|
AIDS, HIV, Chronische ziekten, ons imuunsysteem of natuurlijke afweer.
Voor andere gezondheidsproblemen zie ook blog: http://blog.seniorennet.be/s8s0i9k
Wanneer je grote ontdekkingen wil doen
Moet je buiten de lijnen durven denken.
Albert Einstein.
AIDS: Is de afkorting van de Engelse term Acquired Immune Defiency Syndrome, wat in het Nederlands betekent Verworven Immuundeficiëntie Syndroom.
Verworven: Het gaat hier duidelijk over iets dat je kan oplopen of verwerven.
Immuundeficiëntie: Wijst op een degeneratie van het natuurlijke afweersysteem van de mens. Syndroom: Het geheel van ziektebeelden en symptomen, die al dan niet in combinatie op verschillende manieren in het lichaam tot uiting kunnen komen.
HIV: Is de afkorting van de Engelse term Human Immunodefiency Virus, in het Nederlands Humaan Immuundeficiëntie Virus, of met andere woorden een virus dat de natuurlijke afweer van het lichaam doet dalen.
Humaan: Humaan of menselijk.
Immuundeficiëntie: Wijst op een degeneratie van het natuurlijke afweersysteem van de mens.
Virus: Een virus.
Tot zover een eenvoudige verklaring van de twee, volgens geneeskundige middens, misschien wel de meest voorkomende doodsoorzaken in de hele wereld.
BESCHOUWINGEN.
Overeenkomstig mijn persoonlijke ervaring zou ik durven stellen, dat een afweersysteem maar optimaal kan werken, wanneer het lichaam beschikt over al de stoffen die het nodig heeft, en het bovendien niet overbelast wordt met al dan niet schadelijke stoffen en/of energieën. Ook een voor het lichaam niet schadelijke stof kan, wanneer men er teveel van toevoert, toch schadelijk worden.
Zelfs met een optimaal werkend imuunsysteem of met andere woorden afweersysteem, kan het mogelijk zijn dat ons lichaam ziek wordt, dit omdat de permanente toevoer van schadelijke stoffen zo groot kan zijn, dat het die niet kan neutraliseren of overwinnen. Wil men dus een ziekte overwinnen, dan moet niet alleen ons afweersysteem optimaal werken, maar moet ook de toevoer van schadelijke stoffen stopgezet worden.
Volgens de huidige gangbare opinie, wordt AIDS veroorzaakt door een HIV besmetting en duurt het, voor iemand die geen medicijnen inneemt, gemiddeld 10 tot 12 jaar, vooraleer de ziekte AIDS uitbreekt.
Men gaat er dus van uit dat AIDS een ziekte is die veroorzaakt wordt door een HIV besmetting. Indien het echter 10 tot 12 jaar duurt vooraleer AIDS uitbreekt, kan men dan wel met zekerheid stellen dat AIDS enkel veroorzaakt wordt door een HIV besmetting?
Ik heb het daar persoonlijk moeilijk mee, zeker wanneer ik weet dat, zoals uit de voorhanden zijnde litteratuur blijkt, een HIV besmetting meestal gepaard gaat met vage griepachtige klachten zoals vermoeidheid, koorts, huidaandoeningen, schimmelinfecties, vermageren en diarree, die meestal snel weer verdwijnen.
Waarom verdwijnen die klachten meestal snel? Is het omdat het immuunsysteem of met andere woorden de afweer van het lichaam de virusinfectie onder controle kan houden? Of is het misschien omdat het virus niet zon destructieve werking heeft zoals men er aan toeschrijft?
Zou het niet mogelijk zijn, dat gedurende die periode van 10 tot 12 jaar, er andere oorzaken zijn die de immuniteit in het menselijk lichaam stelselmatig nog meer doen afnemen. Iedere bacteriële of virale infectie en alle voor het lichaam schadelijke stoffen tasten tenslotte de werking van het afweersysteem aan. Het is namelijk zo dat heel wat van die met HIV besmette mensen overlijden door bijvoorbeeld een longontsteking.
Indien nu een HIV besmetting de immuniteit aantast, dan is het wel uitzonderlijk belangrijk om die immuniteit of met andere woorden de natuurlijke afweer zo vlug mogelijk te herstellen, dit omdat we anders van die besmetting, net als van alle andere besmettingen die zich nog kunnen voordoen, chronisch ziek zullen worden.
