HAACHT

Het wapen dat Haacht in 19de eeuw verkreeg, gaat terug op zegels van de schepenbank (afdrukken uit 1336, 1416, 1528…). Het schild op deze zegels vertoont 3 staande lelies (fleurs de lis au pied coupé of au pied nourri). Het gaat hier om het wapen van de heren van Rotselaar, die in de 13de eeuw de hoge rechtspraak in Haacht verwierven. Haacht voert het oude wapen van de heren van Rotselaar.

In zilver 3 staande lelies van keel.

GRIMBERGEN

Grimbergen maakte oorspronkelijk deel uit van de immense bezittingen van de familie Berthout. Na hun nederlaag tegen de hertog van Brabant in 1159 werd kort na 1160 en/of 1197 hun grondgebied verdeeld.

De Berthouts zelf heersten in Mechelen en de Kempen, de heren van Grimbergen in het Land van Grimbergen, waarvan het oude kerngebied Grimbergen, Meise, Strombeek, Wemmel en Brussegem omvatte. Tot in 1757 waren er steeds 2 heren van Grimbergen.

Na de Berthouts ging het deel van Grimbergen dat aan de oudste linie behoorde, achtereenvolgens over op de families van Perwez (1ste helft 13de eeuw), van Vianden en van Nassau. De jongere tak had als opvolgers, de geslachten van Aa en Bergen-op-Zoom. Ten gunste van deze laatste familie werd Grimbergen in 1625 verheven tot graafschap en in 1686 tot prinsdom.

In 1757 stond de ouidste tak zijn deel van Grimbergen af aan de prinsen van Bergen-op-Zoom, die aldus heel de oude heerlijkheid Grimbergen in handen kregen. De laatste bezittter van Grimbergen voor de Franse Revolutie was de familie de Merode.

Er zijn zegelafdrukken bekend uit 1291, 1429, 1519 en 1779. Ze vertonen een schild met een dwarsbalk met 2 gekruiste schuintaken over alles heen, het wapen van de oudste tak van het huis van Grimbergen.

Ook de kleuren van dit wapen zijn bekend : in goud (volgens sommige bronnen in zilver) een dwarsbalk van lazuur met 2 gekruiste schuintaken van keel over alles heen, zoals het in 1981 werd bevestigd

GOOIK

Na de fusie koos de gemeente voor het blazoen van Lanceloot Frans de Gottignies, die vanaf 1725 de baronie Gooik in handen had. Dit wapen staat beschreven en afgebeeld in de open brief uit 1725, waarbij Lanceloot Frans de Gottignies en zijn zoon Lanceloot Ignaas Jozef tot baron werden verheven. Beiden kregen het recht hun wapen te dekken met een gravenkroon.

Het gemeentewapen Gooik daarentegen is getopt met een baronnenkroon, omdat Gooik wel een baronie, maar nooit een graafschap is geweest.

In zilver 3 hellende klophamers van sabel. Het schild getopt met een baronnenkroon en gehouden door 2 wildemannen in vleeskleur, omgord en gekroond met bladeren van sinopel en met een knots van natuurlijke kleur op de schouder.

GEETBETS

Na de fusie opteerde de gemeente voor een gedeeld schild waarin de beide deelgemeenten (Geetbets & Rummen) zijn gesymboliseerd.

Het verbeterde wapen van Geetbets: Sint Paulus, patroon van de parochiekerk, zoals hij voorkomt op het schepenzegel van Geetbets uit 1795, met behoud van de kleuren sinopel en zilver.

Voor het wapen van Rummen werd de voorkeur gegeven aan een veld van keel met een kruis van goud. Dit was het wapen van de familie Hoen de Cartils, die reeds in het midden van de 16de eeuw, samen met de familie de Merode, de heerlijkheid Rummen in handen had. Mettertijd verwierven zij vrijwel heel de heerlijkheid en de titel van baron van Rummen.

