Allee zo konden we met Pasen dan weeral is ne keer een uitstapke maken, het werd hoog tijd want het was lang geleden dat wij nog in de Ardennen waren geweest.  We trokken weg met mooi en zonnig weer.  Toen we in de Ardennen kwamen leek het daar in de valleien dat er een mist hing. De sneeuw was ook al foetsie en de jonge lente hing daar ook al in de lucht.  zo reden we dan richting Hombourg naar Plombières eerst dat koepelvormig kerkske met dat loden wagonneke dan daar tegenover afdraaien en dan naar het gemeentepark. Het stond er nog hoor, we zijn zelfs onze spokenboom gaan begroeten.  De barbequehuisjes stonden ter ook nog.  Dan terug naar achter in het park.  Achter de huisjes was de heuvelflank er nog maar ik ben nu is ne keer niet rechtdoor gegaan naar dat oude loodtreintje maar natuurlijk zoals het een nieuwsgierig spook betaamd ging het is een kijkje nemen in het grote berkenbos dat juist op de Kempen leek na een paar klimmetjes daar gedaan te hebben kwam ik op een open vlakte die leidde naar een afdaling met in het dal de Geul die door een tunnel onder de straat door naar Gemmenich leidde.  Over de Geul was er nog een brugje gemaakt en zo kon je naar omhoog kruipen langs een koord en  wat onderkomen trapkes de heuvelflank op. In het dal zag je een mooi lentebos ontluiken en dit langs de oevers van die beek.  Ook het klotsen van het water was prachtig te horen.  Dan ben ik maar teruggegaan naar het oude boemeltreintje dat daar al een eeuwigheid stond te wachten op jullie bezoek maar de helft was al foetsie.  men was daar de sporen waar het opstond aan het opruimen. En het voorste deel was ook al weg maar goed dat ik er nog fotootjes van gemaakt heb.  Dan maar verder doorgegaan totdat je de brokstukken van een gebouw tegenkwam in het bos.  Verder door naar het moeras, de vijver is gaan begroeten, achter de slakkenheuvel liep nog steeds een stuk van die vijver door, er was daar juist of er vroeger ooit een grote groeve was geweest daar aan die slakkenheuvel.  Misschiens nog een overblijfsel van een openluchtmijn.  En zo het hele terrein nog is verkent maar helaas waren er nog geen zinkviooltjes te vinden en de andere zinkflora was ook onzichtbaar. Uitgezonderd een paar boterbloemen die waren er wel te zien.  Verder dan maar is gewandeld tot aan de achterkant van het domein, daar stond ook al een heel klein inkommetje met een onderkomen poortje dat je op slot kon doen met een oud verroest kettingslot zoals een fietsenslot.  Er kwamen daar ook paarden en ruiters rijden, en een hond die niet wilde luisteren was zich daar prima aan het amuseren in die afvalheuvels. en rollen als hij kon z'n of haar naam was daisy. En de baasjes maar achter de hond aanlopen met vient ici daisy maar daisy had het te druk om zich in de slakken te rollen en te spelen.  Daarna zijn we dan maar doorgespookt tot op het drielandenpunt in Vaals waar wat toeristen van een mistig uitzicht profiteerden.  In de bokkerijder maar een lekker koffietje door onze keel gegoten he spokenvangertje het was lekker eh ! Dan onze portemonee een beetje lichter gemaakt in het souvenierswinkeltje, een piepklein grenspaaltje gekocht (met made in china) moeten ze daar tegenwoordig ook al onze grenspaal maken. En een mooi spaarvarkentje.  En zo zijn we dan maar terug naar Vlaanderen gespookt met de regen als gezelschap, want daar op Nederlands hoogste punt begon het weeral te regenen. Vandaar dat die mist er hing . zo dit was dan ons eerste tripke naar de Ardennen in het land van Herve in 2006 en dat heeft ons deugt gedaan oeps.

Allee vandaag was het wel koud maar nu konden we een tripke maken en dit naar een poppenbeurs in Hasselt.  Er is daar al voor de 9e keer een poppenbeurs in de grenslandhallen.  We reden eerst maar richting Kinepolis de cinemaparking want daar gingen we onze auto zetten.  Er was daar ruimte in overvloed.  Nadat we het kruispunt overgestoken waren met onze koude en stijve knoken kwamen we aan bij Plopsaland maar daar gingen we geen bezoekje brengen, we gingen een deur verder naar de grote hallen.  Bij de ingang  betaalden we onze inkom; en daar was de grote hal te zien waar precies allemaal kleine jongetjes en meisjes aanwezig waren, maar ze leefden niet, het waren poppen hahahahaha en beren.  Er stonden daar oude winkeltjes, uit de jaren stillekes, oude serviesjes van porselein, een oud gasbranderke van metaal met kleine metalen kookpannekes op, een oude wieg met een lief babieke in, een oude reiskoffer waar een paar beerkes opzaten, een jungle met allerhande gemaakte beren en dieren die erin thuishoorden afgezet met kleine paasbloemekes.  ook schilderijtjes met poppetjes uit fimoklei was er te zien, babietjes in allerlei maten en soorten met kussen, zonder kussen, in wieg, of op kussens met een roze hemel erboven, helemaal in kant en tulle.  Een paar elfen en trollen, heksen, engelkes en bengelkes waren ter ook. met kanten en tulle kleedjes aan, stoffen kleedjes, gebreide kleedjes,  allerhande soorten stoffen, garen, strikken, linten, kant, sierlinten, ogen, haar (wol), fimoklei, benen, armen, schoentjes, vulsel, enz was er te koop. Voor de beren was er van die lekker zachte teddy te koop, allerlei soorten kleuren, variaties met lang of korte vacht, enz.  Er stonden daar kinderen die naar school gingen in de vorm van beer en pop, met kanten jurkjes aan, belhamels, nonnekes, paterkes met een dik buikske en een kan bier, oma's en opa's, barbies met hun trouwkleed, poppen waar we ooit vroeger mee gespeeld hadden waren er van schildpad gemaakt.  Zijn nu veel geld waart jammer dat we dit vroeger niet wisten ((((((

Er stonden verschillende kleine poppenhuisjes met kleine meubelkes en bewoners pottekes, pannekes, kleedjes, schoentjes, zetelkes, stoelekes, tafeltjes, bedjes, wiegskes, enz dit was allemaal te koop.  Natuurlijk heb ik mijn voorraad  bijgevuld met kant, linten, en garen , nu kan ik weeral verder voor m'n eigen poppenkinderen zorgen, want het is een heel kroostrijk huisgezin al die poppekinderen hahahahahaha iedereen moet is iets nieuws hebben en ze eisen m'n aandacht hoor, niet gelachen, zoveel poppenkinderen ppppppppppuuuuuuuuuuffffffffffffffffff  allee ik kan weeral is ne keer verder met kleertjes maken, nadien zijn we weeral is dat lieve autootje gaan opzoeken dat daar zo eenzaam en alleen stond te koekeloeren aan de kinepolis eerst hadden we nog het lied van Piet Piraat gehoord aan Plopsaland en onderweg moest dit gezongen worden hahahaha en zo was dit ook alweer een tripke naar de poppen en berenbeurs. tot een volgende gelegenheid.

Zondag 22 januari gingen we nog is ne keer een tripke maken naar Plopsaland in Hasselt , daar aan gekomen moesten we natuurlijk een parkeerplaats zoeken maar niet getreurd het stond mooi aangegeven hoe je de auto kon parkeren.  De parking stond vol we waren verbaasd dat er zoveel autos stonden maar er was ook een vakantie en een reisbeurs in de grenslandhallen. Er was daar de laatste tijd al zoveel bijgebouwd daar bij die beroemde grenslandhallen een grote sporthal de Ethiashall en nu het mooie Plopsland. Vroeger was deze plaats een grote parking voor autos en deze is nu ook fel verkleind.  Nadat we in de grote hal van Plopslaland onze tickets hadden gekocht mochten we binnen.  Het eerste wat er opviel waren een paar plastieke palmboomkes en opzij een mooi klein stadje dat tegen de muur stond leuke huisjes en eronder was er een winkeltje met Plop en studio 100 souveniertjes van k3, plop, kwebbel en webbel, wibel en wabbel enz waren er te koop alsook het beroemde klowntje Bumba en Bumbalu en Samson een mooi leuk hondje, drinkbekertjes, piet piraat enz. we gingen is binnen maar we hebben onze portemonee maar dicht gehouden omdat hij anders een depressie kreeg, zoveel was er te koop op alleen een lief  samson hondje na.  Daarna zijn we maar is ne keer gaan rondtoeren daar, er stonden daar een ouderwetse paardemolen, een stoeltjesdraaimolen waar je door de ruimte vliegt, iedereen die erin zat vond het leuk want er werd goed gegild, een vuurtoren waar je hoepla naar beneden vloog en ineens omhoog met kriebels in je buik hihihihihiii, dan een grote rups die vol zat en waar je naar boven ging in een grot, en nadien weeral rondvloog , je kon daar ook te voet naar boven klimmen dan zag je over het hele park, een mooi overzicht was het, er was ook een piet piratenschip waar muziek uitkwam, daar ook is ne keer op gaan spoken, aan het roer gedraaid maar het vaarde niet, (, dan maar verder gespookt tot bij de zwemmende eendjes waar de kleinsten opzaten; ook bij de kikkerronde was het leuk die zwommen in het rond.  Jammer dat er geen visjes zaten .  In het midden van beide vijvers was kabouter Plob en Kwebbel aan het vissen maar veel hebben ze niet gevangen.  Zo kwamen we bij de kabouterplopspeelboom er zaten daar onvervalste poppertjes te spelen, een ballenbad was er dat vonden ze fijn om met ballen te gooien want ze vlogen in het rond.  Zo kwamen we buiten bij een klimbergske voor de kinderen, een leeg terasje, en een verkeerspark met kleine volkswagentjes waar de ploppertjes naar hartelust konden rijden en verkeerslessen leren. Goed voor toekomstige chauffeurs. Zo belanden we dan uiteindelijk in de Bumbaspeeltuin onze oude knoken daar is ne keer uitgeleefd, (we hebben ons goed geamuseerd ) omdan uiteindelijk te belanden in het spellenkot een geleerd engels woord is playstations.  Is op alle knopkes gedrukt daar bij die spellekes sommige werkten er en sommige niet.  Er waren knopkes foetsie en kapot jammer want het is pas nieuw er zijn zeker veel vandalen op bezoek geweest. En zo kwamen we weeral bij de uitgang terrecht.  Waar we onze auto gingen opzoeken die daar zo ongeduldig op ons stond te wachten. En dit was dan ons uitstapke weer, tot nog is ne keer.