De benaming HIV.
Ik persoonlijk vind de benaming HIV heel ongelukkig gekozen, let wel ze is volgens mij niet fout maar ze misleid naar mijn bescheiden mening vrijwel de hele wetenschap en de hele wereldbevolking. Volgens mijn persoonlijke ervaring veroorzaken alle virusinfecties een daling van de natuurlijke afweer van het lichaam, terwijl de meeste mensen geloven dat enkel het HIV virus die natuurlijke afweer doet dalen.
Ik heb op dit ogenblik kennis van de volgende oorzaken die zeker verantwoordelijk zijn voor het dalen van de natuurlijke afweer van ons lichaam:
- Alle virale infecties.
- Alle bacteriele infecties.
- Een antibioticakuur.
- Schadelijke of kankerverwekkende stoffen.
- Elke voedselvergiftiging of met andere woorden een vergiftiging.
Vergif, zoals bijvoorbeeld arsenicum, kan zelfs dit natuurlijk afweersysteem totaal ten gronde richten met mogelijk de dood tot gevolg.
Vermoedelijk moeten we aan deze 4 oorzaken ook nog toevoegen:
- Een behandeling met hormonen.
- Een behandeling met cortisone.
- Een behandeling met insuline.
- Een chemo kuur.
- Bestraling.
- Elke operatie, enz.
Al deze behandelingen hebben de bedoeling om de gevolgen van een ziekte op te heffen maar, ze ontregelen ook onze lichaamfuncties, waardoor de natuurlijke afweer nog meer belast wordt en uiteindelijk nog meer zal dalen.
Welke rol speelt nu een voedselvergiftiging in dit proces?
Een voedselvergiftiging vernietigt een deel van maag- darmbacterieflora in het menselijk lichaam, met als gevolg overgeven en/of diarree die ons lichaam toepast om zich zo vlug mogelijk van die giftige stoffen te ontdoen.
De maag- darmbacterieflora wordt echter beschouwd als een eerste barrière voor de vernietiging van schadelijke stoffen die het menselijk lichaam binnendringen. Met andere woorden, er gaat al een deel van onze natuurlijke afweer vernietigd worden wanneer we een voedselvergiftiging oplopen.
De maag- darmbacterieflora heeft echter nog een andere belangrijke functie namelijk, de opname van vitale stoffen in het menselijk lichaam. Is een deel van die maag- darmbacterieflora vernietigd, dan zal ook de opname van voldoende vitale stoffen in het gedrang komen, dit in de veronderstelling dat ze in voldoende mate langs onze voeding in ons maag- darmkanaal worden aangevoerd.
Deze vitale stoffen zijn dan weer uitermate belangrijk voor een goed werkend afweersysteem. Worden er echter onvoldoende opgenomen, dan heeft dit onherroepelijk voor gevolg, dat ook het afweersysteem in werking zal verminderen.
Ook kan het zijn, dat ons lichaam tijdelijk meer vitale stoffen nodig heeft, niet alleen voor het overwinnen van een acute ziekte, maar ook om herstellingen in ons lichaam uit te voeren die ontstaan zijn door bijvoorbeeld een ongeval of een operatie.
Een tekort aan vitale stoffen kan ook de hormonale werking in het lichaam verstoren. Zo heeft een tekort aan jodium bijvoorbeeld voor gevolg dat de schildklier trager gaat werken, waardoor er een gebrek aan energie optreed en men zich niet fit maar moe zal voelen.
Een verminderde schildklierwerking kan ook psychische gevolgen hebben voor de mens, bijvoorbeeld onverklaarbare angsten en neigingen tot het plegen van zelfmoord.
Deze vermindering in werking van de schildklier heeft dan weer voor gevolg dat de volledige hormonale werking verstoord wordt. Dit wil met andere woorden zeggen dat alle organen die deel uitmaken van het hormonale systeem in werking kunnen gestoord worden, bijvoorbeeld de nierwerking waardoor er onvoldoende afvalstoffen uitgescheiden worden, de werking van de alvleesklier waardoor er te weinig insuline aangemaakt wordt, enz. De constitutie van de mens zal voor een stuk bepalen in welk systeem of orgaan er problemen zullen optreden.
