Ik ben René Schupp, en gebruik soms ook wel de schuilnaam utopia.
Ik ben een man en woon in Kerkrade (Nederland) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 02/01/1941 en ben nu dus 83 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven. Lezen, Muziek, Tai Chi..
FILOSOFIE:
Bij het recht om te zeggen wat je denkt, hoort de plicht om te denken over wat je zegt.
Volle agenda´s en afspraken; we zijn continu bezig, rennend van het één naar het ander. Zijn we even niet actief dan zijn we druk in ons hoofd over wat er allemaal nog moet gebeuren. Door zo te leven hebben we weinig aandacht voor onze omgeving. Wat wij waarnemen via onze vijf zintuigen is slechts een fractie van de informatie die om ons heen is en naar ons toekomt, waardoor een maalstroom van gedachten ontstaat. Communicatie met je Innerlijke bron; bijzondere uitstapjes in de geest. Meer dan 60.000 gedachten op een dag.
AUTOMATISCHE PILOOT Een belangrijk doel van mindfulness is het doorbreken van de automatische piloot. Dat wil zeggen het doen van handelingen zonder er echt bij te zijn. De kunst is om de aandacht in het hier en nu te brengen. Er zijn veel oefeningen die gemakkelijk in het dagelijks leven zijn toe te passen. Daarbij is telkens het doel om even pas op de plaats te maken. Beeldend gezegd, eilandjes van bewustzijn creëren in de rumoerige zee die leven heet.
MEDITATIE Een van de belangrijkste oefeningen in mindfulness is meditatie. Er zijn veel verschillende soorten meditatie. Sommige zijn sterk gericht op het creëren van ontspanning, andere juist op het openzetten van de geest. Het gaat vooral om het contact met de werkelijkheid.
ADEM VAN HET LICHAAM Er zijn mindfulness oefeningen, naast meditatie waarin gebruik wordt gemaakt van de ademhaling. Ademhalingsoefeningen worden vaak gebruikt als concentratie oefening, maar ook voor ontspanning en als een manier om meer in contact te komen met je lichaam. De adem wordt gebruikt als ankerpunt, van waaruit je al het andere kunt observeren, en het punt waar je altijd met je aandacht terug kunt keren. Veel ademhalingstechnieken die in mindfulness gebruikt worden, zijn afkomstig uit de Yoga en Tai Chi. Het belang van de adem wordt sterk benadrukt en wordt gezien als de levensader. Niet alleen vanwege de fysieke noodzaak, maar ook als bron van de energiehuishouding.
BODYSCAN Behalve aan de adem wordt in mindfulness ook aan het lichaam zelf aandacht besteed. Tijdens de bodyscan maak je een reisdoor het lichaam waarbij ieder gebied, van boven naar beneden, met aandacht wordt onderzocht. Je probeert bewust te worden waar het lichaam gespannen is en wat het effect is van ontspanning op het lichaam. De bodyscan is een uitgebreide oefening, waarvoor je zeker de tijd moet nemen.
ONS DENKEN Onze hersenen willen aan de gang blijven. Dit leidt onder andere tot zogenaamde gedachtetrips: het rond blijven draaien of blijven hangen in gedachten en verhaaltjes. Op duizend verschillende manier zijn we bezig met dit soort gedachtetrips. Een vergelijkbare en vaak voorkomende vorm van gedachtetrips via eigen gedachten een heel eigen inhoud aan de werkelijkheid geven. Door dit te doen creëer je in gedachten een keten van analyses en conclusies die misschien wel helemaal niets met de situatie te maken hebben. En opnieuw zit je niet in de werkelijkheid, maar in je eigen versie van de werkelijkheid.
ZINTUIGEN Het is verstandig om even onze zintuigen open te zetten en bewust te kijken, bewust te ruiken, bewust te voelen, enzovoort. Namelijk het openzetten van de zintuigen, of bewust omgaan met zintuiglijke gewaarwording, is de basis van veel mindfulness oefeningen.
SPIRITUALITEIT Als je meer spiritualiteit in je leven wilt, zoek dan naar de spiritualiteit in jezelf: je eigen enthousiasme, je eigen vreugde, en als die er is heb je grote kans dat je datgene wat je doet met al je aandacht doet. Spiritualiteit laat ons een blik zien op een wereld die we kunnen veranderen. Grenzen van energie en bewustzijn stellen ons in staat om een brug te slaan tussen het oude en het nieuwe.
POSITIEF DENKEN Met positief denken, wied je onkruid en plant je bloemen in de tuin van je geest. Je kunt je aandacht beter richten, helderder denken, beter met je gevoelens omgaan en kunt de achtbaan die het leven nu eenmaal is, beter aan. Zo is elke oefening van de geest een vriendelijke daad ten opzichte van jezelf. Beetje voor beetje verwijder je negatieve invloeden en vervangt ze met vervulling van innerlijke vrede, liefde en helderheid.
CONDITIONERING Onze afkomst en opvoeding is bepalend voor de wijze waarop we in de wereld staan. Normen en waarden met de paplepel ingegoten. In de regel willen we graag lief en aardig gevonden geworden. Om te voldoen aan de verwachtingen van de maatschappij, passen we ons gedrag aan in doen en laten. Evenzo zijn we teleurgesteld als de ander niet voldoet aan onze eigen verwachtingen.
LEVENSHOUDING De kunst is natuurlijk om van mindfulness een levenshouding te maken, een leven waarin aandacht voor nu een centrale rol speelt. Een leven waarin je bewust bent van je omgeving, van je eigen doen en laten en ook bewust van wat er aan gedachten en gevoelens in je omgaat. Dat lukt zeker niet van de een op andere dag. Het is niet gemakkelijk om gedrag te veranderen, oude patronen heb je niet zo maar afgeleerd. Wanneer je niet meer met je gedachten vooruit bent, is iedere voetstap niet zomaar een middel om een doel te bereiken, maar een opzichzelfstaand uniek gebeuren.