 

Vandaag 25 november 2005 zijn we weer is op spokentocht geweest.  We gingen ons is ne keer amuseren op de kerstmarkten dus iets heel anders dan normaal.  Deze voormiddag vertrokken vanuit Hasselt  maar nog eerst een sinterklaasspeelgoed gaan halen voor een klein leuk spookske en nadien waren we partie richting Luik naar Visè. In de Voerstreek kwamen we er de eerste sneeuw tegen die was nog niet zo dik. In Vlaanderen was nog alles groen.  Er hing ook nog een dikke lucht boven de provincie Luik.  Verder naar Montsen en Henrie-Chapelle toe begon de sneeuw dikker te worden tot zelfs de straten ondergesneeuwd waren.  Ook Hombourg en Plombiéres waren ondergedompelt in de sneeuw. Hombourg is tevens een deelgemeente van Plombiéres.  Dan verder door richting Kelmis of La Calamine in het Frans recht door het Aachense Wald naar Aken toe er was daar een kerstmarkt bezig.  Onze auto geparkeerd in de Jusietenstrasse die mocht zich daar wat gaan amuseren terwijl wij gingen spoken aan de Dom.  Er lag  overal wat sneeuw in de stad.   Op de markt zagen we de prachtige kerstkraampjes (stalletjes) liggen allemaal  versierd met mooie kerstbollen en veel groen.  Er stond daar ook een paardenmolen voor de kinderen.  Een heel grote speculoos hing er voor de Dom en er stond  nog een groente en fruitkraam bij al die kerstkraampjes.  Daar was vanalles te verkrijgen, kerstengeltjes, kerstmannekes, beeldjes, slingers, kerstbomen, juwelen, gluewijn, kaarsen, kaas, kerstmutsen donkerblauwe en rode met glitterkes en pels op, ook waren er met rendierenhorens te koop rode en groene.  Verder waren er  prachtige kerstdorpkes te koop die stonden zo te lonken naar ons spokenvangertje vooral die mooie huisjes he ! spokenvangertje.  Ik heb zelfs een paar heerlijke kleine spokenhuisjes van spokenvangertje gekregen nu kan ik daar heerlijk is in gaan spoken woooooowwww.  Iets heel anders dan een ouwe spokentoren of een versleten boom.  De huisjes komen in m'n spokenkerstdorpke daar krijgen ze een ereplaatske samen met de andere huisjes die van Aken en Monschau komen hihihihiiiiii en een paar elfkes en engeltjes komen er ook nog wonen want er waren ook een paar kerstengeltjes meegekomen uit Aken. het was bitter koud daar bah ! En niet te veel volk. Vorig jaar was het weer heel prachtig wel koud maar helder en zonnig.  Een paar jaar geleden waren we is ne keer met de vrouwenbeweging naar Krippana, (een kerststallententoonstelling) geweest en toen door naar de kerstmarkt van Monschau en die van Aken toen was het weer heel helder en het vroor.  Op de Hoge Venen tussen Eupen en Monschau waren er heldere parels te zien op de bomen van dauw, nooit eerder gezien zo schitterde dat en mooi als dit was, iets anders dan een oud versleten spooklaken.  :-pppp  Nu vandaag zijn we maar na die koude wind maar terug richting jusietenstrasse gegaan maar eerst nog is ergens een verkeerde straat gaan begroeten tja  dat komt ervan he als je weeral is met oude en versleten spoken op stap gaat vooral als het kerstmarkten zijn he we hebben daar het hele Domplein afgewandeld , hebben de hele kerstmarkt bezocht en die kerstmutsen hebben ook elk jaar een andere look,  eerst had je de gewone rode met witte boord, het volgende jaar waren er dat met een witte boord en lichtjes die branden, het volgende jaar waren dat glinsterende kerstmutsen met rode lichtjes op de witte boord en de mutsen hadden een rode of een donkerblauwe kleur niet mis die donkerblauwe met glinsterende sterretjes op.  Dit jaar waren dat glinsterende rode en donkerblauwe gekleurde met een pelse boord, lekker warm.  Na ons bezoekje aan Aken zijn we richting Vaals gereden er lag daar sneeuw aan het drielandenpunt op die hoge heuvel daar woooowww.  Dan richting Maastricht rijden door het mooie heuvelland in zuid Limburg.   Na 20 km kwamen we in Valkenburg aan ook een lief stadje aan de Geul.  De oude kasteelruine wenkte ons al lieflijk toe en daar lag geen sneeuw.  Onze auto stond daar heel rustig op ons te wachten op het walramplein.  Eerst nog iets gaan eten want honger hadden we er van gekregen.  Dan richting fluwelengrot, de straten waren versierd met oude uitgeleefde kerstmannen die heerlijk naar je stonden te lachen en kerstbomen met glinsternede ballekes.  Aan de grot zelf erboven nog een heel tafereel van kerstmannen in de sneeuw.  Eentje stond daar nog verkleed te zingen daar aan die grot . Binnen in de mergelgrot was het heel aangenaam.  Daar stonden de Nederlandse kerstkraampjes met een pracht van muziek bij.  In de grot zelf stonden ook mooie kersttafereeltjes te koekeloeren.  Sneeuwlandschappen met kerstmannen erin, een eenzame kerststal, hangende kerstmannen leken net heksen in halloweenstijl. Aan de kraampjes was er ook vanalles te krijgen van kerstartikelen tot mergelplaten waar je je naam in kon laten zetten.  Rockende kerstmannen waren er, de rock and roll aan het dansen zo heb ik er nog eentje he   Engeltjes en bengeltjes in hout, keramiek en porselein waren er, weeral  die lonkende kersthuisjes   he spokenvangertje maar hij had nu iets heel anders in het oog wel een witte kerstman in een old timer met mooie glinsterkes op ( iemand vond het heel knap en was heel tevreden) verder stonden er nog glazen kannen en kruiken, kerstballen, limburgse krentenkoeken en vlaai, ook lampen van tiffany, geborduurde tafelkleren en doeken, porseleinen poppen, houten speelgoed, kinderkledij en nog van dat fraais.  Slingers, ballen, kerstbomen, enz.  zeker zoveel te koop als in Aken.  Na ons bezoek aan de kerstmarkt waren we nog is ne keer verloren gelopen en kwamen aan het kasteel in het stadje uit kort aan de Geul.  Na enige oude straatjes kwamen we dan toch aan onze goeie vriend de auto. Die stond er te wachten op ons maar hij kreeg al een depressie als hij ons zag weeral bepakt en gezakt.  Onze portemonee was al goed gelicht.  Verdere onkosten hebben we hem dan maar bespaard. En bezoek had onze auto ook gehad van de Hollandse politie maar ja dan had hij ondertussen wat gezelschap.  Zo zijn we dan maar richting Maastricht gereden naar Hasselt en ons dagje kerstmarkten zat er op tot een volgende trip boeheoeoeoeoeoe

Vandaag op 13 november 2005 zijn we nog is ne keer een tripke gaan maken.  het weer was voortreffelijk en wij rijden maar richting Luik maar niet naar de stad wel richtng Visè of Wezet , dan naar Aubel, Hombourg en Plombiéres.  De weg naar Hombourg die is wel mooi aan ene kant liggen prachtige heuveltjes en op één van die heuvels staat nog ergens een oud kruis.  Zo reden we langs dat kleine kerkje in Hombourg maar daarmee waren we nog niet in Plombiéres zo maar verder gereden over het station van Montsen dan een oude school van Plombiéres op de koer stonden nog een paar plastieke kinderfietsjes te wachten op de peuters.  Verder door naar het centrum en daar zagen we het mooie koepelvormige kerkje liggen.  Ervoor stond nog steeds dat oud loodkarretje te wachten op bezoekers heel ongeduldig natuurlijk, jongeren stonden er wat rond te lummelen, juist of ze niks anders te doen hadden, zeker een bijeenkomst van hen met hun mobieltje waren ze aan het telefoneren juist of er de stukken vanaf vlogen en Nederlanders waren ook present daar.  Tegenover de kerk konden we de weg naar het oude mijnterrein in en daar op de parking voor het gemeentepark geparkeerd er stonden daar nog autos.  UItgestapt en daar onze spokeboom nog is bezocht in het park en verder door naar het kleine paadje omhoog naar dat oude versleten treintje dat daar nog steeds stond te wachten op betere tijden op dat oude spoor in dat Kempische landschap of Plombiérese landschap het oude gammele brugske over de Geul naar het zink of spokenreservaat (de prairie) heerlijk gewandelt daar, het oude eenzame graf in het bos is bezocht waar eentje verslenste bloemenkroon op lag, iemand was daar verongelukt in 1926 heel waarschijnlijk een mijnwerker.  Verder heerlijk gewandeld naar de oude storthoop die er nog was achter een versleten hek met een oud poortje er stond daar ook een rustbank voor vermoeide wandelaars, fotootjes gemaakt van de omgeving.  Grasgroene heuvels in de omtrek met hier en daar groepen wandelaars en natuurliefhebbers.  Op de heuvels stond een eenzaam berkske.  De zinkviooltjes waren er niet meer en de andere zinkflora ook al niet behalve wat eenzame bremstruiken en bomen stond er niks anders.  Ijsvogeltjes zijn daar ook.  Oude gebouwen liggen er , en aardplooiingen of aardlagen waar in gekapt was zag je er.  Een oude mijnschacht was dichtgemetselt en afvalshopen bij de vleet.  Natuurlijk zijn we erna de hoogste heuvel van Nederland met een bezoekske gaan vereren.  De Vaalser Berg (ahum) aan het drielandenpunt waar veel mensen op bezoek waren en kindergroepen aan het roepen en tieren.  We zijn vele wandelaars tegengekomen, de bokkerijder gaan bezoeken, het prulariawinkeltje, maar niks gekocht. Anders werd onze portemonee depressief en dat hebben we hem maar bespaard.  Aan het drielandenpunt zelf hingen nog steeds de drie vlaggen van Nederland, Belgie en Duitsland.  De grenssteen zelf stonden een paar Duitsers fotootjes te maken van henzelf en de grenspaal.  Het was wat mistig en je kon er niet zo heel ver zien.  De rookpluim van Eschweilher was helaas niet te zien en Heerlen ook niet jammer.  Zo begon het wat duister te worden en de lichten begonnen te branden het was er mysterieus daar zo aan dat drielandenpunt waar men drie verschillende talen gebruikt Nederlands, Frans, en Duits en vroeger ook nog Esperanto.  Gek he ! In het ene dorp Gemmenich is het Frans en Duits, Vaals is het Nederlands en Aken is het ook Duits. Moet kunnen. Zo reden we dan maar terug richting Gemmenich en Visé naar Hasselt en ons tripke zat er weeral op. Tot de volgende trip boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

