vr 06/10/06 - De nazi's gebruikten wel degelijk menselijke resten om zeep van te maken tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een Pools onderzoek heeft dat nu onomstotelijk bewezen.
De onderzoekers onderwierpen een stuk zeep uit 1945 aan een laboratoriumanalyse. Een van de componenten bleek menselijk vet te zijn.
Het stuk zeep is in 1945 gevonden in de medische academie van de nazi's in de Poolse havenstad Gdansk (Danzig) en werd ook gebruikt als bewijsstuk op de Nurenbergprocessen, waar nazikopstukken werden veroordeeld.
Toen ontbrak nog de technologie om te bepalen of de zeep menselijk weefsel bevatte.
Vermoed wordt dat de menselijke resten in de zeep werden aangevoerd uit Kaliningrad, Bydgoscz en het concentratiekamp van Stutthof, zo'n 30 kilometer van Gdansk.
Bom onder de democratie: de verontrustende terugkeer van de neonazi's
'Extreem-rechts heeft concrete plannen om in België aanslagen te plegen.'
'Extreem-rechts plant aanslagen in België en de doelwitten zijn al bekend.' Eind 2003 publiceerde Humo een artikel over de neonazistische netwerken in Duitsland en België. U kunt het hier herlezen.
Honderden Duitse politiemannen zijn de voorbije weken uitgerukt om terroristische cellen van het nazistische netwerk Blood and Honour/Combat 18 op te rollen. Bij invallen in München en Sleeswijk-Holstein werden wapens, handgranaten en springstoffen gevonden die klaarlagen om gebruikt te worden tegen joodse doelwitten. Een tiental rechts-extremisten werd gearresteerd. C'est arrivé près de chez nous, maar het kan nog dichterbij. Staat er ook bij ons een Braune Armee Fraktion in de steigers? Een blik achter het zwarte gordijn van de Vlaamse Blood and Honour/Combat 18-scene, en haar merkwaardige banden met het Vlaams Blok.
De Tassche, een ingedommeld gehucht op de grens van Roeselare en Ardooie. Op zaterdag 13 september in de vooravond worden de straten rond het gemeentezaaltje ingepalmd door honderden skinheads die naar het Blood and Honour-muziekfestival gereisd zijn. Neonaziclubs met naam en faam zijn present: Hammerskins München, het Duitse Brother Hood, Nationaler Widerstand, Rampage, Ku Klux Klan Vlaanderen en de Blood and Honour-afdelingen van Zwitserland, Nederland, Brest, Midgard en Oost-Friesland. Het wordt een 'herdenkingsavond'; precies tien jaar geleden verongelukte Ian Stuart, zanger van de racistische hardcoregroep Skrewdriver en oprichter van de Blood and Honour-beweging. Op de affiche staan onder meer de topacts Stormwolf en Stahlgewitter, die optreden in een vertrouwd decor: de wand achter het podium is opgetuigd met een swastika, runenvlaggen en vaandels van de diverse Blood and Honour-afdelingen. Het gros van de skinheads heeft weinig belangstelling voor de optredens en hangt rond op de parking, waar een kleine militariamarkt geïmproviseerd wordt: nazi-parafernalia, messen, boksbeugels, pepperspray, traangas en zelfs een kopie van een lugerpistool gaan vlot van de hand. De buurtbewoners houden het snel voor bekeken: rolluiken gaan naar beneden, auto's worden veilig de garage binnengereden.
EEN LOKALE POLITIEBRON « We waren compleet verrast. We dachten dat ons gemeentelijk cultureel centrum gehuurd was voor een privé-feest met wat optredens, maar ineens liepen daar 600 skinheads rond. De Tassche is een parochietje van 2.500 brave zielen, je kan je voorstellen dat die mensen met de daver op het lijf gezeten hebben. In de zaal is er hoogstens plaats voor 200 man. Eerlijk gezegd, veel meer dan de buurt proberen gerust te stellen konden we niet doen. De overmacht was te groot.
Om niet te 'provoceren' zijn we de zaal niet binnengegaan. Wat daar allemaal gezegd en gebeurd is? We weten het niet, maar het zal wel niet schoon geweest zijn. Het was duidelijk dat pottenkijkers, laat staan de politie niet gewenst waren. Op een bepaald moment zijn er buiten een paar skinheads naar onze agenten beginnen te pissen. Dát was het sfeertje: vulgair, agressief. Achteraf hebben we vernomen dat het feest op gespecialiseerde forums van nazi-websites aangekondigd was. De buitenlanders werden opgewacht aan een parkeerterrein in Oostkamp, vanwaar ze in kleine groepjes naar de Tassche gegidst werden. Ze waren verdomd goed georganiseerd.»
Voor die goede organisatie van het 'privé-feestje' waren enkele Vlaams Blok-leden verantwoordelijk. De zaal was gehuurd door Blood and Honour-man P.V., Vlaams Blokker en tot voor kort lid van de Nationale Raad Vlaams Blok Jongeren voor de regio Kortrijk-Roeselare-Tielt (zijn naam is sinds vorige week geschrapt van de website van de Vlaams Blok Jongeren). In de security-ploeg voor het podium stond J.M., één van de actiefste leden van Blood and Honour Vlaanderen, die zich op het Internet 'Prins van Vlaanderen' noemt. Hij is in het Vlaams Blok-bestuur van Ingelmunster verantwoordelijk voor de lokale propaganda en politieke acties van de partij.