VERBINDING Je kunt verbinding maken met het beeld van het kind dat je vroeger was. Vrolijk, blij, stralend en zo puur. Vele dingen konden zonder schaamte. Het kleine wonder dat je was in de eerste jaren van je leven, die persoon ben je nu ook. Je draagt dit innerlijke kind in je, je draagt het met je mee. Die vrijheid die je als kind ervoer, kun je nu aanspreken in jezelf evenals je vrolijkheid en je lach. Je bent die persoon die je toen ook al was. Dit is de pure verbinding met jezelf en wie jij in essentie bent. Je mag op zoek naar het innerlijke kind in jou die je mogelijk een tijdje uit het oog bent verloren, door de jaren heen, door hoe je al jaren je dingen doet. Je mag verbinding maken met wie je in essentie bent, zo puur als in je eerste jaren. Voel je vrijheid. Voel wat er loskomt en wat het verteld over jou.
INNERLIJK KIND Klein jochie, dat ik zocht. Zo vrolijk, zorgeloos en blij. Klein jochie, dat ik zocht. Ik heb je gevonden. Veel dichterbij dan verwacht. In de meest warme plek van het hart. Ik heb mezelf hervonden. Lief klein jochie. Ik draag je voor altijd met me mee. Samen, hand in hand. Samen, met z’n twee. René en René
Ergens op de levensweg bewust geworden dat het leven meer is dan we met onze fysieke zintuigen kunnen waarnemen. De geestelijke geboorte draait om de vraag wie je werkelijk bent, wat je werkelijk wilt en waarom je hier op aarde bent. Elke gebeurtenis in je leven heeft een reden. Deze reden is dat jij jezelf als mens blijft ontwikkelen. Door deze ervaringen kom je steeds dichter bij jezelf, mits je met deze inzichten van deze ervaringen daadwerkelijk iets doet. Dit is zelfreflectie.
De thuiszorg is de afgelopen jaren flink versoberd. Er verandert veel, mensen moeten steeds vaker een beroep doen op mantelzorgers. Als gevolg van de vergrijzing van de bevolking en decentralisatie van de maatschappelijke ondersteuning zal het beroep op mantelzorgers steeds groter worden. Mantelzorg is een heel mooi iets, waar onze gezondheidszorg eigenlijk niet meer zonder kan.
Mantelzorg is de zorg voor chronisch zieken, gehandicapten en hulpbehoevenden door naasten: familieleden, vrienden, kennissen enburen. Kenmerkend is de reeds bestaande persoonlijke band tussen de mantelzorger en zijn of haar naaste. Hierbij gaat het om langdurige onbetaalde zorg.
Mantelzorgers kiezen er niet voor om te gaan zorgen: het overkomt hen, omdat ze een emotionele band hebben met degene die zorg nodig heeft. Mantelzorgers besteden heel veel tijd aan dagelijkse zorg en kunnen hier niet zomaar mee stoppen. In principe het aanspreekpunt en de eerste lijnzorg.
Al jaar en dag belast met de zorg voor onze naaste buren. In principe is met persoonlijke ervaringen een heel boek te vullen. Echter om privé reden is dit hoofdstuk beperkt tot een algemene omschrijving.
Door onze aankoop van een appartement in Kerkrade werden wij automatisch lid van Vereniging van Eigenaren. De eigenaars zijn van rechtswege lid van de Vereniging van Eigenaren (afgekort tot VvE). Het doel van de VvE is het behartigen van de gemeenschappelijke belangen van de eigenaren van de appartementsrechten.
In de periode van 2004 t/m 2012 in functie geweest als voorzitter van de VvE. Als zodanig de contacten onderhouden met de beheerder, adviescommissie en bewoners. Evenzo de vergaderingen uitgeschreven en voorgezeten. Tevens voor de goede orde en het algemeen belang, onderstaand huishoudelijk reglement samengesteld. Na overdracht van het stokje, beschikbaar in de advies commissie.
STATUTEN De regels waaraan de leden van de VvE zich hebben te houden staan omschreven in de statuten van de VvE. Het geheel aan statuten bestaat in ieder geval uit de notarieel opgestelde splitsingsakte en kan worden uitgebreid met een huishoudelijk reglement.
HUISHOUDELIJK REGLEMENT In het huishoudelijk reglement worden zaken van meer huishoudelijke aard geregeld conform artikel 44 van de splitsingakte.
BEWONERS Voor alle bewoners is het huishoudelijk reglement van toepassing. Bij niet naleven worden ze hierop aangesproken door het bestuur conform artikel 29 van de splitsingakte.
BEZOEKERS Bezoekers worden gastvrij als gasten behandeld; in de gemeenschappelijke ruimten dienen ze de huisregels ie respecteren. Bij niet naleven dienen ze hierop aangesproken te worden. In principe door de gastheer / gastvrouw.
WERKNEMERS DERDEN Deze dienen eveneens de huisregels in de gemeenschappelijke ruimten te respecteren. Bij niet naleven dienen hier op aangesproken te worden. In principe door opdrachtgever.
KLACHTEN Specifieke klachten kunnen worden doorgegeven aan de beheerder van de VvE.
Ruim twee jaar (2009-2011) als secretaris van samenwerkende Parochies ´Kerkrade-Noord´ in functie geweest; in beginsel op neutrale basis. Feiten en omstandigheden waren van dien aard, dat ik om principiële reden, de functie per 15 november 2011 heb neergelegd. Men kan erover schrijven, praten of proberen los te laten. In ieder geval is de intentie aanwezig om mijn hoofd vrij te maken van veelvuldige gedachten rondom dit thema......
SECRETARIAAT In deze periode is ´Secretariaat Nieuwe Stijl´ op de rails gezet; een periode van spitten en zaaien. Situaties geïnventariseerd en geanalyseerd; conclusies en aanbevelingen hebben plaatsgevonden. Als zodanig is een uitvoerig verslag aan bisdom gepresenteerd. Ondanks de noodzaak van een aantal maatregelen, heb ik mij van verdere procedures onthouden. Bestuur heeft bij individuele installatie de eed afgelegd om naar eer en geweten taken uit te voeren en de gemeenschap als zodanig te dienen. Met dit doel voor ogen en een grondige analyse van 'Oorzaak en Gevolg´ kon ik een en ander niet meer verenigen. Om genoemde reden heb ik besloten de functie kerkmeester (secretaris) neer te leggen. Inmiddels is door het bisdom per genoemde datum ´eervol ontslag´ verleend.