Vandaag donderdag zijn we weeral is ne keer een spoketripke gaan maken en dit richting Nederland Maastricht en zo verder naar Valkenburg aan de Geul hahaahaaha zodra we in Valkenburg aankwamen zagen we voor ons opeens een dal liggen en zaten we op thermae 2000 een kuuroord voor stramme spieren en stijve knoken. Zoals wij natuurlijk :-pppp . Potvolkoffie daar moesten we niet zijn we zaten verkeerd.  Dan maar terug naar beneden gereden richting centrum.  En ja daar dook ineens de ruine van het oude kasteel de Valkenburg op dan die richting gevolgd en zo konden we daar onze auto parkeren.  Aan de ruine zijn we vroeger al is geweest.  Amai die mensen konden bouwen zo dikke muren, grote brokken mergel wat ze uit de fluwelengrot eronder hebben uitgehaald; die tevens dienden voor vluchtgangen voor de bewoners van dat kasteel. In het midden stond het oudste deel een sterke donjon. Errond stonden dan de torens en de andere gebouwen jammer dat ze verwoest waren anders was het een mooi oud kasteel die bewoners zochten de mooiste plekjes om hun burchten te bouwen want vanboven had je een prachtig uitzicht op de stad. OOk was er een maquette te zien van hoe het kasteel gebouwd was en hoe het er ooit had uitgezien. En een plaats voor spoken was er ook vooral die twee oude torens hihihihiiiiiiii boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.

De fluwelengrot eronder was jammer niet open .  Hier is eens per jaar een mooie kerstmarkt te vinden in de grot zelf , iets uniek daar.  Nadien gingen we dan maar de winkeltjes eens opzoeken want die waren er overal;  soevenierkes bij de vleet en Duitsers ook maar andere toeristen zag je niet, wel vele terraskes.  Onze portemonee werd al depressief bij het zien van al die winkeltjes en terasjes je moest is weten. Dan hebben we hem maar laten zitten en hem een depressie bespaart kan ook geen kwaad.  Na wat mini autootjes gekocht te hebben wat daar te vinden was en een lekker oerdegelijk Hollands koffietje zijn we onze auto gaan opzoeken en richting Maastricht gereden, onderweg kwamen we nog vele scholieren tegen die met pak en zak wandelden.  Na een klein half uurke kwamen we in Maastricht aan, over de brug van de Maas, dan de grote caberg wwwwwwwwwooowwwwwwwww  aan de rand van Maastricht ligt ook nog een prachtig wandelpark de St Pietersberg. Hier is het stil.  Je vind daar oude forten, oude grotten, een grote groeve waar men mergel  ontgint. Een zeer mooi bos, erachter een prachtig natuurdomein met in het dal een mooi uitzicht op Maastricht en de heuvels van Zuid Limburg.  In de verte hoor en zag je de vliegtuigen van Beek opstijgen.  Ook als je in Mondo Verde bent zie je grote vliegtuigen rondvliegen met radars erboven. Zeker van het Amerikaanse leger. gek hoe laag dat die vliegen met zo'n radar erboven.

In de stad Maastricht heb je ook vanalles om te bezoeken.  Zo is het mooie stadhuis het bezichtigen waart,  en de leuke winkeltjes die je overal tegenkomt.  Vooral klerenwinkels en schoenenwinkels; sportartikelen, grootwarenhuizen, enz.  Ook de terasjes aan het freithof waren vol.( hier is het in de winter rond kerstmis winterwonderland met een schaatsbaan en kerstmarkt.)  je ziet hier vele vreemde volken rondlopen, Molukkers, Jappen, Chinezen, Russen, Duitsers, Walen, Vlamingen, Indiers, Nederlanders uiteraard, enz.  We zijn iets gaan eten in een gezellig restaurantje, buiten, en nadien de stad onveilig gemaakt met te spoken. Wat dacht je tja spoken doen we overal das onze leuze hihihihhiiiiiiiiiiii, en in  Maastricht das de idelale stad voor spoken.   Het is een mooie oude stad met mooie oude gebouwen, kerken, markt, huizen, winkels, enz.... busjes reden er ook dus busje komt zo! En zodra we weeral uitgekeken waren gingen we onze eenzame arme auto bezoeken en reden we terug richting Hasselt. Zo dit dagje en uitstapke zaten er dus weeral op tot een volgende trip. boehoeeeeeeeeeeeeee.

Vandaag zondag gingen we weer is ne keer op uitstap of spokentocht.  Een uurke na ons vertrek kwamen we weer is ne keer in Kelmis.  Eerst een koffietje slempen en dan naar de casinovijver want het was nog te vroeg om naar het museum te gaan.  Spokenvangertje moest is ne keer gaan zien hoe de vissen beten aan de vijver en beten ze goed spokenvangertje hihihihihihihi ? Tegenover de casinovijver zijn we is ne keer gaan spoken, er lag daar een grote afvalhoop van zinkerts te koekeloeren en natuurlijk op ons te wachten.  Na veel moeite met stramme en stijve spokepoten op dieje hoop geklommen zagen we daar een heel groot rietveld en ervoor nog winkels.  Dan wat verder gewandeld langs de lage oever van de Geul zagen we weeral die leuke lieve zinkviooltjes en zinkblaasjeskruid met heel veel vingerhoedskruid.  Achter het rietveld lag natuurlijk het zinkreservaat met al die mooie zinkflora heel eenzaam en alleen.  Het gaf een uitzicht zoals in Plombiere net of je op de prairie zat zo dor en zo kaal. Onkruid stond er ook welig te tieren en natuurlijk waren daar  sporen van vuile wandelaars die daar hun afval gedropt hadden. En lagen er  stukken oude kruiken in de grond voor de konijnen af te schrikken dat ze niet aan de zinkflora konden komen.  Ook zag je er sporen van zinkafval liggen. tja het was voor iets een afvalhoop he ! die hebben toch veel moeten verhuizen daar van die mijn naar de vijver.  het was er heel groot verschillende hektaren eenzaam gebied met die flora.   Achter het reservaat was het afgemaakt met een draad en kon je niet verder.  Er was daar  een mooi azuurblauw vlinderke te zien en heel grote krekels die van het ene bloemke op het andere sprongen, zo van die grote bruine die in eens voor je uit sprongen.  Omstreeks 3 uur zijn we dan aan het museum gekomen en er stonden daar ook nog 2 politzei te koekeloeren.  Er was daar op die baan naar Hergenrath een tweejaarlijkse bloemecorso te bezichtigen met mooie bloemenpraalwagens en veel volk.  In het museum mochten we is ne keer bij de ingang op een maquette van het Geuldal op alle knopkes drukken waarbij dan lichtjes branden van de omgeving en wat er daar te zien was zoals bij Vaals was het drielandenpunt , enz.  Verder stonden daar een oude kruiwagen, spade, hamer, sikkel, ertshakbijl enz, allerlei materiaal waarbij men vroeger had gewerkt i nde mijn.  De groeve was 30 meter diep en de schachten die er ooit waren, waren 117 meter diep, men heeft er zeer veel zink uitgehaald.  Voor dat er mijnkarretjes waren werd het erts met een kruiwagen naar boven gebracht en verder vervoerd met paard en kar. Ook lagen er allerelei ertsen van zink en lood wat uit de mijnen  is gehaald,  van Plombiere lag er vanalles.  Want daar is geen museum.  Fotos van hoogovens, zinkwasserij waar vrouwen werkte, zinksorteerplaats, zinkverwerkingsbedrijf, direktiekantoor, (staat er nog is nu een benzinestation de baas moest het eens weten ) zinkbloemetjes, en mineralen waren er te zien , van het mijngat was er een tekening nu is dat het galmeipark (Koul) met daarlangs de oude direkteurswoning nu het parkhotel.  Ook was er vanalles te zien van het kleine landje. Postzegels, munten, fotos hoe het leven er was, casino, hoerenkoten, de oude school waar men les volgde in het esperanto, cafees wel 50 in het totaal wat een zuiplappen moeten dat niet geweest zijn voor 2500 mensen.  De vlag, een oude grenssteen, fotos van oude bazen, een oud zangkoor Vieille Montagne tja het heette daar  niet voor niets Altenberg enfin die mijn heette zo. een carnavalskostum, een klein zaaltje, enz.  vanbuiten hingen er oude vlaggen, mooie aangeplante bloemetjes en een gras met vele gele boterbloemkes dat nog op maaien wachten.  De taal in Kelmis is ook geen echt Duits ik veronderstel dat het een Diets dialekt is een soort maasdialekt.  Je hoort er nog andere talen zoals Frans, Nederlands en het echte Duits en Engels en misschiens het Esperanto  nog wie weet. Vandaar zijn we dan maar naar Vaals doorgespookt en kwamen we  aan het drielandenpunt uit.  Die Nederlanders die weten dat plaatske tenminste toeristisch aantrekkelijk te maken want het was er druk en zeer goed onderhouden. Hier in Belgie zouden ze nooit op zo'n idee komen. Das gek he ! In het ene dorp is de taal Frans, (Belgie Gemmenich) in Aken Duits en in Vaals Nederlands. Alhoewel Gemmenich ook voor het grootste gedeelte Duits of Diets is. De Boudewijn en de Wilhelminatoren waren er nog daar, een grote autoparking met vele bussen en natuurlijk campers, autos en jeeps. Motos, fietsers, ruiters en voetgangers waren er  bij de vleet en grenspalen amai nogniet het is daar een echt museum voor grenspalen  uit vervlogen tijden. En de bokkerijder deed het  nog goed want daar was het druk en heb je een mooi uitzicht op Vaals en Aken. Maar vandaag was het er mistig we moesten nog is ne keer terug denken aan die bliksemschichten een paar jaar geleden die daar op die heuvelflanken waren. Als het helder is kan je in de verte de grote rookpluim van Ersweilher zien, en de kolenheuvels van de mijn waar nu Mondo Verde is (wereldtuinen) Na een heerlijk frietje en pannekoekje en kaartjes schrijven en posten zijn we maar terug gereden naar ons oude spokenhol in Kelmis daar moesten we toch  nog is ne keer gaan goeiedag zeggen op onze boom 15 tak 4 en blad 7. Allee en toen zijn we maar teruggereden langs Plombiere, Hombourg door naar Vise en dan maar richting huis zo dit was alweer een mooi tripke naar een prachtige streek