Een optimale maag- darmflora is dus niet alleen de eerste vereiste voor een goed werkend afweersysteem, maar ook voor een goed werkend hormonaal systeem. Het eerste dat men dan ook moet doen bij het behandelen van een ziekte is er dus voor zorgen dat de maag- darmflora terug optimaal is.
Welke rol speelt een antibioticakuur in dit proces?
Wanneer ik aan een optimale maag- darmflora denk, dan denk ik ook automatisch aan Antibiotica. Inderdaad antibiotica vernietigd eveneens een deel van de maag- darmflora en heeft dus een min of meer identieke uitwerking op de werking van het afweersysteem als een voedselvergiftiging. Het is daarom aan te bevelen om een antibioticakuur te laten volgen door een probioticakuur met bijvoorbeeld Orthiflor van de firma Orthica te doen, dit gedurende een tiental dagen.
Andere factoren.
Welke rol spelen de hormonen die langs ons voedsel of als medicijn in ons lichaam terecht komen? Ik denk hier bijvoorbeeld, aan de hormonen die mogelijk in vlees, vis, melk- en melkproducten voorkomen, aan de anticonceptiepil en aan de hormonen die men voorschrijft in de menopauze?.
Men kan stellen dat ze in ieder geval de hormonale werking verstoren, want de hoeveelheden hormonen, zelfs indien het lichaamseigen hormonen zijn, die men supplementair toedient, moeten door het lichaam verwerkt worden. Dit heeft dan ook voor gevolg dat het lichaam de werking van het hormonale systeem gaat aanpassen overeenkomstig de toegediende hormonen.
Ook kankerverwekkende stoffen en mogelijk genetisch gemanipuleerd voedsel, kunnen eveneens de werking van het afweersysteem negatief beïnvloeden.
Is AIDS wel een ziekte?
Algemeen wordt aangenomen dat AIDS een ziekte is. Naar mijn bescheiden mening, is AIDS geen ziekte maar een toestand in het lichaam, waarbij de natuurlijke afweer of met andere woorden de immuniteit, gedaald is tot beneden een percentage dat ligt om en rond de 20% van een optimaal werkend afweersysteem.
Al de hierboven aangehaalde oorzaken, kunnen dus al dan niet in combinatie met elkaar, AIDS veroorzaken, dit omdat ze allen een verminderde werking van het afweersysteem veroorzaken.
We zouden dus kunnen stellen, dat het ontstaan van AIDS niet alleen het gevolg is van een HIV besmetting, maar ook veroorzaakt kan worden door één of meerdere negatieve factoren, al dan niet in combinatie met een HIV besmetting.
AIDS kan dus, naar mijn persoonlijke ervaring, optreden zonder dat er een HIV besmetting in het lichaam aanwezig is. Ik denk hier bijvoorbeeld aan de verschillende dodelijke virussen zoals EBOLA waarvan de laatste tijd melding wordt gemaakt in de verschillende media.
Aan de hand van al deze informatie zou ik durven stellen, dat alle mensen die chronisch ziek zijn in een toestand van AIDS verkeren.
Mogelijk wordt ook de verwoestende werking van die virussen verkeerdelijk ingeschat, dit omdat men op het ogenblik dat een besmetting zich voordoet, geen weet heeft van de mate van werking van het afweersysteem van de betroffen persoon.
Acute ziekten.
Wanneer er in ons lichaam, door de één of andere reden een acute ziekte ontstaat, dan kunnen we stellen, dat ons afweersysteem de strijd aanbind tegen de mogelijke oorzaak van die ziekte.
Blijft ons afweersysteem optimaal werken, dan zal die acute ziekte overwonnen worden en zullen we met andere woorden terug gezond worden. Altijd zal het echter ons natuurlijk afweersysteem zijn dat de ziekte moet overwinnen. Het toedienen van de nodige medicijnen en vitale stoffen zal er dan toe bijdragen, dat het afweersysteem in ons lichaam optimaal kan blijven werken tot die strijd gewonnen is.
Is de ziekte overwonnen dan zullen er altijd antistoffen gevonden worden in het lichaam, zeker als het om een bacteriële of virale infectie gaat.
Ik ga er dus vanuit dat het lichaam zelf de oorzaak van een ziekte moet overwinnen en niet dat we de ziekteoorzaak moeten bestrijden met medicijnen. Deze medicijnen hebben namelijk in veel gevallen zeer schadelijke nevenwerkingen die voor onze immuniteit en ons lichaam nog nadeliger kunnen zijn dan de ziekteoorzaak zelf.
