimmel , kleindochter van mijn Rocco , mee naar ginder .
Als je iets wil bereiken moet je elkaar goed soigneren ( En dat is een hint naar sommigen die dat maar niet willen begrijpen )
En ik kwam met drie nieuwe aanwinsten naar huis . Een broer van de eerste prijs provinciaal Pontoise , zone A1 , op 4896 duiven .
Uit kleinzoon WITTERUGGE x KLD MORTIFER POLLIN . En een koppel uit een pure VANDENABEELE duiver , lijn NEPTUNUS en BLIKSEM gekoppeld aan een ingeteelde duivin uit de lijn van DE KLEINE DIDI DEVOS . Remember Kleine Didi ?
In totaal bezit ik nu 7 rechtstreekse Ameel-Vanlake duiven . ( Joepi !!! )
En grasduinend in de stambomen deed ik een ontdekking . De rode draad in hun verzameling is LIONEL 3208005/07 . Ook weer ingeteeld naar KLEINE DIDI met als grootmoeder ZUS KLEINE DIDI .
LIONEL was 6° asduif grote fond W-VL . Won eerste uit Quievrain en 70/2183 uit Pau met 9° provinciaal en 212° internationaal uit Tarbes , en nog veel meer ....
Het is vooral via zijn dochters dat hij nieuwe kampioenen op de wereld schopt zoals BUDDY , DE GENAAIDEN , De GEDRAAIDEN en nog veel anderen ...
Schitterend als je uit zo’n rijke kweekbron kunt putten .
Het begint altijd met een formidabele vererver zoals hun legendarische WITTERUGGE . Daar kan je mee verder , maar dan moet je nog gepast kruisingsmateriaal vinden en dat is , echt waar , een kwestie van geluk .
En dat kregen zij in huis met de DIDI-SOORT en de duiven van SILVERE TOYE ( Een monument ! Nog maar kortelings overleden )
In eigen huis verwacht ik veel van de kruising van de JAN AARDEN duiven van Tiest Van Turnhout en de duiven van VANHEE-DECOSTER van KOEN MEERSCHAERT uit Moerkerke .
ik krijg zojuist bericht van KOEN dat een van zijn beste jonge duivinnen op de fond voor jonge duiven uit een duivin van mij komt .
Met name uit HET MOOIE BONTJE 581/13 , een kruising Theelen x een duivin van TIEST VAN TURNHOUT ( inteelt palomito ) Bij Koen zit ze gekoppeld aan de 670/10 rechtstreeks VANHEE-DECOSTER .
De jonge duivin uit dat koppel de 3019175/17 vloog in fondclub steenbrugge op de 500 km vluchten als volgt :
( na 5 prijsjes op de invlieg-vluchten , Arras-Clermont –Fontenay –Orleans )
ARGENTON 359 jongen 13°
TOURS 154 jongen 14°
SAUMUR 213 jongen 33°
BOURGES 386 jongen 41°
BLOIS 194 jongen 74 °
Hiermee heeft ze een zeer groot aandeel in het behalen van de kampioenstitel in Fondclub Steenbrugge en in het samenspel met Wingene .
volgens Koen zijn die uitslagen behaald ongepaard op haar plankje ! En het waren stuk voor stuk zware vluchten , nog zwaarder door de vele kilometers meer die de Westvlaamse duiven moeten afleggen om uit “ het pak “ te komen !!! Dat bewijst ook ( en dat heb ik hier ook ondervonden ) dat hoe meer fond er in steekt hoe beter dat ze komen !!!
Dat verklaart ook het succes van Marc en Geert Pollin en Van Hee-Decoster .
Met de typische halve-fond duiven waarmee ze in het binnenland uitpakken zijn we hier niets !!! Ondertussen vliegen er hier al een 8-tal zomerjongen uit , voort komende uit die samenkweek met Koen , hier te Lissewege .
Gisteren nog kreeg ik een prachtige blauwe witpen in de gaten op het jonge duivenhok . Eens kijken wie gij zijt ? dacht ik .
Man , man , man ....wat een krachtpatser , wat een spieren ! en het oog van een arend ! De 670/17 .
En inderdaad ...hij komt uit dezelfde kruising als de 175/17 . 471 Tiest x zus 1e prijs Cahors van Koen !
En een pittig detail....de 670/10 van VANHEE –DECOSTER en de 670/17 hebben dezelfde eindcijfers in de ring . Toeval ??
De voorbije week was het hek helemaal van de dam . Regen , storm , onweer , koud , kil , nat ... ik zag de conditie zienderogen achteruit lopen . Dat komt nooit goed , dacht ik . En inderdaad . Arras werd een dag uitgesteld en vloog op zondag in toch wel mooi weer .