Terwijl het Blok zich steeds meer als een rechtse fatsoenspartij probeert te profileren, blijven de contacten met Blood and Honour en aanverwante neonazigroepen bestaan. Zo is er een weblink van de Britse moederdivisie-site naar de officiële website van het Blok - de partij wordt er omschreven als 'proud neo-fascists' en enthousiast aangemoedigd: 'Well done Belgium, Eigen Volk Eerst!'. Blood and Honour Vlaanderen steunt verder gespreksavonden met Vlaams Blok-parlementsleden, onder meer georganiseerd door de Vlaamse Jongeren Mechelen. Ook het NSV, dat doorgaat voor de studentenorganisatie van het Blok, heeft goede contacten in Blood and Honour-kringen: vorige week organiseerde het een optreden van de Nederlandse groep Standrecht ('agressieve, nationalistische metal en hardcore in je moerstaal'), die wordt aanbevolen door de koepelorganisatie van Blood and Honour. Ook dat was een 'herdenking': Standrecht speelde op 10 november, de verjaardag van de Kristallnacht in 1938, toen Duitse nazi's joodse winkels en synagogen vernielden.
TOPRECHERCHEUR « Blood and Honour Vlaanderen en andere extreem-rechtse groupuscules zijn een soort slapende knokploegen van het Vlaams Blok. Ze staan stand-by voor het 'goede moment', een fascistische tactiek die Hitler al uitprobeerde in de Kristallnacht. Vaak gaat het om gemarginaliseerde figuren die niet eens beseffen in welk schaakspel ze meespelen. Zelden of nooit zal je ze aantreffen in de directe entourage van de Blok-top, want die wil het imago van de partij schoon houden. Maar de banden blijven bestaan en worden ook bewust onderhouden. Vaak wordt het jonge geweld gepatroneerd door oudgedienden van het Blok die officieel niets meer met de partij te maken hebben. Figuren als Xavier Buisseret, Roeland Raes en zelfs Bert Eriksson van de vroegere Vlaamse Militanten Orde spelen nog altijd een rol achter de schermen, en bij gelegenheden als de IJzerwake (radicaal Blok-alternatief voor de IJzerbedevaart, red.) of herdenkingen van het Sint-Maartensfonds vindt de 'familie' elkaar.»
Rassenoorlog
Blood and Honour werd in de jaren '80 opgericht als een beweging die ijvert voor de suprematie van het blanke ras. In 1988 legde Ian Stuart in de Britse krant Sunday People uit waar het 'm precies om gaat: 'Er komt een rassenoorlog, en we moeten met genoeg zijn om die te winnen. Ik wil sterven om dit land zuiver te houden, en als er uiteindelijk bloed vergoten moet worden, dan is dat maar zo.' Via extreem-rechtse muziekgroepen probeert Blood and Honour jongeren tot het nationaal-socialisme te bekeren en op te nemen in de nationale 'divisies'. Inmiddels zijn er over de hele wereld Blood and Honour-afdelingen. Sommige groepen tellen hooguit tien leden, maar in Duitsland, Oost-Europa en Scandinavië gaat het om een aanzienlijke scene die honderden aanhangers mobiliseert.
De grootste afdeling was Blood and Honour Duitsland, tot die in september 2000 verboden werd. Tijdens huiszoekingen bij groepsleden had de politie nazi-propagandamateriaal, cd's met racistische teksten van het fascistische label Panzerfaust Records en een adressenbestand met duizenden klanten gevonden. Voorts bleek de Duitse afdeling nauwe banden te hebben met het Deense nazi-postorderbedrijf NS 88 en de terreurgroep Combat 18. Het opgedoekte Blood and Honour Duitsland leeft nu onder een andere vlag verder als Brother Hood.
NICK LOWLES (redacteur van het gerenommeerde internationale anti-fascistische magazine Searchlight) « Sinds de late jaren '90 is de skinhead-scene veel internationaler geworden, zeker nu de Duitse autoriteiten Blood and Honour repressief hebben aangepakt. Het gevolg is dat die grote Duitse scene elders in Europa z'n heil zoekt. Op de Ian Stuart Memorial in Engeland - twee weken na de concerten in Ardooie - zijn zowat 800 nazi's afgekomen, onder wie 200 van het vasteland. Het is dus geen lokaal fenomeen meer. De Blood and Honour-concerten zijn veel meer dan een muziekfestival geworden: het zijn gelegenheden waar extreem-rechts Europa aan netwerking doet.»
Rechtse hooligans
Nationale Blood and Honour-afdelingen krijgen hun officiële erkenning als 'divisie' van de Engelse moedergroep, precies zoals motorbendes als de Hell's Angels hun chapter moeten verdienen.
