Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in den helder (nederland) en mijn beroep is vrijwilligster mantelzorger,huisvrouw, echtgenoote.
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen,schrijven,paintshoppro, de pc.
Ik ben zeer positief ingesteld en voel meer dan gemiddeld. Mijn fles is altijd halfvol, halfleeg kan altijd nog. Ik probeer te zijn zoals ik mezelf graag zie. Een vrouw met levenservaring
die elke dag nog bijleert en geniet van de kleine dingen.
Als U op de bovenstaande afbeelding klikt komt U op het blog OPS-CTE Zeer de moeite waard Zeer zeker een aanrader
Organo Psygo Syndroom. Vervroegde Dementie Voor de partner Geen hulp OPS is een beroepsziekte Die het hele gezinsleven ontwricht. klik op de afbeelding en lees en huiver. Mijn blog over OPS
lieve bezoeker U vindt op dit blog zelfgeschreven gedichten al dan niet bewerkt op een mooie achtergrond evenzoveel spreuken die ik bewerkt heb de spreuken algemeen bekend aan de zijkant heb ik eigen bewerkingen van plaatjes neergezet ik wens u veel kijk-en leesplezier
zoveel tijd laat ik me heerlijk verwennen in een reisje nergens naartoe en woensdag was het weer zo ver met een dagkaart en mijn moedere met haar vrije reis zijn we weer opstap geweest eerst met de bus naar het station en de trein staat gereed die rijdt naar nijmegen maar wij stappen in utrecht uit na genoten te heben van een mooie rit frapant en dat doet ons deugd om te zien dat in elk weiland waar je ook kijkt de koppen van de dieren richting gras zijn gekeerd welk sprietje zullen we nu eens verorberen het is erg mooi buiten als je er oog voor hebt trouwens elk jaargetijde heeft zijn charme in noordholland wordt het uitzicht verpest door zoveel windmolens niet leuk meer maar gelukkig in de rest van het land geen molen gezien en wie het belachelijke idee heeft om windmolens in zee te plaatsen die is echt gek ze kunnen beter allemaal zonnecollectoren langs alle snelwegen neerzetten ben je meteen van een zooi horizon vervuiling af maar ja dat kost te veel dus dan maar zien hoeveel verschillende windmolens er zijn en hoeveel er stil staan na een storm die weer gerepareerd moeten worden dat kost zeker niets en wij maar duurdere stroom betalen zo zitten we wat te filosoferen in de trein aangekomen in utrecht hebben we heerlijk koffie gedronken in ons stamcafeetje op hoog-catherijne vandaar de trein richting eindhoven over de grote rivieren en dwars door de betuwe de bloesem was al van de bomen en de kersengaards zijn verdwenen onder netten (spreeuwen) en jee de trein gaat nog verder dus op de laatste halte stappen we uit en er staat een trein op het station die via valkenburg naar maastricht gaat en dat is nieuw voor ons een mooie rit volgt door glooiend landschap met mooie doorkijkjes zo het dal in in maastricht koffie gedronken met een heerlijk stuk vlaai en zo rustig weer naar het station gelopen daar horen we dat er een stremming is vanwege een ongeluk er gaat wel een trein richting venlo en dat is een andere route dan we heen gehad hebben dus komt ons wel goed uit maar andere reizigers konden niet rechtstreeks naar eindhoven die moesten ook via venlo reizen een discussie in de coupe kwam op gang er bleek iemand zelfmoord te hebben gepleegd en voor het baanvak weer vrijgegeven werd was het uren verder het is toch dat er voor iemand die pijn heeft euthanasie geregeld kan worden maar het in en in triest dat iemand met geestelijke nood en het niet meer ziet zitten daar niets anders voor op zit zich een gruwelijke dood in het vooruitzicht te stellen zoals het werpen voor de trein bijna iedereen was het er over eens dat iemand in die situatie ook de mogelijkheis moet hebben om zo humaan mogelijk uit het leven te kunnen stappen maar ja dat is tot nu toe strafbaar en zo beleef je nog eens wat onderweg na een mooie treinrit in nijmegen aangekomen en een aanrader is het restaurant spoorzicht tegen over het station het was overheerlijk en goed verzorgt met een goedgevulde maag verlieten we het etablisement en vertrokken met de trein naar den helder we hoefden niet over te stappen en zijn 4 keer gecontroleerd door verschillende conducteurs vrolijke frans was ook van de partij in de coupe stond dat de trein na den helder verder ging als stoptrein en ik heb toch gelachen want dat gebeurt dus na alkmaar en op de terugweg na den helder hihihihi want den helder is het eindstation van noordholland de conducteur ook nog even vertellen dat de reis zou gaan via ede-wageningen utrecht amsterdam alkmaar zo naar denhelder maar ja zo ver was het nog lang niet eerst maar eens vertrekken van af nijmegen en hij wenste ons een goede reis en die hebben we zeker gehad deze keer maar 6 treinen gehad en heel weat gezien van ons mooie nederland de volgende keer willen we naar het noorden eens kijken of dat lukken wil en anders zien we wel waar de trein ons brengt in ieder geval weer op het beginpunt want het wordt altijd een rondrit we hebben een heerlijke dag gehad van even niets moeten en lekker genieten met toch wel een flinke discussie onderweg
vandaag de dag oorlog hebben we er wat van geleerd???? van toen???
