Canarische eilanden Lanzarote * Jameos del Agua *...slot
En met deze laatste foto's vanuit de vulkaantunnel Jameos del Agua, gelegen ten noorden van de stad Arrieta, sluit ik dit daguitstapje tijdens mijn verlof op het eiland Lanzarote af...
Wat is nu de betekenis van een "Jameos". Dit is een plaats waar het dak van een vulkanische tunnel is ingestort.
Na het verlaten van de grot met het meertje komt men in de grote Jameos terecht waarin zich een prachtige tuin bevindt met een origineel ontworpen zwembad in Manrique stijl! Deze kunstmatige lagune is verleidelijk mooi, maar het is verboden erin te zwemmem.
Na ↑ Mijn rokje eventjes in plooi trekken en dan...
Canarische eilanden Lanzarote * Los Jameos del Agua *
Jameos del Agua is ongeveer 5000 jaar geleden ontstaan door een vulkaanuitbarsting. Deze grot diende tevens als schuilplaats voor de eilandbewoners die zich verstopten voor de piraten. In de grot ligt dit natuurlijk zoutwatermeertje dat ondergronds verbonden is met de zee. In dit meertje leven op de bodem kleine blinde albino kreeftjes van 3 cm groot. Normaal komen deze kreefjes alleen voor in diepzeegebieden op een diepte van 100 meter.
En de onderstaande foto ... daar morgen meer over... . tinaatje
Drie op een rij! Van links naar rechts zie je Lotje, Molly en mijn eigen Rustyke. Eindelijk waren ze nog eens tesamen. Het werd ravotten en spelen in de tuin maar daarna platte rust, tesamen in de zetel!! Leuk dat het hondje Molly, van mijn jongste zus en het hondje Lotje, van mijn metekind zo'n goede band hebben met Rusty! Schattige beestjes hé...
Niemand heeft zo zijn stempel gedrukt op het eiland Lanzarote als César Manrique. Met de opkomst van het toerisme ging hij op zoek naar een manier om de authentieke stijl van Lanzarote te bewaren. Hij slaagde erin een aantal wetten vast te leggen die nog steeds het uitzicht van het eiland bepalen.
Zo mag geen enkel gebouw hoger zijn dan 4 verdiepingen. De kleur van alle gebouwen is wit met groene, blauwe of bruine omlijstingen. Op Lanzarote zijn ook veel kunstwerken van Manrique te vinden. Op bijna iedere rotonde staat er wel één (zie bovenstaande foto). Ook het restaurant "El Diablo" op de top van een aktieve vulkaan heeft hij gebouwd (zie mijn archief 18 & 19 april 2010).
Het meest bijzondere is dat reclameborden verboden zijn op het hele eiland en dit is nog een verwezenlijking van hem!
Hij zorgde ook voor de veiligheid van het verkeer door het bouwen van vele rotondes om zo de snelheid te beperken.
Het is de ironie van het noodlot die er voor zorgde dat Manrique in 1992 om het leven kwam bij een verkeersongeluk en dit op een 100 meter van zijn woonplaats...
Aan deze vijver heb ik enige tijd geleden een foto genomen van één van deze zwarte zwanen. Pas nu begrijp ik waarom die zwaan mijn bezoekje niet op prijs stelde en mij blazend aanviel! De reden van die verdediging zie je hier gezwind zwemmen tussen de papa en mama... hun kroost!
Je zal je wel afvragen waarom ik de volgende foto plaatste, er is niets speciaals te zien! Maar niks is minder waar want de daarop volgende foto's zijn de uitgesneden en vergrote versies. Zo zie je dan duidelijk dat een reiger, die aan die vijver zat, het op een lopen zette om zich uit de voeten te maken... zonder buit ...
Met goede moef begaf ik mij tot het einde van deze pier in de hoop nog wat toffe foto's te kunnen maken. Daar aangekomen zat deze sportvisser. Al vlug had hij beet en haalde hij zijn vangst boven. Ik ging van de veronderstelling uit dat deze man de haak heel voorzichtig uit de mond van de gevangen vis zou halen, maar niets was minder waar!
Met een hevige ruk en zonder te kijken waar de haak zich bevond in de mond van de vis, sleurde hij die los en wierp de vis daarna terug het water in... Dat ze de vis terug in het water werpen vind ik goed maar de wijze waarop hij die haak verwijderde heb ik nog geen enkele sportvisser zien doen. Dierenmishandeling vind ik dat en daarom wou ik dat even vermelden op mijn blog want dit had mij enorm aangegrepen.
Ik had het idee dat alle mensen met een handicap een enorme dierenliefde hebben maar tot mijn grote spijt zal ik mijn mening moeten herzien!!!
Nog een paar foto's van mijn uitstapjenaar ons zee-tje.
Op één van die vakantiedagen werd er een plateaukoers gelopen wat inhield dat de deelnemers, met een plateau waarop 3 gevulde glazen stonden, een parcours van ongeveer 7 km dienden te stappen. En dit allemaal voor de titel van de beste kelner!
Zeg nu zelf, onze eigen kust mag er wel wezen, is het niet? Gisterenavond ben ik terug thuis gekomen van een paar daagjes aan zee. Spijtig dat juist toen het goede weer zich aankondigde, ik naar huiskwam, maar ik heb toch kunnen genieten en daar profiteerde mijn Rustyke ook van.