LOWLES « Blood and Honour Engeland blijft het 'spirituele baken' van de internationale beweging, ook al is de Engelse afdeling zelf één van de kleinste in Europa geworden: da's een kwestie van traditie. Op het continent kijken extreem-rechtse jongeren op naar Londen als het mekka van de skinheadcultuur en de wieg van voetbalclubs met een grote extreem-rechtse hooliganaanhang.
In Engeland lijkt de scene wat op haar retour door de veranderende modes in de jeugdcultuur. Een beetje nazi-skinhead hoorde zich jarenlang uit te dossen in bomberjack en combat shoes. Die types zie je nauwelijks nog over straat lopen. Extreem-rechts gaat nu gekleed zoals de doorsnee voetbalhooligan, en die gaat zelden naar Blood and Honour-evenementen. Blood and Honour Engeland is nu een kleine groep van dertigers die al tien, vijftien jaar in de scene rondhangen. Jong bloed komt er nauwelijks bij - in tegenstelling tot Tsjechië, Polen en Duitsland, waar je wel grote groepen bijzonder jonge nazi-skins vindt.»
Opvallend zijn de goede banden van de Vlaamse afdeling met de Hell's Angels Coast, het portiersmilieu en extreem-rechtse hooliganbendes. Na de racistische rellen rond de Champions League-match Club Brugge-Galatasaray vond de politie vorig jaar een flinke hoeveelheid Blood and Honour-materiaal bij V. Hij behoort tot de zogenaamde Bruges Casual Firm en verschijnt eind deze maand samen met elf andere hooligans voor de rechtbank.
LOWLES « Het is bekend dat het Brugse hooliganmilieu al jaren banden heeft met extreem-rechts. Eigenlijk kopiëren ze hun spitsbroeders van Millwall, Chelsea en West Ham (die club heeft een supporterskern in het Brugse skinheadcafé De Kastelein, red.): van daaruit zie je ook lijnen naar het fascistische milieu lopen. Vraag een rechtse Brugse hooligan naar zijn favoriete Britse club en hij noemt één van die drie.»
TOPRECHERCHEUR « Het geweld van die extreem-rechtse hooligans dient de politieke doeleinden van partijen als het Vlaams Blok. Het is een strategie van de spanning: hoe onveiliger de burger zich voelt, hoe beter voor de partij. Met een relatief kleine groep kunnen hooligans een gemeente of een stadswijk tijdens het weekend urenlang tot oorlogsgebied laten uitroepen. En op maandag staat al die ellende breed uitgesmeerd in de krant: dáár is het om te doen.
De links met portiers liggen voor de hand. In de portierswereld vind je racistische, criminele circuits die - vaak Oost-Europees - wapentuig importeren. Ook in kringen van militaria en verzamelaars van historisch oorlogsmateriaal vind je veel extreem-rechtse figuren. Op militariabeurzen kan je zonder argwaan te wekken relatief goedkoop wapens in handen krijgen. Je hoeft alleen maar met enige kennis van zaken wat losse onderdelen te assembleren, en je hebt een perfect functionerend wapen.»
LOWLES « Allianties met motorbendes zie je vooral in Vlaanderen en Scandinavië. Het Deense Blood and Honour is trouwens gelieerd met de Bandidos, de gezworen vijanden van de Hell's Angels. In de late jaren '90 hebben Scandinavische motorclubs wapens en explosieven geleverd aan leden van Blood and Honour en Combat 18.»
/images/blood170.jpg/images/neonazi110.jpgDezeWeek_index_4021.htmlLees verder - deel 2Deze week in HumoYes2329818/11/2003Lees het volledige artikel'Extreem-rechts heeft concrete plannen om in België aanslagen te plegen.'De terugkeer van de neonazi's
Honderden Duitse politiemannen zijn de voorbije weken uitgerukt om terroristische cellen van het nazistische netwerk Blood and Honour/Combat 18 op te rollen. Bij invallen in München en Sleeswijk-Holstein werden wapens, handgranaten en springstoffen gevonden die klaarlagen om gebruikt te worden tegen joodse doelwitten. Een tiental rechts-extremisten werd gearresteerd. C'est arrivé près de chez nous, maar het kan nog dichterbij. Staat er ook bij ons een Braune Armee Fraktion in de steigers? Een blik achter het zwarte gordijn van de Vlaamse Blood and Honour/Combat 18-scene, en haar merkwaardige banden met het Vlaams Blok.