Op een 18de-eeuws zegel van de schepenbank van Rummen prijkt het wapen Hoen de Cartils.

Gedeeld 1. in sinopel een Sint-Paulus van zilver 2. in keel een kruis van goud,

DROGENBOS

Drogenbos was oorspronkelijk een domein van de Berthouts dat later een leen werd van de heerlijkheid Mechelen. Er zijn zegels van de schepenbank van Drogenbos van het einde van de 13de tot het einde van de 16de eeuw bekend. Het wapen dat in 1947 aan de gemeente werd verleend, is echter dat van de hertogen van Arenberg, laatste heren van Drogenbos voor de Franse Revolutie.

In keel 3 vijfbladen van goud, doorboord van het veld. Het schild omringd door de ordeketen van het Gulden Vlies en geplaatst op een mantel van purper, gevoerd van hermelijn, met franjes van goud; het geheel getopt met een prinsenkroon van het Heiligen Roomse Rijk.

DILBEEK

De gemeenteraad van de fusiegemeente koos voor een historisch en heraldisch gefundeerde combinatie waarin alle deelgementen (Groot-Bijgaarden, Itterbeek, Schepdaal, St-Maartens-Bodegem en St-Ulriks-Kapelle) aan bod komen.

Doch had Dilbeek voor de samenvoeging een officieel wapen.

In goud, een blauwe dwarsblak in het hoofd vergezeld van een roodgenagelde en getongden zwarte adelaar, het schild overdekt met eene kroon met 11 paarlen, warvan 3 verheven; (schildhouders: 2 gouden griffioenen)

DIEST

Diest was in de 9de eeuw mogelijk een graafschap, maar de oorspronkelijke heren van Diest konden niet optornen tegen de graven van Leuven, later hertogen van Brabant. Daarom droeg Arnulf II van Diest (+1202) zijn bezit in leen op aan de aartsbisschop van Keulen. In de volgende eeuwen gedroegen de heren van Diest zich echter meestal als vazallen van de hertogen van Brabant. Sinds de 11de eeuw ontwikkelde zich in het centrum van het domein Diest een stedelijke agglomeratie die al rond 1211 een bevoorrecht statuut had. Vanaf 1229 is er sprake van 7 schepenen die samen emt 5 raadsleden en 4 rentmeesters de magistraat van Diest vormden.

Een zegel van de scepenen buten in den lande van Dijeste uit 1434 vertoont een schild met 2 dwarsbalken.

Deze 2 dwarsbalken zijn het wapenteken dat vanaf 1232 voorkomt op de zegels van de heren van Diest. De kleuren ervan zijn bekend sinds het midden van de 13de eeuw: in goud 2 dwarsbalken van sabel . Vanaf de 16de eeuw zijn dit ook de kleuren van het stadswapen van Diest. Om onbekende redenen wijzigde de stad later het metal van het veld in zilver.

Het wapen van Diest werd in 1824 door de Nederlandse Hoge Raad van Adel bevestigd. Het schild werd getopt met de klassieke markiezenkroon en voorzien van 2 gouden griffioenen als schildhouders. Het werd bekrachtigd in 1844. Dit wapen, dat teruggaat op het wapen van de oude heren van Diest, werd door de stad ongewijzigd overgenomen na de laatste fusie.

In zilver 2 dwarsbalken van sabel. Het schild getopt met een kroon met 5 fleurons van goud en gehouden door 2 griffieoenen van hetzelfde. Het geheel op een grasgrond geplaatst.

DIEGEM

Gefusionneerd in 1977 met Machelen.

Zwart met gouden leeuw, het schild gehouden door een vleeschkleurigen Heiligen Kornelis, gemijterd en getabberd in goud, houdende in de rechterhand eenen staf met een kruis in top en in de linker eenen hoorn, het alles ook van goud.

