Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Om 8.00u worden we telefonisch gewekt. Er staat een heerlijk ontbijtbuffet klaar waar we lekker van smullen.Fernando, onze chauffeur, is zoals gewoonlijk precies op tijd om te vertrekken naar Dambulla. Aan het verkeersgedrag en de wegen zijn we al gewend geraakt. Het is een fijne afwisselende rit in een koele bus. Het landschap veranderd steeds van bossen in rijstvelden en van uitgestrekte vlaktes in heuvelachtig gebied. De kleine dorpjes zijneen lust voor het oog. Een kleurrijke mengeling van groenten en stoffen staan op straat uitgestald. Schoolkinderen in smetteloos witte uniformen gaan in groepjes naar school. Het is een uniek gezicht deze kinderen in hun spierwitte pakjesdie fel afsteken bij hun mooie bruine snuitjes en grote bruine ogen. In Dambulla aangekomen moesten we een flink eind klimmen door een bosrijke omgeving en langzaam bereikten we ons doel, de tempel. Eerst onze schoenen uit en toen mochten we het complexs betreden. Filmcameras en fototoestellen mochten niet mee naar binnen. Eenmaal onder het poortje door zagen we een rotspartij waar 5 tempels waren uitgehold. Het waren prachtige ruimtes met enorme boedhabeelden van allerlei materiaal,hout, metaal, brons en steen. Dit alles is 2000 jaar oud en vervaardigd door monniken die daar toen woonden. De plafonds waren beschilderd en leken wel een wandtapijt met glooiingen zo perfectalsof het behangen was.
Overal werden lotusbloemen geofferd en gebeden door de bedevaartgangers. Buiten sterft het van de apen en er mag zelfs buiten niet gerookt worden. Ook onze kleding is aangepast we dragen alle 6 een lange broek(verplicht). Nadat we de gids een fooi hadden gegeven komen we sprakeloos bij Zaheem en onze schoenen terug. Weer een ervaring rijker. De terugweg ging een stuk makkelijker. De bus stond weer klaar en we vertrokken naar ons volgende doel. Een Srilankaans gezin nodigden ons uit om hun woningte bezichtigen. Het was een hut van klei met een bananenbladeren dak. De indeling was simpel een ruimte voor te wonen een voor te slapen en een voor te koken
In de ruimte voor te koken was een groot gat gemaakt waarop een open vuur gekookt werd, de bedden lagen gewoon tegen de grond en de kleren waren in koffers gepropt die tegen een wand van de kamerstonden. In deze hut woonden zon 9 mensen man, vrouw, kinderen, oma en opa. De vrouw des huizes heeft ons een demonstratie rijst vliezen, kokos malen, sambal maken en bananenbladeren vouwen gegeven. Deze activiteiten vinden buiten plaats in de gloeiende zon. Ook hey materiaal war ze mee werkte was zeer primitief. Een ijzeren blok waar ze op kon zitten met een spits voorstuk was een soort rasp. De rijst zat ineen rieten zeef waar de wind de vliesjes van de rijst weg blies. Een ijzeren rol werd gebruikt om de rode pepers te pureren tot sambal. Ondertussen kwamen de andere familieleden van het land en waren blij met onze snoepjes,ongelooflijk. We kregen een adres mee om de fotos op te sturen die we gemaakt hadden, dat hebben we uiteraard gedaan.
Daarna hebben we een houtsnijderij bezocht. Van verschillende houtsoorten werden er met de hand prachtige dingen gemaakt zoals boedhabeelden en maskers groot en klein. Er was een winkeltje bij, daar hebben we een boedhabeeld van rood hout gekocht voor onszelf en wat kleine maskertjes voor de neven en nichtjes.,sMiddags hebben we geluncht in Sigyria Village, daarna lekker aan het zwembad gelegen in een prachtig aangelegde tuin. De eerste keer op onze reis.