Dit najaars-criterium is toch wel een afvallingskoers want de een na de ander haakt af wegens niet meer kunnen of niet meer willen .
Of beide ?
Voor mijn dichtste tegenstrever , Hubert Witgeers , 3 km achter mij , waren het ideale omstandigheden . Mooi, met een lichte zuidwesten wind en snelheden rond de 1600 m per minuut . Dat is ongetwijfeld ZIJN weer en dan is het heel moeilijk om voor hem te pakken !
Bovendien zijn zijn hokken heel erg goed geïsoleerd en spaarzaam verlucht . En in zo’n omstandigheden is dat wel een voordeel .
Bij mij zitten ze zo goed als buiten .... Bovendien vliegt een duif in vorm hoger en heeft ze meer kans om zich goed te oriënteren . De anderen laten zich op sleeptouw nemen .... En zo geschiedde . Ik zag mijn eerste komen , recht van de kust , “ van over “ en met mijn ervaring van meer dan 50 jaar , wist ik al genoeg .
Je houdt het niet voor mogelijk maar ik had 4 duiven voor “ den heeft “ gezet , en 5 en 6 niet , omdat ze verleden week ( met kleine jongen ) grandioos misten !
Wie denk je dat er eerst over de antenne liepen ...biep.... biep... 5 en 6 ; tweemaal 0,93 cent .
Bij Hubert ook 5 en 6 , maar die stonden er WEL voor , met eerste A 2 van 25 euro . Och ja .... ik had iets van een 10 euro in gelegd en heb nog een winst van een paar euro .
Mijn benzine , drank en voer niet mee gerekend , want als je daar aan begint kom je er nooit .
Het is een “ obby “ zei Spiessens .... Het is niet goed , het is niet slecht , ergens er tussen in ....
Op 144 duiven 19-37-43-58-70-71 en 6 op 7
met de bedenking , voor hen die smalend doen over prijs per twee-tal , dat mijn 6 e duif nog 73 concurrenten klopt .
Bij Hubert Witgeers kwamen ze veel beter met 6-7-8-33-35 van 8 duiven .
Volgende week is het de laatste keer . Ik ga ze nog eens mee geven op drijven , nestjagen , op de stek met een groot jong . En ik hoop op een klein beetje zomer nog zodat ik ze in een goeie conditie aan de start kan brengen . Hier vliegen ze altijd buiten , weer of geen weer . Ik verneem van Hubert dat de zijne amper buiten gekomen zijn verleden week . Maakt dat het verschil ? Best mogelijk .
En het plaatje klopt wel , denk ik . En nu nog eens over iets anders ... STAMBOMEN !
Ik heb er een heel dikke kaft vol van !
En ik heb ook een paar vrienden die er allergisch aan zijn !
En ik heb van die vrienden ook enkele duiven en ....het is bedelen om aan een beetje gegevens te geraken . Laat staan een pedigree .
Ik heb ook een stamboom programma op mijn computer staan . En als iemand van mij een duif bekomt dan krijgt hij er gratis al de gegevens bij omtrent afstamming ; Ik vind dat het zo moet en die zaken up - to - date houden vind ik horen bij de hobby .
Nu is het zo dat een stamboom met of zonder ronkende namen absoluut geen meerwaarde uit maakt voor de duif .
Ik ben eigenlijk meer kweker dan speler . Ik geniet dubbel als ik kan koppelen , kruisen , kweken , ringen en spenen en de resultaten kan keuren .
Voor mij pure magie !! Mag het efkens ? Laat iedereen zijn hobby zelf invullen zoals hij/zij het zelf wil .
Stambomen zijn geen noodzakelijk kwaad . Ze kunnen heel nuttig zijn , vooral bij het koppelen en het vast leggen van goeie eigenschappen .
We moeten nu ook niet gaan overdrijven zoals de commercie doet . Een achterkleinkind van de kampioen kopen voor veel geld , met geplastificeerde pedigree , zal je heel waarschijnlijk niet vooruit helpen .
Je hebt veel meer kans bij mijn hoger genoemde vrienden met de afstamming achter op het kaartje ( of nog minder ) en voor veel minder geld !!!
Dit gezegd zijnde kunnen we ons beginnen op maken voor de zifting en aansluitend de kweek van nieuwe kampioentjes ( laat ons hopen )
Vergeet niet dat het binnen een paar maanden al weer zover is . Vergeet niet dat we maar een half jaar meer verwijderd zijn van het nieuw seizoen . Hier is het seizoen 2018 al begonnen .
