Prachtig het prille zonnetje dat zich schuilt houdt achter een wolk. Gisterennamiddag kon men dit mooi schouwspel bewonderen. Maar deze namiddag woedde er een echte sneeuwstorm met alle gevolgen nadien. Momenteel valt er hier ook nog eens ijsregen bovenop en maakt de wegen spekglad...dus lekker thuisblijven is de boodschap...
Het worden er steeds meer Want nu al voor de derde keer
Doorkruist het onze wegen En hebben we een kleinkind gekregen
Een nieuw leven,een nieuw wonder Dat op zich al zo bijzonder
En nu zal hij voortaan Met de naam Kjento door het leven gaan
tinaatje *********
Wat een vreugde toen ik deze middag een telefoontje kreeg van mijn zoon : " Proficiat je bent terug oma van een gezonde kleinzoon, Ian heeft er een broertje bij!...." Traantjes van geluk kwamen al gauw. Dus straks ben ik op weg om die lieve schat te gaan bewonderen en mijn schoondochter en zoon een dikke proficiat te wensen...
Het jaar 2005 loopt stilletjes aan op zijn einde en vooraleer dit jaar af te sluiten wou ik nog eens mijn Rusty, in de schijnwerper plaatsen. Hij wordt in april 9 jaar, wat al een hele ouderdom betekent in een hondenleven. Ik hoop dat hij nog heel lang bij mij mag zijn...
e ophokplicht is gelukkig voorbij Kippen leggen terug in vrijheid hun ei
In het park liep hij te paraderen Pronkend met zijn glanzende veren
Hij ging voor niemand van de baan Zo trots als een pauw is deze haan!
********
Bij mijn wandeling door het park Liedts te Oudenaarde kwam ik deze haan tegen. Voor niemand bevreesd staarde hij mij zelfverzekerd aan als heerser over "zijn" domein...
Daar Rusty ook aan verzetje toe was en ik even wou uitwaaien, zoals men dat noemt, ben ik vandaag naar Oudenaarde, mijn geboortestad, getrokken. De motregen kon mijn besluit niet doen omslaan en zo maakte ik samen met mijn hondje een wandeling in het park Liedts. Rusty genoot van zijn uitstapje ook al werd hij na enige tijd toch nat. De eendjes volgden ons voortdurend in de hoop wat broodkruimels toe geworpen te krijgen...
Ps. Ik was zinnens mijn ander blog "Cattina" stop te zetten maar ik ga proberen mijn verdriet omtrent het verlies van Blondie te verwerken, door daar verder over haar te schrijven...
Met zegt wel eens: " Een hond begrijpt alles, alleen de spraakontbreekt " maar... Hoe kan ik nu Rusty duidelijk maken dat zijn speelkameraadje, poesje Blondie, er niet meer is. Deze morgen ging hij terug op zoek naar haar in de tuin. Nu ligt hij wat wezenloos te kijken vanuit zijn mandje en begrijpt het niet. Zelfs zijn knuffeltje laat hij links liggen...
Mijn lievelingskat Blondie is dood. Ze werd gisterenavond aangereden door een wagen. Ik weet dat velen zeggen: "het is maar een kat!", maar voor mij is dat een harde klap. Na een slaaploze nacht heb dan toch de moed gevonden om nog eens een foto van haar op mijn blog te plaatsen. Ik wil mijn verdriet kunnen uiten en wil haar dan ook "hier" een mooi plaatsje geven, zoals in mijn hart...
"Heb je de foto gezien en kan je mij er ergens op terug vinden? Helemaal links kan je mij zien liggen. Ik lag nu eens lekker te slapen op een vest in de zetel en lekker warm onder een plaid. Toen kwam de kat Blondie zich ook een plaatsje zoeken en dat bijna bovenop mij! Ik heb geen minuut rust meer... pfff. Ik had nochtans gezegd geen katten meer op dit blog, maar ik wou nu eens bewijzen dat die poezen steeds mijn pad doorkruisen en ze regelmatig nog eens hier zullen opduiken...
Het is opmerkelijk hoe Rusty al dat poezengedoe over zich heen laat gaan. Hij is een pracht van een hond en zeer zeldzaam qua karakter...de liefheid zelve...