GRENZELOOS CONTACT Met betrekking tot neerleggen van de functie heeft de Deken van Kerkrade een artikel geplaatst in het parochieblad ´Grenzeloos Contact´. Enerzijds waardeer ik de lovende woorden over mijn functioneren; anderzijds betreur ik dat bij velen de indruk is gewekt dat ik om gezondheidsredenen ben opgestapt. Helaas meerdere malen als zodanig hierop aangesproken. Feiten en omstandigheden waren van dien aard dat neutraal functioneren niet meer mogelijk bleek.
SPREKEN IS ZILVER / ZWIJGEN IS GOUD Schriftelijk aan de Deken kenbaar gemaakt, indringend behoefte te hebben om de daadwerkelijke reden van mijn vertrek nogmaals te onderstrepen. Helaas wordt in alle talen gezwegen. Kennelijk wordt standvastig en consequent stelling nemen, niet door ieder in dank aangenomen. Door bovenstaande ervaringen enorm teleurgesteld en ontgoocheld in het Kerkelijk Instituut; blijf echter zoeken naar de waarden van ons dagelijks bestaan.
DANKWOORD Uiteraard dank aan de vele vrijwilligers in de parochiecluster voor hun inzet; hierbij in het bijzonder de kerngroep van de ´Blijde Boodschap.´ Zeer prettige en nauwe samenwerking. Vooral de ondersteuning en (soms) diepgaande gesprekken. Met pijn in mijn hart en dank voor het in mij gestelde vertrouwen. Groot respect en bewondering; met toewijding en liefde werd parochiezaaltje beheerd door mevrouw (B). Helaas bleken gestelde doelen niet haalbaar. Lief en leed van de parochie werd door allen gedeeld. Gezellige maar vaak ook beladen gesprekken.
DILEMMA Reeds eerder verzonden inventarisatie 2009/2010 heb ik ervaren als een dilemma; heeft gediend als onderbouwing van mijn besluit. Vooralsnog is een persoonlijk (uitgebreid) boek en Internet (aangepaste versie) een uitlaatklep. Behoefte om louter en alleen persoonlijke gevoelens weer te geven; tevens om zin te geven aan intensieve tijdbesteding en deze niet als verloren tijd te beschouwen.
INVENTARISATIE (2009 /2010) Betreffende inventarisatie bestaat uit totaal 76 (zesenzeventig) pagina´s; vanwege de aard en karakter niet bedoeld om volledig op deze plaats weer te geven. In origineel komen details in ruime mate en gedetailleerd aan de orde; worden daar waar nodig met naam of toenaam benoemd.
VERTROUWELIJK Uiteraard is een origineel van deze inventarisatie in bezit van auteur. Eveneens als handreiking ter beschikking gesteld aan bisdom Roermond en de Deken van Kerkrade. Voor de goede orde zijn gegevens door auteur als ´Vertrouwelijk´ geclassificeerd; echter behoudt zich het recht voor, om hier op gepaste wijze mee om te gaan.
DOEL Het doel van de inventarisatie is meervoudig; verzamelen van informatie en handreiking om verantwoorde keuze te maken. Ruim twee jaar eenzame worsteling tegen ´Kerkelijk Instituut´ waarbij besluit van bisdom reeds bij voorbaat vast stond. Bestuursleden gericht op 'eigen' parochie; nauwelijks sprake van ondersteuning of samenwerking in clusterverban
RUBRIEKEN In grote lijnen is inventarisatie ingedeeld in een aantal rubrieken; deze zijn vervolgens onderverdeeld in gedetailleerde hoofdstukken:
Organisatie
Beheer
Kerken en kapellen
Gebouwen en terreinen
Specifiek kerkgebeuren
Statistische gegevens
Conclusies en aanbevelingen
ALGEMEEN Inventarisatie is in beginsel opgestart medio 2009; vervolgens is deze momentopname nader uitgewerkt met aanvullende informatie van 2010. Met betrekking tot het kerkgebeuren; zijn beschikbare gegevens verzameld met toestemming van Monumentenwacht Limburg; uiteraard met bronvermelding.
Onderhavig document pretendeert niet om volledig te zijn; tracht een duidelijk beeld te scheppen en hoofdzaken van bijzaken te scheiden. In beginsel bedoeld voor intern gebruik; biedt mogelijkheden om orde te scheppen in organisatiestructuur en het nemen van adequate maatregelen.
Mogelijkheid is niet uitgesloten dat het kan dienen als kapstok voor een eventueel onafhankelijk extern adviesbureau; om organisatie, procedures en bestuurlijke competenties door te lichten middels een zogeheten AUDI
SPECIFIEK Reeds langere tijd de opdracht van het bisdom om een clusterbestuur te vormen; tevens om op termijn een van de kerken aan de eredienst te onttrekken. Door allerlei oorzaken en omstandigheden ernstige stagnatie ontstaan in geformuleerde doelstelling. De overgang van drie kerkbesturen naar een clusterbestuur; een moeizaam en geleidelijk proces. Mutaties binnen het kerkbestuur; formele overdrachten hebben niet plaats kunnen vinden. Heel veel zaken zijn blijven liggen en is ieder voor zich opnieuw het wiel aan het uitvinden. Met betrekking tot beschreven details het volgende:
Onbegrijpelijk hoe dit jaren heeft kunnen standhouden. Gebeurtenissen kunnen we niet veranderen; we kunnen en dienen ervan te leren. Herindeling van taken en goede afspraken noodzakelijk. Door middel van een instructieboek c.q. parochieplan wordt de hoop uitgesproken duidelijke structuur te brengen en gestelde doelen te bereiken.