s'Morgens was het ideaal weer om weeral is een uitstapke te maken en onze leuke Noorderburen is een bezoekje brengen. Zo vertrokken we dan maar richting Antwerpen naar Nederland en zo kwamen we die knottige dorpkes weeral tegen zoals Goes, Neeltje Jans, en zo door tot Vlissingen.  Ook nog vele nationaliteiten voorbij gereden met hun grote vrachtwagens richting de haven van  Antwerpen zowel vanuit Nederland als van Belgie en daartussen de kleine autos en vooral vele Duitsers die naar Nederland gingen. Onderweg ook zeer vele platte landschappen gezien en af en toe ook een Nederlandse trein.  Ook wat kanalen over gestoken want Zeeland is een echt watergebied.  Na een paar uurtjes auto kwamen we in Vlissingen aan een leuk havenstadje en oerdegelijk Hollands.  Zeer mooie overdekte winkelstraten met  en gezellige winkeltjes.  Ook leuke drinkcafeetjes en vele souvernierwinkeltjes.  nadien zijn we verder gaan wandelen naar de zee.  Het onderdeel van de oude vesting was ook nog te zien, een leuk standbeeld van de ene of andere zeevaarder of held Michiel Adriaanszoon  De Ruyter ook oude kanonen stonden opde vesting nog een overblijfsel uit de glorietijden. Ook was daar een uniek en panoramisch uitzicht op de monding van de Westerschelde. met aan de overkant Breskens of zoiets.  In de verte was er een grote tanker te zien die richting Rotterdam vaarden met vele containers.  Achter dat standbeeld zagen we de haven van Vlissingen liggen; en wat verder naar de stad toe was er een grote inham met vele zeilscheepjes, zo kon je dan naar zee zeilen.  Ook aan de kaai lagen vele winkeltjes en restaurantjes.  Naar de zee moest je nog een trap beklimmen en zo kon je dan vanop de dijk het strand en de zee zien en aan de andere kant de Westerschelde.  Zo kwam daar zoet water in het zoutwater terrecht. Het was daar een zeer mooie blauwe kleur.  We trokken ook nog is het stadje in een lief klein stadje dat zeer mooi onderhouden was en waar prachtige bloemen staan jaja de Nederlanders die kunnen met bloemen overweg. Ze weten zeer mooie tuintjes en bloempotten te maken. Nadien trokken we verder richting Domburg daar was het ook ferm druk in het kleine stadje.  Hier zag je vooral Duitsers die kwamen genieten van de zee en de kust.  Verder passeerden we ook nog een mooi kasteel dat daar ergens onderweg lag.  Prachtige fietspaden das daar heel wat anders dan hier in Belgie met al die gaten en oneffenheden en putten en vuiligheid dat daar op komt. Daar mochten die Belgen is een voorbeeld aannemen zenne zo mooi en zo goed onderhouden. Vele fietsers waren er te zien met een kinderwagentje op hun fiets gemaakt en een stoeleke voor het kleintje, ook karretjes met kindjes erin, of picnick tafeltjes en zeteltjes opgeplooid. en de picnickmand stond er ook bij.  Zo zagen we dan i nde verte de Duinen van Westkapelle een mooi natuurgebied goed onderhouden en alles mooi aangelegd als ook mooie wandelpaden door de duinen zelf.  OOk de begroeiing was goed en de trappen prima.  Een heel mooi natuurgebied.  Iets verder lag het strand en de hulpdiensten met hun bootjes.  Verder reden we ook langs de kustlijn tot aan de lekkere viskraam waar spokenvangertje een heuse vis ging halen hij was bijna zo groot als het spokenvangertje zelf wat kon die daar smakelijk aan eten samen met een lekker frietje.  Nu had hij geen tijd om de spoken in het oog te houden want de vis smaakte naar nog.  Op de dijk daar omhoog stond nog een soevenier uit de laatste wereldoorlog een Duitse Tang ook zeer mooi proper en goed beschildert.  Stond daar zeker nog te wachten tot de Duitsers haar zouden halen.  Verder reden er nog fietsers  waren er voetgangers en nog andere aan het wandelen.  Ook gingen we het nieuwe oorlogsmuseum is bezoeken.  Daar zagen we een maquetten van Westkapelle van onder de oorlog, een paar oude bommen, een kinderwagen en was die op de draad hing gelukkig waren het geen spoken. grote fotos van de mensen die toen leefden en troepen soldaten misschiens Nederlanders misschiens Duitsers wie weet, ook lagen er nog wat oude kranten, kleine wit zwart fotos, een oude radio die speelde, kanten mutsjes, kieltjes, lange rokken, klompen oerdegelijk en typisch voor de streek daar.  het was daar ook de slag van Walcheren die in het museum herdacht werd.  Een vuurtoren was er ook aan verbonden en je kon over de hele omtrek kijken als je erop stond.  Het museum is nog heel nieuw.  Een beetje verder in het centrum heb je nog een vuurtoren op een oude kerktoren dit is ook nog een soevenier uit de oorlog waar de Duitsers zo lelijk hebben huisgehouden.  Ze hebben die kerk vernield en nadien is er een vuurtoren op gemaakt.  Is iets wat anders dan een gewone kerktoren. waar we is ne keer konden gaan spoken.We hebben ook gespookt aan het strand en onze voeten zaten vol met zand of wat dacht je van dat fijn zand typisch daar.  Grote boten zagen we daar ook varen op zee richting wie weet waar recht de wijde wereld in. Heel veel volk was er niet te zien op het strand tja velen waren aan het fietsen he op de dijk das daar een prachtig fietspad.  En zo zijn we dan maar stilletjes aan terug naar huis gaan spoken en zat er onze dag op .

Vandaag zijn we is ne keer een tripke naar Bokrijk gaan maken om er gaan te spoken. Veel volk natuurlijk en weerom die Hollanders en Duitsers of wat dacht je die kom je overal wel tegen.  We gingen het museum binnen om er gaan te spoken tja tis daar ideaal hoor om te spoken.  Aan de ingang kregen we een planneke en ieder 3 jokers om met oude spellekes mee te doen.  Eerst een beetje op verkenning geweest en in het Vlaamse dorpke kwamen we van die oude woonwagens tegen die vroeger door paarden werden getrokken.  Het was een cirkusartist die door het domein reed, daarna is ne keer verder gaan spoken en daar zagen we veel volk staan die oude spellekes aan 't doen waren t'ja wij daar ook onze kans is gaan wagen waarom niet spokenvangertje ging is rad van fortuin draaien 2x en 2x een jokertje verloren maar dat was ook al niet zo erg.  Het is toch maar een spel;er stonden daar nog een paar andere spelletjes en houten paardjes waren er ook om een ruiterspel te doen alsook een kinderkraam waar vele kindjes een lekkere lolly kregen. Verder gingen we dan maar is ne keer en kwamen aan een huisje waar we in vroegere jaren is in de midwinter waren geweest toen daar nog echte spoken waren om op te jagen hihihhihiiiiiiiiiii (lag er sneeuw).  Ook het huisje waar we is ne keer geschuild hadden voor een plensbui en we daar kliedernat aankwamen als twee verzopen spoken en ons gingen warme aan de lekkere haardvuur ook in augustus.  Zo kwamen we dan weeral aan de Gumarius hoeve en daar kwam op een podium Zijne zeer oude en versleten majesteit Leopold ll op bezoek samen met z'n jongste dochter ook wat versleten maar niet zo erg als zijne oude, versleten majesteit,  prinses Clementine.  Sa vieille royale Altesse hihihihiiiiiiiiiiii.  De grote koets kwam met een mooi boerenpaard en een paar oude lakeien uit de jaren stillekes aan het podium en daar kwam dan nog een oude gouverneur, burgemeester, pastoor, veldwachter, en nog een paar van dat gezelschap samen met een spook op de achtergrond.  De parade kwam er ook aan te pas een mooie oude fanfare die kon toeteren en blazen. Juist aan het oude kerkske van Erpekom, gevolgd door een hele parade en verzameling ,een oude kloosterzuster maar jong van hart met een gezelschap van kleine meisjes dan een pastoorke die z'n kleed was te kort, was zeker met het verkeerde wasprodukt gewassen, met wat onvervalste boerenjongens die samen met die meisjes ergens i nde tijd was blijven stilstaan.  Tja daar vierden zij toen 75 jaar het ontstaan van Belgie.  Het ging 100 jaar terug i nde tijd.  Ook was er een oud dorp vertegenwoordigt door de stokoude en versleten burgers die hun koning en prinses kwamen eren op hun manier.  Burgemeester de Zonhoven samen met veldwachter de Genck een eremedaille kregen.  De koning kreeg ook nog een hasselts geneverke kan hij zich is ne keer bezatten van al die superzware inspanningen en de prinses kreeg een mooi bloemenboeketje.  En rieken als ze deed, er was zeker een spokegeurke in :-ppp nadien kregen ze nog les in supersaaie toespraken waarbij je heerlijk kon slapen want die prinses begon te gapen. en als laatste werd de brabaçonne gespeelt en vals meegezongen tja zoals het hoort he! bij het bezoek van een heel oude majesteit.  En zo werd zijn zeer oude majesteit weer af gehaald met z'n boerenkar en paard om weer al naar bruksel te gaan.