Rond 16.00uur zijn we naar de Leeuwenrots gereden. Wij hebben die niet beklommen de rest van de groep wel. Het is een vrij steile klimpartij over trappen die er niet erg betrouwbaar uitzagen maar natuurlijk gebeurd er niet echt iets het was gewoon veel te moeilijk voor ons. Halverwege de berg zijn er in de rotsen prachtige frescos aangebracht. Het zijn afbeeldingen van vrouwen. Op de top heb je een mooi uitzicht van de tuinen en vroegere koningsgebouwen aan de voet van de rots. Ondertussen hebben wij beneden rond gekeken ook zeer de moeite waard.s Avonds hebben we gedineerd en genoten van een optreden. Een goochelaar met zijn zoon die een show gaven. Het gebruikelijke slaapmutsje was ook weer van de partij. Johan is deze avond al niet lekker en klaagt over hoofdpijn.
sMorgens werden we om 7.00u gewekt toen konden we pas goed het hotel Nuwara Rest House bekijken. Grote sprinkhanen zaten er genoeg maar de gekkos en de klamboe hebben er voor gezorgd dat we toch goed geslapen hadden. Om 8.00u zijn we vertrokken naar Anuradhapura een oude ruine stad. Deze stad was de eerste hoofdstad van Sri Lanka
Ong. 500vChr. In de tempelcomplexen moet je op blote voeten lopen en dat valt niet mee op de harde zandgrond. Het is daar waar je kunt zie hoe beschaafd die cultuur reeds was. De boedhabeelden en altaren zijn oogverblindend mooi.
Op een van de altaren hebben we lotusbloemen geofferd in gevlochten rieten mandjes een vreemde gewaarwording, toch wel. Gedurende de rond rit door dit gebied zagen we verschillende dieren die daar gewoon in het wild leven. We zagen en hoorde vooral vogels,slangen kronkelde aan je pad voorbij, camelions en prachtige vlinders zo groot als een hand. In het Lotus hotel hebben we geluncht er waren heerlijke sandwiches met vlees en groente er tussen. Weer verder. Op naar Polonnaruwa. Onderweg hebben we olifanten gefilmd deze beesten waren ze aan het wassen in een rivier. Meteen moesten ze hun kunsten laten zien en dat bracht weer wat rupees op. Waar we ook waren overal krioelt het van de kinderen die vragen om schoolpennen en candy en hoe kun je dat nou weigeren ze hebben allemaal van die mooie toetjes en we hadden die spullen meegenomen dus delen maar. Polonnaruwa staat bekend om zijn houtsnijwerk en daar hebben we ook houten olifantjes en maskers gekocht.
Nog even een foto van de olifantenwasser
Verder naar Sygiria waar we om 18.00u(dus weer donker) aankwamen. In hotel Sygiria Village prachtig gelegen in een groot park waar allemaal kleine huisjes stonden die dienden als slaapruimte. Het eetgedeelte was een grote open ruimte waar de koks, er waren er een stuk of 6, de gerechten naar eigen believe klaar maakte. Dus kiezen uit vlees, kip of vegetarisch. Je kon zelf de kruiden aanwijzen en het werd waar je bij stond gebakken en gekookt. Het smaakte heerlijk en we hebben dan ook nu weer goed gesmuld. Later op de avond was er een uitvoering van een balletgroep. Het was zeer kleurrijk en de bekende Singaleese trommels deden goed hun best, Het was weer een speciale sfeer. Terug op onze kamer was het bed al open gelegd en met bloemen op je kussen moet je wel lekker slapen.