BOUTERSEM

In 1359 had de schepenbank nog ghenen ghemeynen seghel en gebruikte ze het schepenzegel van Kortrijk-Dutsel. Het oudste bewaarde exemplaar van een eigen zegel van Boutersem dateert uit 1366. Op al deze schepenzegels van Boutersem komt een woontoren met puntdak voor, staande op een soort heuveltje met 7, op 2 rijen ( 3 en 4) geplaatste toppen.

Sinopel wordt gebruikt voor het veld, goud voor de woontoren, keel voor het metselwerk en het valhek van de toren en zilver voor de zeventoppige heuvel.

Aangezien Boutersem in 1650 tot baronie werd verheven ten gunste van Jan Jacob d’Ittre de Caestre, wordt het nieuwe gemeentewapen getopt met een baronnenmuts van de Oostenrijkse Nederlanden.

In sinopel een geopende woontoren met puntdak van goud, gemetseld en met valhek van keel, geplaatst op een heuvel met 7 toppen (3 en 4) van zilver. Het schild getopt met een baronnenmuts van de Oostenrijkse Nederlanden.

In 1359 had de schepenbank nog ghenen ghemeynen seghel en gebruikte ze het schepenzegel van Kortrijk-Dutsel. Het oudste bewaarde exemplaar van een eigen zegel van Boutersem dateert uit 1366. Op al deze schepenzegels van Boutersem komt een woontoren met puntdak voor, staande op een soort heuveltje met 7, op 2 rijen ( 3 en 4) geplaatste toppen.

Sinopel wordt gebruikt voor het veld, goud voor de woontoren, keel voor het metselwerk en het valhek van de toren en zilver voor de zeventoppige heuvel.

Aangezien Boutersem in 1650 tot baronie werd verheven ten gunste van Jan Jacob d’Ittre de Caestre, wordt het nieuwe gemeentewapen getopt met een baronnenmuts van de Oostenrijkse Nederlanden.

In sinopel een geopende woontoren met puntdak van goud, gemetseld en met valhek van keel, geplaatst op een heuvel met 7 toppen (3 en 4) van zilver. Het schild getopt met een baronnenmuts van de Oostenrijkse Nederlanden

BOORTMEERBEEK

De gemeenteraad koos in 1985 het wapen van Hever voor de nieuwe enteiteit Boortmeerbeek.

Het domein Hever behoorde sinds 1147 aan het Sint-Romboutskapittel van Mechelen. Op het grondgebiet van de parochie lagen ook enkele andere heerlijkheden, waaronder Ravenstein met haar versterkt kasteel.

Pieter de Mester (1724-1784), enige zoon erfde de heerlijkheid Ravenstein van zijn oom Gaspar Frans Hillema ( +1762), kanunnik van Sint-Pieters te Leuven en president van het college Van Dale. Bij testament liet hij Ravenstein na aan zijn jongere zoon Jan Pieter Christiaan de Meester de Ravenstein (1755-1818). Van deze laatste en zijn echtgenote Maria Anna du Trieu stamt de tak de Meester de Ravenstein af.

Zijn oudste zoon, Constantijn de Meester de Ravenstein ( 1782-1853) erfde het domein en was burgemeester van Hever van 1818 tot bij zijn dood. Zijn oudste zoon Emile (1813-1889) schonk Ravenstein aan het Bureel van Weldadigheid van Hever om er een godshuis van te maken.(1881).

De adeldom van de familie de Meester werd erkend door de Koning der Nederlanden in 1823 en in het adelsdiploma wordt het familiewapen beschreven en afgebeeld. Dit wapen werd in 1956 verleend aan de gemeente Hever.

In sabel 9 aanstotende bollen van goud, kruisgewijze geplaatst. Het schild getopt met een helm van zilver, getralied, gehalsband en omboord van goud, gevoerd en gehecht van keel, met wrongen dekkleden van goud en van sabel;

helmteken: de bollen van het schild tussen een vlucht van sabel.