zolang er mensen zijn is er oorlog en de oorlogen worden steeds gruwelijker massaslachting niet meer man tegen man een menselijke bom voor.... ja, voor wat??
macht overheersing denken dat dat het ultieme leven is vele onschuldigen worden als soldaat getraind en de oorlog in gestuurd
afrika oorlog azie oorlog en tegenwoordig is het eigenlijk dat er maar twee machten in oorlog zijn over de ruggen van de arme landen amerika en rusland leveren de wapens en de arme landen mogen die wapens uittesten
4 mei mogen wij weer de tweede wereldoorlog herdenken maar in de eerste wereldoorlog waren er nog meer slachtoffers alleen die vielen in de strijd en in de loopgraven
de tweede wereldoorlog was een ware slachting als vee werden de joden en andersdenkenden naar de gaskamers geleid maar elders in de wereld was ook een slachting aan de gang de japanners konden er ook wat van wat in azie is gebeurt wordt vaak vergeten
ik ga weer 2 minuten stil houden bij het monument en doe mee met de stille tocht uit dankbaarheid dat ik in een land woon waar (vrede) heerst maar het zal goed bewaakt moeten worden door iedereen met een vriendelijk woord morgen gaat het moorden gewoon weer door
dus leren wordt er niet gedaan door wat er toen gebeurd is
nee macht, geld dat is belangrijk en een mensenleven is uiteindelijk niets waard
Leer eens kijken met de ogen van je hart en niet met de ogen in je hoofd
en dat doe ik al jaren en het bevalt me goed beslissingen gemaakt met het hart zijn altijd goede beslissingen
ook al pakken ze wel eens verkeerd uit dan is het een les geweest van zo moet het niet en de volgende keer weet je het
als je je gevoel laat spreken krijg je nooit spijt van je beslissing rationeel denken en doen is koud gevoelloos en emotieloos
met het hart denken en doen is warm, liefdevol, emotioneel en gevoelig soms ook heel pijnlijk en toch...... geeft het een goed gevoel
speelster
en zo maar weer een gedachte in dichtvorm men hoeft het er niet mee eens te zijn maar voor mij werkt het heel goed een beslissing zonder het hart genomen is altijd een verkeerde beslissing en dat geldt voor mij
de ene mens leeft maar een jaar of zeven de ander 100 jaar zonder een centje pijn soms denk ik, als ik nadenk over leven ik had ook die van zeven kunnen zijn
vlooien wat een ellende overal ze pikken ze kunnen ziekten overbrengen een kat kan helmaal onder zitten als er niets aan wordt gedaan een druppel en...... binnen 24 uur vlovrij overal zuigen en ontsmetten en er is geen vlo meer te zien een maand vlo vrij en dan weer druppelen hoera de kat hoeft niet meer te likken ze kan nu normaal reageren en is niet meer zo druk wat een feest zo'n druppelaar de kat is dankbaar en....... spint op mijn schoot
hoe ik het doe weet ik niet het is een gevoel wat me overmand en hup het staat op het scherm zomaar spontaan geboren me vingers typen vlugger dan ik het kan bedenken ik schrijf het ook pas op als het op het scherm staat want als ik moet schrijven dan ben ik de helft al weer kwijt dus mijn gedichtjes worden op de pc geschreven
dit gedichtje is geschreven naar aanleiding van een gelukskoekkie
Met loslaten doe je niemand pijn
je kunt alleen maar trots zijn als het goed gaat en goed loslaten is een bevrijding groeien en bloeien met tevredenheid
loslaten het hele leven bestaat uit loslaten hoe ouder je wordt hoe meer je moet loslaten
geniet van de nieuwe dingen en koester de herinneringen zo wordt loslaten een tevreden gevoel
als ik smorgens wakker wordt met gedachten in mijn hoofd waarom komt en gaat het niet zoals me wordt beloofd
ik zet het dan maar meteen van me af en leef me eigen leven smeer boterhammen en doe ze in de doos zet het in de tas en wacht even af
waar is de krant waar is me bril waar is me tas en je gaat niet achter de pc