De Tassche, een ingedommeld gehucht op de grens van Roeselare en Ardooie. Op zaterdag 13 september in de vooravond worden de straten rond het gemeentezaaltje ingepalmd door honderden skinheads die naar het Blood and Honour-muziekfestival gereisd zijn. Neonaziclubs met naam en faam zijn present: Hammerskins München, het Duitse Brother Hood, Nationaler Widerstand, Rampage, Ku Klux Klan Vlaanderen en de Blood and Honour-afdelingen van Zwitserland, Nederland, Brest, Midgard en Oost-Friesland. Het wordt een 'herdenkingsavond'; precies tien jaar geleden verongelukte Ian Stuart, zanger van de racistische hardcoregroep Skrewdriver en oprichter van de Blood and Honour-beweging. Op de affiche staan onder meer de topacts Stormwolf en Stahlgewitter, die optreden in een vertrouwd decor: de wand achter het podium is opgetuigd met een swastika, runenvlaggen en vaandels van de diverse Blood and Honour-afdelingen. Het gros van de skinheads heeft weinig belangstelling voor de optredens en hangt rond op de parking, waar een kleine militariamarkt geïmproviseerd wordt: nazi-parafernalia, messen, boksbeugels, pepperspray, traangas en zelfs een kopie van een lugerpistool gaan vlot van de hand. De buurtbewoners houden het snel voor bekeken: rolluiken gaan naar beneden, auto's worden veilig de garage binnengereden.
EEN LOKALE POLITIEBRON « We waren compleet verrast. We dachten dat ons gemeentelijk cultureel centrum gehuurd was voor een privé-feest met wat optredens, maar ineens liepen daar 600 skinheads rond. De Tassche is een parochietje van 2.500 brave zielen, je kan je voorstellen dat die mensen met de daver op het lijf gezeten hebben. In de zaal is er hoogstens plaats voor 200 man. Eerlijk gezegd, veel meer dan de buurt proberen gerust te stellen konden we niet doen. De overmacht was te groot.
Om niet te 'provoceren' zijn we de zaal niet binnengegaan. Wat daar allemaal gezegd en gebeurd is? We weten het niet, maar het zal wel niet schoon geweest zijn. Het was duidelijk dat pottenkijkers, laat staan de politie niet gewenst waren. Op een bepaald moment zijn er buiten een paar skinheads naar onze agenten beginnen te pissen. Dát was het sfeertje: vulgair, agressief. Achteraf hebben we vernomen dat het feest op gespecialiseerde forums van nazi-websites aangekondigd was. De buitenlanders werden opgewacht aan een parkeerterrein in Oostkamp, vanwaar ze in kleine groepjes naar de Tassche gegidst werden. Ze waren verdomd goed georganiseerd.»
Voor die goede organisatie van het 'privé-feestje' waren enkele Vlaams Blok-leden verantwoordelijk. De zaal was gehuurd door Blood and Honour-man P.V., Vlaams Blokker en tot voor kort lid van de Nationale Raad Vlaams Blok Jongeren voor de regio Kortrijk-Roeselare-Tielt (zijn naam is sinds vorige week geschrapt van de website van de Vlaams Blok Jongeren). In de security-ploeg voor het podium stond J.M., één van de actiefste leden van Blood and Honour Vlaanderen, die zich op het Internet 'Prins van Vlaanderen' noemt. Hij is in het Vlaams Blok-bestuur van Ingelmunster verantwoordelijk voor de lokale propaganda en politieke acties van de partij.
Terwijl het Blok zich steeds meer als een rechtse fatsoenspartij probeert te profileren, blijven de contacten met Blood and Honour en aanverwante neonazigroepen bestaan. Zo is er een weblink van de Britse moederdivisie-site naar de officiële website van het Blok - de partij wordt er omschreven als 'proud neo-fascists' en enthousiast aangemoedigd: 'Well done Belgium, Eigen Volk Eerst!'. Blood and Honour Vlaanderen steunt verder gespreksavonden met Vlaams Blok-parlementsleden, onder meer georganiseerd door de Vlaamse Jongeren Mechelen. Ook het NSV, dat doorgaat voor de studentenorganisatie van het Blok, heeft goede contacten in Blood and Honour-kringen: vorige week organiseerde het een optreden van de Nederlandse groep Standrecht ('agressieve, nationalistische metal en hardcore in je moerstaal'), die wordt aanbevolen door de koepelorganisatie van Blood and Honour. Ook dat was een 'herdenking': Standrecht speelde op 10 november, de verjaardag van de Kristallnacht in 1938, toen Duitse nazi's joodse winkels en synagogen vernielden.
TOPRECHERCHEUR « Blood and Honour Vlaanderen en andere extreem-rechtse groupuscules zijn een soort slapende knokploegen van het Vlaams Blok. Ze staan stand-by voor het 'goede moment', een fascistische tactiek die Hitler al uitprobeerde in de Kristallnacht. Vaak gaat het om gemarginaliseerde figuren die niet eens beseffen in welk schaakspel ze meespelen. Zelden of nooit zal je ze aantreffen in de directe entourage van de Blok-top, want die wil het imago van de partij schoon houden. Maar de banden blijven bestaan en worden ook bewust onderhouden. Vaak wordt het jonge geweld gepatroneerd door oudgedienden van het Blok die officieel niets meer met de partij te maken hebben. Figuren als Xavier Buisseret, Roeland Raes en zelfs Bert Eriksson van de vroegere Vlaamse Militanten Orde spelen nog altijd een rol achter de schermen, en bij gelegenheden als de IJzerwake (radicaal Blok-alternatief voor de IJzerbedevaart, red.) of herdenkingen van het Sint-Maartensfonds vindt de 'familie' elkaar.»