Voor het eerst heb ik een serieuze ploeg goed opgeleide duiven voor de zware fond . Jongen van 2016 die in hun jeugd amper op geleerd werden en nu als jaarling 500-700 km ervaring op deden . Hier werd nu een leemte op gevuld want 12 ervaren duiven was toch wat weinig om mij goed te kunnen verdedigen . Ik heb nu toch zo’n 60 tal effectieven ! De bovenverdieping waar ze verblijven werd ook wat aangepast .
Het is ook gedaan met het totaal weduwschap . Gedaan met duivinnen die met elkaar aanpappen en geen interesse meer hebben in hun duiver . En zo’n duiver weet dat ...voelt dat !! En ga daar maar eens mee naar den oorlog ! NEEN ! Ze gaan gespeeld worden op nest in drie afdelingen met een gang er voor en allemaal naar dezelfde ingang naar binnen . Het overwennen van de jaarlingen van beneden naar de bovenverdieping verliep ook beter dan andere jaren het geval was .
Ik heb er dan ook niet veel spel aan gemaakt . Alles van beneden naar buiten met een beetje honger en achter hun gat het kot dicht . Boven ook alles naar buiten en het hok open . Rond 14 uur de eenmalige bedeling van voer . ( al mijn duiven krijgen al 50 jaar één maal per dag eten )
Die niet binnen komt heeft pech en slaapt buiten . Ze gaan er niet dood van !! En na drie dagen plooiden de laatste koppigaards . En dan kwamen de schotels op het hok en konden ze naar hartenlust , met open hok , nestvulsel gaan zoeken . Mooi is dat en daar geniet ik van . En gisteren een bad op de kooi met wat bleekwater en zo gaan ze probleemloos door de rui . Zalige tijden .
Ondertussen heb ik zo’n 50 tal zomerjongen waar ik mij niet te veel moet om bekommeren . Ze moeten alleen uit groeien en gezond blijven op natuurlijke basis . Ze verblijven in een hok met open voorfront en een plastiek dak . Men had mij gewaarschuwd dat dit zeer slecht is voor de oogjes en het vliesje . En inderdaad ...Ze kregen wat men doorgaans “ one eye cold “ noemt en ik liet begaan ...14 dagen , en het was voorbij . Ik kan dus die nieuwe lichting rustig laten betijen . Ze gaan daar ook blijven want dat hok wordt mijn Barcelona –hok .
Die daar niet voor geschikt is verdwijnt in de soepketel . En de lege plaatsen worden dan op gevuld met nieuwe krachten uit het jonge duiven hok . Er is hier redelijk wat denkwerk –puzzelwerk aan vooraf gegaan . De beslissingen zijn genomen en zo gaat het uit gevoerd worden .
Bij deze stel ik jullie mijn eerste vaste medewerker voor . Hij kreeg van mij een gloednieuwe pc , een riante wedde en een bedrijfswagen . Ziehier zijn eerste bijdrage ....
HUMOR OF LOGICA?
Laten wij het eens over de training hebben. Wij trainen onze duiven dagelijks en als wij er de tijd voor hebben, liefst twee maal per dag. Zij worden dan buiten gelaten en mogen, liefst zo veel mogelijk toertjes maken rond het dak. Bij de meesten wordt de valplank dicht gedaan en wordt zelfs de vlag boven gehaald, zodat zij niet te snel op het dak komen te zitten. Dan moeten zij liefst zoveel mogelijk rondjes maken die wel meestal in dezelfde richting, wijzerzin of andersom worden afgelegd. Eén vleugel wordt dus heel goed getraind en de andere moet afremmen om de eindeloze bocht te kunnen nemen. Wij houden geen rekening met G-krachten en middelpuntsvliegende krachten en maken van onze duiven circusartiesten.
Dan gaan ze mee om wedstrijden te doen en moeten ze liefst zo recht mogelijk naar huis komen, liefst zo weinig mogelijk rondjes maken rond het dak, liefst zo snel mogelijk op de valplank komen zitten en zonder zich om te draaien, liefst zo snel mogelijk binnen komen.
Zij moeten dus alles kunnen wat we hen een jaar lang anders hebben aangeleerd en herhalen.
Tot hier de humor en nu de logica: Ik breng mijn duifjes dagelijks met de auto weg en los ze uit de richting dat er tijdens het weekend moet gepresteerd worden. Zij dienen recht naar huis te vliegen en worden niet ontvangen met een wapperende vlag. Hun hok staat open, het eten en de partner zitten klaar. Zonder toertjes te maken kunnen zij alleen maar op de valplank vallen, want op hun dak is landen niet mogelijk, en zo snel mogelijk naar binnen lopen, want dat verwacht ik ook van hen bij wedstrijdvliegen. Met andere woorden: duiven horen RECHT naar huis te vliegen en zo SNEL mogelijk op hun hok te zitten. Doen jullie het maar anders verder!!!