zo gingen we dan ook maar is verder spoken en kwamen we aan in een oude schuur waar je weeral is ne keer naar hartelust kon spelen met je overblijvende jokers.  Alles was zeer mooi nagebootst zo had je een spel met de koloniale loterij, nog andere heerlijke spelletjes zoals kienen, kaarten, biggeren, baggeren, bibberen, paggen enz.... om dan nadien te belanden in de snoepwinkel aan het teutenhuis van de familie Truyens.  Waar we nog is ne keer van die rode neuzen kochten en heerlijk om van te snoepen die onvervalste neuzen hihihhiiiiiiiiiii !  Verder vlogen we naar de kruidentuin die heerlijk rook naar allerhande geneeskrachtige kruiden waar de vogels kwamen fluiten om alzo terug bij onze auto aan te komen die we ook nog is ne keer mochten gaan zoeken.  maar we hebben hem gevonden hoor hij stond nog zeer eenzam en alleen op ons spoken te wachten.  boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeee op zich spooks

S' morgens vertrokken we met het prachtige weer op kop richting Luik maar aan de Geer draaiden we af richting Vise.  Het was grote vakantie ergens eind juli een paar jaartjes geleden. Eerst reden we door de Voerstreek met alle voerdorpkes St. Martensvoeren, Gravenvoeren, St Pietersvoeren met z'n kasteel, Teuven, Moelingen, en Remersdaal (wat een minidorpke met 20 huizen in het centrum en geen winkels.) Daarna doorgereden richting Henrie Chapelle met het soldatenkerkhof zeer goed onderhouden en dan verder richting Hombourg, Plombieres, Gemmenich en Vaals.  Daar aangkomen zagen we dat er zich donderkoppen aan het vormen waren, maar nog geen gevaar.  Onze auto geparkeerd op de parking er waren ook bussen daar met wat toeristen.  Naar het drielandenpunt zelf is gegaan is wel niet veel aan te zien alleen een grenspaal met drie vlaggen Belgie, Nederland en Duitsland en een verdeling van de drie landen zelf.  Met aan één kant het Aachener wald, Het wald von Preuss, en het Vijlnerbos.  Er was daar ook nog een punt te zien van Neutraal Moresnet het ministaatje was wel vroeger een vierlandenpunt, nu is het Belgie.

Ook was er het hoogtste punt van Nederland te zien met een paar mooie grenspalen zonder vlaggen.  Het is er ongeveer 323 meter hoog niet de moeite en sommige van die vrolijke Ollanders noemen dit klein Zwitseland.  Nou, nou , nu ben je in klein Zwitserland hoorden we daar al ergens zeggen.  Ze kennen zeker de Alpen niet of zijn nog nooit in Zwitserland geweest das wat andere koek de Alpen van 35oom hoog en de eeuwige sneeuw daar is het nog veel mooier als aan het drielandenpunt daar in Vaals.  In vergelijking met Zwitserland is Vaals hier niks tegen. Ook nog het grootste doolhof gezien daar.  Een paar soevenierswinkeltjes, restaurantjes en de Boudewijntoren op Belgisch grondgebied kan je i nde verte kijken als je boven staat.

Ook is er een kinderspeeltuin te zien een oude was er ook nog met veroeste speeltuigen.  Nu zijn ze weg.  Een gekke bus was er ook met een terras en een caffeetje tja nog geen slecht idee van onze noorderburen en zo rijd dat maar op en af voor toeristen die de omgeving is willen zien. Maar je kan er ook wandelen. Zeer mooie en rusitge bossen eromheen.  Zo kwamen die donderkoppen maar met meer en meer ondertussen.  Toen zijn we maar naar de Bokkerijder geweest op het terrasje en hebben er geeten.  Ondertussen kwamen er van de richting Heerlen dat vervelende onweer over.  In de verte zagen we nog een paar oude mijnheuvels van kort bij Mondo Verde in Kerkrade.  Ook de rookpluim van Esweiller was te zien. Maar die donderwolken bleven maar komen en opeens daar had je het wel een vieze bliksemschicht op de flanken van de heuvel. Echt wel mooi achteraf bekeken.  De wolken kwamen echt heel laag over en het donderde ook maar steeds.  het werd dan ook maar donkerder en donkerder en de bliksem bleef maar op die heuvelflank komen het was zo is een ander onweer als gewoonlijk.  het was een grote vuurschicht juist of hij die flank raakte en dat de schicht op de grond kwam echt iets raar en het goot ondertussen; Wij zaten gelukkig onder een zeil dat over het terras gespannen was en konden zo genieten van dat onweer.  Ondertussen was het zeil ook vol water gekomen en kwam er een vriendelijke ober met een stok gewapend het water van dat zeil schudden tjonge, tjonge die had z'n werk hiermee hoor.  De andere toeristen vonden dat de max  Daarna het regende al effen niet meer zijn we maar verder gereden naar Maastricht en onderweg bleef dat onweer gelukkig boven Heerlen hangen en zijn we in Margraten is ne keer naar het soldatenkerkhof geweest.  Hier lagen de gesneuvelden van de slag om de Ardennen begraven net zoals in Henri- Chapelle.  Er stond daar op een heuvel een Amerikaanse vlag.  Ook de graven en het waren er velen zijn zeer goed onderhouden.  Hier en daar waren er bezoekers ook bussen met toeristen waren er.  Bij het buitengaan of binnekomen is er een muur met vele namen van de gesneuvelden die er begraven liggen ook is er een plan van hoe de oorlog gevorderd is en hoe ze hebben gevochten in de Ardennen aan Bastenaken en zo. Ook het heel grote monument op het kerkhof is mooi dit ter nagedachtenis aan de gesneuvelden in de grote oorlog.

Achter ons hing dan die dikke lucht met die donderkoppen het was net of die ons wilde volgen.  Een beetje verder dan het kerkhof richting Cadier en Keer ligt er een grote groeve (op't root) hier heeft men ooit mergel gedolven, nu is het een natuurreservaat.  Margraten is eigenlijk een plateau , tussen Vaals en Maastricht. Ook de St Pietersberg in Maastricht is een mooi natuurgebied ( hij is wel geen berg hoor) een heuveltje van 160 m maar er wordt daar nog steeds mergel ontgonnen.  En oude forten samen met grotten zijn er ook.  Erachter ligt ook het vliegveld van Beek daar zie je de vliegtuigen opkomen en landen, op het eenzaam natuurdomein. En zo zijn we dan maar nadien naar huis gereden terwijl het weer hier heel mooi was en geen onweer hadden we die dag toch een mooi natuurspektakel gezien in Vaals.

S' morgens vertrokken we met het mooie weerke op kop richting Luik naar Aken. Dan richting Koblenz onderweg zagen we in de verte de Eifel aan de linkerkant liggen en aan de rechterkant het zevengebergte. Dan zijn we richting Bonn gereden en kwamen aan in die grote stad, amai die was groot.  Op de grote ring stonden vele gebouwen van de vroegere hoofdstad van West Duitsland. Nu werden ze voor andere doeleinden gebruikt.  Die gebouwen en die straat daar kwam precies geen einde aan. Maar uiteindelijk geraakten we aan een station een heel groot en zagen we richting centrum staan.  Onze auto kreeg er een parkeerplaats en we zijn is ne keer de stad ingegaan;  een oude stad met mooie en goed onderhouden gebouwen, mooie winkels de ene na de andere.  Veel volk en een markt. na een paar uurtjes daar verbleven te hebben en een maaltijd genomen. zochten we onze auto terugop en reden zo terug naar de autostrade terug die lange vervelende ring en gebouwen en zo kwamen we na een tijdje dan terug op de grote baan.  Zo reden we dan maar terug naar Altenarh daar nog rap een wijntje gaan proeven maar niet lang gebleven. Er kwamen daar juist boven de wijnheuvels lelijke donderkoppen opzetten en wij dan maar verder door richting Nurburgring daar was het druk amai zenne het was daar die zondag formule 1 wedstrijd.  Veel volk was daar met tentjes, caravans, mobielhomes en nog dergelijke meer ook veel trekkers met hun rugzak. De tribune stond er ook en een paar koersautos stonden daar ook te pronken in hun beste kleedje.  Dan maar door richting Kelberg waar we een heuvel met nog een oude ruine van een kasteel zagen ergens nog iets uit vervlogen tijden zeker of een oud spokenkasteel wie zal het zeggen.  Zo kwamen dan in Kelberg aan en aan de kanten van de weg had je prachtige eifellandschappen.  en daar zagen we ineens het plaatje Gerolstein staan. Hier zaten we dus volop in Vulkaan eifel.  Onderweg in het stadje zagen we de fabriek waar bruiswater gebottelt werd het was er druk.  Ook aan de overkant van de brug zagen we een oude kasteel dat zeker dienst deed als stadhuis of als museum.  Ook zijn we daar iets gaan drinken wat jammer dat het zo regende.  We hebben ook is een winkelgalerij bezocht.  Er waren daar klerenwinkels, souvernierswinkels, drukkers, boeken en platenwinkels en nog vanalles.  We zijn toen maar terug richting Belgie gereden en er waren mooie heuvels daar langs die weg aan weerskanten.  Het leek precies of we daar nog ooit waren gepasseerd.  Het grote onweer bleef in Duitsland en over de grens met Belgie was het prachtig weer.  Achter ons zag je die enorme donderkoppen boven de Eifel hangen. In Butgenbach was het mooi weerke en aan de kant van de weg nog een fotootje gemaakt van een oude zandgroeve die er verlaten bij lag. Dan maar verder gereden en zo kwamen we dan weer op onze bekende wegen. het was een mooi uitstapke jammer van die vieze onweer en zwarte donderwolken maar ja dat was gelukkig daar gebleven.