TENSLOTTE Uiteraard bestaat inventarisatie uit een intern onderzoek; waarbij indringend advies is gegeven om voor de goede orde een extern onafhankelijke organisatie in te schakelen. Bisdom heeft waardering en dank uitgesproken voor enorme hoeveelheid werk dat is verzet. Enerzijds heeft intern een vervolg onderzoek plaatsgevonden door financiële afdeling van bisdom. Anderzijds heeft een extern onderzoek en advies plaatsgevonden door voormalig econoom van bisdom.
Het is niet aan mij om hier verder over te oordelen; bisdom is uiteindelijk verantwoordelijk op welke wijze men met beschikbare informatie wenst om te gaan. Mijn persoonlijke keus om de functie neer te leggen is naar mijn gevoel de enige en juiste keuze.
Na jarenlang touwtrekken is uiteindelijk de kogel door de kerk; zowel letterlijk als figuurlijk. Middels decreet is invulling gegeven aan reeds eerder voorgenomen besluit van de bisschop om de parochiekerk ´De Blijde Boodschap´ te sluiten.
Plechtige eucharistieviering en ´verhuizing´ met processie heeft plaats gevonden op 26 februari 2012. Voor de bewoners van Rolduckerveld een pijnlijke gebeurtenis; immers in eerder stadium werd Norbertuskerk eveneens aan deze wijk onttrokken.
Gespreksnotities en correspondenties, met bisdom, particuliere- en overheidsinstanties, onafhankelijke adviescommissie; door secretaris vastgelegd.
Met dit hoofdstuk is een volledig boek te vullen. Beperk mij echter tot de hoofdlijnen.Vanaf november 2006 t/m oktober 2007, samen met Claire als beheerdersechtpaar werkzaam geweest. Door zeer ernstige incidenten met bewoners en nare ervaringen met de eigenaar de werkzaamheden beëindigd. De meningen over veiligheid en taakstelling liepen sterk uiteen. Kennelijk werden de taken door beheerder en echtgenote (te) serieus genomen; op hypocriete wijze weg gemanipuleerd!
BUNGALOWPARK Het predicaat ’Bungalow & Chaletpark’ is ruim genomen; een kleinschalig bosperceel met enkele motelkamers, diverse woningtypen en caravans. Weinig faciliteiten. Dag en nacht vrij toegankelijk; nauwelijks zicht op in- en uitgaande personen. Naast een aantal ‘vaste’ bewoners eveneens huisvesting werkvolk van verschillende nationaliteiten. Sporadisch dagjesmensen of vakantiegasten aanwezig.
TOEZICHT EN CONTROLE Met betrekking tot de aanwezigheid van verschillende nationaliteiten met hun specifieke gebruiken en gewoonten, toezicht en controle noodzakelijk. Accenten van beheerdersechtpaar lagen dan ook op het waarborgen van een veilig en prettig leefklimaat. Maar ook het nemen van maatregelen bij niet naleven van de gedragsregels. Ondanks verantwoordelijkheid wilde de eigenaar geen voorzieningen aanbrengen om een en ander te waarborgen. Eigenaar regelmatig aangesproken op zijn verantwoordelijkheid.
Naar aanleiding van een aantal incidenten, werden door politie regelmatig surveillance gehouden. In ieder geval na een geweldsdelict op zondag 20 mei 2007, omstreeks 06.15 uur. Zie onderstaand artikel Dagblad De Limburger.
DAGBLAD DE LIMBURGER ( 21-05-2007) 'Twee onbekende mannen hebben zondagmorgen vroeg de beheerder van Chaletpark De Brenkberg in Schinveld opzettelijk aangereden. De man werd wakker omdat er om zes uur ´s morgens onbekenden rond de dienstwoning van het park rondliepen. Toen hij ging kijken en vroeg wat ze op het terrein deden, gaf de bestuurder vol gas, waardoor de beheerder werd geschept en vervolgens op de grintweg terecht kwam. Hierdoor heeft hij lichamelijk letsel opgelopen; gekneusde ribben, bloeduitstortingen en schaafwonden. Terwijl slachtoffer in het ziekenhuis is behandeld heeft recherche het bosperceel afgezet en een uitvoerig onderzoek opgestart.'
Uitgebreid recherche onderzoek; middels kentekenregistratie bleek auto gestolen te zijn. Op later tijdstip zijn daders achterhaald; bleken in Duitsland een crimineel verleden te hebben. In verband met een aantal openstaande zaken, in overleg met Officier van Justitie, als zodanig in Duitsland berecht.
Vanaf mei 2001 t/m juni 2002 als vrijwilliger werkzaam geweest bij Bureau Slachtofferhulp Nederland; Regio Noord- en Midden Limburg. Hulpverlening aan slachtoffers van misdrijven en verkeersongevallen. De hulp bestond hoofdzakelijk uit de volgende taken: Hulp verlenen bij de verwerking van de schokkende gebeurtenis. Geven van informatie en advies. Hulp bieden bij de afwikkeling van schade.
TRAINING EN INZET In januari 2001 begonnen met de basistraining slachtofferhulp; gevolgd door overige trainingen: persoonlijke effectiviteit; verkeerstraining; seksueel geweld; telefoontraining en creatief denken. Vanaf mei 2001 ingezet als vrijwilliger; aanvankelijk met enkele lichte zaken. Echter door vakantie opvang al vrij snel belast met zware zaken. In bepaalde zaken toonden een aantal cliënten enorm claimgedrag; maar ook zaken in crimineel milieu. Het werd allemaal wat veel. Daarnaast waren er familieomstandigheden en zaken in de vriendenkring, die aandacht vroegen. Door dit alles de keuze gemaakt om als vrijwilliger bij slachtofferhulp te stoppen. Een moeilijke beslissing.
EXITGESPREK (18-09-2002) Op eigen verzoek gestopt met de werkzaamheden (juni 2002). Als afronding een exitgesprek; in overleg na de vakantie periode gehouden. Door teamleidster vastgelegd. In oktober 2002 een afschrift van gehouden exitgesprek en een keurig ´Getuigschrift´ ontvangen. Een en ander vertrouwelijk van aard.