de ene dag is het erger dan de andere dag maar nu na de emoties van de vakantiereunie hij kan dat op een of andere manier niet goed verwerken lijkt wel
hij is helemaal van streek kribbig snibbig er kan geen lachje af en ik moet het allemmaal maar slikken dus tik ik dit hier maar even neer
het knaagt het doet pijn het doet zeer en al die dingen meer
maar ik hou de moed er in en ik lach met heel veel zin en ik krijg veel commentaar van meid doe niet zo raar
ik kom mijn dag wel door want ik ga er gewoon voor met een lach wel gemeend hij jammergenoeg met een gezicht dat versteend
alle pijn en verdriet die een ieder wel kent wil ik jullie toch allen een heel fijn en plezierig weekend toewensen
laat de tranen maar de vrije loop dat lucht op probeer de vrolijkheid niet te laten ondersneeuwen want het een kan niet zonder het ander
geluk, hoop en liefde
het leven is om geleeft te worden daar hoort ook genieten bij
sta positief in het leven en dokters zijn er om je te helpen
maar in deze tijd ik weet het niet men denkt alleen maar steeds meer aan geld
het leven bestaat uit meer dan alleen maar geld verdienen dat stuit me wel eens tegen de borst waar is de liefde voor het vak gebleven de maatschappij is flink verhard ik doe daar niet aan mee je kan ook zonder veel geld sommige mensen hebben nooit genoeg die mensen hebben ook geen plezier in hun leven kunnen niet genieten van de natuur want tijd is geld
voor allen een dikke knufffffffffffffff en dat kost niets
maandag ochtend om 4 uur gaat de wekker opstaan en wassen en aankleden broodjes smeren en de tas pakken de laatste dingetjes er nog in stoppen het regent pijpestelen maar dat is een goed teken dan hebben we de rest van de reis mooi weer om kwart voor zes gaan we de deur uit en hebben vakantie ik loop met de stok en halverwge de straat nog weer terug heb ik het allerbelangrijkste vergeten me handtas met alles erin om zes uur komt de bus en een hartelijke begroeting volgt de koffer onderin en de rest bovenin een plaatsje bij het raam en mijn been op de bank de reis kan beginnen na nog wat mensen opgehaald te hebben worden we van harte welkom geheten door de reisleider en wordt er verteld wat we vandaag gaan doen eerst koffie met gebak in zevenaar daar houden we een uur pauze en iederen praat met elkaar over het afgelopen jaar en de vorige vakantie en dat we er dit jaar weer een vrolijke boel van maken het is een gezellige boel in de bus koffie thee of soep een frisje of een lekker koud biertje voor de liefhebber de heuvels komen in zicht en het gaat richting keulen prachtige uitzichten en het houdt op met regenen in een mooi hotel wat vol staat met antiek houden we de volgende stop en de ogen krijgen geen rust van al dat moois wat te bekijken is we komen hier graag en zeker voor de vogeltjes op het toilet zo grappig die zachte vogeltjesmuziek na heerlijk innemen gaat het verder de reis het is lekker druk maar wij kunnen vrij vlot doorrijden en genieten van alles langs de weg wat een vrachtverkeer en daar rijden we zwaaiend langs af en toe hoor je een toeter en dat is lachen en zo rijden we naar de eerste overnachting voorbij wurtzburg een lekker diner staat voor ons op het menu maar omdat mijn voet is opgezet ga ik na het eten naar onze kamer prop een kussen en nog een deken onder de matras en kan dan heerlijk slapen dat is dag 1 na een heerlijke nachtrust om 6 uur wakker geworden me been is lekker slank door de kussen en dekens onder de matras wassen aankleden en naar de eetzaal het lekkers straalt je te gemoet niet wetende wat te kiezen om te eten eerst maar een lekker schaaltje kwark met vruchten musli en cornflakes dan een kaiserbroodje met kaas en ham en een kopje thee en een glaasje jus de orange een lekkere banaan toe nog een glaasje melk tanden poetsen en om acht