We gingen nog is een mooie uitstap maken en kozen voor Konigswinter.  het was mooi weerke einde van maart 2003.  Zo reden we in de voormiddag al weg richting Luik Aken  dan naar richting Aken  waar we in Ertswheiler waar we nu van kortbij de kerncentrales zagen liggen die je in de verte op het drielandenpunt in Vaals ziet dampen.  Het waren ongeveer 3 grote torens die de damp in de lucht spoten. Verder doorgereden zagen we in de verte de steenkoolvelden in het rurhgebied liggen.  Het waren zeer grote groeves waar in dagmijnbouw ontgonnen werd. Grote mijngroeves met hele grote machines.  Dan draaiden we af naar Koblenz de autostrade waar je langs de autostrade kon pauzeren wat ook veel gedaan werd.  Het uitzicht erondom was prachtig en wijds met in de verte aan de linkerkant het Eifellandschap en aan de andere kant het zevengebergte. het eerste natuurpark in Duitsland. En het was onze bedoeling om hier naartoe te gaan Konigswinter was onze bestemming.  De eerste heuels kwamen al te voorschijn de Drachenfels met de ruine van het drakenkasteel erboven. Ook lag er een ander mooi kasteel op de flank van de heuvel. En de andere heuvels kwamen ook te voorschijn eerst de drie eerste en dan de andere zo moeten er ongeveer 34 heuveltoppen zijn in het heuvellandschap allen met een aparte kegel moeten nog zeer oude vulkaankegels zijn die miljoenen jaren oud zijn en waar veel mythes en sagen zijn ontstaan daar in het mysterieuze zevengebergte (siebengebirge)

Eerst reden we nog een toerke verkeerd en de mooie heuvels van het zevengebergte kwamen in het zicht.  Het uitzicht was prachtig.  Er kwam ook een mooi kasteel te voorschijn aan één van de heuvels het was groot en wit.  Remagen passeerden we ook en daar gingen we met onze auto een toerke Rijn maken  wwwwwoooooowwwww dat was de max. Eerst een ietske wachten tot de overzetboot er was dan de auto erop rijden en zo vertrokken we met de overzetboot voor een rijntochtje. Er waren vele passagiersboten te zien op de Rijn.. .  Ook zagen we boten varen met vele ertsen en ijzer, kolen en andere delfstoffen. Aan de overkant reden we dan maar verder naar Konigswinter ondertussen zagen we vele heuveltoppen van het oude gebergte liggen in een blauwe schijn zeker sspoken schijn boehoeeeeeee ideaal om te spoken.  Misschiens zijn daar nog ergens spoken te bespeuren.  Zo kwamen we dan in Konigswinter aan en zagen daar een tandradbaan naar de Drachensfels.  Een oud boemeltreintje stond daar te wachten om toeristen naar boven te brengen maar helaas het had geen sukses. Want er waren geen toeristen jammer .  Dan zijn we maar is ne keer een wanelingetje maken en kwamen aan de flank van de Drachensfels nog een oud stoomlocomotiefje tegen dat ook z'n beste tijd had en stond te dromen op z'n oude glorietijd. Dan zijn we maar naar het stadje gewandelt en hebben er een paar winkeltjes bezocht die open waren maar de wijnstubes waren gesloten. Veel soevenierswinkeltjes waren er niet open. We hebben dan maar een koekoeksklokje gekocht en een weerhuisje dat z'n werk deed. Het meisje van het koekoeksklokje kan nog steeds prachtig schommelen en een paar stylo's met de bootjes van de Rijn waren er ook.  We zijn dan ook gaan eten in het stadje zelf en hebben er onze namiddag doorgebracht.  Met wandelen en winkeltjes te bekijken en zijn de mooie hotels gaan bewonderen maar onze portemonee werd al depressief bij de prijzen ervan.  Dus hebben we hem dat maar bespaart en zijn we maar nadien terug naar huis gereden.  Maar we hebben er toch een mooie toffe dag beleefd het was een mooi weerke en daar kan je ook al van genieten , mooie heuvelachtige en mysterieuze natuur en natuurlijk ook iets spookachtig. Allee zonder brokken zijn we weeral terug thuis gekomen nadat we nog is gepauzeerd hadden tussen Keulen en Aken op een autoparking. tot de volgende uitstap.

Op zondag 10 juli vertrokken we weeral richting Luik maar niet naar Luik natuurlijk maar de andere kant op richting Eupen.  Bij het binnekomen van de stad Eupen heb je er een hele boel winkels liggen net of je in Vlaanderen bent met de schreeuwerige reklameborden die dat toch zo goed menen.  Daarna kom je in de stad zelf daar waren ze zelfs al de kerk aan het restaureren. Van daaruit kunnen we misschiens ook al is ne keer komen spoken in zo'n toren.  Want er staan daar 2 torens in het centrum.Zo reden we dan verder richting Monschau of Montsjoje een oude benaming voor het stadje.  Buiten Eupen kwamen we op de Highway to Hell een zeer oude en versleten straat met niks anders dan maar gaten en verzakkingen op de weg moesten we nu over zo'n miserabele baan amai zenne wat doen die Walen eigenlijk met ons vlaams geld? toch niet hun banen in orde houden hoor.  Zo kwamen we natuurlijk langs de hoge Venen mooi gebied daar vele boomstammen lagen daar heel ongeduldig te wachten op vervoer.  Er stonden daar prachtige bossen het hertogenwald zeker.  Langs de linkerkant lag het Brackvenn.  een mooi natuurgebied met een Venn een soort van moeras.  ook ligt daar wat verder een pingo een overblijfsel uit de ijstijden. Wat verder lag ook een dokumentatiecentrum Ternell waar je kon gaan wandelen in de Hoge Venen. het weer was ideaal.  Heel veel volk daar op wandel zeker oerdegelijke natuurliefhebbers, caravans en campers stonden daar ook op de autoparkings.  En aan de linkerkant stond ook een heel hoge uitkijktoren op het Veengebied je waande je daar net op de prairie.  Zo eenzaam zo desolaat pppppppppffffffffffff.  na die vieze weg kwamen we dan aan in Duitsland de Duitse hoge venen.  het zijn dezelfde als de Belgische maar de wegen zijn er prima in orde.  Vieze en kapotte wegen vindt je maar alleen in Wallonie. een heel verschil met de Duitse amai zenne.  Een paar kilometer verder stond er een flitspaal heel geduldig te wachten op een slachtoffer dat meer dan 30 per uur reed maar helaas hij had geen sukses.  Na wat stijgen, oorsuisingen, en dalen kwamen we dan in Monschau aan wwwwwwoooooooooowwwwwwwwww een mooi Duits stadje.  Onze auto aan de glasthutte geparkeerd en dan foetsie het stadje in is naar de winkeltjes gaan turen want ze waren open hoor daar in het stadje en heel veel Vlamingen, Nederlanders of die vrolijke Ollanders, Duitsers en Walen tegengekomen hihihihhi zoveel verschillende talen en dialekten.  Het beekske de Rurh kwam ons ook vrolijk begroeten maar er stond weinig water in he  In Monschau was er een mooi stadspark te zien, prachtige onderhouden huizen en huisjes.  Mooie petunia's die overal bloeiden samen met geraniums, lobelia's en nog een paar andere mooie onbekende bloemen hopelijk geen spokenbloemen :-ppppppp of zouden het spokenvangersbloempjes wezen, wie weet? Ook de winkeltjes daar is ne keer gaan overvallen en onze portemonee een beetje lichter gemaakt tja hij moest ook is aan z'n slanke lijn denken.  Een paar kaartjes gestuurd, een koffietje drinken, een middagje gaan eten en natuurlijk weeral is ne keer op winkeluitstap.  Een paar teddybeertjes gekocht, een mooi soeveniertje, een brievenbus gaan zoeken, het rode opvallende huis gezien, een eenzame muziekant die daar wat stond te kwijlen en een paar valse noten speelden, een koppel zeer zware motoren die daar stonden te draaien met stoere bonken op wwwwwwwwwwwwwwoooooooooooooooowwwwwwwwww, een groep schouts op kamp zwaarbeladen met rugzakken amai die moesten zwoegen die jonge kerels is niks voor spoken hoor. Ook een groep van een jeugdbeweging gezien die daar liedjes aan het kwelen waren ze waren immers op vakantie he ! Er waren ook bussen met oudjes die een bezoekje brachten goed voor hun he komen deze mensen ook al is ergens.  Ook een toeristentreintje met een kerstboodschap reed rond  potvolkoffie dat was vroeg nu volop zomer en al aan Kerstmis denken moet kunnen Kerstmis in de zomer.  Er stonden daar verloren kerstmannekes, bollen en engelkes samen met elfkes en lichtjes met slingers. Vieren ze daar het hele jaar door Kerstmis? Ook het oude kasteel was te zien vanboven op een heuvel.  Daar ben ik verschillende jaren geleden is opgeweest en daar had je een prachtig uitzicht over de hele stad en rondom de stad wwwwwwwwwwwwooooooooooooooooowwwwwwww maar dat was iets voor kerstmis met de kerstmarkt. 

In de namiddag zijn we nog is een paar winkeltjes gaan bespoken tja daar moeten we ons spoor toch achterlaten.  Zo kwamen we dan terug van het stadje want dat was nu natuurlijk onveilig gemaakt.  Onderweg kwamen we daar nog een paar oude bekenden van spokenvangertje tegen met zeer veel lawaai tja dat hoort er nu ook eenmaal bij. Zo kwamen we dan terug bij de glashutte.  Ook dat werd onveilig gemaakt door een spokenbezoek.  Veel was er wel niet te zien alleen maar glazen souveniertjes en allerhande. Ook nog vele kerstartikelen en prijzen voor om te vallen zo duur dat die produkten waren oa kerstallen met een kampvuurtje, en figuurtjes, mooi waren ze wel maar 't was geen kersttijd ! Onze portemonee werd al zeer depressief bij die prijzen en dat hebben we hem maar bespaart. Dus niks gekocht daar en gelukkig maar.  Dan zijn we maar terug naar Eupen gereden terug diezelfde highway to Hell, de slechte weg maar de natuur prachtig.  Eupen boven en Eupen onder tja Eupen is gebouwd in 2 stadsdelen.  Ook onderweg waren er prachtige groene heuvels te zien bezaaid met bossen.  Hoe zouden die Ollanders daarop reageren met hun klein Zwitserland in Vaals?  Allee en dan nog langs een prachtige weg naar verschillende stadjes en dorpkes ook het hertogenwald passeerden we. en het plaatske dat Limbourg heette.  Vroeger een hertogdommetje. nu een verlaten spokendorpke wel oud en versleten maar toch de moeite om is een kijkje te nemen.