Deze morgen werd Rusty aangenaam verrast door de dwarrelende sneeuwvlokjes en kon hij zijn dagelijks wandelingetje in een besneeuwde tuin maken. Hij loopt dan al snuivend met zijn snuit naar de grond...precies een sneeuwruimer. Echt leuk om hem bezig te zien. Nu op dit moment is het terug hevig aan het sneeuwen en dit geeft een prachtig zicht! "De Vlaamse Ardennen" gehuld in een sneeuwttapijt dat steeds maar dikker en dikker wordt...
Zo "mijn poezenverhaaltje" van voorbije nacht jullie nieuwsgierigheid opwekt, dan hoef je maar op het poezenmandje hieronder te klikken. Veel leesplezier...
Rusty:" Nu vraag ik mij af wat Misty van plan is? Wil ze dat ik haar koppeke streel? Of?... Ja, ik zal mij maar heel rustig houden en afwachten. Ik blijf tevens op mijn hoede zijn want met poezen weet je nooit! Ze hebben nu wel een apart blog maar komen toch nog "in mijne weg lopen" pfff...
Zoals elk jaar maak ik voor de Kerstdagen een tafelbloemstukje. Ik gebruik dan wat takken en plantjes vanuit mijn eigen tuin en ik probeer er toch nog iets degelijks van te maken. Het kan natuurlijk niet tippen aan al die prachtige bloemstukken in de winkel, maar...wat jezelf doet dat doe jebeter...zegt men wel eens. Dat is natuurlijk overdreven maar in ieder geval vind ik het zeer leuk om het eens uit te proberen...
De meeste paardeneigenaars hebben de neiging om een lekker dik deken te kopen zodat hun paard het niet te koud krijgt. Als je op het deken witte zweetplekken ziet, dan is dit een teken dat het deken te warm is. Op de foto heeft het paard een speciaal outdoordeken aan, vervaardigd uit een waterdichte stof zodat hij bij het wentelen in de wei of bij een regenbui toch droog blijft. Bij paarden op stal voldoet in de meeste gevallen een dunner staldeken. Een zwaarder paardendeken is pas echt nodig als het kouder wordt dan -5° Oudere paarden, geschoren paarden of paarden met een dunne huid hebben uiteraard een iets dikker deken nodig...
Mochten jullie vragen hebben omtrent een paardenweetje dan mag je mij steeds mailen...
Het verschil tussen honden en katten: Een honddenkt:Hé die mensen waar ik bij in woon, voeren me, houden van me, verlenen me een warm en droog huis, aaien me en verzorgen me op een fijne manier... " Ze moeten goden zijn! "
Een kat denkt :Hé die mensen waar ik bij in woon, voeren me, houden van me, verlenen me een warm en droog huis, aaien me en verzorgen me op een fijne manier... " Ik moet een god zijn! "
Tof hé die uitspraak? Ik heb het dan maar op mijn beide blogs geplaatst!
" Wat ruik ik daar? Toch die geitjes niet? Dat is maar een grapje hoor! Ik ben zo blij dat ik eindelijk terug eens mag poseren, ik kan het zelfs niet verstoppen. Mijn neusje krult van fierheid! Ben ik niet schattig? Misschien ook wel een beetje preuts. Hebben jullie vrouwke's andere blog al gezien?: " Cattina in de poezenmand " ? Daar staan allerlei anekdote's omtrent de katten omlijst met prachtige foto's...interesse? Dan hoef je alleen maar te klikken op het poezenmandje links bovenaan...
Dus met andere woorden...de poezen zijn verhuisd naar haar ander blog: http://bloggen.be/cattina ( en nu is deze blog alléén voor mij bestemd... haha...)"
Voor de eerste maal geef ik "de geit" ook een plaatsje op mijn blog. Op wandel langs paadjes en boswegeltjes kwam ik aan een weide waar geitjes stonden te grazen. Ondanks de kou genoten ook deze dieren van de verwarmende zonnestralen. Toen ik mijn cameraatje bovenhaalde verjaagde dit exemplaar al de andere. Ze zien er lief uit en ze zijn ook lief...maar ze kunnen geweldig stinken...