Wij zijn weer terug Van een prachtige stad, PRAAG. Het weer was goed voor de vele wandeltrips die we gemaakt hebben, een graad of 17 en het voornaamste, droog. Wel was ook daar veel wind maar dat hield het droog denk ik. De oude stad met zijn prachtige stadhuis waar in de toren de klok zich bevindt. Een klok waar om het uur de apostelen verschijnen in kleine deuropeningen. Rijk versierd en goed bewaard gebleven. Veel mensen willen getuigen zijn en drommen danook rond die toren. Ook staat hier het standbeeld van Jan Huss een vroegere predikant. Hier heb je ook de Joodse wijk met zijn oude sinagoges en de Joodse begraafplaats. Dan wandelen door de oudste nedderzetting van Praag, Vysehrad. Een rustpunt in de gtote drukke stad met de mooie Petrus en Paulus kerk. De Praagse Burght met zijn basiliek en paleizen is ook zeer de moeite waard, allemaal lopen. Dan op het laatste moment nog over de Karelsbrug met zijn enorme beeldenrij en in een van de vele gezellige eetcafe's eten we dan nog echte Boheemse uiensoep. De dagen zijn voorbij gevlogen maar we zijn blij in de bus te zitten en niet meer te hoeven lopen. Om 19.00uur rijden we weer richting Nederland en komen in de loop van de ochtend thuis.
Even een paar dagen ertussen uit. Tot zondag zijn wij in Praag de mooie stad aan de Moldau. Dus geen nieuwe berichten. Zondag begin ik weer met frisse moed.
Eerst even de groep voorstellen. Wij waren met 6 personen waarvan wij de oudste waren de rest waren allemaal jonge lui.Johan en Sandra uit Venlo. Robert en Miranda uit Almelo wij dus , de reisleider Zaheem en onze chauffeur Fernando(echt een Srilankaan).
Wij zijn wat later vertrokken naar Anuradhapura omdat Zaheem zij oma eerst moest begraven in Colombo dat vonden wij prima. s Middags begon de rit van ong. 206 kilometer. We hebben 5uur gereden het was een doderit vooral toen het rond 18.00u donker werd. Je snapt niet dat er niet meer ongelukken gebeuren, maar na een tijdje (2.5u) hebje het door dat iedereen rekening houdt met iedereen. Ze claxoneren als bezetene en stoppen voor alles wat er op de weg voorkomt of dat nu een koe een hond of een mens is. De wegen zijn ontzettend slecht en er heeft niemand licht op zijn fiets of auto. Het landschap is zeker de moeite waard je ziet elke keer weer wat anders. Boeren die rijstvelden aan het bewerken zijn met ossen later kom je in een bosrijke omgeving waar langs de kant van de weg schamele hutjes staan en mensen proberen er hun waar nog kwijt te raken door ze te koop aan te bieden.
Via Negombo, Chilaw en Puttalam alsmaar noordwaarts komen we om 20.00u aan in Anurdhapura.
In het hotel krijgen we een welkomsdrankje en daarna heerlijk Srilankaans eten.Zaheem geeft uitleg bij ieder gerecht de bediening is op blote voeten en dat alles maakt de maaltijd tot een feest. Na het eten nog een lekker drankje, een mix met arak, dat werkt als een slaapmutsje.
sMorgens hebben we het hotel bekeken en op de film gezet. In de hal zaten de Kandy dansers te wachten, die moesten een groep Franse touristen verwelkomen. Ook deze dansers hebben we op de foto vast gelegd.s Middags hebben we een rondtoer gemaakt door Colombo. Het regende nos steeds. Het centrum van Colombo is een grote markt de Pettha genaamd, daar kun je letterlijk alles kopen van kippen tot lappen stof. De stalletjes zijn zo gammel dat je denkt dat ze elk moment inzakken maar alles blijft rustig staan.De straten zijn smerig met open rioolen en de mensen lopen er op blote voeten het is onvoorstelbaar. We bezochten de Ned. Herv. Kerk. Deze kerk is nog in goede staat en dateerd uit de tijd van de VOC (1600) er liggen mensen begraven uit die tijd onder prachtige grafstenen met Nederlandse namen. In een hindoetempel hebben we een dakpan gekocht om de tempel te steunen onze namen werden er op geschilderd.
