Het weer van de dag VOLKSHEILGE - OUDE VOLKSGEBRUIKEN-
04-12-2005
4 December - Sinte-Barbara
Vandaag vieren we de feestdag van Sint Barbara, de patrones van de brandweerlieden en die mannen vieren dat feest vrij uitbundig! Vroeger, nu heel lang geleden, toen de brandweerkorpsen nog bevolkt waren door paters, jawel door paters! Was dat niet zo! De spuitgasten van vandaag lijden vaak kou, bittere kou, tijdens hun feestelijkheden. Maar ze weten het, hun patroonheilige is er één die alle mogelijke weertypes van het sneeuwen, vriezen, stormen tot ijzelen, vaak ineens naar de aarde kan zenden Immers zegt een weerspreuk :
" Op het feest van Sinte-Barbara, is het weer soms Barbarabaars. "
MAAR OOK :
" Als Sinte-Barbara wil, staat de vriezeman stil ! "
Vandaag 4 december beginnen we ook aan de zes "donkere" weken : de drie weken vòòr en de drie weken na Kerstmis. De dagen worden nu zeer kort en de nachten haast dubbel zo lang. Vandaar dat men in de volksmond spreekt van :
Men weet dat den vader der heilige haar met eigen handen den marteldood toebracht. Pas was het euvel voltrokken of hij werd door het hemelsch vuur getroffen. Hieraan is het toe te schrijven dat de mijnwerkers en soldaten, al deze die in onmiddellijk gevaar zijn, haar tot patrones hebben gekozen. Zij wordt dieswege aanroepen om het bekomen eener heiligen dood. Men leest in haar leven, dat ze vooraleer te sterven, God verzocht al deze bij te staan die haar in stervensnood zouden aanroepen en hun zou toelaten de HH. Sacramenten te ontvangen. De devotie tot de H. Barbara dagteekent in ons land, waarschijnlijk van de 10e eeuw, wanneer hare relieken naar de Sint Baafsabdij te Gent overgebracht werden. (Foto = afbeelding van Sinte-Barbara)
Inderdaad, het is vandaag uitkijken uit welke richting de wind blaast. We krijgen vandaag, om precies te zijn, om 16u01 een nieuwe maan. De decembermaan genaamd ,en lees eens wat een spreekspreuk daar van verteld :
" Blaast de Noorderwind met decembermaan, dan houdt de winter vier maanden aan ! "
Laat ons dus duimen voor een windje uit het Westen, Oosten of Zuiden !
Deze volksheilige wordt in het Vlaamsche land vereerd als beschermer der paarden en aanroepen tegen ziekten die woekeren in den stal. Het leven van den heilige gedenkende hebben de smeden en goudsmeden hem tot patroon gekozen. Het is als smid dat hij doorgaans afgebeeld staat. De smulpartijen van Sint Elooidag waren ver gekend. In Oost-Vlaanderen hadden ze er zelfs volgend liedje op gemaakt : "Zijn we nog verre van het dorp waar die twintig boeren zaten, die bij derig hespen opaten? Zijn we nog verre van dat dorp?" Men placht op Sint Elooi den smid en den wagenmaker te betalen. De klanten werden dan genoodigd op een maaltijd : bouillie met wortels, stoofkarbonade met pataten. De menschen deden dan "eene zielmis in hunnen buik", er waren boeren die twee dagen vastten om " goed te kunnen eten ", het was immers voor " de kwitance ".
Deze heilige is een volksheilige die als bisschop van Noyon en Doornik, het geloof kwam verspreiden. MAAR ...weerspreuken waarschuwen ons voor wat anders :
" Als Eligius met ijs begint, wil hij dat drie maanden tot vriend. "
OF.....
" Vangt met Eligius de winter aan, dan stut hem voort, driemaal de maan. "
Ik vind het persoonlijk zo mooi dat ik het niet kan laten om het aan u mee te geven, december door de jaren heen......
" Siet eens wat ik vermag, gy luyaards, want ik zal de watren tot uw straf verharden als cristal. Ik sluyt het jaar, en kom met niets als quaet op 't leste, trekt kleederen aen de huyd' ik raed u nog het beste. "
December kreeg de naam van wintermaand omdat dit gure jaargetijde dan begint.