BIERBEEK

Het gedeelde wapen dat Bierbeek officieus voerde, werd in 1987 door de gemeenteraad gekozen voor de nieuwe entiteit. Het gaat terug op zegels van de schepenbank van Bierbeek, daterend van 1366 tot in de 18de eeuw. De rechterhelft vertoont het wapen van Brabant . De rechtsmacht in de 3 deelgemeenten behoorde ooit toe aan de Brabantse hertogen. De heerlijkheid Bierbeek werd in 1284 immers opgenomen in het apanage dat hertog Jan I gaf aan zijn broer Godfried van Vierzon. De linkerhelft gaat terug op het wapen van de heren die Bierbeek voordien in handen hadden: in zilver een dwarsblak van keel.

Gedeeld 1. in sabel een leeuw van goud, geklauwd en getongd van keel 2. in zilver een dwartsbalk van keel.

BEKKEVOORT            

Het domein Bekkevoort werd door Willem van Bekkevoort overgedragen aan de Duitse Orde die er in 1229 een nieuwe commanderij, afhankelijk van Alden Biesen, oprichtte. Juridisch maakte Bekkevoort deel uit van het Land van Aarschot. Uit het Land van Aarschot werd het Land van Zichem, waartoe Bekkevoort behoorde, afgesplitst en als bruidschat gegeven aan Godfrieds  van Vierzon’s dochter Elizabeth, toen zij huwde met Geraard van Kleef. In 1833 ging het Land van Zichem, door ruil voor Valkenburg, over in de handen van Renier van Schoonvorst wiens gelijknamige zoon het in 1430 verkocht aan Thomas II, heer van Diest. Vanaf dan waren Diest en Zichem, met Bekkevoort, in het bezit van dezelfde heren. Vanaf 1493 ging het om het huis van Nassau dat Diest en Zichem behield tot op het einde van het Ancien Régime.

Het is dan ook te begrijpen dat op de schepenzegel van Bekkevoort uit 1694 het wapen voorkomt van Hendrik Willem, prins van Nassau, heer van genoemd dorp. Dit wapen, op het zegel getopt met de prinsenmuts van het Heilig Roomse Rijk, is een vierendeling 1. en 4. Nassau 2.en 3. Saarbrücken, met een vrijkwartier, ook gevierendeeld, namelijk 1. en 4. Loon 2.en 3. Heinsberg. Het vrijkwartier verwijst naar Jan van Loon, heer van Heinsberg, gehuwd met de kleindochter van hogergenoemde Thomas II van Diest.

Gevierendeeld 1. en 4. in lazuur, bezaaid met blokjes van goud, een leeuw van hetzelfde, geklauwd en getongd van keel,

2. en 3. in lazuur, bezaaid met herkruiste kruisjes met spitse voet van zilver, een leeuw van hetzelfde, gekroond van goud; een vrijkwartier gevierendeeld 1. en 4. gedwarsbalkt van 10 stukken va goud en van keel 2.en 3. in keel een dubbelstaartige  leeuw van zilver, gekroond van goud. Het schild getopt met een prinsenmuts van het Roomse Rijk.

BEGIJNENDIJK

Het huidige wapen van Begijnendijk is een combinatie van elementen uit de vroegere wapens van de deelgemeenten.

Het schild is dat van Betekom. De daarop afgebeelde lelie is die uit het wapen van de stad Aarschot. Op het einde van het ancient Régime werden Betekom en de andere plaatsen die tot dan toe de heerlijkheid Rivieren uitmaakten, gevoegd bij het hertogdom Aarschot.

Als schildhouder koos de gemeenteraad de Heilige Lucia die voorkomt in het vroegere wapen van Begijnendijk. In 1730 werd de streek getroffen door een epidemie van dysenterie. Wie de Heilige Lucia aanriep, zou toen daarvan gespaard zijn gebleven. Sint-Lucia was ook de bescherheilige van de toen in Begijnendijk gebouwde kapel, later (1801) parochiekerk. Vermoedelijk om die reden ontving de gemeente in 1819 van de Koning der Nederlanden het wapen van lazuur met de Sint-Lucia van goud.