EVALUATIE Het werk bij slachtofferhulp was heel interessant en leerzaam. Daadwerkelijk als vrijwilliger iets betekenen voor een slachtoffer. Huisbezoek bij cliënten om een luisterend oor te bieden en praktische ondersteuning. De sfeer op het bureau was prima. Bij binnenkomst altijd een rondje om mensen te begroeten en even een praatje te maken. Het onderling contact was heel plezierig. Er was een zodanige verhouding, dat er ruimte was om elkaar te vertellen wat er speelde. In alle openheid en respect voor elkaar. Deze houding was ook terug te vinden in de groepsgesprekken. Vrijwilliger bij slachtofferhulp was een enorme verrijking. Heb slachtofferhulp en medewerkers in het hart gesloten; kijk met een warm gevoel terug op deze periode. Dankbaar en zinvol voor de medemens; maar ook een verbreding van eigen horizon.
Vrijwilligers zijn erg belangrijk voor de samenleving; het levende bewijs van solidariteit. Vele handen maken licht werk; samen staan we sterk. Kennis, ervaring en tijd beschikbaar stellen aan de gemeenschap; niet alleen nuttig voor jezelf, maar ook verrrijkend voor anderen.
22 oktober 2007; een gedenkwaardige dag. Honderd jaar geleden werd vader geboren. Deze dag bezocht ik het graf van mijn ouders. Diepe gevoelens kwamen in mij naar boven. Hierover wil ik schrijven. De inhoud van de brief is een onderdeel van "Mijn Levensboek"; echter privé. Om die reden opgeslagen in mijn "Persoonlijk Album".
Onze ervaringen kunnen we zien als het lesprogramma op onze Aardeschool. Ervaringen worden altijd door persoonlijke emoties gekleurd. Door het gebruik van onze zintuigen kunnen we beelden uit het verleden oproepen. Met een reis ´Terug in de Tijd` kan men deze beelden herbeleven en eventueel vanuit een ander perspectief benaderen. Ieders leven wordt in meer of mindere mate gekenmerkt door een rode-, zwarte- en zilveren draad. Een proces van hollen, vallen en opstaan.
De rode draad is een term die slaat op een belangrijk onderdeel in ons leven, dat telkens terugkeert en dat alle gebeurtenissen met elkaar verbindt.
De zwarte draad bestaat uit gebeurtenissen met een negatieve lading. Het overlijden van ouders, familieleden, vrienden en bekenden is helaas de zwarte bladzijde van mijn boek. Maar ook afscheid nemen van vertrouwde situaties. Vriendschappen en contacten die elders zijn opgebouwd. Loslaten; afscheid nemen doet pijn!
Het totale leven is als een zilveren draad. Steeds meer knoopjes komen erin die je moet zien te ontwarren. Ben je daarin geslaagd dan heb je een waardevol sieraad.
Toeval bestaat niet in het Universum. Wie er ook op je pad komt, hij of zij komt altijd met een boodschap of een les. Ontmoetingen zijn verhalen; je moet er oog voor hebben. Soms moet je doen wat het beste is voor jouw leven en jezelf. Niet wat het beste is om het iedereen naar de zin te maken. Kennis maken met jezelf en de ander.
Er zijn verschillende definities van toeval. Maar wat in het dagelijks leven meestal onder toeval wordt verstaan, is een opzienbarende samenloop van omstandigheden die schijnbaar zonder opzet, aanleiding en zonder enige logica tot stand komt. Synchroniciteit is het gegeven dat niets zomaar gebeurt. Aanboren van onze Innerlijke Bron; een en al verwondering.
We zien dat in alle culturen met gidsen wordt gewerkt. Gidsen helpen en begeleiden je op jouw pad. Iedereen heeft een of meerdere gidsen en zij zijn degenen die jou door en door kennen en onvoorwaardelijk zorg voor je dragen. Zij geven ons inzichten en helpen ons onder andere om spiritueel in het leven te staan. We mogen ons realiseren dat er een moment komt waarop we onze gidsen tegenkomen.
Het is een mooie zonnige dag en ik loop rustig in mijn eigen tempo over een bospad. Ik voel de warmte van de zon op mijn huid en hoor de vogels fluiten. Het gras onder mijn voeten voelt nog vochtig van de dauw. Mijn lichaam vult zich met de energie van de warmte van de zon en ik kijk naar de bomen. Op korte afstand zit een merel op een tak en zing zijn lied. Vol bewondering blijf ik staan en dank voor het mooie concert.
Ik loop verder het bos in, steeds verder weg van de bewoonde wereld. De bomen staan steeds dichter bij elkaar en het zonlicht dringt nog amper tussen de bomen door. Er hangt een mysterieuze sfeer door geuren en kleuren, en de energie in en rondom al het groen, geeft mij het gevoel dat ik een andere wereld kan betreden, de zielenwereld.
Ik zie een gouden lichtschijnsel dat mijn richting opkomt. Het licht wordt sterker naarmate het dichterbij komt. Het geeft een gevoel van veiligheid en schoonheid. Vanuit dit licht zie ik een gestalte opdoemen en vaag kan ik het gezicht onderscheiden dat mij toelacht. Mijn gids neemt mij rustig bij de handen en samen knielen we neer.
Langzaam voel ik hoe de erkenning uit mijn onbewuste omhoog komt: deze gids ken ik al jaren. Ik herinner mij hoe ik deze gids als klein kind al vaker heb gezien. Ik voel dat er onvoorwaardelijk van mij gehouden wordt. Het is de gids die mij door en door kent, waarbij ik geheel mijzelf kan zijn. Er is communicatie van hart tot hart, van ziel tot ziel. Ik weet dat ik alles kan bespreken en vragen. Samen blijven we aanwezig om elkaar te vinden.
In de wetenschap dat ik mijn gids ieder moment van de dag kan bereiken neem ik voor dit moment afscheid. In het besef dat wij het leven samen delen keer ik terug in het alledag bewustzijn. Bron: Mediumschap van aanleg tot beroep. (Bewerkt RS).
