Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Zoals beloofd een TOP HAT gedichtje,geschreven ter plaatse.
Sinterklaas Kapoentje Top hat op dinsdag wat hebt gij een groot schoentje senioren komen bijeen Aanwezig op top hat drinken moet,lachen mag plezant was dat. we vergeten er geen.
Ze gingen pakjes uitdelen, Babbelen over koetjes en kalfjes, wat waren we met velen. in de grote zaal in Top hat. Senioren van veel groepen, Over drankjes of zalfjes, stil zijn of hard roepen. en heel fijntjes was dat.
Ieder kreeg een pakje snoep, Met de minuut groeit de groep, Het was een geweldige troep. plezier maken onder de mensen. Nu sinterklaas is weg geegaan, precies een bijeenkomst van den troep, is het met dit gedichtje gedaan. maar met heel goede wensen.
Ik ben een landloper en woon in de wei, ik heb geen geld meer om iets te kopen. Ik wil werken,maar wie wil er nu mij? Om te eten moet ik steeds gaan stropen.
Ik draag oude kleren uit een containerkast, ik was mij in de beek daar in die wei, De mensen vinden mij een heel rare kwast, zelfs mijn eigen kinderen ontzien mij.
Ik wil terug werk en een eigen huis, ik wil terug onder mensen en vrienden. De avonden warm zitten voor de buis, om samen te zijn om het geluk te vinden.
Liefde is niet alleen gedichtjes lezen, vriendschap is deze ook begrijpen. Met je hart en je ziel eens wezen, zonder je ogen toe dicht te knijpen.
Vriendschap zit heel diep in je hart, het versterkt de band met je vrienden. Het helpt wederszijds tegen pijn en smart, en het zal je altijd met hun harten binden.
Ik wil je heel veel vriendschap geven, vriendschap gekregen tijdens het leven. Vraag me nooit:Wat is vriendschap Als je het niet kent,vergeet je het rap.
Een glimlach het kostbaarste geschenk, maar is heel goedkoop als je het ziet. Dit is niet zomaar van mij een stille wenk, maar komt van iemand die jullie graag ziet.
Een glimlach laat aan ieder een zon schijnen, een glimlach verdrijft dan alle vele zorgen. Het laat je slecht humeur verdwijnen, nu vandaag en ook de dag van morgen.
Een glimlach doet je beide handen uitsteken, of geeft je een vriendelijk klap op je schouder. Er is nog niets voor een glimlach uitgeweken, een glimlach blijft jong,ook al wordt jij ouder.
Ik schreef zojuist een gedicht hoe mijn neef van bijna vijf het zou geschreven hebben.
Ikke U danke, U mijn nonkel big ietie lees, ikke danke,nonkel mag jouw big ietie wees. Ikke zeer blij,nonkel kan gedichtjes schrijf, ikke wil,hij steeds mijn lievelings nonkel blijf.
Ikke hoop,veel woordjes met gemoed, inspiratie nog niks voor mij,nonkel goed. Nonkels potlood lengte van zijn gedacht, hij schrijf alles op papier en heel zacht.
Malse woorden geboren in zijn geest, harde woorden,jullie niet graag leest. Nonkel voel goed bij gedichtjes maak, dada bommas en bompas,lees maar vaak.
Droom van iemand die je wil terugzien, droom maar gerust zulke droom of tien. Laat je verloren vrienden in je harten blijven, of zoek ze op om iets naar hen te schrijven.
Een vriend(in) zal ik nooit meer vergeten, die vriend(in) woont in het hart,goed geweten. Vele vrienden zijn er nog altijd veel te kort, dus zit ik op seniorennet en vraag wat het wordt.
Hopelijk blijf ik een van jullie vrienden, ik ben blij,dat wie dan ook mij zal vinden. Vrienden voor eeuwig en voor altijd, dat maakt big ietie altijd zeer verblijd.
Heb je ook dat gevoel dat je iemand mist? Heb je van die momenten van alleen zijn? Ik weet het niet meer,of ben ik een tist? Ja ik ben soms alleen en dat is niet fijn.
Ik droom soms van heel veel vrienden, ik word wakker maar zie dan niemand. Ik sta op om ze ergens te kunnen vinden, daar zijn ze dan op de pece in Sennetland.
Ik begin dan maar met mijn ochtendgedichtje, Ik schrijf dan om big ietie te blijven wezen. Ik schenk dan jullie telkens een hartelichtje, bedankt lieve mensen om me altijd te lezen.