uur zit iedereen in de bus en we kunnen weer genieten van het uitzicht ik zit dwars en heb breedbeeld kijk door de hele bus zo naar buiten mijn been rust op het kussen en zo kan ik het wel een tijdje uithouden om een uur of negen is het koffietijd maar ik heb liever een kop soep hoef het niet eens meer te zeggen het staat zo voor me klaar heerlijke tomatensoep elke ochtend lekker joh om half elf plas en rookpauze en na een uur weer verder rijden na het nuttigen van een kop capucino met een lekkere punt langs passau over de autobaan langs veel vrachtverkeer en mooie uitzichten als we zo het dal in kunnen kijken over de schotten heen dat is het voordeel van hoog zitten in de bus dan kun je over de schermen heen kijken en toch wat zien wat met een gewone auto niet mogelijk is en verder gaat het door Wenen wat een mooie stad op de terugweg zullen we die stad nader bekijken we staan stil bij de slowaakse grens en daar begint het trammelant met de paspoorten de ambtenaar telt verkeerd en vind dat de buschauffeur met geld over de brug moet komen dan kunnen we verder de buschauffeur telt zelf en zegt see het klopt en eindelijk na anderhalf uur kunnen we slowakije binnen omdat onze chauffeur dit al meer bij de hand heeft gehad en heel kalm bleef duurde dit incident niet al te lang maar de verloren tijd haal je niet meer in maar met het uitleggen hoe het in slowakije toegaat en we dat met het eten meteen ondervinden is het niet raar voor ons het is daar de gewoonte dat je zodra je je kopje neerzet en loslaat dat het bij je weggehaald wordt net als je bord en bestek maar als je het open neerlegt blijft het gewoon staan en als je vork en mes naast elkaar neerlegt zoefffffffff weg bord er liep dan ook veel personeel in de eetzaal op te letten om meteen alles weg te halen zodra ze dachten dat je klaar was wat ook weer hilariteit met zich meebracht en ons lieten lopen om weer een schone kop en schotel met koffie of thee te gaan halen want je mocht pakken wat je maar wou het avondeten was deze keer laat maar dat was overmacht en niemand had commentaar we zijn op vakantie en we hebben geen haast de kamernummers worden af geroepen en wij komen op de 3e verdieping een heerlijke ruime kamer met ligbad de koffer wordt uitgepakt en alles netjes in de kast gelegt en opgehangen vanaf die tijd wordt de koffer weer gevuld met vuil goed en stenen die ik meeneem voor me rotstuin een heerlijke nachtrust rust en dat was dag 2 de volgende ochtend is het rustig op het gemak wakker worden badderen aankleden en met de lift naar beneden naar de eetzaal en het feest van lekker ontbijten kan beginnen wat er al niet staat hartig zoet fruit het een nog lekkerder dan het ander je weet niet wat je kiezen moet eerst maar een lekker broodje met roerei en kipfilet dan een broodje met kaas en tomaat wat warm geserveerd wordt zo onder de grill vandaan en tot slot een heerlijk gebakje met cocoschocolade en praline zo lekker maar helemaal niet zo zoet en de chocolade proef je er bovenuit me man gaat een wandeling maken met kennisen uit de bus en ik blijf in het hotel met me been op de bank en een puzzelboekje dat ik helemaal heb ingevuld deze dagen in verloren uurtjes smiddags heerlijk gezwommen en lekker gekdoen in het water een waterballet zo leuk met elkaar en om tien voor zeven verzamelen in de hal en we gaan naar een alm hut en hebben daar een gezellige avond met kip aan het spit en zigeunermuziek een avond van lekker gezellig met elkaar in een knusse warme omgeving met veel muziek en de polonaise mag dan niet ontbreken zelfs de muzikanten liepen mee wat ook een vrolijke boel opleverde mensen uit de streek konden het niet zo waarderen maar liepen niet boos weg om half elf was het afgelopen en samen liepen we weer naar het hotel terug om van een