Naar aanleiding van een veelvoud van incidenten binnen de R.K. Kerk zijn er onder andere discussies gaande met betrekking tot het celibaat. In de loop der tijd is veel bedekt met de mantel der liefde. Geleidelijk worden wantoestanden aan de orde gesteld. Intussen is gebleken; tienduizenden zijn misbruikt door 'Geestelijke Herders'. Op kostscholen of internaten maar ook vele malen daarbuiten
ONVOORWAARDEKLIJKE LIEFDE In de Christelijke leer een hoofdthema. Jezus Christus onderwees zijn discipelen met de boodschap: 'Gaat heen en vermenigvuldig U'. Hierbij werden geen voorwaarden gesteld. In later eeuwen werd het celibaat opgelegd. Steeds weer is gebleken dat het voor velen een worsteling tegen de natuur blijkt te zijn. Veel is er over gezegd en geschreven. Door keuze van priesterschap én de druk van het celibaat komt hun 'kuisheid' in gevaar.
Normen en waarden, celibatair; niet de opdracht van Onze Lieve Heer. Boodschap was veelvuldig; gaat heen en vermenigvuldig. Het dogma van kerk en celibaat; niemand is hierbij gebaat. Verlangens werden ontdekt; met mantel der liefde bedekt.
Steeds werd het verzwegen; ook Rome gaf geen zegen. Schuldgevoel, hel en vagevuur; bijgebracht vanaf het eerste uur. Met geweld of non verbaal; geloven maar het verhaal. Indoctrinatie was de leus; belevingen desastreus. Geestelijke herders zijn óók mensen; met verlangens en wensen. Maak hen eindelijk vrij; uit het geniep; gelukkig en blij…!!!
Ruim 25 jaar hebben wij naast elkaar gewoond. In haar ouderlijk gezin was Annie de jongste; in ons gezin ik de oudste. Vandaar een sterke broederlijke zorg voor Annie. Wij groeiden op in de Koestraat; een eenvoudige omgeving. Geen materiële rijkdom; wel grote sociale saamhorigheid. Er werd gelachen en gehuild, maar ook gezongen. Normen en waarden vanzelfsprekend.
Bijna 40 jaar ben ik uit Kerkrade weggeweest; werkomstandigheden de oorzaak. Onze contacten werden minder; maar élke verjaardag hingen wij aan de telefoon. Bijpraten of herinneringen ophalen. Annie was mijn hartsvriendin. Veel hebben wij met elkaar gedeeld; als kleuter, als tiener, maar ook als twen. Vaak namen wij elkaar in vertrouwen; soms met een lach, soms met een traan.
MEMORIES
9 December 1940 werd Annie geboren; haar omgeving wist ze te bekoren. Een verleden is er nog niet; de toekomst in het verschiet. Samen hebben we gespeeld; nooit hebben wij ons verveeld. Als kind hield ik haar hand; dat schiep een bijzondere band. Ik zag haar als een zusje; soms stal ik een kusje. De buurt was sociaal; die behoefte hadden ze allemaal.
De Kerstman, Sint of Zwarte Piet; dure cadeaus kenden wij niet. Snoep, appel of een ijsje; deelde ik met dat meisje. Spelend op haar gitaar; trof ze menige snaar. Drie vrienden en een meisje; zongen als een sijsje. Zwemmen, vissen of roeien; jongens wist ze wel te boeien. Aan vrienden had ze geen gebrek; met haar verschijning niet zo gek.
Vriendinnen kwamen na elkander; de een nog leuker dan de ander. Annie vertelde ik verlangens en dromen; die later, gedeeltelijk uit zouden komen. Onze wegen zijn zich gaan scheiden; hetgeen niet was te vermijden. Verknocht aan stad en streek; huis en haard lieten wij in de steek. Gebakken wordt ons dagelijks brood; overal daarom geen nood.
Beschouwend ervaren; hoe haar bootje is gevaren. Soms kwamen wij elkander tegen; dan weer zon, dan weer regen. Veel heeft zij geleden; helaas hielpen geen gebeden. Het meisje van weleer; is nu bij Onze Lieve Heer. Jaren zijn vergaan; een verleden is ontstaan. Lief en leed is ondergaan. Echte vriendschap zal nimmer vergaan.
In de laatste fase van mijn werkzame carrière werd ik enorm belast met uitbreiding van taken. Enerzijds vond ik het een compliment, anderzijds wilde ik dit eigenlijk niet. Een enorme stress periode dat zich uitte in veel lichamelijke klachten; uiteindelijk viel mijn stem weg. Ruim zes weken lang kon ik geen geluid uitbrengen. Enorme frustratie was het gevolg. In die periode had ik een bijzondere droom over thuiskomen in Hier en NU.
UTOPIA In het donker van de nacht gevangen in een fuik. Een diep ravijn; geen weg terug. Bij het ochtendgloren de blik gericht op enorme hindernissen; hoge bergen en diepe dalen. Een aaneenschakeling van momenten; telkens weer richting kiezen.
Plotseling een loodrechte wand. Onbekende gids nam mij bij de hand. Wees de weg naar een boom. Brug naar de top; in een droom. Ruimte, onmetelijk, indrukwekkend. Grenzeloos onderweg in droomland. De tijd stond stil, het maakte niet uit. Geen gehaast, tijd genoeg.
Genietend van het ogenblik. Een oase van rust. Harmonie en evenwicht. Bron van vreugde en geluk. Valleien prachtig groen. Blauwe hemel, meren en rivieren. Zonlicht in gouden gloed. Warm en intens de mens. Vogels, vlinders en bijen. Bloemen, geuren en kleuren.
Muziek, jubelende klanken. Helder en zuiver Engelenzang. Geloof, Hoop en Liefde. Mensen vredig glimlachend. Gastvrij, deelden liefdevol. Begrip in overvloed. Ontwaken; confrontatie en realiteit. Droomland; illusie of werkelijkheid? Utopia een onbeschrijflijk gevoel. Bewustwording, ongetwijfeld het doel…!!!
Mijn ouders; mijn keuze om te ervaren. De geboorte van een kind; een schitterend moment en teken van een nieuw begin. Vroeg of laat komt er voor ieder van ons een moment waarop we ons afvragen waar het eigenlijk om draait en wat het doel van ons bestaan is. In ieder geval waren ervaringen nodig om 'Mijn Wereld' in breder perspectief te zien.