In zilver een lelie van sabel. Het schild gehouden door een Sint-Lucai van goud

BEERSEL

De gemeente Beersel opteerde na de fusie voor een nieuw gemeentewapen dat teruggaat op schepenzegels van Beersel uit 1630 en 1394. Hierop staat een gevierendeeld schild met in 1. en 4. een leeuw en in 2. en 3. een uitgeschulpt kruis. Dit schild is geplaatst voor een boom.

Het afgebeelde wapen is dat van de heren van Witthem. In 1362 huwde Maria, dochter van Hendrik van Stalle, heer van Beersel, met Jan van Witthem. Daardoor ging de heerlijkheid van Beersel over in de handen van de familie van Witthem die ze behield tot het midden van 17de eeuw.

Oorspronkelijk voerden de heren van Witthem een uitgeschulpt kruis in hun wapen.  De hierboven vermelde Jan plaatste in zijn schild een leeuw met een schuinbalk, beladen met 3 hermelijnstaartjes of lelies, eroverheen. In 1374 verschijnt op het zegel van de heer van Witthem de vierendeling van deze wapens. Vanaf het begin van de 15de eeuw verdween de schuinstaak die in 1. en 4. over de leeuw lag en kwam men tot het wapen van de heren van Witthem zoals het wordt voorgesteld op de genoemde 17de eeuwe schepenzegels.

Gevierendeeld 1. en 4. in sabel een leeuw van goud, geklauwd en getongd van keel

2. en 3. in zilver een uitgeschulpt kruis van lazuur. Het schild geplaatst voor een geplante eikenboom van natuurlijke kleur.

ASSE

De fusiegemeente opteerde voor een, volledig nieuw wapen, dat zijn oorsprong vindt in een oud schepenzegel uit de 13de eeuw.

Het gemeentewapen dat in 1912 werd toegekend aan Asse ging terug op schepenzegels van het oppidum de Asca uit 1335 en1442, waarop een schild met een leeuw voorkomt. Het wapen der stadt, poert, vriheyt ende heerlichheyt des gebeelden lants van Assche was  eenen witten leeuw in een swert velt, m.a.w. in sabel een leeuw van zilver. De gemeente ging echter nog verder terug en verkoos als wapen de toren die voorkomt op het SIGILLUM:SCABINORW{M} D{OMI}NE DE ASKA, het zegel van de schepenen van de vrouwe van Asse, waarvan exemplaren uit 1248 en 1274 bekend zijn.

In sabel een toren van zilver

AFFLIGEM

In 1977 heette de fusiegemeente “Hekelgem”. In 1980 werd de naam gewijzigd in “Affligem”. Geen enkel deelgemeente had een officieel erkend wapen.

Hekelgem en Essene maakten op kerkelijk gebied oorspronkelijk deel uit van de grote moederparochie Asse. Op het grondgebied van Hekelgem lagen verschillende gehuchten waaronder Hekelgem zelf en Affligem. Omstreeks 1083 werd in het gehucht Affligem een abdij gesticht die in 1086 de regel van Sint-Benedictus aanam. Stilaan verwierf zij een groot deel van de gronden in Hekelgem . Vermoedelijk nog voor 1100 werden Hekelgem en Essene zelfstandige parochies. In 1105 schonk de bisschop van Kamerijk het patronaat van de 2 parochiekerken aan de snel groeiende abdij van Affligem. In de 12de-13de eeuw verwierf deze laatste bijna  2/3 van het grongebied van Essene.

Teralfene zou op kerkelijk gebied eerst van Essene, daarna van Hekelgem hebben afgehangen. Het werd een afzonderlijke parochie op het einde van de 13de eeuw. Ook hier behoorde het patronaat toe aan de abdij van Affligem. Op burgerlijk gebied ressorteerde Teralfene tot het graafschap Vlaanderen, onder de schepenbank van Erembodegem die ten hoofde ging naar Aalst.