Eén van de gevolgen van deze medicijnen is dat het virus of de bacterie wel bestreden wordt, maar dat onze natuurlijke afweer niet hersteld wordt en we dus in een stadium van verlaagde afweer, of met andere woorden AIDS, blijven verkeren waardoor we zeer vatbaar blijven voor andere mogelijke ziekten. De behandeling van een ziekte moet er dan ook in de eerste plaats op gericht zijn om ons afweersysteem terug optimaal te doen werken. Met de nodige medicijnen kan men dan die werking ondersteunen.
Chronische ziekten.
Beschikt ons lichaam niet over voldoende vitale stoffen, dan kan ons afweersysteem niet optimaal werken en dus de ziekte niet overwinnen. Er ontstaat dan een permanente strijd tussen ons afweersysteem en de mogelijke oorzaak of oorzaken van een acute ziekte. De ziekte wordt dan met andere woorden chronisch omdat ons afweersysteem ze niet kan overwinnen.
Nu is het zo dat iedere chronische ziekte het gevolg is van een voortdurende verminderde werking van het afweersysteem. Zou het dan niet kunnen dat iedere chronische ziekte het gevolg is van AIDS, of met andere woorden, een verworven immuundeficiëntie.
Uit dit voorgaande kunnen we dus stellen dat AIDS, niet alleen voorkomt wanneer men een HIV besmetting heeft opgelopen, maar dat men bij iedere chronische ziekte een vorm van AIDS, of met andere woorden een immuundeficiëntie kan vaststellen. Zelfs verlammingen, die niet veroorzaakt worden door een breuk in de wervelkolom of het doorsnijden van een zenuw, kunnen veroorzaakt worden door AIDS.
Kanker en tumoren.
Tot op heden is er niemand in staat een sluitende verklaring te geven voor het ontstaan van kanker en tumoren.
Indien een chronische ziekte echter een vorm van AIDS is, dan kunnen we ook bijna met zekerheid stellen, dat ook kanker en tumoren door AIDS kunnen ontstaan, dit omdat het lichaam door de verlaagde werking van het afweersysteem, niet meer beschikt over voldoende middelen om de woekering van cellen tegen te gaan.
Heeft ons lichaam het AIDS stadium bereikt, dan is het niet meer in staat om al onze lichaamsfuncties naar behoren te vervullen. Onze constitutie zal dan voor een stuk bepalen welke verdere gevolgen zich dan zullen manifesteren. Kanker, tumoren, hartstilstand, hartaderbreuk, diabetes, Alzheimer, enz. kunnen zich dan manifesteren met mogelijk de dood tot gevolg.
Wat zijn nu de voornaamste kenmerken van AIDS of een zwaar verminderde werking van het afweersysteem?
Volgens mijn persoonlijke ervaring zijn er een aantal punten vast te stellen, wanneer het lichaam aan AIDS of met andere woorden aan een zwaar verminderde werking van het afweersysteem onderhevig is.
Een eerste kenmerk is de verstoring van de zuur/base verhouding in het lichaam.
De optimale zuur/base verhouding is, volgens wetenschappelijk onderzoek, 35/65 of met andere woorden 1/3 zuur en 2/3 basen. Het is namelijk zo dat een optimale zuur/base verhouding een hoofdvereiste is voor een optimale werking van het afweersysteem en het zenuwstelsel.
Is er teveel zuur in het lichaam aanwezig, dan worden langs het zenuwstel de werking van de organen overprikkeld. Een typisch voorbeeld hiervan is een versnelde hartslag of hartwerking met als mogelijk gevolg is een hartaderbreuk of hartinfarct.
Is er te weinig zuur aanwezig en gaan dus de basen overheersen, dan komen de zenuwprikkels onvoldoende door en gaan organen verminderen in werking. Als voorbeeld kunnen we hier aanhalen de hartslag die overslaat met als mogelijk gevolg een hartstilstand. Naar mijn persoonlijke mening is dit ook de voornaamste oorzaak van wiegendood. Ook bij Diabetes is er bijvoorbeeld een tekort aan zuur vast te stellen in het lichaam.