Oorlogsdreiging, mobilisatie, troepenverplaatsing, consternatie. Hij, een knappe huzaar, zij, jong met prachtig haar. Standplaats Rotterdam, beiden in vuur en vlam. Op een mooie dag in mei, vogeltjes leggen hun ei. Aan de Maas of aan de zee, liefdesbootje deinde mee. Snel was ik onderweg, in die tijd een reuze pech.
Al of niet gewenst, ook wel eens verwenst. Mijn ouders weten het wel, moeilijke tijd, kommer en kwel. 2 januari 1941, ben ik geboren, wist niet allen te bekoren. Grootmoeder vond mij lelijk, later speet haar dit vreselijk.
Donkere, sombere oorlogsjaren, waren mijn kleuterjaren. Zorgen van ouders en landgenoten, kinderen onbekommerd, die genoten. Vreugde en verdriet toen ze kwamen, langverwachte Amerikanen. Door de druk van geallieerden, Duitsers die ons evacueerden.
Vernietigend was het lood, dertien mensen vonden de dood. Bevrijding, soldaat, daar stond hij dan, in uniform, een zwarte man. Do you like it, een hele reep, chocolade en een stuk zeep. Schooljaren in de vlucht, leerkrachten, strenge tucht. Indien men niet wilde horen, flinke draai om de oren.
Hard het houten liniaal, op je vingers was hun taal. Geraniumpotten, echt waar, in de handen, ó wat zwaar. Aandacht vragen aan je ouders, voor een klopje op je schouders. Moeilijk konden ze zich uiten, aan ondeugende schavuiten. Ontluikende seksualiteit, niet over praten, realiteit.
Geloven in de ooievaar, kan geen kwaad, nietwaar. Steeds werd het verzwegen, ook Rome gaf geen zegen. Schuldgevoel, hel en vagevuur, bijgebracht vanaf het eerste uur. Met geweld, of non verbaal, geloven maar het verhaal. Indoctrinatie was de leus, belevingen desastreus.
Werkgelegenheid, van vader op zoon, ongezond en zeker niet schoon. Mijnen werden onrendabel, omstandigheden miserabel. Gebakken wordt ons dagelijks brood, overal, daarom geen nood. Verknocht aan stad of streek, huis en haard lieten we in de steek.
Ervaringen om te leren, 'To Be or not to Be', waarderen. Gehandeld naar beste vermogen, maar ook door onvermogen. Ik plaats het in de tijd, lieve ouders, geen verwijt. Onbegrijpende kinderogen, smachtend, zéér bewogen. Nooit gevraagd aan het kind, wat het ervan vindt. Uiteindelijk ben ik geboren, om mijzelf te laten horen. Daarom heel gezwind, luister naar: "Ikke...het Kind."
In het algemeen worden ervaringen door persoonlijke emoties gekleurd. Gebeurtenissen en de beleving daarvan vormen ons tot wie we zijn. Sommige gebeurtenissen hadden zodanige impact, dat deze zijn vertaald naar een gedicht. Evenzo spontane gedachten of oude verzen die boven komen drijven.
INHOUD 12.1 HET KIND 12.2 DROOMLAND 12.3 HARTSVRIENDIN 12.4 CELIBAAT IN BERAAD 12.5 ONTMOETINGEN 12.6 BESCHOUWING 12.7 BRIEF AAN VADER (PRIVÉ)
Herinneringen of fantasie; verankerd in ons geheugen. Hoe het is ontstaan of wie deze kronkel heeft bedacht is mij niet geheel duidelijk; in ieder geval een ongelofelijk en verdraaid verhaal.
Het was nacht, stikdonkere nacht. Helder scheen de maan op een jonge kale, doch behaarde grijsaard. Deze zat al staande in een dichtgeslagen boek te lezen op bladzijde 111 die er uitgescheurd was. Plotseling hoorde hij een ontzettende knal van een speld die op de grond viel. Van schrik rende hij naar boven om zo gauw mogelijk beneden te zijn. Hij kuste de deur en sloeg zijn vrouw dicht. Hij sprong op zijn horloge en keek op zijn fiets hoe laat het was. In een kaarsrechte bocht reed hij tegen een elektrische paardentram aan die juist kolen stond te bunkeren. In een duikvlucht; een straat verder in de verdraaide droom. Veertien dagen na zijn dood stierf hij. Hij had het laatste woord en dankte ieder dat het zo goed afgelopen was. De afwezigen klapten duid en luidelijk. De fanfare sloeg de trompet en blies de trom. Alle afwezigen werden uitgenodigd voor een uitgebreide maar wel een lege koffietafel. Het hersenspinsel; gevolg van en fikse hersenpudding. Tenslotte is deze regel het begin van het einde….
Gebeurtenissen en soms wonderbaarlijke ervaringen met een diepere betekenis. Zodra we de frequenties in ons bewustzijn begrijpen, verkeren we in een zee van wonderen, waarvan de schoonheid je zal verbijsteren. Je zult altijd op het juiste moment op de juiste plaats zijn. Door arbeidsomstandigheden zijn we vaker verhuisd. Vanwege het zwerversbestaan kregen we vaker de opmerking dat we beter een woonwagen konden nemen. In ieder geval speelt onderhavige verhaal zich af in twee woonplaatsen; zowel in Eindhoven (1985) als in Kerkrade (2013).
Van 1973 tot 1985 woonden we in Eindhoven. In het laatste jaar van deze periode kwam Roger thuis van school met een vogeltje dat hij onderweg had gevonden. Kennelijk uit het nest gevallen; nogal kaal met een paar donsveertjes. Even van te voren had Roger hij bij de dierenarts aangebeld; deze gaf hem een schouderklopje en de raad om het vogeltje thuis te verzorgen. Het geheel was een trieste aanblik.
Met intensieve zorg ging ons gezin aan de slag. Door middel van een pipetje en een pincet werd vocht en zacht voer toegediend. De eerste dagen werd het vogeltje in een kartonnen doos gehouden; later in een geleende vogelkooi. Na enkele weken zorg groeide het kleine vogeltje uit tot een jonge merel; in het geheel niet schuw, at de meelwormen uit mijn hand.
