Ik ben Simonne
Ik ben een vrouw en woon in Limburg () en mijn beroep is zonder.
Ik ben geboren op 02/10/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Powerpointjes maken,kienen,vakantie gaan en genieten van mijn kleinkinderen.
Dit blogje is tot stand gekomen door mijn zus Roosje waarvoor mijn dank,zonder haar was het me nooit gelukt.
Emoties...het zijn"rare"dingen. Soms moeilijk te bedwingen. Voor de één makkelijker om mee om te gaan, dan de ander,ze worden verwerkt, met een lach of een waterlander. Soms zijn er zoveel emoties, dat je er geen weg mee weet. Je krijgt het gevoel alsof het je vanbinnen opvreet. Het is de kunst om te leren ermee om te gaan. Zodat de vreugde in jezelf,de plaats inneemt van jou traan. Vaak moet je dingen nemen,zoals ze komen en ook weer gaan. Accepteren dat het zo is,je binnenste leren verstaan. Je hart openen voor hen,die je willen helpen en verzorgen. Zodat voor jou de zon weer gaat schijnen,het liefst iedere morgen.
Carnaval vieren. Dat doen ze beneden de rivieren. De mensen zijn daar goed verkleed. Als je dat maar weet. Ze maken veel plezier. Dus hebben ze vaak vertier. De praalwagens zijn mooi versierd. Nu hopen op wat goede weer. Want dat is beter voor de sfeer. Maak hiervan een bruisend feest. Dan kan je later zeggen,blij dat ik ben geweest.
Wat is geluk toch een kostbaar iets, het is voor al het geld in de wereld niet te koop. Zonder geluk is de waarde van het leven weinig of niets, als je niet gelukkig bent,ken je meestal ook geen hoop. Koester het geluk dus alle dagen, laat het niet vernietigen,maar ga er voor. Blijf het steeds in je hart meedragen, eens dan breekt het zonnetje weer door. Weg met de donkere gedachten, weg met alle verdriet en pijn. Van het leven weer het mooiste verwachten, zo hoort het toch altijd te zijn.
Vriendschap,voor de één misschien een woord, voor mij héél belangrijk. Een deel wat bij het leven hoort. Vriendschap is een goed gevoel. Bij de juiste persoon gewoon jezelf zijn. Dat is wat ik bedoel. Vriendschap,iemand die er altijd voor je is. Vriendschap,als je het niet hebt. Vind ik het een groot gemis. Iemand waarvan je weet dat zij er altijd voor je zal zijn. Bij vreugde ,verdriet en pijn. Vriendschap,het klinkt zo gewoon, maar ach het is zo wonderschoon. Als iemand kan zeggen...ik heb een echte vriend, die er altijd voor je is,dan weet ik zeker, wie het niet heeft is voor hen een groot gemis.
Ik voel me nooit eenzaam en alleen. Er zijn altijd engelen om me heen. Ze geven me steun,goddelijke liefde en kracht. Zelfs op momenten als ik het niet verwacht. Het leven bestaat uit vreugdevolle momenten. Helaas is ook verdriet niet te vermijden. Een onzichtbare hand op mijn schouder. Helpt mij bij het klimmen uit diepe dalen. Engelen vergezellen me op mijn levensweg. En zorgen ervoor dat ik niet zal verdwalen.
5 December is het feest van Sinterklaas. Dan komt hij samen met zijn Pieterbaas. Op zijn schimmel rijdt de Sint met een zak, vol met pepermunten en cadeautjes. Families hebben al getrokken hun lootjes. Kinderen zingen" Sinterklaaasje kom maar binnen, met je knecht,want wij zitten allemaal even recht. Rijmpjes en surprises worden er verzonnen. Sinterklaas is weer begonnen.
Het avondrood,met zijn inmense pracht. Dat aankondigt,het wordt weer weldra nacht. Betovert je,met een schitterend kleurenspel. Snel overgaand,van donker,licht en naar fel. Een vuurbol,met een prachtige stralenkrans. De hemel,een willekeur van gloed en glans.
Draai je om van het verleden. Blijf nu maar bij het heden. Leef je leven eens eindelijk bewust. Draai je om. Kijk naar het mooie hier op aarde. Schat kleine dingen naar hun waarde. Toe draai je eindelijk eens om. Leef nu weer in het heden. En keer je gezicht weer naar de zon.