De zuur/base verhouding wordt vooral beïnvloed door 2 factoren, namelijk: de hoeveelheid zuur- en basenvormend voedsel die we eten en de mate waarop ons lichaam calcium opneemt uit onze voeding.
De verstoring kan op 2 manieren gebeuren namelijk:
-
De hoeveelheid zuur gaat toenemen dit ten koste van de basen. Dit kan het gevolg zijn van, een te kleine toevoer van calcium in het lichaam, een slechte opname van calcium, een te grote toevoer van koolhydraten die de aanwezige calcium aan het lichaam gaan onttrekken om te kunnen verbranden, of een te grote toevoer van eiwitten. Een andere mogelijke oorzaak is de onvoldoende afvoer van afvalstoffen zoals urine- en ureumzuur langs de nieren uit het lichaam.
-
De hoeveelheid basen gaan toenemen ten koste van de zuren. Dit kan het gevolg zijn van een te grote toevoer van calcium in het lichaam, een optimale opname van calcium, een geringe toevoer van koolhydraten waardoor er weinig calcium verbrand wordt en een te geringe toevoer van zuurvormend voedsel zoals de eiwitten vlees, vis, gevogelte,enz..
Een tweede kenmerk is het ontstaan van een tekort aan B lymfocyten in het lichaam.
B lymfocyten worden aangemaakt in het beenmerg en zijn nodig om de strijd aan te binden tegen virussen, schadelijke bacteriën en andere schadelijke stoffen die in het lichaam binnendringen. Hun werking wordt indien nodig gestimuleerd door de T-Helpercellen en onderdrukt door de T-Suppressorcellen wanneer de ziekte overwonnen is.
Een derde kenmerk is de verstoring van de verhouding van de T-Helper- en de T-Supressorcellen.
Deze verhouding is, volgens wetenschappelijk onderzoek, bij een goed werkend immuunsysteem 64/36. Zijn er teveel T-Helpercellen, dan wordt de afweer overgestimuleerd. Zijn er teveel T-Suppressorcellen dan wordt de afweer te veel onderdrukt.
Een vierde kenmerk is de verstoring van de hormonale werking in het lichaam.
Meestal zal de schildklier en de nieren in werking verminderen, wat een energietekort en een ophoping van zuren, zouten en toxische stoffen in het lichaam voor gevolg heeft.
In een aantal gevallen is ook de Maag- Darmbacterieflora verstoord of verstoord geweest waardoor er te weinig vitale stoffen opgenomen worden of werden.
Een viifde kenmerk is de verstoring van de verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen in het lichaam.
Door wetenschappelijk onderzoek weet men dat die verhouding bij een gezonde mens op 2/3 seksueel eigen hormonen ligt en 1/3 seksueel vreemde hormonen. Met andere woorden, een gezonde man heeft 2/3 mannelijke hormonen en 1/3 vrouwelijke hormonen en een gezonde vrouw heeft 2/3 vrouwelijke hormonen en 1/3 mannelijke hormonen.
Waarom die verhouding zo is kan ik niet met zekerheid verklaren maar, ik veronderstel dat het is omdat er dan een optimale seksuele aantrekkingskracht tussen een man en een vrouw kan optreden. De verstoring van die hormonale verhouding is volgens mij de verklaring voor het feit dat twee vrouwen of twee mannen zich onderling tot elkaar aangetrokken kunnen voelen en alzo een homo of lesbisch koppel kunnen vormen. Bij één van de twee is dan meestal de hormonale verhouding nagenoeg omgedraaid. Verder wetenschappelijk onderzoek zal dit moeten uitwijzen.
Chronische ziekten.
Wanneer we wat dieper ingaan op chronische ziekten, dan vinden we dezelfde kenmerken terug als deze die we vinden bij AIDS. We kunnen dus stellen dat AIDS dezelfde toestand is als deze die zich voordoet bij chronische ziekten. Met andere woorden AIDS wordt niet noodzakelijk alleen veroorzaakt door een HIV besmetting, maar ook door een aantal negatieve factoren die allen een sterk verminderende werking van het afweersysteem voor gevolg hebben.
Kanker.
