Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Tegenslagen,wie zijn ze niet beu? Ik zeker,al vind ik dat zeker sneu. Als je een dag met tegenslag begint, blijft alles haperen,oh mijn kind.
Ik wil iedereen heel gelukkig zien, ik wil voor sennet een tien op tien. Hopelijk zal het ooit eens lukken, dat het geluk komt zonder te bukken.
Maar als het geluk komt,ga ik het delen, niets voor mij alleen,het geluk is voor velen. Gelukkig zijn met weinig is de boodschap, groetjes van big ietie en dit is rap.
Hoor de wind ruisen door de bomen, waar blijft de zon uit onze dromen? Het is de wind van de liefdesstorm, deze blaast stil en dan soms enorm.
Daar schijnt een straal zonnelichtje, die uit het hart komt via een gedichtje. Kijk daar komt een blauwe maan op, alles straalt even mooi rond onze kop.
Laat dat alles verder in ons stralen, het begeleid ons door onze verhalen. Verhalen en gedichtjes uit het verleden, die ons helpen bij het lezen van het heden.
Wie leest de gedichtjes zoals ik ze schreef? Wie begrijpt ze echt zoals ik ze echt beleef? Het is het geluk als men ze echt kunt lezen, het is de vriendschap om een mens te wezen.
Mijn gedichtjes stralen recht uit het hart, meegevoerd door de pijn en de smart. Ge moet ze eerst allen aanvoelen, om te begrijpen wat ik wil bedoelen.
Laat je hart maar eens vrijkomen, laat je eens los van je dagdromen. schrijf ook eens zo een gedichtje, en verzend het met een hartelichtje.
Skieen gaan in de hoge bergen, de mensen lijken boven wel dwergen. Ze komen in een rij naar beneden, op hun skis of op de rug gegleden.
Winterpret daar boven in de sneeuw, ze maken van sneeuw een sneeuleeuw. Kinderen rodelen de berg af naar onder, ze komen met hun slede,soms ook zonder.
Daarna in de hut een lekkere drank, ze rusten uit op de heel houten bank. Die sneeuwpret duurt twaalf weken, daarom dit gedichtje hier neergestreken.
Ik zie door het raam de herfst stilaan sterven, ik zie de winter de lucht stilaan gaan verven. De eerste koude zal dan bijna gaan komen, die verdrijft de warmte van tussen de bomen.
Hier en daar zullen sneeuwvlokjes neerkomen, dit is het mooiste uit onze vroege kinderdromen. Iedereeen zal zich warmer gaan aankleden, hier en daar verschijnen witte plakken in steden.
De zon schijnt soms en maakt de lucht helderblauw, het wordt winter en het nieuwe jaar is er gauw. Winterpret het kan soms heel mooi zijn, groetjes van big ietie,wie vindt dit fijn.
Bloemen spreken als mensen, die altijd het liefste wensen. Bloemen kijken als vrouwen, die enkel de vrede aanschouwen. Bloemen zingen als mannen, die nooit het geluk verbannen.
Geef daarom een mooi boeket, aan je vrienden hier op het net. Een bloemetje kan echt spreken, zonder naar liefde te smeken. Ik wil ook zulk bloemetje zijn, jullie ook?Dat vind ik zo fijn.
Een klaaglied van een alleenstaande.(kan man of vrouw zijn)
Soms vraag je:wordt ik gewaardeerd? soms denk je:wordt ik nu ook geeerd? Vinden ze me tof,die andere mensen, ben ik een goede met veel wensen.
Kan ik nog iemand waardering schenken? of denk ik dat ze alleen aan zichzelf denken? Moet ik alle zorgen dan alleen dragen? Moet ik wel echt eens om hulp vragen,
Kan ik stilzwijgend om een vriend(in) bidden, of moet ik dan maar alleen thuis zitten? Ik wil niet dat ze me gaan uitsluiten. ik wil veel vrienden binnen en buiten.
In vriendschap geeft liefde geen steun aan haat, uw hart weet hoe je vreindschap er voor staat. Liefde,geluk en vriendschap op de eerste plek, wie haat wil zaaien is voor ons de grootste gek.
Onze glimlach laat geen haat in ons binnen, een mooi glimlach om elke dag te beginnen. vriendschap geeft mooie kleuren aan de ziel, de kleur van haat vindt je niet in het kleurenwiel.
Hou deze vriendschap stevig vast met beide handen, het zal voor eeuwig het geluk in je hartje branden. Glimlach maar bij het lezen van je beste vrienden, en je zult voor altijd meer vrienden vinden.
