De ochtendmist trekt over de zee. Er valt wat vocht uit de lucht. Het zijn heerlijke momenten om nooit te vergeten. Ik tuur de horizon af en zie de natuur op zijn best. De beteuterde toeristen lopen al klagend rond met hun smartphone. De zon is aangekondigd, en wil maar niet komen. Geduld is een schone deugd, jongens! De natuur laat zich niet bepalen door apps. Dan breekt de zon door en brandt op de tere huid. Slierten nevel (brûme) dwalen over camping en zee, de ganse dag lang. Je voelt het verschil tussen warm en fris. Bea, Elisabeth en Kristine zijn in zee getrokken. Om een maaltijd voor de echtgenoten te bereiden, moet er gewerkt worden. Bijna verzwolgen de drie in de mistvlagen. Volgende keer zetten ze een mijnwerkershelm met lamp op hun kop.
|