Bij deze tempel zat een slangenbezweerder die niet tevrede was met onze gift, het bleek niet genoeg te zijn maar daar was Rien zo mee klaar dan maar niets zei Rien en pakte het geld, dat in een mandje zat, weer terug. De man keek heel vreemd dat was hij niet gewend. Later op de middag kwamen we bij een boedhistische tempel die rondom in het water lag, er kwamen twee jonge priesters bidden en offeren. Bij de reisleider Zaheem hebben we thuis een glaasje fris gedronken en zijn we voorgesteld aan zijn vrouw.s Avonds hebben we met de groep genoten van een Koreaans buffet daarna een paar neutjes bij een gezellig orkestje en toen naar bed. Het inslapen ging moeizaam door het tijdsverschil en de indrukken van die dag.
In Colombo aangekomen schrokken we wel van de temperatuur. Het was 25 graden maar het voelde aan als 35 graden. De regen viel met bakken uit de lucht en dat zouden we in de komende tijd nog wel meer meemaken. De luchthaven van Colombo is niet zo groot en eenmaal door de douane moesten we onze koffers van de transportband vissen.
De hostess Tina stond ons op te wachten in de aankomsthal. Eerst moesten we geld omwisselen van dollars in rupees. De bus die ons naar het hotel zou brengen stond al klaar. Een srilankaan met een witte rok en blote voeten zat al achter het stuur van een naar hun begrippen luxe autobus. Tijdens de rit van de luchthaven naar het hotel kregen we een eerste indruk van Colombo en geloof me het was een indruk die we nooit meer zouden vergeten. De wegen zijn ongelooflijk slecht en vol met allerlei voertuigen. Vrachtautos, fietsers, personenautos daar tussen honden, koeien en ook nog voetgangers, dus voor ons gevoel een puinhoop. Langs de weg zijn ontelbaar veel kraampjes en winkeltjes met spullen die ze trachten te verkopen inclusief levende dieren zoals:kippen, schapen en geiten die dan ook terplekke worden geslacht. Ook de eerste tempels en boedhabeelden komen in zicht.
Het eerste hotel waar we aankwamen was het Rennaissance hotel. Een zeer luxe hotel waar de bediening in traditionele kleren liepen n.l de sarie. Teakhouten meubels en veel koper en marmer aanwezig. In het hotel waren verscheidene restaurants,eetgelegenheden en winkels. We kregen een mooie kamer op de tweede verdieping voorzien van airco en dat was wel nodig.sMiddags hebben we kaarten gekocht en meteen verstuurd.
Na een grondige voorbereiding in de vorm van inentingen en Yoga(vliegangst) vertrokken we om 16.45uur vanaf Schiphol naar Sri Lanka. De vlucht was geweldig en een boeing747 van KLM heeft ons veilig in 12uur naar Colombo gebracht.
Ligging: Het eiland Sri Lanka het voormalige Ceylon ligt in de Indische oceaan ten zuidoosten van de zuidpunt van India.Het heeft een oppervlakte van 64.454 vierkante meter net zo groot als Nederland en Belgie samen.
Geschiedenis: Rond 500 v. Chr.vestigden de Singalezen zich in Ceylon en onderwierpen de eigenlijke bevolking, de Weddas aan hun gezag. In 1505 kwamen de Portugezen, en werden in 1658 verdreven door de Nederlanders. Die moesten aan het eind van de 18de eeuw weer plaats maken voor de Engelsen. Sinds 1948 is Ceylon een onafhankelijke republiek. In1972 werd Ceylon de republiek Sri Lanka.
Bevolking: Op Sri Lanka wonen ong. 17 miljoen mensen
Waarvan 650.000 in de hoofdstad Colombo. De Singalezen vormen de grootste bevolkingsgroep 74%. Met 18% vormen de Srilanka Tamils de tweede bevolkingsgroep. Verder leven er 500.000 Indische Tamils die door de Engelsen zijn binnen gehaald om op de theeplantages te werken 7%. Ook wonen er Maleiers,Euroziaten(afstammelingen van de Nederlanders) en Weddas de oorspronkelijke bevolking , waarvan er nog maar enkele over zijn.