welverdiende nachtrust te genieten en dat was dag 3 wakker worden in zo'n mooie omgeving wat een rust de vogels fluiten hun mooiste lied alles natuur om me heen sparren zo hoog en allerlei loofbomen die ook al hun herfstkleuren krijgen ja het is toch september en dat merk je hier wel er steekt zo maar een bergwind op en die is ook zomaar weer verdwenen het is een lust voor het oog en heerlijk genieten al dat moois na even genoten te hebben is het tijd om naar de eetzaal te gaan er staat weer van allerhande lekkers en ik kies nu maar eens een gechocolateerde banaan met slagroom om mee te beginnen een hartig broodje met een gekookt ei en ham en kaas een stukje kwarkgebak en een appel een lekkere kop koffie een glaasje sap en een stuk heerlijke meloen daarna is het tijd om de bus in te stappen en om half tien gaan we rijden het doel is een plaatsje waar een cultuurmuseum is met huisvlijt en klederdrachten de chauffeur en de reisleider hebben de grootste pret niet wetende wat er boven zijn hoofd hangt er worden 4 vrouwen en 3 mannen opdenoemd en de reisleider verder wordt iedereen verzocht het museumpje te verlaten en we wachten op wat komen gaat we worden gedirigeerd maar een grasveld de ramen van het museum gaan open en de bruidsmars schalt uit de luidspreker meteen darna gaan dedeuren open en daar komt in tradtionele klederdracht het opgenoemde gezelschap het grasveld opgestapt in vol ornaat als boeren bruidschat de pastoor het bruidspaar de bestman met zijn vrouw en de ouders van de bruid want die betalen de bruiloft het ceremonieel gaat beginnen een vragenlijst wordt doorgewerkt en applaus stijgt op enkele vragen zijn bent u hier vrijwillig of gedwongen antwoord van de bruid gedwongen ze is er zomaar uitgeplukt en moet meedoen met het geheel na het ceremonieel is het aan de pastoor om de bruid als eerste te kussen maar wie de bruid als eerste kust mag daarookde huwelijksnacht mee doorbrengen is de gewoonte dus dat was lachen geblazen en in de bus ging dat nog ff een tijdje door de reisleider zat dus goed die nacht (grapje) maar lachen en lol hebben om zo'n prettige situatie dat kun je wel begrijpen na een mooie rit door het natuurgebied kwamen we weer bij het hotel en na een lekkere waterklaterij in het zwembad weer heerlijk eten savonds was er een klaverjasdrive waar ik niet aan mee deed maar ik heb heerlijk zitten puzzelen bij de open haard die brandde en daarna lekker slapen en weer een dag voorbij de volgende dag staat de hoge tatra op het programma na weer een heerlijk ontbijt stappen we met z'n allen in de bus om een mooie rit door de streek te maken het is de bedoeling naar het meer in de hoge tatra te gaan maar de wolken drijven erg laag en het ziet er somber uit maar eerst gaan we naar nitra en zvolen vandaar door de bergpas het dal in en zo via poprad de hoge tatra in maar even later is er niets meer te bekennen en rijden we in de wolken wat nu niets aan te doen mar er is nog een jachtslot in de buurt en dat is te bezichtigen iedereen is het er mee eens en plots rijden we weer in de zon opweg naar het jachtslot wat we daar te zien krijgen jeetje wateen jachttroffeeen alle gangen hangen vol maar als ik een goed naar de geweien kijk en de horens dan zie ik dat ze niet de sterke maar de zwakke dieren toendertijd hebben afgeschoten honderden in een paar eeuwen tijd met naam en toenaam is alles benoemd met datum en al honderden pentekeningen hangen er ook overal vandaan zelfs een hollands tafereeltje van een koe naar de wei brengen in vroeger tijd mooie en fraaie vertrekken zijn er te zien het slot heeft 4 zijden de 4 seizoenen er staan 12 schoorstenen op het dak de 12 maanden er zijn 52 kamers de weken van het jaar en er zijn 365 vensters de dagen van het jaar de moeite waard om te bezichtigen erg