En na een lange en eenzame autostrade met vele die op vakantie gingen kwamen we maar terug en zo hadden we nog is een mooi bezoekje gebracht aan het mooie Monschau. tot een volgende keer.

Zo vertrokken we weeral is ne keer op uitstap maar deze keer is richting Antwerpen, op de autostrade kwamen we zeer veel nationaliteiten tegen : Polen, Ukrainers, Duitsers, de alomvertegenwoordige Hollanders, Jogoeslaven, Hongaren, Zweden, Zwitsers, Fransen, Noren, Denen, Finnen, Italianen, Spanjaarden enz..  In Antwerpen ging het in slakketempo verder,op de ring daar waren grote werkzaamheden bezig en de kijkfile stond er ook.  Zo reden we dan richting Brugge en Knokke, iets voorbij Antwerpen zagen we de haven liggen met vele fabrieken en gebouwen. Dit was al in Oost - Vlaanderen. We passeerden vele kruispunten en zagen natuurlijk die zeer belangrijke flitspalen staan.  Ik heb is mooi gelachen voor een leuk fotootje als aandenken maar spoken zullen ze niet trekken zeker ofwel zal je tegen 300 per uur moeten vliegen.   In Eeklo op een brug over de autstrade stonden een paar oude, versleten poppen naar ons te wuiven mooi zicht was dat.  Zo kwamen we ook voorbij een dorpke met de originele naam Kloten, Goes, Bresken, Knokke, Zoute, enz.   Uiteindelijk kwamen we dan in Sluis aan bij het binnengaan van het stadje was er een oud havenplaatsje waarin vele eendjes zwommen.We zijn ze eens gaan groeten en ze kwaakten heerlijk terug. Zijn is door  het stadje gaan spoken, vis gekocht en nadien doorgereden naar Cadzand hihihhiihihhiiiiiiiii typisch Hollands he ! Daar een paar winkeltjes bezocht, gaan eten, het strand is gaan verkennen met zand in onze schoenen ook van het mooie uitzicht op de duinen genoten, de zee gegroet, veel was er natuurlijk niet te zien, hier en daar een eenzame strandgenieter ,het was 28 graden daar en heet woooooooooooowwwwwww wat zwemmers, strandstoeltjes, luidruchtige radios, een bende fietsers, die geen verkeersregels kenden, de meeuwen kwamen is bedelen voor een brokje, hotels, en apartementen waren er ook te zien, een straat met originele cementen palen, eetrestaurantjes enz was er allemaal te zien .  maar zo lang zijn we nu helaas ok niet gebleven omdat het zo heeeeeeeeeeeet was ppppppppppppfffffffffffff.  Dan zijn we maar teruggereden richting Antwerpen met een file van een half uur overal waar je kijken kon vrachtwagens, die zoveel plaats innamen.  Inplaats van ze op één rijstrook te doen rijden en die kleine autos niet te doen opstroppen zoals ze dat gewoon zijn.  zo wordt er in Duitsland ook gereden en de autos kunnen doorrijden.  Is ook vel beter voor onze overbevolkte wegen waar overal gaten in zijn. PPPPpffffffffff wat duurde die file lang.  Ze waren nog steeds wegenwerken aan het doen in Antwerpen. Ook het grote postkantoor zagen we liggen.  Een paar tunnels gepasseerd, brugen enz.  Gelukkig zijn we dan nog heelhuids in Hasselt geraakt  en dat was de bedoeling allee tot nog is ne keer boehoeeeeeeeeee

We vertrokken weeral is ne keer richting Visé naar Aubel en Henri Chapelle met onderweg weeral prachtige gezichten op het hervedal en de zwarte koeien die er graasden.  In Kelmis aangekomen zagen we nog in de lucht richting Aken een vieze zwarte luchtstreep van een vliegtuig dat daar nog juist was overgevlogen. en natuurlijk gingen we onze spokeboom daar achter de casinovijver een ene bezoekje brengen, of wat dacht je ? Hij  stond er nog hoor troost en was niet gaan lopen nadien volgende we er juist tegnover de Lindenstrasse en kwamen uit bij het parkhotel dat daar nog op vervlogen tijden stond te wachten op Neutraal Moresnet helaas kan het nog lang wachten op de terugkeer ((((. We zagen er ook een imens groot park liggen, waar een paar jongeren stonden te keuvelen van hoe hun gsm werkte of hoe hij niet werkte. Langs het parkhotel vonden we een klein aandenken van de grote mijn die hier is ne keer had gelegen. En een klein versleten zinkkarretje dat z'n beste tijd  gehad heeft. Versiert met bloemen, ook was er een oorlogsmonument te zien ter ere aan de gesneuvelde helden uit beide wereldoorlogen.  Wat hadden die jongens daar zo fel gestreden voor hun vrijheid.

Er waren 2 parken te zien een klein en een groot;  in het klein stonden zitbanken met een prieeltje erboven, mooi gras dat goed kort gesneden was, prachtige kastanjebomen, een kinderspeeltuin, ook een eenzaam geitje achter een draad dat voor kinderboerderij dienden. Jammer dat het daar zo alleen was achter dat stuk oude versleten draad.  Nadien zijn we naar het grote park geweest waar een zeer eenzame auto op ons stond te wachten maar die kon nog wel effen daar staan.  Tussen de bomen en struiken waren er mooie wandelwegen aangelegd, ook kort geknipte en bruine grasperken (zeer goed onderhouden) prachtige kastanjebomen en ander groen , een eenzaam berkje, denneke, bloemen die elkaar gezelschap hielden, een paar opgehoopte heuveltjes die konden dienen als skatebaan en nog dergelijke meer.  Het was een heel groot park je kon er gemakkelijk een prachtige wandeling maken en mooie vergezichten op Kelmis en Moresnet had je er ook. Ertegenover lag het containerpark heel verlaten erbij tja daar soteren de Moresnetters ook zenne.  een beetje verder richting Aken in de Maxstrasse ligt een klein museumke dat nog doet denken aan die grote zinkmijn Altenberg .  Jammer dat er van de groeve totaal niks meer te vinden was.  In het museum zelf heb je bij de ingang een maquette van het hele Geuldal daarom dat het Geuldalmuseum heet.  Verder liggen er vele ertsen van zink en lood wat in de groeve ontgonnen werd alsook lood dat was wat verder te vinden.  Mineralen waren er ook te zien en vele fotos van de mijngroeve waar de mijnwerkers zink of galmei kapten, ook hoogovens, direktiegebouw dat nu een benzinestation is, oude opslagplaatsen voor cokes,( hoogovens te stoken) uit de koolmijn van Luik, houtopslagplaatsen, voor schachten te stutten, werkmateriaal van de mijnwerkers zelf zoals hakbijlen, hamers, fotos van springstoffen, mijnwerkerskledij, de werking van de mijn, de bazen van Vieille Montagne, villas, een oude school nu gemeentehuis, een paar mijnwerkerswoningen, een zinkreservaat met de zinkflora, casinovijver met casino dit is ook weg alleen de vijver is er nog.  Op de eerste verdieping kon je zien hoe het leven in dit landje was met fotos van mensen op de straat, de vlaggen van de verenigingen, ook de vlag van Neutraal Moresnet ,(kleuren zwart, wit en blauw) een carnavalskostum, zeldzame postzegels, zeldzame muntstukken, ook alles wat met Esperanto te maken had vond je er alsook de Amikajomars het nationaal volkslied van het neutrale gebied.enz. Allee dit wisten we nu ook al maar is ondertussen en zijn met een stukje slimheid terug naar huis gespookt. hhihihhiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

s' Morgens vroeg vertrokken we al met de zon als gezelschap naar Altenahr in de Eifel. Zo reden we weeral richting Luik naar Aken, Keulen richting Koblenz.  halverwege in de verte zagen we  aan linkerkant de Eifel en de  rechterkant het Zevengebergte liggen. (dit is het eerste natuureservaat in Duitsland heel oude vulkaankegels die miljoenen jaren oud zijn)  Zo reden we dan maar richting Altenahr.  De Eifel is een prachtig gebied met mooie groene heuvels, vele bossen, basaltrotsen, oude ruines van trotse kastelen iets voor in te spoken? Ook is de streek gekend voor de Ahrwijn  het is een mooi oud stadje typisch weer voor de streek met witte huuisjes in vakwerk, winkeltjes in overvloed, cafeetjes, om uit te gaan en vooral de beroemde weinstubes, om wijn te proeven en te kopen lekker !!!!!!!!!! Na wat winkeltjes vooral van Duitse soeverniertjes en vele nepprodukten te bezoeken en een oude kabelbaan over het stadje reden we verder over de Ahr naar Neuenahr hier stond op een groene heuvel een abdij van wie weet wat ?  Misschiens spoken wie weet !  Verder was daar in dat stadje ook een oude Romeinse muur te zien met ingangspoort en alles erop en eraan.  Het was prachtig gerestaureerd.  Daar waren heel veel winkeltjes te zien vooral met mineralen, Duits houtwerk, koekoeksklokjes, kleren, schoenen, luxe artikelen enz.  Op het marktplein was er juist een markt te zien met heeeeeeeeeeeeellllllllllllllllll veel volk van allerlei talen.  Daar wat rondgespookt en uitgekeken zijn we verder door de Ahrvallei gereden met aan weerskanten heel vele wijnheuvels.  Zo ver als je kijken kon niks anders dan blauwe druivenstokken met blauwe druiven aan.  Die ongeduldig stonden te wachten om geoogst te worden. Hier en daar was er een wijnboer ijverig bezig tussen de struiken met traktor en handenarbeid in het najaar na de oogst worden al die druivenstokken gekortwiekt tot na de winter dan kunnen ze weeral uitschieten in de lente om nieuwe druiven te dragen er zijn daar ook speciaal wandelwegen aangelegd voor toeristen die daar graag wandelen op die heuvels.  Natuurlijk zijn we dan ook met een lading wijn weeral terug in Belgie geraakt hahahaha of wat dacht je en de wijn hij smaakte naar nog groetjes

Zo hebben we ook is een spoketripke naar Mondo Verde gedaan in Nederland kort bij Kerkrade.

