Homo en Lesbiënne.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De perfect gezonde man/vrouw.

Bij de perfect gezonde man en vrouw bestaat er een optimale verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen in hun lichaam, namelijk:

Een vrouw heeft 2/3 vrouwelijke hormonen en 1/3 mannelijke hormonen.

Een man heeft 2/3 mannelijke hormonen en 1/3 vrouwelijke hormonen.

Wanneer nu een perfect gezonde man en een perfect gezonde vrouw elkaar ontmoeten, dan kan er een maximale sexuele aantrekkingskracht ontstaan tussen die twee personen. In het dagelijkse leven zien we echter dat er weinig perfect gezonde mannen en vrouwen voorkomen, waaruit we kunnen besluiten dat die maximale sexuele aantrekkingskracht weinig of niet zal voorkomen.

Een afwijkende schildklierwerking.

Daar de schildklier deel uitmaakt van het hormonale systeem van de mens, zal bij een afwijkende werking van de schildklier, de hele hormonale werking in het lichaam verstoord worden. Deze afwijking zal zich dan, buiten de schildklier, ook manifesteren in één of meerdere organen van dit hormonale systeem, bijvoorbeeld de aalvleesklier. Gaat die aalvleesklier minder werken dan ontstaat er diabetes. Ook sexueel overactieve mannen of vrouwen zijn mogelijk het gevolg van een verstoorde hormonale werking.

Door die verstoring van de hormonale werking gaat ook de aanmaak van de vrouwelijke en de mannelijke hormonen verstoord worden. Deze verstoring zal dan op zijn beurt de verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen beïnvloeden. Het komt zelfs voor dat die verhouding totaal omgekeerd wordt of nog erger. Het gevolg van dit alles is dat er in plaats van sexuele aantrekking een sexuele afstoting ontstaat. Dit is dan ook één van de redenen waarom een huwelijk op de klippen kan lopen.

Het is echter niet alleen een afwijkende schildklierwerking die de verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen in het lichaam verstoord. Ook de anti conceptiepil en het toedienen van hormonen in bijvoorbeeld de menopauze of andere omstandigheden, gaat de hormonale werking en de verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen in het lichaam verstoren.

Het is dus tijdens uw ganse leven perfect mogelijk dat je homo of lesbiënne wordt, want deze toestand wordt veroorzaakt door een chronische ziekte die de hormonale werking in het lichaam verstoord of door het supplementair toedienen van hormonen.

Volgens al deze bevindingen, kunnen we stellen dat homo of lesbiënne zijn niet noodzakelijk aangeboren is. Dit is wel mogelijk, omdat de hormonale toestand van de vader en de moeder tijdens de conceptie en de hormonale toestand van de moeder tijdens de zwangerschap, sterk bepalend zijn voor de groei en de ontwikkeling van het kind. Bij een zware hormonale verstoring tijdens de zwangerschap is het zelfs mogelijk dat het kind transsexueel wordt.

Mogelijk is de hormonale toestand van de vader en de moeder tijdens de conceptie en die van de moeder tijdens de zwangerschap ook bepalend voor de uitgroei van het kind tot een jongen of een meisje.

Homo en lesbiënne koppels.

Indien we aannemen dat er een maximale sexuele aantrekkingskracht tussen een man en een vrouw kan bestaan, dan zal die vermoedelijk ook bestaan tussen homo- en lesbiënnekoppels. Deze stelling houdt in, dat er in een homo- en een lesbiënnekoppel, één persoon zal zijn met een min of meer optimale verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen en een tweede waarbij die verhouding volledig of bijna volledig is omgekeerd.

Uitzonderingen bevestigen natuurlijk de regel en daarom kunnen we stellen dat ongeveer 45% van de homos en lesbiënnes eigenlijk chronisch zieke mensen zijn. Bij deze 45% is de hormonale werking en de verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen grondig verstoord.

Wat kan men er zelf aan doen?

Wanneer we in het dagelijkse leven vaststellen, dat een man/vrouw zich niet meer aangetrokken voelt to het andere geslacht, dan is dit een zeer sterke aanwijzing, van een grondige verstoring van de verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen.

Zoals we gezien hebben, zijn er twee mogelijke factoren die deze verstoring veroorzaken namelijk, een schildklier die onvoldoende werkt en het toedienen van hormonen als voorbehoedsmiddel onder de vorm van “De pil” of bijvoorbeeld als medicijn tijdens de menopauze.

Om daaraan te verhelpen dienen we het volgende te doen:

• Schrap alle melk en melkproducten zoals platte kaas, harde kaas, kwark, roomboter, yoghurt, room, ijsroom, pudding, enz. voor minstens een jaar volledig uit uw voeding. Gebruik ze daarna eventueel als genotsmiddel, dat wil zeggen niet meer dan 2 à 3 maal per week. Gebuik, indien je dat wenst, sojaproducten of kokosmelk als vervanging.
• Gebruik gedurende drie weken afwisselend de 3 volgende biochemische zouten, ’s morgens 5 tabletjes Kalium Muriaticum D6 op de tong laten smelten, ’s middags 5 tabletjes Kalium Phosphoricum D6 en ’s avonds 5 tabletjes Kalium Sulfuricum D6. Gebruik deze middelen allen minimum 1 uur gescheiden van andere eventueel in te nemen geneesmiddelen.
• Stop met het innemen van hormonen als voorbehoedsmiddel.
• Stop met het toedienen van hormonen tijdens de menopauze of in andere gevallen.

In de meeste gevallen is het zo dat de hormonale problemen in de menopauze, zullen verminderen door alle melk en melkproducten uit uw voeding te schrappen, dit omdat langzaamaan de schildklier terug beter zal gaan werken.

Besluit:

Ook bij deze problemen speelt dus de verstoring van de zuur/base verhouding ten nadele van de zuren, een zeer belangrijke rol. Het gebruiken van hormonen als medicijn, heeft mogelijk ook negatieve gevolgen voor de hormonale werking in het lichaam. Hoe groot die gevolgen zijn en wat ze inhouden, is men zich nog niet van bewust.

Indien het echter waar is wat er onlangs in een artikel van Humo verscheen namelijk, dat men heeft vastgesteld dat er in het water van de Schelde meer vrouwelijke hormonen zijn terug te vinden dan in het lichaam van een zwangere vrouw, dan vermoed ik dat er zich in de natuur een catastrofe aan het voltrekken is, waarvan men de gevolgen slechts op lange termijn zal kunnen vaststellen. Vermoedelijk zal het dan wel te laat zijn om nog met goed resultaat in te grijpen.