Een fietstochtje maken stond zeker op mijn verlanglijstje en natuurlijk was Rusty ook van de partij! Ik moet toch mijn conditie wat op peil houden... De Vlaamse Ardennen vind ik een beetje te heuvelachtig om te fietsen dus geef mij maar liever het vlakke van de kust...
El Golfo is een stil vissersdorp aan de westkust van Lanzarote, met een klein hotel en enkele goede restaurants. Aan de rand van dit dorp ligt een parkeerterrein en van daaruit is het slechts 5 min. wandelen tot een uitkijkplatform met een panorama over een fantastische, smaragdgroene lagune: LAGO VERDE.
Deze sikkelvormige lagune wordt ondergronds gevoed met water van de zee. Dit alles is een overblijfsel van een reusachtige krater die grotendeels door de zee is verslonden. Deze foto's geven een beeld van het zicht vanop dit uitkijkplatform.
Voor het eerst gingen wij naar een "aparthotel". Dus i.p.v. een gewone hotelkamer had iedereen een soort appartementje met een groot terras. Voor de rest was de servive, bediening en restaurant hetzelfde. Het was de max! Zeker voor herhaling vatbaar.
↑ Zicht vanop ons terras op de overige appartementjes.
En zo kom ik vandaag nog eens piepen om jullie allen een gezellig week-end toe te wensen...
Na die zeer lange koude winter is alles zo'n 3 weken later in bloei, vind ik toch. Tot nu toe was de grond kurkdroog en zeker moeilijk te bewerken, maar na die hevige regenval van gisteren vond ik het vandaag ideaal om wat bloemetjes bij te planten.
Rusty was wel heel nieuwsgierig maar niet naar de pas geplante begonias maar naar de inhoud van de stenen kruik... En... waar wij zijn is ook ons kat,Misty... Van nieuwsgierigheid gesproken!!!
Het Communiefeest van Ian ging door in het Kasteeldomein De Ghellinck en bij zo'n prachtweer was dit echt een meevaller! Tussen de gerechten door was een kleine wandeling zeer aangenaam en werden er veel foto's genomen waarvan ook deze van een trotse oma...
Aangetrokken door het heen en weer gefladder van de meeuwen ging ik nieuwsgierig een kijkje nemen aan het water.
Daar zat deze visser zijn gevangen vis te kuisen en wierp hij de ingewanden in zee... een waar festijn voor al die vogels die er niet voor schuwden om zelfs te vechten voor een stukje vis...
Oud worden is een zegen, maar 't zijn de jaren die wegen. Het geheugen laat het weten, men begint alles te vergeten. 't Gehoor, 't gezicht is aangetast en iedere beweging zorgt voor last! Slapen zoals voorheen, vergeet dit maar meteen. Want slapeloze nachten, dat staat u te wachten!
En medicijnen die worden voorgeschreven, dat is voor gans uw verder leven. Begin maar iedere morgen, met u goed te verzorgen! U mag ook niet vergeten,wat u niet meer mag eten. En voor het drinken, wat zal het zijn? Altijd en alleen vogelwijn!
Over vermoeidheid spreek ik niet, het volstaat dat u ons goed beziet! Trappen werden vroeger op en af gelopen, nu is het eerder op en af gekropen! Reizen, feesten, 't was een lust. Nu zoekt men alleen nog rust! Winkelen of wandelen, gaan of lang recht blijven staan, is ook al uit den bozen, 't zorgt voor pijn, 't is artrose!
Dit alles en nog meer Zorgt voor last en dat doet zeer! Dit noemt men de schone ouden dag... Laat mij even toe dat ik eens lach.
Onder deze loopbrug zat een klein poesje te miauwen, mijn hart brak! Het is telkens hetzelfde liedje: op iedere reis kom ik poesjes tegen die niet zo'n luxe leven hebben als mijn eigen kat, Misty thuis. Ik kan het niet laten maar in de tijd dat ik op vakantie ben dan zullen deze diertjes ook eens in de watten worden gelegd! Deze maal nam ik iedere dag extra vlees mee vanuit het restaurant en je mag gerust zijn...smullen deed dit poesje!!
Maar het bleef niet bij dat éne poesje! Algauw ontdekte ik er nog ééntje in de tuin. Na diverse pogingen werd zijn wantrouwen kleiner en kleiner en kwam het dichterbij om ook "zijn" buikje te vullen.
Ik hoop maar dat er meerdere vakantiegangers zijn die hun hart op de juiste plaats hebben en deze diertjes wat eten zullen toestoppen. En zeggen dat er zoveel eten "in" de vuilbak verdwijnt... Bij thuiskomst heb ik nog dikwijls aan deze diertjes gedacht...
↑ Met het mogelijk goede weer in het vooruitzicht (eindelijk!!) wil ik terug in een vakantiesfeer komen, daarom heb ik de foto's van mijn laatste reis, in de maand maart, naar Lanzarote terug bovengehaald. Vanuit de receptie van het hotel kon je over deze loopbrug naar het zwembad en de tuin gaan.
De onderstaande foto: 't is "geen zicht" hé maar de vraag is feitelijk wat doe ik daar in zo'n rare houding, waarom probeer ik om onder die loopbrug te geraken? Morgen krijg je hieromtrent het antwoord... ↓ tinaatje
Na ↑
↑
goede weer in het vooruitzicht (eindelijk!!) 