Zolang moeder in leven is,zorg ik voor haar, als ze me roept,dan ben ik zeer snel daar. Ze heeft me vroeger het leven geschonken, ik heb zelfs van haar melk gedronken.
Moest ze heengaan,zal het hier een leegte zijn, dat is een gat dat ze achterlaat,niet heel fijn. Ik wil dat ze nog lang van het leven mag genieten, We gaan nog samen weg,wat kan ik meer bieden?
Moeder zijn is de zwaarste taak bij de mensen, we moeten alle moekes veel gezondheid wensen. Ik bewonder hun charme om zo door het leven te gaan, groetjes MOEKES van big ietie jullie dichters kompaan.
Een glimlach op je gezicht, verraadt je mooie hartelicht. Het straalt zo van je mooie gelaat, het straalt warmte uit naar de straat.
Je glimlach is je handelsmerk, dat gebruik je tijdens het werk. Ik bewaar je glimlach in mijn hart, het bevrijdt me van pijn en smart.
Blijf glimlachen je ganse leven, het is je bij de geboorte ingegeven. Die glimlach zorgt voor gelukkige mensen, mag ik je een heel zalig leven toewensen
Ik vaar eens door mijn ziel, ik draai eens aan mijn wiel. Ik kom overal ellende tegen, dan voel ik ergens een zegen.
Ik zie in de spiegel om te vinden, ik zie in de verte wat vrienden. De tranen in mijn ogen verdwijnen, ik voel een mooie glimlach verschijnen.
Nu weet ik het,ik ben niet alleen, ik hou nu dan op met dat geween. Ik heb vrienden gevonden op deze groep, ik ben blij en begroet die met hoerageroep.
Herfstweer,het is nu regenweer, bladeren vallen op de grond neer. Door regenweer worden ze nat, autos en fietsen rijden ze heel plat.
Ik loop buiten door de plassen, ik zie mensen in hun regenjassen. Ik merk met dit weer geen glimlach, hoe lang duurt dit weer nog,een dag?
Voor mij mag de zon weer gaan schijnen, zodat er overal die grimassen verdwijnen. Leve in dit land het hele mooie weer zonneschijn in November is ook herfstweer.
Woorden komen als een fontein uit het hart, ze vormen de zinnen van liefde en je smart. Die zinnen kan je sturen naar vele mensen, die ze willen lezen met je vele goede wensen.
Het geluk dat deze woorden kan brengen, zou in vele harten een gelukkig leven lengen. Geef deze woorden door aan jullie vrienden, zodat je telkens nieuwe woorden zou vinden.
Vriendschapswoorden zijn als een warm deken, je moet je er indraaien en er niet om smeken. Deze woorden wil ik je steeds blijven schenken, groetjes van big ietie die aan jullie blijft denken.
Een witte duif die ik je mag schenken, stuur ik mee met dit nieuwe gedicht. Een witte duif om aan vrede te denken, zij komt met een palm en vredeslicht.
Die duif is door God ons gegeven, om door te geven aan vele vrienden. Een duif bekomen bij het beginde leven, om daarna het eeuwige leven te vinden.
Laat die duif metons in vrede leven, om ons hartje rein te laten blijven,. Meer vriendschap en vrede kan ik niet geven, daarom zal ik voor jullie blijven schrijven.
Opgroeien in een wereld van verdriet, samenleven in de gevangenis van de smart. Ik wil dit niet meer meemaken,zeker niet. ik wil daar zijn in het verlangen van het hart.
Verdriet wil ik verbannen uit ons leven, ik wil de smart verjagen uit onze ziel. Ik wil ieder een woord van geluk geven, een woord dat ieder kende en beviel.
Nu het verdriet zou moeten weg geraken, wil ik verder leven met de eeuwige glimlach,. Ik wil nu iedereen gelukkig eens maken, en begin er nu aan en elke verdere nieuwe dag.
Vrolijk dartelt het kleine kind rond, het lacht vrolijk en blij en heel gezond. Het speelt met een bal met haar hond, samen tollen ze als bezetten op de grond.
dier en kind zijn als zuster en broer, ze spelen samen bij vader de melkboer. Samen gaan ze wandelen in de wei, beiden zij dan ook altijd even blij.
Als het kind naar de school gaat, is het blij dat het hondje wachten staat. Even later is haar hondje heen gegaan, zij werd dierenarts op de grote baan.