Om de merel de gelegenheid te geven uit te vliegen, hadden we de kooi in de tuin, op een keukentrap geplaatst. Uiteraard met geopend deurtje, wel nog voorzien van een waterflesje en voederbakje. De merel huppelde regelmatig door de tuin of zat vanaf een boom of dakrand toe te kijken naar zijn nieuwe wereld. Zodra ik vanaf de schuur met een potje meelwormen naar buiten kwam was hij razendsnel weer terug. Het was erg aandoenlijk als de merel met mij mee huppelde om dankbaar het voedsel in ontvangst te nemen.
Na verkenningen van de buitenwereld keerde de merel terug in zijn geopende kooi om de nacht te verblijven. Helaas ontdekten we op een ochtend dat de merel aan een van de vleugels verwond was. Kennelijk in aanraking gekomen met een onvriendelijke poes uit de omgeving. Na behandeling met wondspray en veel liefde was de merel weer snel in zijn element. In deze periode stond het gezin klaar voor een nieuwe verhuizing naar Almelo. We zochten een oplossing voor de merel.
Enkele dagen voor het vertrek reden we met ons allen naar een bosrijke omgeving in de buurt. We parkeerden op een zandpad en namen de merel liefdevol uit de kooi. Nadat ik de merel op een boomtak had geplaatst wilde ik mij weer naar de auto begeven; echter de merel vloog en huppelde achter mij aan. Dit herhaalde zich enkele malen, totdat de merel definitief aan ons oog onttrokken werd. Vier betraande gezichten achterlatend; tot zover deze gebeurtenis.
DE MEREL (2) Twee jaar later (1987) verhuisden we van Almelo naar Venlo; vervolgens terug naar Kerkrade (2003). De wet van synchroniteit laat de wetmatigheid zien van gebeurtenissen die plaats vinden op dat tijdstip dat het toeval lijkt. Echter, als je goed kijkt naar wat er werkelijk plaatsvindt en je probeert de diepere symboliek mee te laten spelen bij het maken van keuzes, zul je merken dat langzaam maar zeker je leven een andere wending zal krijgen.
Ik zat op het balkon en las een spiritueel boek. Liefde en mededogen; het viel mij op hoe goed dat ontvangen informatie aansluit bij huidige vragen en verlangens. Terwijl ik enkele zinnen op mij liet inwerken, keek ik naar de omgeving. Ik zag enkele merels af en aanvliegen en genoot van hun bedrijvigheid. Op een korte afstand zat een andere merel op een lantaarnpaal; was uitgebreid het verenkleed aan het verzorgen. Op dat moment moest ik terugdenken aan de lieve merel uit Eindhoven.
Een dag later was ik onderweg van de bibliotheek naar huis; had enkele nieuwe boeken opgehaald over spiritualiteit. Terwijl ik de straat overstak vloog een merel rakelings over mij heen; nam plaats op de antenne van een geparkeerde auto. Op nauwelijks een meter afstand van mij verwijderd zong de merel het hoogste lied. Persoonlijke hecht ik hier een diepe betekenis aan; mijn waarheid. Verbazingwekkend en ongelofelijk mooi. Merel dank je wel...!
n de zomer van 1975 bracht ik samen met Claire en onze zoontjes Marcel en Roger (7 en 5 jaar), een familiebezoek in Groningen. Wij hadden elkaar enkele jaren niet gezien, dus het was even bijpraten....
Wij waren nog niet in bezit van eigen vervoer. Een familielid bracht ons een van de volgende dagen naar een recreatiegebied. Een open meer (in aanleg) vloeide via een smalle sluis over in een reeds langer bestaande visvijver. Door begroeiing was deze vijver aan het oog onttrokken.
Nadat ik voor de kinderen de rubberboot vol lucht had geblazen peddelden zij naar hartenlust. Terwijl Claire geamuseerd toekeek begaf ik mij te water om het afgebakende gedeelte te pijlen. Buiten het afgebakende gebied waren echter diepe plekken. Onbewust was ik verder gezwommen dan de bedoeling was. Bij de sluis ging ik weer aan land met de bedoeling om via de oever terug te lopen.
Plotseling ontstonden onafhankelijk van elkaar situaties die voor de nodige paniek zorgden. De kinderen hadden hun peddels verloren waardoor hun bootje buiten het veilig gestelde gebied dreef. Zowel de kinderen als Claire konden (nog) niet zwemmen. De kinderen schreeuwden en Claire zwaaide naar passanten om hulp.
Intussen speelde zich bij de visvijver een tragedie af. Een overspannen oudere visser maakte mij in woord en gebaar duidelijk dat zijn collega visser verdronken was. Zelf kon hij niet zwemmen. Bij een verder gelegen boerderij had hij reeds het alarmnummer laten bellen.
Ik begaf mij wederom te water om het slachtoffer te bergen. Helaas mocht reanimatie niet meer baten. Politie en ambulance arriveerden gelijktijdig. Terwijl de politie mij om nadere gegevens vroeg, hoorde Claire van omstanders dat er in de visvijver een man verdronken was. Aangezien ik door het gebeuren reeds langere tijd verdwenen was, raakte zij totaal van streek. Hand in hand, de kinderen dicht tegen ons aangedrukt, hebben wij de komst van ons vervoer afgewacht...!!!
Het was tijdens onze verkeringstijd omstreeks de zomer van 1963. Tijdens een wandeling door het stadspark van Kerkrade kwam ons een mevrouw tegemoet. Een piep, piep, klein hondje volgde haar aan een lijntje. In volle aandacht was ze in gesprek met haar lieveling. Terwijl we passeerden merkte ik op: 'Kijk daar loopt een biefstuk aan een lijntje.' De ogen van het vrouwtje schoten vuur. 'Biefstuk.....hoe kom je erbij? Mijn chiwawa is toch geen BIEFSTUK..!'
Ik ben René Schupp, en gebruik soms ook wel de schuilnaam utopia.