In Affligem had de abdij reeds in 1289 niet alleen een laathof, maar ook een schepenbank van het gehucht Affligem. Van dit zegel zijn afdrukken bekend uit 1434 en 1554. Zij vertonen in het veld  een lelie met 2 uitkomende gesteelde rozen, begeleid heraldisch rechts van een gesteelde en gebladerde roos en een abtsstaf en heraldisch links  van een omgewende sleutel en een gesteelde en gebladerde roos. De kleuren van wapen en vlag zijn ontleend aan het wapen van de abdij van Affligem, namelijk in keel 2 schuingekruiste afgewende sleutels van zilver met over alles heen een zwaard van hetzelfde met gevest van goud.

In keel een lelie met 2 uitkomende rozen, begeleid rechts van een gesteelde en gebladerde roos en een abtstaf, links van een omgewende sleutel en een gesteelde en gebladerde roos, alles van zilver.

AARSCHOT

Arescod verschijnt in 1107 voor het eerst in de geschreven bronnen. Zeker voor 1179 verkocht Godfried Van Aarschot zijn heerlijkheid aan, de hertog van Brabant. In 1284 schonk Jan I, hertog van Brabant de stad Aarschot, in apanage aan zijn broer Godfried van Vierzon. Samen met zijn zoon Jan sneuvelde deze in de Guldensporenslag.

Het Land van Aarschot werd in 1517 verheven tot markizaat en 10 jaar later tot hertogdom.

Het wapen van de stad Aarschot zou teruggaan op dat van de oude heren van de plaats. Volgens  de 14de eeuwe rijmkroniek «De Grimbergse oorlog» voerden zij in het midden van de 12de eeuw een banier van selveren met 3 lelien diere/ van sable, daer in gewracht. Hiervan behield de stad slechts  één lelie van sabel. Het oudste bekende zegel van Aarschot (1372) vertoont in het veld een kerktoren. De oorsprong van de gouden adelaar die fungeert als schildhouder, is duister. Wellicht verwijst hij naar een volksetymologische interpretatie van de naam Aarschot.

Volgens de legende zou Julius Caesar er een arend hebben geschoten: Ar(end)-Sch..ot

In zilver een lelie van sabel. Het schild getopt met een halve adelaar van goud.

de BORSTHANGERS van de VERSCHILLENDE GEMEENTEPOLITIE KORPSEN in VLAAMS BRABANT

Sinds 1983, telt de Provincie Vlaams Brabant 65 gemeentes.

10 gemeentes hadden een landelijke politie en

55 hadden een gemeentepolitie

• 3 politiekorpsen droegen geen borsthanger =>  Roosdaal, Rotselaar & Ternat
• 4 korpsen : Diegem, Heverlee, Strombeek-Bever & Wilsele werden gefusionneerd maar droegen daarvoor een borstkenteken. 

In ‘ t totaal heb ik tot nu toe 126 verschillende borsthangers gevonden bij deze politiekorpsen.

Ik zoek nog 10 borsthangers uit deze provincie.
Deze 10 ontbrekende zijn beschreven op ‘t einde van deze blog.

•   De 56 politie korpsen (de 4 gefusionnerde inbegrepen) die één of meerdere borstkentekens droegen zijn  de volgende.

1. Aarschot                
2. Affligem                  
3. Asse                  
4. Beersel  
5. Begijnendijck        
6. Bekkevoort            
7. Bierbeek          
8. Boortmeerbeek 
9. Boutersem            
10. Diegem                  
11. Diest                
12. Dilbeek 
13. Drogenbos            
14. Geetbets               
15. Gooik               
16. Grimbergen 
17. Haacht                  
18. Halle                      
19. Herent              
20. Heverlee  
21. Hoegaarden          
22. Hoeilaart               
23. Holsbeek         
24. Kampenhout
25. Kappelle-op-de-bos
26. Keerbergen           
27. Kortenaken     
28. Kortenberg 
29. Kraainem              
30. Landen                   
31. Leuven            
32. Liedekerke 
33. Linter                    
34. Londerzeel            
35. Lubbeek           
36. Machelen
37. Meise                    
38. Merchtem               
39. Opwijk             
40. Overijsse
41. Scherpenheuvel   
42. St-Genesius-Rhode
43. St Pieters Leeuw 
44. Steenokkerzeel    
45. Strombeek Bever    
46. Tervueren         
47. Tielt Winge 
48. Tienen                  
49. Tremelo                   
50. Vilvoorde          
51. Wemmel
52. Wezembeek-oppem
53. Wilsele                     
54. Zaventhem       
55. Zemst 