fraai onderhouden en ze zijn het druk aan het restaureren na een fraaie rit komen we bij het hotel en even opfrissen en aan tafel en we laten het ons weer heerlijk smaken allemaal ik ga vroeg te bed want me been doet zeer weer een dag voorbij het is een prachtige dag de zon schijnt en geen wolk aan de lucht vandaag staat het bezoeken van een stad op het programma we gaan naar banska bystrica een middelgrote stad van zo'n 60 000 inwoners na een overweldigend ontbijt stappen we de bus in en het feest kan weer beginnen langs de kant van de weg staan alemaal fruitbomen in de communistische tijd vertelde de reisleider was het zo dat het volk gratis fruit kon plukken van de bomen om zo de winter door te komen want iedereen heeft vitaminen nodig pruimen bomen appelbomen perenbomen en langs veel wegen staan ze nu nog zo ook veel bessen bomen en daar maken de zigeuners nu gebruik van om in hun onderhoud te voorzien en die staan langs de weg om bessen te verkopen de levenstandaard in slowakije is erg laag dus voor ons een zeer goedkoop land met nederland vergeleken 1 kroon is 2.5 eurocent en een kopje capucino kost 20 kronen is omgerekend 50 eurocent aan de grens had ik 50 euro omgewisseld en kreeg daar 2050 kronen voor daar hadden we genoeg aan voor die week hij gaf het in groot geld en dan voel je je beschaamd om met 1000 kronen iets te betalen wat maar 20 kronen kost een kamermeisje in het hotel verdient 40 kronen per uur omgerekend 1 euro per uur dus is het eigenlijk logisch dat een kopje capucino 20 kronen kost maar voor onze begrippen is dat spotgoedkoop maar zij kan het amperaan betalen en het is voor haar schrikken als ze naar nederland zou komen want dat is echt niet te betalen met die informatie komen we na een mooie rit in het stadje aan de naam is bijna niet uit te spreken maar wat is het mooi daar zo schoon en mooie huizen je kan zien dat er met vereende kracht een inhaal slag aan de gang is we krijgen 4 uur de tijd om van al het moois te genieten in vroeger tijd werd er veel zilver en goud gevonden in bergaders en daar ziej e nu de restanten van er is nog een mineralenmuseum en wat voor moois ik daar gezien heb tjonge wat is de natuur dan mooi ik heb ook een mooie schijf gekocht van kobaltdooraderd witachtige steen en als je dat tgen het licht houdt is het net ijskristal zo mooi op een plein de kerktoren beklommen en even genieten van fraai uitzicht over de stad heen en zo komt aan deze dag ook weer een eind met veel te zien en te genieten de volgende dag is een rustdag maar niets is minder waar er staat ons een grote verrassing te wachten en ze hebben dat zo mooi aangekleed we hebben een bruidspaar aan boord dat 5 jaar geleden elkaar omtmoet heeft op de reis en sindsdien bij elkaar gebleven is en dat moet worden gevierd dus een rondjekoffie in de bus ter ere van het bruidspaar en ja wat gaan we doen we rijden een kant op waar we niet eerder zijn geweest en iedereen gissen tot we rookpluimen zien door de bomen debus draait debocht om en oh een heuse stoomtrein staat ons op te wachten wat een verrassing met z'n allen in een wagon zonder ramen met houten banken waarvan de leuning in de rijstand gezet kan worden maar je kunt ook tegenover elkaar zitten als je dat wilt er komt een zigeuneroprkest aan boord en dat brengt meteen sfeer de fluit snerpt en tjoeke tjoeke daar gaan we een herrie en heel langzaam gaat het tegen de berg op maar berg af gaat hetietsje vlugger en ojee plots een geknal en geschiet de trein wordt overvallen partizanen houden de trein aan en slepen er twee passagiers uit die worden aan een boom gebonden en afgeranseld ze moeten alles aan waarde afgeven en dan pas kan de trein weer verder Dit is dus een toneelstukje wat opgevoerd werd maar wij schrokken toch wel even zo levensecht werd