De herfst is daar. De winter staat klaar. Wind en regen beuken op de ruit. Een wild spel van oorverdovend gefluit. Bomen waaien als gekke heen en weer. Takken breken en vallen gevaarlijk neer. Afgerukte bladeren bruin en bont. Vliegen stuurloos in het rond. De herfst is begonnen. De winter half gewonnen. Er komen donkere tijden. Die niet zijn te vermijden. Vroeger donker,later licht. Een herfstzonnetje op je gezicht. Warme haard,gezelligheid. Afscheid van de zomertijd.
Rond het huis en binnen. Zitten allemaal griezelige spinnen. Er is geen beweging op straat. Alleen een griezel die heen en weer gaat. De griezelige pompoenen staan aan de deur. Daarin een theelicht met een rare geur. Het is zo goed als volle maan. En de vampier begint op de ramen te slaan. De felle wind maakt een akelig geluid. En plots vallen de lichten uit. De honden beginnen te janken. Dit allemaal heb je aan Halloween te danken.
Beste vrienden. Ik wens jullie allemaal fijne dagen en een mooi weekend toe. Ik zou zeggen hou het warm en maak het gezellig. Ik ga er namelijk even tussenuit van de 20 tot 28 oktober. Naar het zonnige Turkije. Graag niet te veel mailtjes sturen. Want dan zit mijn mailbox vol,als ik terug kom. Groetjes en knuffels . Tot binnenkort.
Het is soms moeilijk om te leven. Om je er helemaal voor te geven. Toch zal ik hier voor moeten vechten. Geniet van elk moment. Achteraf soms van het slechte. Alles gebeurd met een doel. En dat geeft mij een goed gevoel.
Mijn blogje bestaat reeds 2 jaar nu. Hopelijk kunnen jullie er nog wat van genieten. Ik doe mijn best om het zo aangenaam mogelijk te maken. Wens jullie nog veel kijkplezier toe.
Ik zie de zon weer in mijn leven. Ik sta gewoon te beven. Wat een heerlijk gevoel,geen gewoel. Maar lekker recht uit het hart. Weg met die donkere wolken. Weg met die zorgen. Niet denkend aan de dag van morgen.
Gisteren liggend in de zon. Dromend van een engel, die mij gelukkig maken kon. Dromend van deze engel, die stilletjes naar mij lacht. Beseffend hoe hevig ik naar haar vriendschap smacht! Toch,dit was enkel maar een droom. Een droom over een onechte vriendschapsstroom. Echter gisteren kwam zo een engel in mijn leven. Zomaar,ineens kwam ze daar aanzweven. Zij zei tegen mij dat ze van mij hield. En nu weet ik niet wat mij juist bezielt. Maar ik zeg"Dank je wel"want jij verlichte mijn leven. Thanks,lieve engel,mijn vriendschap voor jou zal ik nooit opgeven.
Geluk,dat is een zonnestraal. Een mens die om je geeft. Een blik vol liefde en geduld. Een wens die zomaar wordt vervuld. Een lekker maal ,een warm onthaal. Iets moois dat je beleefd.
Geluk dat is een kind dat lacht. Een dier dat jou goed kent. Dat leuke liedje op cd. Een fijne film op tv. Is levenskracht,een zomernacht. Waarin je samen bent.
Geluk,dat is een warme gloed. Al is de kou gemeen. Al schrik je je een ongeluk. Je veert weer op,dat is geluk. Een beetje moed in tegenspoed. Een lach door je tranen heen.
Er zijn momenten in je leven. Die kan je aan niemand beschrijven. Er zijn momenten in je leven. Waarop je alles weg ziet drijven. Op zo'n moment voel jij je zo alleen. Je denkt:ik heb niemand om mij heen.
Ga dan even terug naar je innerlijke kracht. En je leven heeft opnieuw weer pracht. Alles komt op zijn pootjes terecht En je denkt:Mijn leven is nog lang niet zo slecht. Ook al zit het dan soms tegen. Het leven gaat nu eenmaal niet over steeds dezelfde wegen.
Maar vergeet nooit je leert hiervan. En je blijft die wegen volgen totdat je ze begrijpen kan. Ook al is het een moeilijke en harde les af en toe. En blijf je je afvragen:"Wat is het dat ik fout doe". Neem van mij aan,daar heeft het niets mee te maken. Maar je innerlijk probeert dan orde op zaken te stellen.
Probeer er dan van te leren en het te begrijpen. En je leven zal er alleen maar door rijpen. Ga verder met het nemen en geven. Want alles is een les van het leven.