Wanneer we dit alles eens van naderbij bekijken, dan begin ik mij af te vragen of AIDS, dus een sterk verminderde werking van het immuunsysteem, niet de aanleiding is voor het ontstaan van kanker? Inderdaad, de werking van het lichaam is volledig ontregeld en niets controleert nog de groei, de aanmaak en de vernietiging of vervanging van cellen, mogelijk zijn dit wel de belangrijkste redenen voor het ontstaan van kanker.
Gaat die verminderde werking van het afweersysteem ook nog samen met spirituele problemen die zorgen en stress veroorzaken, dan zijn de omstandigheden ideaal om kanker en/of tumoren te ontwikkelen.
Wat kunnen we doen wanneer we een besmetting met HIV oplopen?
Wat we zeker moeten doen wanneer we een HIV besmetting hebben opgelopen, is er voor zorgen dat onze natuurlijke afweer zo vlug mogelijk terug optimaal gaat werken. Kunnen we dit verwezenlijken dan zal ons lichaam de besmetting zelf onder kontrole kunnen houden en kunnen we voorkomen dat het zal tenonder gaan aan een andere besmetting zoals bijvoorbeeld TBC.
Wat kan men doen om onze natuurlijke afweer te optimaliseren.
Volgens mijn persoonlijke ervaring is het gebruiken van de juiste biochemische zouten, oligo elementen en in mindere mate vitamines in combinatie met het verwijderen van schadelijke stoffen uit onze voeding, de enige manier om onze natuurlijke afweer terug te optimaliseren.
Zonder een optimaal werkende natuurlijke afweer, zal het toedienen van medicijnen geen oplossing brengen voor eender welk gezondheidsprobleem. Men kan met medicijnen een virus of bacterie bekampen en mogelijk vernietigen, maar men zal niet volledig genezen indien de natuurlijke afweer niet terug optimaal werkt.
Om deze natuurlijke afweer terug optimaal te laten werken is het nodig om de volgende punten achtereenvolgens toe te passen:
- Verwijder alle schadelijke stoffen uit uw voedingspatroon en uw leefomgeving.
- Optimaliseer de werking van uw afweersysteem en uw schildklier.
Verwijder alle schadelijke stoffen uit uw voedingspatroon en uw leefomgeving.
Dit is misschien wel het moeilijkste punt om te realiseren. Inderdaad, er worden zoveel duizenden stoffen, waarvan men nog niet de al dan niet schadelijke werking kent, in ons leefpatroon toegepast, dat het bijna een onmogelijke opdracht is om de schadelijke stoffen uit ons bestaan te weren.
Volgens mijn persoonlijke ervaring is er echter één stof die zeer slecht is voor de chronisch zieke mens en dat is, niettegenstaande ze nog dagelijks in de media aangeprezen wordt als zijnde onmisbaar voor de opbouw en regeneratie van ons beendergestel, melk en al de daarvan afgeleide melkproducten.
Van de samenstelling van melk en melkprducten is in vergelijking met het bloed van parlementariers en ministers weinig of niets gekend. Buiten water, vet, vitamines en mineralen is er weinig of niets terug te vinden in de voorhanden zijnde litteratuur of media. Van kankerverwekkende stoffen, hormonen (veelvuldig gebruikt in de veeteelt) cholesterol, antibiotica, pesticieden, enz. is er niets terug te vinden.
Mij kan je echter niet wijsmaken dat, als onderzoek van het water van de Schelde heeft uitgewezen, dat het meer vrouwelijke hormenen bevat dan dat er in het lichaam van een zwanger vrouw aanwezig zijn, dat er dan geen zouden zijn terug te vinden in melk en melkproducten.
Ik wil je dan ook aanraden om, wanneer je chronisch ziek bent, je kanker of een tumor hebt, je besmet bent met HIV,of je geopereerd moet worden, alle melk en melkproducten volledig uit uw voeding te verwijderen. Dus, schrap volledig alle melk en melkproducten zoals platte kaas, harde kaas, kwark, roomboter, yoghurt, room, ijsroom, pudding, enz., voor minstens een jaar of zeker tot uw chronische ziekte overwonnen is, volledig uit uw voeding. Gebruik ze daarna eventueel als genotsmiddel, dat wil zeggen niet meer dan 2 à 3 maal per week.
Melk en melkproducten moeten uit uw voeding geschrapt worden gewoon om reden dat ze de kalium/calciumverhouding en ook de zuur/baseverhouding in ons lichaam verstoren. Wat de gevolgen zijn van een verstoring van de zuur/baseverhouding heb ik reeds in een vorig artikel beschreven.