het uitgevoerd na dit oponthoud ging het weer verder en na een uur kwamen we op de eindbestemming aan waar de bus op ons staat te wachten en zo is de zondag geen rustdag geworden maar een hele verrassingsdag smiddags lekker gezwommen en savonds wilde me man internetten maar met slowaakse letters is dat een beetje moeilijk maar wel lol gehad achter het scherm en een half uurtje is zo om de volgende dag zouden we naar de druipsteengrot maar die was gesloten het alternatief was of winkelen of naar de hoge tatra iedereen wilde naar de hoge tatra want het was nu uitgelezen mooi weer en geen wolk aan de lucht en zo geschiedde wat we daar aantroffen niet te beschrijven zo mooi een meer met glashelder water waar je tot op de bodem kunt kijken veel vis zwom erin vogels en insecten vlinders zo groot en prachtig gekleurd de bergen met sneeuw bedekt en dan zo boven de sparren uitstekend een sprookjes tafereel we hebben allemaal op ons gemak rond het meer kunnen lopen en genoten van de natuur de rust en de stilte hoewel stilte het was een gekrakeel van vogelgezang kleine vogeltjes zoals goudhaantjes vinken sijsjes roodborstjes en boomklevers ja overal hoorde en zag je wel iets wilde beren lopen daar ook maar die hebben we niet gezien we zijn smiddags nog naar een natuurmuseum geweest en daar werdt verteld over de natuur van slowakije en hoe het ooit is ontstaan toen de bus weer in en met een mooie rit weer naar het hotel en genieten van mooie opgemaakte borden met eten wat heel lekker heeft gesmaakt het is een vakantie van genieten met alles er op en er aan en weer is een dag voor bij de laatste dag in slowakije is aangebroken en dat zal dus de mooiste dag worden we gaan naar de druipstenen we gaan extra vroeg op pad om kwart voor negen de rondleiding begint om elf uur en zal een paar uur duren maar omdat er mensen zijn die moelijk lopen waaronder ikzelf en we aardig moeten klauteren krijgen we de tijd om dat op ons gemak te doen dan hebben we een uur om bij de ingang te komen maar we waren er met een kwartier en maar goed ook want inplaats van om elf uur begon de rondleiding om half elf mazzel voor ons hoefden we niet zo lang te wachten het zal een tocht worden met veel trappen was ons verteld nou dat was niet voor niets verteld maar we hadden de tijd en konden op ons gemak de treden naar beneden zo'n 300 waren dat er en wat we toen aanschouwden prachtig niet te beschrijven zo mooi al die kleuren en de eeuwige regen in de schijnwerper opeens was dat het enige wat je zag eerst was alles verlicht en een voor een gingen er lampen uit even was het donker en toen die schijnwerper op de regen in de grot een mooie regenboog kwam te voorschijn we vielen van de ene verbazing in de andere en de ooohs en de aahs klonken door de grot zo mooi trap op door een spelonk denk om het hoofd stoten bukken en verwonderd om je heen kijken zo liepen we 2 uur door een heel mooi natuurgebied van rotsen water en wat het water achterlaat door de eeuwen heen druipstenen van de mooiste kleuren en de staande waar leken die het meest op het mannelijk geslacht en dat was kaasie voor de vrouwen en de mannen konden daar maar niet de humor van inzien deze rondleiding was het klapstuk van de vakantie en iedereen was diep onder de indruk van zoveel moois stil was het in de bus op de terugreis naar het hotel koffers pakken stond nu op het programma en afscheid nemen van een wonderbaarlijk mooi land met heel veel natuur de koffer is gepakt en het overnachtingstasje is gevuld met schoon goed en alles wat we nodig hebben om 6 uur gaat de wekker en opstaan aankleden en heerlijk ontbijten iedereen is eerder klaar dan 8 uur en om kwart voor acht kunnen we al rijden het gaat richting wenen waar we na een mooie rit en een koffiestop om 2 uur aan komen maar