Rassenoorlog
Blood and Honour werd in de jaren '80 opgericht als een beweging die ijvert voor de suprematie van het blanke ras. In 1988 legde Ian Stuart in de Britse krant Sunday People uit waar het 'm precies om gaat: 'Er komt een rassenoorlog, en we moeten met genoeg zijn om die te winnen. Ik wil sterven om dit land zuiver te houden, en als er uiteindelijk bloed vergoten moet worden, dan is dat maar zo.' Via extreem-rechtse muziekgroepen probeert Blood and Honour jongeren tot het nationaal-socialisme te bekeren en op te nemen in de nationale 'divisies'. Inmiddels zijn er over de hele wereld Blood and Honour-afdelingen. Sommige groepen tellen hooguit tien leden, maar in Duitsland, Oost-Europa en Scandinavië gaat het om een aanzienlijke scene die honderden aanhangers mobiliseert.
De grootste afdeling was Blood and Honour Duitsland, tot die in september 2000 verboden werd. Tijdens huiszoekingen bij groepsleden had de politie nazi-propagandamateriaal, cd's met racistische teksten van het fascistische label Panzerfaust Records en een adressenbestand met duizenden klanten gevonden. Voorts bleek de Duitse afdeling nauwe banden te hebben met het Deense nazi-postorderbedrijf NS 88 en de terreurgroep Combat 18. Het opgedoekte Blood and Honour Duitsland leeft nu onder een andere vlag verder als Brother Hood.
NICK LOWLES (redacteur van het gerenommeerde internationale anti-fascistische magazine Searchlight) « Sinds de late jaren '90 is de skinhead-scene veel internationaler geworden, zeker nu de Duitse autoriteiten Blood and Honour repressief hebben aangepakt. Het gevolg is dat die grote Duitse scene elders in Europa z'n heil zoekt. Op de Ian Stuart Memorial in Engeland - twee weken na de concerten in Ardooie - zijn zowat 800 nazi's afgekomen, onder wie 200 van het vasteland. Het is dus geen lokaal fenomeen meer. De Blood and Honour-concerten zijn veel meer dan een muziekfestival geworden: het zijn gelegenheden waar extreem-rechts Europa aan netwerking doet.»
Rechtse hooligans
Nationale Blood and Honour-afdelingen krijgen hun officiële erkenning als 'divisie' van de Engelse moedergroep, precies zoals motorbendes als de Hell's Angels hun chapter moeten verdienen.
LOWLES « Blood and Honour Engeland blijft het 'spirituele baken' van de internationale beweging, ook al is de Engelse afdeling zelf één van de kleinste in Europa geworden: da's een kwestie van traditie. Op het continent kijken extreem-rechtse jongeren op naar Londen als het mekka van de skinheadcultuur en de wieg van voetbalclubs met een grote extreem-rechtse hooliganaanhang.
In Engeland lijkt de scene wat op haar retour door de veranderende modes in de jeugdcultuur. Een beetje nazi-skinhead hoorde zich jarenlang uit te dossen in bomberjack en combat shoes. Die types zie je nauwelijks nog over straat lopen. Extreem-rechts gaat nu gekleed zoals de doorsnee voetbalhooligan, en die gaat zelden naar Blood and Honour-evenementen. Blood and Honour Engeland is nu een kleine groep van dertigers die al tien, vijftien jaar in de scene rondhangen. Jong bloed komt er nauwelijks bij - in tegenstelling tot Tsjechië, Polen en Duitsland, waar je wel grote groepen bijzonder jonge nazi-skins vindt.»
Opvallend zijn de goede banden van de Vlaamse afdeling met de Hell's Angels Coast, het portiersmilieu en extreem-rechtse hooliganbendes. Na de racistische rellen rond de Champions League-match Club Brugge-Galatasaray vond de politie vorig jaar een flinke hoeveelheid Blood and Honour-materiaal bij V. Hij behoort tot de zogenaamde Bruges Casual Firm en verschijnt eind deze maand samen met elf andere hooligans voor de rechtbank.
LOWLES « Het is bekend dat het Brugse hooliganmilieu al jaren banden heeft met extreem-rechts. Eigenlijk kopiëren ze hun spitsbroeders van Millwall, Chelsea en West Ham (die club heeft een supporterskern in het Brugse skinheadcafé De Kastelein, red.): van daaruit zie je ook lijnen naar het fascistische milieu lopen. Vraag een rechtse Brugse hooligan naar zijn favoriete Britse club en hij noemt één van die drie.»
TOPRECHERCHEUR « Het geweld van die extreem-rechtse hooligans dient de politieke doeleinden van partijen als het Vlaams Blok. Het is een strategie van de spanning: hoe onveiliger de burger zich voelt, hoe beter voor de partij. Met een relatief kleine groep kunnen hooligans een gemeente of een stadswijk tijdens het weekend urenlang tot oorlogsgebied laten uitroepen. En op maandag staat al die ellende breed uitgesmeerd in de krant: dáár is het om te doen.
