Donderdag 15 maart.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mijn dag is vandaag goed begonnen en kan niet meer stuk!!

Ik wil daar een apart bericht aan wijden.

De township Kayelitsha waar mijn poetsvrouw Florence woont, is door mijn toedoen wakker geschud.

xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />

Doordat ik haar dochter Juliëtte van 21 jaar heb kunnen overtuigen haar ogen te opereren, omdat ze zo scheel kijkt, zijn ze daar in de wijk wakker geworden. Er is daar al een ziekenhuis, maar van ogen recht zetten, daar hebben ze nooit aan gedacht te doen. Een oogarts van het ziekenhuis, dat ik heb aanbevolen komt in hun kliniek de operatie doen. We hadden aangeboden de oogoperatie te betalen en een dokter gevonden die haar wil helpen en daar ik ook enkele mensen ken, die in het vrijwilligerswerk zitten voor de townships is het als een vuurtje door de wijk gegaan en ook op de school van Juliëtte. En de betreffende huisarts heeft ook niet stil gezeten en een aktie gevoerd bij de overheid, want het is toch te gek, dat er te weinig aan medische zorg wordt gedaan voor de donkere bevolking. Tegenwoordig worden wel huizen gebouwd en zijn er scholen en is er een bibliotheek waar allerlei activiteiten plaats vinden. Veel kinderen hebben slechte ogen en een slecht gebit en nu er een aantal een goede opleiding kunnen volgen, maar door een slecht uiterlijk niet aan een hogere functie kunnen komen. Vandaag zal Juliëtte geopereerd worden en we hoeven het niet te betalen. Zij is nu het voorbeeld op haar school. Ze hebben het zelf nooit in de gaten gehad en niemand schijnt zich er aan te storen, maar als ze uit dat milieu willen komen, dan is het wel belangrijk er verzorgd uit te zien. Dat daar nou weer niet van overheidswege aan wordt gedacht, ze willen dat de donkere mensen integreren in de maatschappij en ook voor betere funkties.

Loensheid is tegenwoordig een simpele ingreep en je gebit verzorgen is ook iets wat belangrijk is. Deze kinderen van Florence behoren tot de eerste generatie die van deze school afkomt en merken dat het er in de buitenwereld anders aan toe gaat.

Florence komt hier elke donderdag en vandaag dus de laatste keer en ze kwam heel enthousiast binnen, dat ik de engel van haar township ben en iedereen heeft het erover. Van de week zijn al artsen en assistenten geweest op de school om de ogen en gebitten van de kinderen te controleren en een ieder, die geholpen wil worden, kan naar het ziekenhuis daar komen. Toen Florence me vertelde hoe de arts gereageerd had toen ze bij hem kwam met Juliëtte, dat er nooit iemand op het idee is gekomen, dat er wat aan te doen is, maar dat de mensen een behandeling niet kunnen betalen en nu is het een sociale zorg geworden en daar ben ik wel heel blij om.

Want ook de donkere bevolking heeft zijn trots en het is toch te gek dat een blanke hun operatie wil betalen, terwijl ze zelf tegenwoordig ook voor medische zorg kunnen zorgen en ik ben zo blij, dat dit zo gegaan is. En Florence is zo trots op me, ze loopt de hele ochtend al te roepen, dat ik een engel ben en dat ze zo blij is, dat ze voor mij mag werken, want ze heeft de beste bazin van iedereen, omdat ik haar als een medemens behandel en belangstelling heb voor haar situatie. Ze stopt vandaag eerder, want Juliëtte wordt om 3 uur geholpen en ik bel vanavond op hoe het gegaan is.

Ik hoop dat het goed gaat!! Ik heb nog een heerlijke warme lunch voor haar gemaakt en eten meegegeven voor de kinderen vanavond.

Ik heb om 19 uur naar Florence gebeld en alles is goed gegaan, maar ze moet wel vannacht blijven en het geopereerde oog is nog in verband en morgenavond ga ik weer bellen. Nu wil Juliëtte, dat ik snel het resultaat zie, maar dat moet wachten tot de schoolvakantie in december, dat ik ze weer eens mee uit neem en dan zal ik een nieuwe foto van haar plaatsen.

Nu maar hopen, dat ze ook goed kan zien, zal wel wennen zijn, maar dat horen jullie in november wel, dat we teruggaan.