Vandaag beginnen we aan de laatste van de 12 maanden. DECEMBER genaamd. Deze maand werd van oudsher WINTERMAAND genoemd, maar onze heidense voorouders spraken ook wel van Kerstmis- of Heilige maand, omwille van het mysterie van de Zaligmaking bij de bekering. DONKERE MAAND en MIDWINTERMAAND zijn ook gebruikelijk. En toen er destijds nog veel wolven waren, en die deze tijd tot dichtbij de woningen trokken noemde men deze maand ook wel eens WOLFSMAAND
Andreas, de broeder van den H. Petrus, werd de eerste tot het apostelschap geroepen, toen hij visscher was. Na 's Heilands Hemelvaart predikte hij in Azië en kwam ten laatste in Griekenland alwaar hij te Patras, Maximilla, de eigene gemalin van den landvoogt Aegeus bekeerde. Deze, woedend van gramschap op den apostel, deed hem geeselen, en vervolgens met koorden aan een kruis binden, dat niet rechtstaande is, maar X vormig. (Uit dien hoofde wordt deze soort Sint Andreaskruis genoemd). Men noemt het ook Burgondisch kruis, omdat de ridders van het Gulden Vlies het als ordeteeken bij hunne plechtige vergaderingen dragen. Den zondag dichtst bij het feest van den H. Andreas begint de Advent = Aankomst : voorbereiding tot de komst des Heeren; de aanvang van het kerkelijk jaar; omdat de vier Zondagen vóór Kerstmis de vier duizend jaren vóór de komst van den verwachten Messias bedoelen.
Wil een meisje des nachts van haren toekomende droomen, dan moet ze, vooraleer in hare kamer te gaan, vragen aan iemand een handvol graan (koren, rogge of haver), waarmede zij te bed gaat. Na zich ontkleed en de lamp uitgeblazen te hebben, werpt zij met de rechter hand het graan over het hoofd naar het bed toe, zeggende :
In Sint Andries name zaai ik mijne zaden; in Sint Andries gaarde zal ik mijn schat afwachten.
Vanavond is het Sint Andriesavond en de volkskundige kalender vertelt er ons 't volgende over : Op Sint Andriesavond gaan de jongens en meisjes, in bende van huis tot huis, ze staan daar allen te gelijk iets te roepen, twee, drie en nog meer malen, totdat de baas of bazin de deur opent, hen iets geeft of hen met eene bedreiging van de deur wegjaagt. Zij krijgen gewoonlijk een snik, dat is een appel, of centen. Waar ze de deur krijgen, zingen of tieren ze :
Wilde niet geven, ge moogt het houden maar het zal er u om berouwen, die niet en geeft die is een beest dat is N......om te meest.
Vandaag vereren men de H. Joannes Berchmans, B. en daar vertelt de volkskundige kalender 't volgende over : Joannes, te Diest geboren op 13-3-1599, trad in het klooster der Jezuieten te Antwerpen. Naar Rome gezonden om zijne studiën te voltooien, stierf hij er den 13 augustus 1621. Hij wordt bijzonderlijk door de christene jeugd vereerd, die jaarlijks, tijdens de maand augustus, gaat beewegen naar Diest alwaar zijn geboortehuisje nog een heiligdom is, en naar Leuven waar zijn hart bij de Jezuieten berust.
Nu Sint-Katrien voorbij getrokken is, is het wel even stil voor wat de weerspreuken betreft, niet voor lang echter want voor 't einde van de maand krijgen we er nog twee. Heel toepasselijk voor de tijd van 't jaar vind ik volgende spreuk :
" November kan alle rijkelui van koude voorzien, en dan blijft er nog genoeg over voor de arme sloebers ! "
Wat niets te maken heeft met 't weer maar toch ook een goei :
" Het grootste licht is een vrouw "zei klein Warreke "daarom vrij ik altijd in de schaduw."
In de werkhuizen der naaisters wordt de H. Catharina ook gevierd, en de nog ongehuwde gezellinnen van boven de 25 jaar, indien er nog zijn, ontvangen, de beroemde Bonnet de Sainte Catherine. De spreuk : Coiffer Sainte Catherine, komt van de gewoonte die vroeger bestond dat de heiligenbeelden in de kerken, door de maagden versierd werden en dat men er een kapje of mutsje opzette. Zoo geschiedde het bijzonderlijk voor de H. Catharina. Nog wat weerkunde dan : Op Sinte Catharinadag sterkt de winter. Het droef regenachtig weer is uit, de vorst treedt in. Nochtans, zoo op dezen dag vorst begint, dan duurt hij zes weken lang. - Sinte Katrien heeft dikwijls een witte mantel. - Na regen geeft Sinte Katriene zoneschijn - EN...Als het vriest op Sinte Katriene, vrouwke haal uw koolen uit den hof !