De links met portiers liggen voor de hand. In de portierswereld vind je racistische, criminele circuits die - vaak Oost-Europees - wapentuig importeren. Ook in kringen van militaria en verzamelaars van historisch oorlogsmateriaal vind je veel extreem-rechtse figuren. Op militariabeurzen kan je zonder argwaan te wekken relatief goedkoop wapens in handen krijgen. Je hoeft alleen maar met enige kennis van zaken wat losse onderdelen te assembleren, en je hebt een perfect functionerend wapen.»
LOWLES « Allianties met motorbendes zie je vooral in Vlaanderen en Scandinavië. Het Deense Blood and Honour is trouwens gelieerd met de Bandidos, de gezworen vijanden van de Hell's Angels. In de late jaren '90 hebben Scandinavische motorclubs wapens en explosieven geleverd aan leden van Blood and Honour en Combat 18.»
11/09/06 - De Amerikaanse president George W. Bush heeft een gemiddeld IQ van 120. Dat berekende een vooraanstaand Amerikaans psycholoog. Daarmee scoort Bush slechter dan de meeste presidenten voor hem.
George Bush heeft het op een na laagste IQ van alle VS-presidenten sinds het begin van de twintigste eeuw.
Volgens psycholoog Dean Keith Simonton heeft alleen Warren Harding, die in de jaren 20 in het Witte Huis woonde, een lager IQ.
(foto Belga)
Dat grote verschil heeft gezorgd voor een contrasteffect waardoor de huidige president dommer overkomt dan hij is, concludeert de psycholoog.
Want hoewel de vorige presidenten beter scoorden, wil dit nog niet zeggen dat George Bush een echte domoor is.
Alleen wat betreft "openstaan voor ervaringen" en "ontvankelijkheid voor fantasie, ideeën en waarden" boekt de huidige president slechte resultaten
'Als je alleen die boeken bewaarde die je kunt herlezen zonder dat je gedachten ooit afdwalen, zou je aan een klein kastje genoeg hebben,' aldus W.F. Hermans. U hebt thuis integendeel plánken vol met gelezen boeken waar u dringend van af moet? Registreer u dan op de BookMooch-site en ruil de boeken die u kwijt wilt tegen de boeken die nog op uw verlanglijstje staan. Telkens u een boek weggeeft, krijgt u één punt; voor elk boek dat u ontvangt, moet u er minstens één weggeven.
Mochten wij niet beroepshalve gebonden zijn om alle literaire rotzooi die we krijgen rigoureus bij te houden, we probeerden het verzameld werk van de Thomas Rosenbooms en Luuk Gruwez's dezer wereld meteen te ruilen tegen eender wat van John Fante, James Ellroy of Don DeLillo. Hell, we zouden zelfs genoegen nemen met Oezbeekse vertalingen!
Ik heb nie veel tijd om mijn blogje te doen, ik ben volop bezig met de voorbereiding van de schoolstart van Sebastian.....
Wij dus van hier naar daar, door de regen....
Hoop er wa leuke foto's van zuidafrika op te kunnen zetten mùaar weet nog steeds nie hoe ik meerdere foto's in 1 bericht kan zetten.... Als u kunt helpen .... Laat me aub iets weten.
Ze gaan ons dat toch niet aandoen !!!!!!! Helppppppppp
Wie weet waar Elvis Presley zich schuilhoudt?
De beloning is uitgeloofd door de Amerikaanse schrijver, acteur en filmmaker Adam Muskiewicz.
(foto AP)
Muskiewicz werkt aan de documentaire "The truth about Elvis", die volgend jaar klaar moet zijn. Het zal dan 30 jaar geleden zijn dat Elvis overleed.
Maar sinds die 16e augustus 1977 leeft de hardnekkige mythe dat Elvis niet echt dood is
Muskiewicz heeft ondertussen gesproken met talloze fans en 175 mensen die Elvis kenden of die inzicht hebben in zijn muziek of zijn manier van leven.
Van de ondervraagden denkt 75% dat Elvis dood is. De rest denkt dat hij nog leeft. Muskiewicz wil het publiek betrekken bij zijn documentaire en looft daarom een beloning uit.
Wie Elvis vindt krijgt 2,3 miljoen euro. Zelf weet Muskiewicz niet wat hij moet geloven. Op de website www.elviswanted.com zijn verhalen te lezen van Elvis-spotters.
Anders gezegd ......... 1 op de 5 is het NIET hihihihihi
Vaderschapstesten zitten in de lift Almaar meer mannen laten nagaan of ze wel de biologische vader zijn van hun kind. Vorig jaar hebben zo'n 2.000 Belgische mannen een vaderschapstest laten uitvoeren. Dat is meer dan de afgelopen jaren.
Het succes van de vaderschapstest komt door de anonimiteit en de snelheid waarmee zo'n test kan worden uitgevoerd. De test kan thuis worden gedaan.
Vervolgens wordt het naar een lab opgestuurd en binnen de twee weken krijgt de vader het resultaat in de bus. Dat gebeurt volledig anoniem.
"Het taboe lijkt doorbroken", zegt dokter Patrick Willems van het genetisch laboratorium Gendia.
