Soms krijg je het gevoel dat ze je begluren. Ik was mij van geen kwaad bewust, maar plotseling keek mijn viervoeter een bepaalde kant uit en zag ik het opeens ook.
Men hield ons van tussen het struikgewas nauwlettend in het oog.
Van deze paddenstoelen (= vliegenzwammen) wordt beweerd dat het kabouterhuisjes zijn. Mooi zijn ze wel, maar of hier werkelijk kabouters in huizen stel ik me toch de vraag.
Het is de tijd bij uitstek om in het bos paddenstoelen te spotten. Je vindt ze in alle kleuren en geuren. Er zijn eetbare bij, maar ook heel giftige.
Maar een gewaarschuwd man is er twee waard: je mag geen paddenstoelen plukken. Je kan een boete oplopen en vergeet niet dat sommige bosbewoners paddenstoelen aanwenden als maaltijd. Je hebt ook niet graag dat de kaas van je brood wordt gegeten.
In het magazine "de zondag" werd er dit weekend door journalist Marijn Follebout een artikel gewijd aan het Raspaillebos.
De naam van het artikel was "Magische ontmoetingen met reeën".
Wij hebben al veel van deze ontmoetingen gehad in het bos. Soms was dit met reeën, soms damherten en zelfs met een paar vossen en wij koesteren elk van deze momenten want niet iedereen heeft het geluk of de mogelijkheid gehad om dit mee te maken.
Vorig jaar rond dezelfde periode deed zich hetzelfde fenomeen voor. De populatie aan damherten in het Raspaillebos overtreft deze van de reeën. Dus de kans dat je een damhert voor je lens krijgt is ook een pak groter.
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, lekker uit eten gaan, fotograferen, reizen, enz..
Ik ben Erik Dhaeyer, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Erik Raspaille.