de BELGISCHE POLITIEDIENSTEN in 't kort

Eind december 1996 telde de politie in België 35.829 man,

verspreid in

18.745 gemeentelijke politiemannen (met inbegrip van 1054 landelijke politie voor 223 plattelandsgemeenten)

15.873 rijkswachters en

1211 agenten van de gerechtelijke politie.

Met één politieagent voor 299 inwoners, is België binnen het Europese gemiddelde.

In 1831, een jaar na het ontstaan van België, waren er 2.739 gemeenten.

Het koninklijk besluit van 25 september 1975, geratificeerd door de wet van 30 december 1975, van kracht in januari 1977, verminderde het aantal Belgische gemeenten tot 589 (na de fusie in Antwerpen in 1983) *!

Uit mijn onderzoek blijkt dat 447 gemeentelijke politiekorpsen een borsthanger hadden. Een complete collectie moet ten minste 447 borstkentekens zonder de verschillende variaties in modellen erbij te tellen.

Na de fusies, tellen we nog 426 borsthangers.

Niet alle steden hadden een politiekorps, maar een landelijke politie en niet alle gemeentelijke politiekorpsen droegen een borstkenteken.

§   §   §

§

§    §     §

Belgisch Staatsblad

van 8/02/1979(blz 1593) 29 november 1978 —

Koninklijk besluit houdende regeling van het dragen van het uniform door de gemeentepolitie en de veldpolitie :

Alle politiemannen dragen gehecht aan de knoop van de linker bovenzak van de jekker, een metalen kenteken op lederen ondergrond ( +- 40 mm breedte op + - 50 mm lengte) met erop het wapenschild van de gemeente - of wat dit vervangt — en vermelding van de naam van deze in de aldaar officieel te gebruiken taal of talen. Dit kenteken, in de kleuren van de gemeente, is van verchroomed metaal voor de aspiranten , speciale agenten en andere agenten, van verzilverd metaal voor de officieren, en het vervangt de schouderbadge met de naam van de gemeente.

&

&    &    &

We kennen tot op heden geen referentiewerk dat de belgische politie kentekens weergeeft en beschrijft .Hier vind U mijn verzameling dat 1446 borsthangers telt , zowel van de belgische gemeente politie, de rijkswacht,de landelijke en militaire politie, met aanduiding van hun verschillen waaraan ik heraldieke commentaren aan toevoeg. De bedoeling is eventueel een referentiewerk te zijn voor andere verzamelaars en om diegenen die mijn verzameling willen of kunnen aanvullen vertrouwen te geven om met me contact op te nemen.

&

&        &       &

STRUCTUUR van het blog

Op deze blog, vindt U de borsthangers dat ik tot zover verzamelt heb in de loop, der jaren.

Provincie VLAAMS BRABANT

1. Welkom - Bienvenue & copyright

2. Structuur van het blog

3. Over de belgische politiediensten

4. de borsthangers van de gemeente politie korpsen

5. de landelijke politie

6. de nog ontbrekende borsthangers

7. Links naar de andere provincies

8.Links - Liens - Facebook

9.Balans & the end

Nu dat ik met U mijn passie gedeeld heb, en, mocht U me kunnen helpen en bijdragen aan deze magnifieke verzameling aarzel niet om me een mailtje te sturen

Dank U bij voorbaat