In vier op de vijf gevallen blijkt de vader die de test doet ook de biologische vader te zijn.
wo 09/08/06 - De Noorse kinderboekenschrijver Jostein Gaarder ("De wereld van Sofie") wil geen commentaar meer geven op het conflict in het Midden-Oosten.
Hij nam die beslissing nadat hij bakken kritiek over zich heen kreeg voor een artikel dat hij schreef over Israël.
Daarin zei hij dat "Israël met zijn scrupuleuze oorlogskunst en zijn weerzinwekkende wapens zijn eigen legitimiteit op een gruwelijke manier heeft vermoord". Hij zei ook dat "we de staat Israël niet langer erkennen".
Vanuit joodse kringen kwam het verwijt dat hij een antisemiet is. Ook de Noorse minister van Buitenlandse Zaken veroordeelde het artikel.
Hij noemde het "onacceptabel en verontrustend", omdat in de tekst Israël het recht op bescherming door een VN-resolutie wordt ontnomen.
Gaarder blijft bij zijn standpunt, maar hij heeft beslist om zich terug te trekken uit het debat. "Vanaf het ogenblik dat je Israël aanvalt, word je beschuldigd van antisemitisme", zei hij.
"Op 12 juli viel de staat Israël het onafhankelijke land Libanon binnen. Tientallen burgers, onder wie minstens tien kinderen, stierven al onder de Israëlische bommen. Zelfs de volkswijken in Beiroet werden niet ontzien.
Israël gebruikt de gijzeling van twee van zijn soldaten door de Libanese verzetsbeweging Hezbollah als voorwendsel om het hele Midden-Oosten in een oorlog mee te sleuren.
Hezbollah had een ruil gevraagd tussen de Israëlische soldaten en Palestijnse en Libanese gevangenen die in Israëlische gevangenissen opgesloten zitten.
Deze invasie komt twee weken na de oorlogsmisdaden van Israël in het Palestijns gebied van Gaza. Israël weigerde toen te onderhandelen over de vrijlating van een Israëlische soldaat in ruil voor die van 95 Palestijnse vrouwen en 313 jongeren onder de 18 jaar die in Israël gevangen zitten.
In de Bezette Gebieden arresteerde het Israëlisch leger een vierde van de ministers van de democratisch verkozen Palestijnse regering, vernietigde het elektriciteitscentrales en drinkwaterleidingen en nam het dus duidelijk de burgerbevolking tot doelwit.
De voorbije zes jaar heeft de staat Israël al 4.490 Palestijnen gedood, 71.470 Palestijnse woningen vernietigd en 221 hectare Palestijnse grond aangeslagen om een muur te bouwen tussen Israël en de Palestijnse gebieden.
De Europese Unie en Rusland verwijten Israël een "gedisproportioneerd gebruik van geweld" in zijn reactie tegen Hezbollah. Dat is het minste wat je kan zeggen!
Toen de Palestijnen in vrije verkiezingen in meerderheid voor Hamas kozen, weigerde de Europese Unie de regering van Hamas te erkennen. Nu Israël in Libanon misdaden begaat die door het internationaal recht worden veroordeeld, moet de EU minstens zijn diplomatieke betrekken met Israël verbreken.
Maar de reactie van Israël is veel meer dan alleen maar buitenmatig, ze is al lang gepland, met de steun van Amerikaans extreemrechts. De invasie in Libanon en de uitbreiding van de oorlog zijn ook bedoeld tegen Syrië en Iran, die Bush ervan beschuldigt dat ze het verzet in Palestina, in Libanon én in Irak steunen. In het Grote Midden-Oosten dat Bush en zijn vrienden van de olie- en wapenlobbys willen inrichten, is alleen maar plaats voor regeringen die de rijkdommen van de streek aan de imperialistische Amerikaanse belangen willen opofferen.
Na de onvindbare massavernietigingswapen van het Irak van Saddam, wordt steun aan het terrorisme het volgende voorwendsel voor een oorlog tegen de staten die zich verzetten tegen een herkolonisering van het Midden-Oosten door Israël en de Verenigde Staten.
Wij steunen de volkeren van Palestina en Libanon in hun verzet.
Wij steunen het initiatief van de Communistische Partij van Israël die onlangs een oproep lanceerde "aan alle vredelievende mensen, Joden en Arabieren, om nog intenser te vechten voor een politieke oplossing gebaseerd op de ontmanteling van de kolonies, de terugtrekking van het Israëlische leger uit de sinds 1967 Bezette Gebieden, de oprichting van een Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad naast Israël en de goedkeuring van een oplossing voor het vluchtelingenprobleem in overeenstemming met de VN-resoluties".
Een onmiddellijk staakt-het-vuren. België en Europese Unie moeten de Israëlische agressie en oorlogsmisdaden veroordelen. Onmiddellijke terugtrekking van de Israëlische soldaten uit Palestina, Libanon en de Golan! Vrijlating van alle Libanese en Palestijnse gevangenen! Geen vrede zonder gerechtigheid, onafhankelijkheid en territoriale integriteit voor Palestina!"