omdat het erg druk is op de weg een paar zware ongelukken ja dan schrik je wel even dat er dan nog mensen levend uit zo'n platgewalste auto komen dat mag een wonder heten men was het aan het opruimen en dat geeft vertraging ondanks dat leed van mensen die je niet kent geeft toch even een bedruktheid in de bus maar een kwartier later is dat weer voorbij een mooi muziekje en er wordt gezongen in de bus zo gaan we naar wenen een rondtour langs de mooie gebouwen en bij de dom worden we losgelaten en om 5 uur weer opgepikt we lopen de dom binnen en er wordt op het orgel gespeelt het is de sterfdag van mijn broer en ik sta dar even bij stil en heel raar maar terwijl ik kaarsen opsteek wordt het wel heel erg stil in de kerk een moment van bezinning en gedachten naar overleden dierbaren ja dat hoort er ook bij ik ben niet gelovig in die zin maar zo iets daar kan ik heel rustig van worden het orgel klinkt weer em zachtjes lopen we naar buiten we gaan nu maar eens naar de 2e binnenstad onder de grond een heel winkelpark en restaurantjes een pech hadden we wel door onkosten van de hond was de rekening leeg en konden we niet meer pinnen maar niet getreurd we konden wat lenen en toch een kopje koffie drinken wat natuurlijk 5 keer zo duur was als in slowakije wenen is een mooie oude stad met prachtige gebouwen die druk schoongemaakt werden en de stad zag er een stuk mooier uit dan 2 jaar geleden toen we daar 3 dagen zijn geweest maar je raakt er niet uitgekeken en hebben weer andere dingen gezien dan toen sávonds waren we in een voorstadje van wenen en de volgende ochtend zouden we om 8 uur vertrekken na een goed ontbijt van kaiserbroodjes met zoet en hartig gingen we richting duitsland een mooie fraaie rit langs de donau ging het naar passau een stad aan de donau met wel een hele bijzondere kerk zeg maar domkerk jammer genoeg waren we even te laat voor het orgelconcert maar luisterend aan de deur heb ik toch nog iets kunnen horen de reisleider heeft expres niets gezegt over het concert want dan had er gejakkert en gejaagt moeten worden en daar had de chauffeur geen zin in het is vakantie en dan moet je genieten van je reis en niet met kromme tenen zitten van halen we het ja of nee en anders gaan we gewoon een weekje die kant op en kun je op je gemak van het orgel genieten als je dat wilt werd er verteld om half drie gingen we de bus weer in en de reis ging naar slusselfeld waar we zouden overnachten daar zouden we tegen half zeven aankomen maar het werd half negen door tegenslag van ongelukken op de weg maar goed iedereen heeft zijn buikje rond en devolgende ochtend zullen we weer om 8 uur vertrekken dit gaat zo voorspoedig dat we om half 3 in didam zijn voor ons afscheids diner om 5 uur vertrekken voor het laatste stukje dwars door nederland van alkmaar tot de grens staan allemaal auto's stil of rijden heeeel langzaam maar wij kunnen gewoon zonder oponthoud naar den helder en om kwart over acht lopen we hethuis in en krijgen te horen dat het met onze hond niet goed gaat het is ook wel te zien hij kijkt zo droevig en eet niet maar drinkt nog wel en wil nog steeds spelen met zijn egeltje het is dan ook een sterk poedeltje van 12 jaar maar nu op dit moment zie ik het niet zitten hij heeft zich weer opengelikt van achter en daar zit het echt niet goed morgen hoor ik de uitslag en laten lijden zit niet in mijn pakket we hebben ruim 2 jaar van hem mogen genieten en hij heeft hier een pracht leven gehad dat geeft wel even een domper die gedachte van afscheidnemen maar ja ook dat is het leven al met al hebben we een hele fijne vakantie gehad van lekker eten genieten en lol maken met elkaar en volgend jaar zien we wel weer waar de bus ons naar toe brengt met dit gezelschap
Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