Staatsinrichting: Sri Lanka is een republiek en heeft een sociaal democratische regering. De president wordt voor 6 jaar gekozen. Het parlement telt 220 zetels. Her land is onderverdeeld in 9 provicies en 24 districten.
Religie: De Singalezen zijn boedhisten, de Tamils hindoes, de Moren moslims en de Euraziaten rooms katholiek.
Taal: Sinds1963 zijnop Sri Lanka het Singalees en het Tamil de officiele talen. De derde internationale taal is het Engels.
Klimaat: Sri Lanka heeft een tropisch klimaat met natte en droge zones. Ook de moesson komt op Sri Lanka voor.
Flora en Fauna: De tropische vegitatie in de natte zones zijn voor een groot deel ontgonnen tot cultuurgronden waar rijstvelden en plantages zijn aangelegd. In de droge zones vindt men de moeraswouden met kostbaar hout zoals satijnhout en ebbenhout. In het wild leven nog olifanten, beren,apen en reptielen.
Landschap: In het midden en zuiden hoogland en bergen met toppen van meer dan 2000 meter. Het hoogste punt is de Pidurutalagala, die een top heeft van 2650 meter. In het noorden brede kustvlaktes en in het zuiden smalle kusten. De kust bestaat uit zandduinen, rotskappen en lagunes.
Hallo Bloggers, In deze weken heb ik een verslag gemaakt van onze reis naar Sri Lanka in 1994. Het was altijd al een must om dit te doen en nu heb ik het klaar. De precieze feiten weet ik nog goed en zijn nu goed bewaard in Word. Lees maar lekker over een onvergetelijke reis.
Vandaag gaat het heel goed. Geen misselijkheid en ook geen loom gevoel. We hebben een goede tip gehad: cola drinken zou helpen tegen misselijkhied. En inderdaad na donderdagmiddag een paar glazen cola gedronken te hebben heeft Rien minder last van misselijkheid samen met zijn Primperan natuurlijk. Vanmorgen moesten we weer poetsen zoals elke vrijdag en dat gaat best. Deze middag werkt Rien in de tuin bij mijn moeder dat is wel nodig.
Zaterdag badderdag en luieren. Koffie drinken en alles op ons gemak. s Middags gaan we geranuims en andere plantjes kopen. Voor moederdag. We zetten ze in de bloembakken en de tuin van mijn moeder. Een heel vrolijk gezicht al die kleuren. Vanavond fietsen we naar de Hasseltse Kapel dat is een traditie in de Meimaand. Een lichtje opsteken en wat snoep kopen bij de kraampjes. Daarna naar huis. Dan is de lange dag van de 5de kuur alweer bijna vergeten en viel het alles bijeen toch weer mee.
Vanmorgen gaat het een beetje traag. Om 9.00uur uit bed en meteen de Primperan voor het eten. Na de wasbeurt het ontbijt en dat gaat nog niet van harte maar het moet anders houd je het helemaal niet vol. Ik vraag wat Rien wil en hij wil op de fiets naar de markt en dan koffie drinken bij Henk en Riet. De fietstocht van ong. 5km. valt hem niet mee maar op ons gemak komen we er wel. Terug om 12.00uur en dan naar de biljart maar wel met de scooter dus niet trappen. Het avondeten smaakt, na de Primperan, alweer goed en het ergste leed is weer geleden. Vanavond fietsen we even naar onze oude buren ook ong.5km. De conditie van Rien is goed en daar moet je van profiteren als het mooi fiets weer is.