Optimaliseer de werking van het afweersysteem en de schildklier.
Om de werking van het afweersysteem en de schildklier te optimaliseren dienen we volgende punten uit te voeren:
Herstel de zuur/base verhouding in het lichaam.
Breng het aantal B lymfocyten terug op peil.
Herstel de verhouding van de T-Helper- en de T-Supressorcellen.
Herstel de hormonale werking.
Optimaliseer de verhouding tussen de mannelijke en de vrouwelijke hormonen.
Wanneer we alle melk en melkproducten uit onze voeding geschrapt hebben, dan hebben we reeds een eerste stap gezet naar de optimalisatie van onze natuurlijke afweer. Inderdaad, gebruiken we geen melk of melkproducten meer, dan stopt ook de verstoring van de zuur/baseverhouding en zal onze natuurlijke afweer niet meer blijven dalen, dit tenzij er nog andere oorzaken voor die daling zijn, zoals bijvoorbeeld een virale/bacteriiële besmetting of medicijnen die ingenomen worden.
Als gevolg van het schrappen van melk en melkproducten, zal ook onze natuurlijke afweer stilaan weer zeer langzaam regenereren, dit op voorwaarde dat er in ons lichaam geen structurele veranderingen zijn opgetreden die de regeneratie beletten.
Aangezien de hierboven vermelde 5 punten elkaar onderling beïnvloeden, kunnen we in 70 tot80% van de gevallen, door de zuur/baseverhouding te herstellen, alle 5 die problemen gelijktijdig oplossen.
Om de zuur/baseverhouding in het lichaam te herstellen is het belangrijk om te kunnen weten hoe die verstoord is. Er kunnen zich twee mogelijkheden voordoen:
Er is een tekort aan zuur in het lichaam.
Er is een teveel aan zuur in het lichaam.
Hoe kan men vaststellen of er een tekort of een teveel aan zuur is in het lichaam.
Bij een tekort aan zuur doen er zich meestal één of meerdere van de volgende problemen voor:
- Regelmatig meermaals per jaar terugkerende neus-, keel- en oorontstekingen.
- Regelmatig meermaals per jaar terugkerende verkoudheden en griep.
- Te hoge bloeddruk.
- Te hoge cholesterolwaarden.
- Diabetes.
- De ziekte van Alzheimer.
- Dementie.
- De ziekte van Parkinson.
- Multiple Sclerose.
- Onverklaarbare valpartijen.
- Verlammingen die langzaam zijn tot stand gekomen, dus niet deze ten gevolge van een ongeval. (Tenzij het ongeval gebeurd is door een kortstondige verlamming die is ontstaan tengevolge van een tekort aan zuur in het lichaam.)
- Incontinentie indien die niet veroorzaakt is door het doorsnijden van een zenuw.
- Arteriosclerose of adervernauwing.
- Overbruggingen.
- Slechte bloedsomloop.
- Obesitas en zwaarlijvigheid.
- Een tekort aan jodium in het lichaam.
Men kan ter bevestiging ook een allergietest voor melk en melkproducten laten uitvoeren, dit omdat mensen met een tekort aan zuur, meestal een zware allergie voor melk en melkproducten hebben.
De mensen die hier problemen mee hebben zijn meestal niet topfit maar hebben raar of zelden spier- en/of gewrichtspijnen.
Bij een teveel aan zuur lijden de mensen meestal aan reumatische aandoeningen.
Deze aandoeningen veroorzaken in de meeste gevallen spier en gewrichtspijnen. Meestal gaat het om mensen die heel slecht calcium opnemen in hun lichaam of zuurvormende medicijnen innemen, waardoor de hoeveelheid zuur in het lichaam sterk toeneemt, het gaat hier meer bepaald over urine- en ureumzuur. Door de slechte opname van calcium in het lichaam is het ook hier aan te bevelen om alle melk en melkproducten uit de voeding te schrappen.
Hoe kan men die natuurlijke afweer terug optimaliseren?
Bij een tekort aan zuur.
Bij een teveel aan zuur.