Als wij in bange tijden nood hebben aan een stevige upper schuiven wij geheid 'The Big Lebowski' van de gebroeders Coen in onze dvd-lader: de pijnlijke lotgevallen van Jeff Brigdes alias The Dude en zijn makkers doen onze mondhoeken steevast richting onze oren bewegen. En mochten we ooit te weinig tijd hebben om 'm van begin tot eind uit te zitten, surfen we gewoon naar de site van College Humor : voor 'The Big Lebowski - The F*cking Short Version' werden alle fucks uit de film vakkundig aan elkaar gemonteerd - 't resultaat klinkt als een legbatterij waarin de kippen in plaats van te kakelen gewoon het meest gebruikte vierletterwoord in de recente geschiedenis van de film bezigen. En als u ons nu wilt excuseren: wij moeten hier dringend de zeik uit ons vloerkleed wringen.
"So if I understand you correctly, Jesus, I nuke Iran and then invade N. Korea? Or do I nuke N. Korea and then invade Iran? And do I do this after we spread the bird flu at anti-war protests and quarantine all the commies? "
De Elektriciteitscentrale is een merkwaardig industrieel gebouw in het hartje Brussel. Ooit was er de eerste elektriciteitscentrale van Brussel ondergebracht, nu is het verbouwd tot een nieuwe expositieruimte met de ronkende naam "Europees Centrum voor Actuele Kunst van de Stad Brussel". De eerste tentoonstelling heet "Zoo" en is gewijd aan het artistieke dier in al zijn vormen.
De mens heeft een paradoxale verhouding tegenover het dier, gaande van liefde tot angst.
Maar het dier is de gevangene van de mens en is afhankelijk van zijn verlangens naar macht en genegenheid.
Via hedendaagse kunstwerken stelt "Zoo" de vraag of de mens per slot van rekening niet meer is dan een denkend dier, begaafd met taal.
Het artistieke dier in al zijn vormen
De voorstelling van het dier is altijd een belangrijk thema geweest in de beeldende kunst. Ook in fabels en sprookjes spelen dieren een grote rol.
Waar het vroeger meestal over realistische afbeeldingen ging, onderzoekt de hedendaagse kunstenaar de dubbelzinnige band tussen mens en dier.
Het is een relatie die constant schommelt tussen aantrekking en verwerping, tussen instinct en intelligentie.
De expo onthult de fantasieën van de mens, zijn zwakheden, dwalingen en tegenstrijdigheden. "Zoo" is een tentoonstelling over dieren die veel over de mens vertelt.
Allemaal beestjes in Brussel
Balthasar Burkhard maakt zwartwitfoto's van dieren die opgesloten zitten in circussen en dierentuinen: een lama, een rendier, een struisvogel...
Elke foto is op zeer groot formaat ontwikkeld en toont het dier in profiel, afgetekend tegen een neutrale achtergrond. Het zijn getemde dieren die stil staan, alsof zij poseren voor de fotograaf.
Eric Poitevin fotografeert koeien en paarden zoals men een man of een vrouw zou fotograferen in een studio. Maar zijn studio is een oude stal.
Zijn foto's van achterwerken van paarden tonen de fysieke kracht en de sensuele pracht van het dier.
De paarden van Berlinde De Bruyckere
In de video-installatie "Arachne" toont Bogna Burska het doen en laten van een spin. Arachne is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij is de spingodin, de weefster van het grote web der lotsbestemming. De beelden zijn tegelijkertijd afstotelijk en aantrekkelijk.
Er is in de eerste plaats de huiver voor een dodelijke spin, maar er is ook de verleidelijke charme van het roze, satijnen boudoirkamertje waarin het diertje leeft.
Berlinde De Bruyckere maakt beelden van paarden van een epische monumentaliteit. Het zijn sterke, zware beelden.
"In Flanders fields" is een verwijzing naar de Vlaamse slagvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De omgevallen paardenlichamen vertellen alles over het drama en het lijden van mens en dier.
Uiteraard ook de kevers van Jan Fabre
De mestkever is een van de lievelingsmaterialen van Jan Fabre. Dit insect dat leeft tussen de uitwerpselen heeft de Antwerpse kunstenaar verheven tot een juweel.
De hond van fotograaf William Wegman heet Man Ray en is een rashond met de allures van een topmodel.
Hij heeft het best naar zijn zin wanneer het baasje hem tooit met de meest ongewone attributen: bikini, pruik, haute couture kleed. Op de foto's onthult de hond de ijdelheid van de mens.
"Zoo" is een verrassende safari naar het dier dat in ieder mens schuilt. Deze artistieke dierentuin is een artistieke invulling van de oproep van Jean de la Fontaine: "Ik doe een beroep op de dieren om de mensen te leren leven."
Claude Blondeel
Zoo
De Elektriciteitscentrale Sint-Katelijneplein Brussel Tot 8 oktober
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Silentway.
Ik ben een vrouw en woon in regio Brussel (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: jazz, lezen, katten, wielrennen, pc, nu & dan filmke, .
Ik heb een zoon van 13, apetrots ben ik..........
Verder ....... geen katje om zonder handschoenen te pakken .......
De rest ........ vraag maar hé !
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Silentway.