Na het gebruikelijk bezoek aan de internist dinsdag,alle uitslagen goed, kunnen we vandaag aan kuur 5 beginnen. sMorgens vroeg, 9.00uur, vertrekken we naar het Twee-Steden ziekenhuis. Het is hartstikke druk en geen bed op zaal 10 de vertrouwde omgeving. Na wat overleg kunnen we toch op onze eigen!!!!!! Kamer terecht. Eerst moeten nog wat patienten af gekoppeld worden. Deze mensen hebben de nacht doorgebracht in het ziekenhuis. Aryan staat er alleen voor deze morgen en we zien de bui al hangen, het wordt laat vandaag. Even voor elven is Rien aangesloten en loopt het eerste medicijn. Ik ga op de koffie in Goirle en dan naar mijn moeder om boodschappen te doen met haar. Nog langs de dokter met haar. Er moet ijzer geprikt worden en die uitslag is goed. Waarde 7.2. Terug in het ziekenhuis ziet het er inderdaad naar uit dat het laat wordt. Rien voelt zich nog goed en krijgt honger. We hebben geen eten besteld, daarom ga ik maar lekker patat halen en die wordt met smaak opgegeten. Ondertussen is het 18.00uur en begint de verveling toe te slaan ook de bijwerkingen. Slaperig en loom gaan we om 20.00uur naar huis. Een hele lange dag achter de rug. Thuis moet Rien wat braken maar houd zijn eten erin. Gauw naar bed na het nemen van de xeloda en slapen maar dan alleen knapt hij weer op.
Een tweede poging. Donderdag zijn we vertrokken naar de camping om een tweede poging te wagen de voortent op te zetten en jawel deze keer lukte het wel.Het was heerlijk weer en onze buren op de camping, Truus en Andre, hebben flink mee geholpen. Vrijdag hebben we een fietstocht door de Betuwe gemaakt. De bloesem staat in volle glorie mooi te zijn. Het is een fantastisch gezicht hoe de fruitbomen in bloei staan. De appel-bomen staan nu volop te bloeien en de perenbomen beginnen te komen. Klik maar eens op de foto dan kun je zien hoe mooi dat is.
De 2de korte dag van kuur 4. We fietsen s morgens weg, het is zonnig weer en de buren zeggen: gaan jullie lekker genieten.je hebt groot gelijk. We kijken elkaar aan en zeggen: geloof dat maar. De mensen hebben er geen erg in dat als de zon schijnt de kuur ook door moet gaan. Maar wij nemen ze niets kwalijk want ze kunnen niet altijd stil staan bij het feit dat wij nu eenmaal de kuur af moeten maken. Het is een fijn fietstochtje en komen om 10.30 uur aan in het ziekenhuis. Vandaag is Sjan er en Rien wordt vrijwel meteen aangeprikt, het gaat goed. Om 13.30uur zitten we weer op de fiets. Het is echt een rust week geen infuus meer en geen Xeloda. We rijden naar mijn moeder waar Rien wat in de tuin werkt. Morgen gaan we een tweede poging wagen om de voortent eraan te zetten Deze keer zal het wel lukken want het wordt warm weer en dat hebben we nodig. Volgende week begint Rien aan de 5de kuur dus genieten we deze week van de rust.
Er was paniek in het bos. De mieren waren allemaal nerveus en in paniek. Heb je het gehoordzei een van de mieren. Ons bos wordt omgekapt en dan verdwijnen natuurlijk onze huizen ook. Maar dat zal toch niet waar zijn zeker, want dan moeten we zorgen dat het niet gebeurd, maar hoe? Als we nu allemaal eens massaal onze krachten inzetten dan valt het misschien nog mee en luisteren ze naar onze wensen. Dat was afgesproken en de mieren gingen aan het werk. Nou vraagt iedereen zich af wat kunnen mieren nu beginnen tegen de grote mensen maar dat valt nog vies tegen als je maar weet wat voor wensen de mieren hadden.In de eerste plaats moesten er nieuwe huizen komen of in ieder geval onderkomens waar de mieren konden slapen. Daar hadden ze een andere plaats voor gevonden en wel aan de rand van het om te kappen bos op een beschermd stukje grond. Ze maakte spandoeken met teksten zoals: Wij willen wonen en geef ons een nieuw stukje grond. En geloof of niet maar de mensen vonden het goed dat het stukje grond voor de mieren gereserveerd werd. Nu nog onderkomenszeiden de mieren. Voortaan willen wij in paddestoelen wonen want die kun je kapot maken maar die komen elk jaar weer terug en zijn wij zeker van en huisje. Zo zie je dat je best veel kunt bereiken al ben je niet groot.