Ik had vannacht een rare droom.Als dat maar niet echt is. Ik droomde dat ik in een speciaal vliegtuig zat.De naam van dat tuig:Flying Sennet. Ik landde op een eiland in Het Grote Zeetje. Op de luchthaven werd ik verwelkomd door een dame die zich voorstelde als Dame Kaectusy.Ze zei:Welkom Big Eyti.U bent hier op Senoria,het eiland van de groep Mailfriends. Ik verstond eerst die taal niet,maar toen ze me uitlegde dat ze de taal Senetoriaans spreken kon ik hen ineens verstaan. Ik werd rond geleid op het hele eiland.Eerst kwam ik bij president Bas Pasqualius. Ineens stond daar een limousine waar ik moest instappen.Een andere dame beduidde me dat ik bij haar moest zitten.Ze zei:Bigje ik ben Chaarlauta Mentoorrius je nieuwe chef.Je gaat hier voor ons gedichten schrijven en bij mij binnen brengen.En toen zei ze :Sjofforis je mag vertrekken.De eerste halte is de wielermaker Fluppy flupianus. We reden door een klein stadje Alonestaonde city.Fluppy stond al te wachten en kreeg van hem een nieuwe fiets:de Neu-Fox. Het was er allemaal mooi. We reden naar een andere plaats Heart Two.De burgemeester een vrouw gaf me een welkomszoen:Ik ben Peetoe en ik zal je rondleiden in onze mooie stad.Maar een ding,trek nooit aan een koordje waar opstaat KLINGEL. Ja ik werd rondgeleid en ik kreeg de kriebels in mijn handen,en zo deugnietachtig dat ik was-trok ik toch aan dat koordje.Een schels lawaai en alles was weg.Toen werd ik wakker van mijn alarmklok. Oef!Was dat een droom of was dat werkelijkheid?Ik weet het niet.Het was of ik echt in dat land was waar de senioren voor eeuwig gelukkig zijn. Zou dit land enkel bestaan in een droom of in het diepste van ons hart. big ietie
Tegenslagen,wie zijn ze niet beu? Ik zeker,al vind ik dat zeker sneu. Als je een dag met tegenslag begint, blijft alles haperen,oh mijn kind.
Ik wil iedereen heel gelukkig zien, ik wil voor sennet een tien op tien. Hopelijk zal het ooit eens lukken, dat het geluk komt zonder te bukken.
Maar als het geluk komt,ga ik het delen, niets voor mij alleen,het geluk is voor velen. Gelukkig zijn met weinig is de boodschap, groetjes van big ietie en dit is rap.
Hoor de wind ruisen door de bomen, waar blijft de zon uit onze dromen? Het is de wind van de liefdesstorm, deze blaast stil en dan soms enorm.
Daar schijnt een straal zonnelichtje, die uit het hart komt via een gedichtje. Kijk daar komt een blauwe maan op, alles straalt even mooi rond onze kop.
Laat dat alles verder in ons stralen, het begeleid ons door onze verhalen. Verhalen en gedichtjes uit het verleden, die ons helpen bij het lezen van het heden.
Wie leest de gedichtjes zoals ik ze schreef? Wie begrijpt ze echt zoals ik ze echt beleef? Het is het geluk als men ze echt kunt lezen, het is de vriendschap om een mens te wezen.
Mijn gedichtjes stralen recht uit het hart, meegevoerd door de pijn en de smart. Ge moet ze eerst allen aanvoelen, om te begrijpen wat ik wil bedoelen.
Laat je hart maar eens vrijkomen, laat je eens los van je dagdromen. schrijf ook eens zo een gedichtje, en verzend het met een hartelichtje.
Skieen gaan in de hoge bergen, de mensen lijken boven wel dwergen. Ze komen in een rij naar beneden, op hun skis of op de rug gegleden.
Winterpret daar boven in de sneeuw, ze maken van sneeuw een sneeuleeuw. Kinderen rodelen de berg af naar onder, ze komen met hun slede,soms ook zonder.
Daarna in de hut een lekkere drank, ze rusten uit op de heel houten bank. Die sneeuwpret duurt twaalf weken, daarom dit gedichtje hier neergestreken.
Ik zie door het raam de herfst stilaan sterven, ik zie de winter de lucht stilaan gaan verven. De eerste koude zal dan bijna gaan komen, die verdrijft de warmte van tussen de bomen.
Hier en daar zullen sneeuwvlokjes neerkomen, dit is het mooiste uit onze vroege kinderdromen. Iedereeen zal zich warmer gaan aankleden, hier en daar verschijnen witte plakken in steden.
De zon schijnt soms en maakt de lucht helderblauw, het wordt winter en het nieuwe jaar is er gauw. Winterpret het kan soms heel mooi zijn, groetjes van big ietie,wie vindt dit fijn.
Bloemen spreken als mensen, die altijd het liefste wensen. Bloemen kijken als vrouwen, die enkel de vrede aanschouwen. Bloemen zingen als mannen, die nooit het geluk verbannen.
Geef daarom een mooi boeket, aan je vrienden hier op het net. Een bloemetje kan echt spreken, zonder naar liefde te smeken. Ik wil ook zulk bloemetje zijn, jullie ook?Dat vind ik zo fijn.
Een klaaglied van een alleenstaande.(kan man of vrouw zijn)
Soms vraag je:wordt ik gewaardeerd? soms denk je:wordt ik nu ook geeerd? Vinden ze me tof,die andere mensen, ben ik een goede met veel wensen.
Kan ik nog iemand waardering schenken? of denk ik dat ze alleen aan zichzelf denken? Moet ik alle zorgen dan alleen dragen? Moet ik wel echt eens om hulp vragen,
Kan ik stilzwijgend om een vriend(in) bidden, of moet ik dan maar alleen thuis zitten? Ik wil niet dat ze me gaan uitsluiten. ik wil veel vrienden binnen en buiten.
In vriendschap geeft liefde geen steun aan haat, uw hart weet hoe je vreindschap er voor staat. Liefde,geluk en vriendschap op de eerste plek, wie haat wil zaaien is voor ons de grootste gek.
Onze glimlach laat geen haat in ons binnen, een mooi glimlach om elke dag te beginnen. vriendschap geeft mooie kleuren aan de ziel, de kleur van haat vindt je niet in het kleurenwiel.
Hou deze vriendschap stevig vast met beide handen, het zal voor eeuwig het geluk in je hartje branden. Glimlach maar bij het lezen van je beste vrienden, en je zult voor altijd meer vrienden vinden.