Bij een tekort aan zuur zal men meestal ook een tekort aan Kalium in het lichaam kunnen vaststellen. Het is dan ook nodig om dit tekort weg te werken door kalium in het lichaam toe te voeren. Het beste gebruiken we hiervoor biochemische zouten (Ook wel Schuesslerzouten genoemd naar de duitse arts die ze ontdekte in de negentiende eeuw) en celzouten. Daarom:
- Schrap volledig alle melk en melkproducten zoals platte kaas, harde kaas, kwark, roomboter, yoghurt, room, ijsroom, pudding, enz., voor minstens een jaar of zeker tot uw chronische ziekte overwonnen is, volledig uit uw voeding. Gebruik ze daarna eventueel als genotsmiddel, dat wil zeggen niet meer dan 2 à 3 maal per week.
- Gebruik gedurende drie weken afwisselend de 3 volgende biochemische zouten, s morgens 5 tabletjes Kalium Muriaticum D6 op de tong laten smelten, s middags 5 tabletjes Kalium Phosphoricum D6 en s avonds 5 tabletjes Kalium Sulfuricum D6. Gebruik deze middelen allen minimum 1 uur gescheiden van andere eventueel in te nemen geneesmiddelen. Deze biochemische zouten worden in België aangemaakt door de firma UNDA/DOLISOS en kunnen bij uw apotheker besteld worden.
- Gebruik gedurende een tiental dagen, drie maal per dag 2 tabletjes van het celzout Kalium jodatum die men op de tong laat smelten. Dit celzout wordt aangemaakt door de Oostenrijkse firma Adler Pharma en kan langs uw apotheker besteld worden.
Bij een teveel aan zuur zal men meestal een tekort aan calcium in het lichaam kunnen vaststellen. Om dit tekort te kunnen wegwerken dienen we niet alleen calcium (kalk) toe te voeren maar moeten we ook zorgen voor een goede kalkopname. Daarom:
- Schrap volledig alle melk en melkproducten zoals platte kaas, harde kaas, kwark, roomboter, yoghurt, room, ijsroom, pudding, enz., voor minstens een jaar of zeker tot uw chronische ziekte overwonnen is, volledig uit uw voeding. Gebruik ze daarna eventueel als genotsmiddel, dat wil zeggen niet meer dan 2 à 3 maal per week.
- Voor de opname van calcium in het licham gebruiken we best URTICALCIN van Dr. Vogel, gedurende 2 à 3 weken 3 maal 6 tabletjes per dag op de tong laten smelten. URTICALCIN voert namelijk calcium toe en zorgt voor een goede opname van die calcium.
- Gaat de verzuring gepaard met krampen in de spieren, gebruik dan ook nog gedurende 1 week het biochemische zout Magnesia Phosphorica D6, smorgens, s middags en s avonds 5 tabletjes op de tong laten smelten. Dit biochemisch zout wordt aangemaakt door de firma UNDA/DOLISOS en kan bij uw apotheker besteld worden.
Voor kinderen dient de dosering aangepast te worden overeenkomstig het gewicht en de leeftijd. Gebruikt men medicijnen van andere merken, dan dient men de dosering aan te passen overeenkomstig de voorschriften op de bijsluiter of de verpakking van het middel.
Men dient er ook rekening mee te houden dat, door foutieve voeding en het gebruik van medicijnen, een tekort aan zuur kan omslaan in een teveel aan zuur en omgekeerd. Op dat ogenblik dient men de overeenkomstige behandeling toe te passen.
Besluit.
- Bij een HIV besmetting, maar ook bij chronische ziekten, is het uitermate belangrijk om zo vlug mogelijk de natuurlijke afweer van het lichaam te optimaliseren, dit om te voorkomen dat andere problemen en besmettingen die afweer ten gronde zouden richten met mogelijk de dood tot gevolg.
- Het is bovendien ook nodig, om tijdens zijn ganse verdere leven het nodige te doen om die afweer steeds op peil te houden, dit om te voorkomen dat men aan de HIV of andere besmetting ten onder gaat.
- Ook bij de problemen die wijzen op een tekort aan zuur kan men deze werkwijze met grote kans op succes toepassen.
- Structurele veranderingen die door een ziekte zijn opgetreden in het lichaam, kunnen met deze behandeling mogelijk niet omgekeerd worden.
- Deze behandeling kan met om en rond de 70% kans op succes toegepast worden. Voor het overige deel moet een op de persoon aangepaste behandeling uitgewerkt worden.
|