De eerste korte dag van kuur 4. Om 10.30uur zijn we aanwezig en Gijs gaat het doen vandaag. Wegen en temperatuur, het is allebei goed. Infuus inbrengen en Gijs zegt: ik ga het zelf doen, ondanks dat het een vorige keer niet ging en wat denk je de eerste keer is het infuus goed aangeprikt, bravo Gijs de aanhouder wint dat zie je maar weer. De chemo is klaar en na de medicijnen en het spoelen kan de chemo eraan deze loopt een uur nog even spoelen en dan zijn we klaar. Een echte korte dag. Gijs kaart nog even aan dat als wij naar Praag gaan de kuur wel een dag vervroegd kan worden, hij wil overleggen met Dr.Goey en zal ons daarover bellen.sMiddags hebben we een afspraak met onze huisarts om verslag uit te brengen over de gang van zaken en de hem de goede resultaten te vertellen. Ik geef hem een verslag van de eerste kuur hij is er heel blij mee. Ook krijgt hij het adres van mijn site en kan hij het verloop zelf bekijken. Rien is weer wat opgeknapt, hij had toch wel wat last van de kuur. Hij heeft toch nog in de tuin gewerkt bij mijn moeder. Gijs heeft nog gebeld en we kunnen de kuur voor Praag een dag eerder doen, dat is wel fijn.
We moeten weer naar Dr. Goey voor de wekelijkse controle. Het is lekker weer dus we gaan op de fiets. Om 8.30uur zijn we al onderweg .9.30uur worden we verwacht bij de poli eerst bloed prikken en dan naar Dr. Goey voor de uitslagen van het bloed. Vandaag krijgen we ook de uitslag van de CT scan. We hoeven niet lang te wachten deze keer en alles is weer in orde zoals gewoonlijk. De uitslag van de CT scan valt Rien wat tegen. De uitzaaingen zijn niet kleiner geworden maar dan legt de dokter uit dat dat niet vreemd is. Eerst worden de (makkelijke cellen) aangepakt daarna de hardnekkigen. De tumorcellen in het bloed nemen nog steeds af dus dat wil zeggen dat uitzaaingen geen nieuwe cellen produceren. Als het bloed weer de normale waarde heeft kunnen de uitzaaingen aangepakt worden Dat is een eenvoudige uitleg. Ook hoeven we niet meer elke week naar de poli te komen , allen voor de volgende kuur, dus om de twee weken.
Vroeg uit de veren want we gaan de voortent eraan zetten. Om 9.15uur zijn we onderweg naar Ochten. Het weer ziet er niet mooi uit ,het is zelfs koud. Op de camping aangekomen blaast de noord-westen wind flink over het veld. Onze vrienden Andre en Truus zijn er al. Zij zijn vrijdagmiddag al gegaan en Andre heeft zijn korte broek al aan gehad. We drinken koffie en dan willen we beginnen. Eerst moet de caravan nog op zijn plaats geduwd worden. De buurman biedt aan te helpen en die hulp kunnen we wel gebruiken. Als de caravan op de goede plaats staat heeft Rien al geen vingers meer over. Deze reageren op kou en gaan prikkelen en niet alleen zijn vingers. Ook zijn wangen ,randjes van oren ,tenen en bijna alle delen die aan de kou blootgesteld zijn prikkelen en op den duur gaat het pijn doen. In de voortent van Truus wordt Rien weer wat op gewarmd en de prikkelingen worden minder. Maar weer buiten begint het weer opnieuw, dus geen voortent opbouwen vandaag. Samen eten we wat en gaan weer naar huis, volgende keer beter. Die prikkelingen zijn de bijwerking van de chemokuur en nemen na een dag of 10 weer af.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