We waren eerst een bezoek gaan brengen aan het drielandenpunt in Vaals en Gemmenich. Op het hoogste punt van Nederland staat het beroemde drielandenpunt Belgie, Nederland en Duitsland en vroeger was er nog een vierde landje Neutraal Moresnet dus een vierlandenpunt.

Het hoogste punt in Nederland is 323 meter hoog en heet Vaalser Berg (ahum) De drielandengrenspaal is maar een klein paalke met de drie vlaggen van de landen die met dit punt verbonden zijn.  Verder waren er verschillende schoolreizen daar bussen met kinderen ook de toeristenbus reed er een rare rode met een terraske aan dus half bus en half terras waar je tijdens het rijden van een heerlijke versnapering kan genieten.  Verder is daar nog de Boudewijntoren te zien, de grootste doolhof van Nederland, een paar eethuisjes,cafeetjes, een winkeltje, een ijswinkeltje, speeltuin, en heel veel bossen om te wandelen alsook een klein oud douanekantoortje dat nu een taverne is en een mooi panorama tot in Aken en Esweilher de grote rookpluim van de elektrische installaties.

In de namiddag zijn we dan maar richting Heerlen en dan naar Kerkrade gereden en zo verder naar Strijthagen.  Op zo'n oud mijnterrein hebben ze dan maar Mondo Verde gemaakt.  Er stonden daar nog twee kolenafval heuvels.  Eentje was bebost zoals in Limburg en van de andere hadden ze een kunstskibaan gemaakt tja die Hollanders zijn vindingrijk he! Hier bevond zich vroeger de Wilhelminamijn maar van al die mijngebouwen was niks meer te zien alleen in het kasteel had je een tentoonstelling van hoe het vroeger had uitgezien.  Met schachten, kolentreintjes, fabrieken, kolenwasserij, sorteerplaats, personeelsplaatsen enz;

Op de grote mijnplaats had je nu Mondo Verde het is een heel grote tuin met allemaal minnituintjes in. Als je binnekomt heb je eerst een serre met tropische planten waar de vogeltjes los vliegen, dit is een tropische tuin.  Dan heb je een mooi uitzicht op het hele terrein op een terras met een Italiaanse tuin, verder door kom je eerst in een Japanse tuin, dan een gallerei Chinese tuin, verder afdalen naar een alpentuin, een Russische met Siberische datsja en berkenboomkes, het folliesbos met grote standbeelden, een reus ( spook I genaamd hahahahaa:-pppp) een Pegasus, trollen, elfven, goden en godinnen, een oud duivelshol allee namaaksels hihihihiiiiiiiii, en vele bronnekes en beekskes;

Dan kom je uit bij de Monetvijver met prachtige waterlelies, verder ligt er een hoeve met een winkeltje met produkten uit de gehele wereld, het kasteel met de tuin en een vijver, een cafee met terrasje, een wandellaan langs mooie bloemetjes, kleine typische hollandse parkjes, verder heb je een Engelse tuin met een Grieks tempeltje, dan een vijver met een vissershuisje, een houten wandelpad door het bos, dan het vogelparadijs waar de vogels los vliegen met twee grote kraanvogels, ervoor ligt een Australische tuin met wat kangeroes, dan ligt er nog een Griekse tuin, een Marokkaanse met vele waterfontijntjes, ertegenover is er een Portugese nageaapt van een Portugees paleis, Ook een Spaanse tuin is er te zien, een Sahara tuintje met rotshuisjes de stenen komen van een oude steengroeve uit de Ardennen (afval van steenkappers) er staan daar ook zeer eenzaam een paal zeer kleine palmboomkes in het zand, verder heb je nog een patio, een tuin van het Alcazar, kleine spookdiertjes, en vele romantische plekjes om te spoken en weg te dromen, en heel vele bloemen. We hebben ons daar prima goed geamuseerd en gespookt het was nergens beter om daar wat rond te spoken vele kleine spokenkoten daar gevonden. En zo hebben we deze fijne plek ook al is verkend.

We hebben ook is een tripke gemaakt naar Daun in Duitsland in de Eifel.  We reden weeral richting Luik naar Malmedy en zo richting Butchenbach daar was juist nog een begravenis bezig. En zo zagen we een plaatje Daun 50 kilometer liggen.  Wat was dat toch een heel andere streek de Eifel zo kleurrijk dit in verhouding met de grauwe Ardennen die zo eentonig en desolaat is misschiens hebben de Hoge Venen er iets mee te maken. Wie weet, In de Eifel lagen er tenminste prachtige huizen in vakwerk.  Typisch voor de streek, mooi onderhouden met een prima tuintje dat je bij onze zuiderburen niet vind of hier en daar is een uitzondering.  Onderweg kwamen we ook de typische bossen van de Eifel tegen alsook meren en groene heuvels met weides.  Zo kwamen we dan in Daun aan en hebben naar de Maren gezocht zo kwamen we aan de Schalkenmehren een typisch vulkaanmeertje hier hebben ontploffingen van gas plaats gevonden zo'n 10 000 jaren geleden.  Dat moet nogal een knal geweest zijn want het was groot je kon er zelfs op zeilen, in de buurt lagen er nog zo van die maren.  We wandelden door de bossen en kwamen aan een klein wit kapelletje uit nog een overblijfsel van een klein dorpke dat daar ooit geweest is.  Ook aan het kapelletje was er zo'n typisch Duits kerkhof met oude en nieuwe graven, gemaakt van ruwe stenen met bloemen en planten. Nadien gingen we verder spoken naar het stadje Daun daar was een vulkaan museum te zien.  Kon je op een maquette zien hoe die gaten of maren onstaan waren en wat verder door was een echte Duitse Vulkaan in Manderscheid  de Mosenberg  hij heeft naar het schijnt vijf kraters. In het museum lagen er nog fossielen, mineralen, ertsen zoals lood en zink, ook bruinkool lag er, ook hoe er mineraal water is ontstaan dank zij de vulkanische aktieviteit.  In de buurt ervan ligt Gerolstein die de bronnen van Thonisteiner hebben.

Verder in het museum kon je nog wat tropische plantengroei van de Eifel zien of hoe het ervoor uitgezien moet hebben in de prehistorie; en hoe edelstenen kunnen ontstaan zijn zoals diamant, of goud en zilvererts enz..; ook in het stadje zelf was er een dierenpark met lokale dieren uit de eifel zoals het hert, reebok, everzwijn, wilde kat, vogels enz en een zomerrodelbaan voor de kinderen.  En zo eindigde dit tripke ook al weer met de herfst in de lucht want de bomen waren allen verkleurt dit was al begin oktober van 2003.  In de Ardennen was nog alles goed groen destijds. De Eifel heeft een zeer ruig klimaat en begint de winter er vroeger en de zomer later tot nog s ne keer boehoeeeeeeeeeeee

Zo vertrokken we weeral op een mooie zondagnamiddag richting Visé, Aubel, Henrie-Chapelle en verder naar Montzen richting Kelmis of  La Calamine.  Daar aangkomen aan onze zeer bekende Casinovijver waar we regelmatig spoken hoorden we in de verte  vreemde geluiden en veel boemlala waar het anders zo rustig en stil is.  Zelfs de reiger, de eenden, de futen, en waterschildpadden die normaal liggen te luieren in de zon vonden dat vreemd.  Na onze wandeling daar trokken we richting dorp en wat zagen we daar hihihihhiiiiiiiii alle huizen waren mooi versierd met vlaggetjes en ballonnen met heel veel volk. Het was carnaval met veel tralala. Jammer we kwamen te laat (((( want de stoet was juist gedaan.  We hebben zeker een half uurtje mogen wachten vooraleer we door konden. Want we gingen Vaals onze goeie ouwe Noordeburen opzoeken.  Naar ons gekende plaats bij het drielandenpunt. Maar vooraleer we er waren moesten we Moresnet nog passeren daar het zelfde tafereel ballonnetjes en vlaggetjes aan de huizen en mooie papieren bloemen.  Daar was de stoet nog volop bezig. Maar na een tijd zijn we dan toch op die beroemde Hollandse hoogste berg geraakt namelijk de Vaalserberg hihihihhiiiiiii een heuveltje van amper 300 meter noemen die Hollanders al een berg en klein Zwitserland met hun beroemde gletsers in de winter hahahahahaa sommige hebben zeker nog nooit een echte berg gezien zoals de Zwitserse, Duitse of Oostenrijkse Alpen.  Dat zijn pas bergen. Maar ja wie zijn wij om hen te beletten om dit heuveltje een berg te noemen.  In Vaals waren niet veel toeristen dan maar richting Gemmenich gereden mooie uitzichten onderweg.  En natuurlijk weeral in het centrum versierde huizen want daar was het ook carnaval. We kwamen opeens in het midden van de carnavalstoet terrecht.  In een groep met anenassen en citroenen verkleedde zotten met veel groen, geel en oranje aan. Vergezeld met heel veel bier en karamellen zelf ons de spoken kwamen ze een snoepie geven hihihihiiiiiiiiiiiiiiii we reden maar mee in de stoet te midden van al die feestvierders. Langs de weg waren er daar hun roes  aan het uitslapen die moeten nogal gezauphen hebben amai zenne alsook op de versierde wagens lagen van die zotten te knorren.  Ook op die carnavalswagens stonden de biervaten paraat om al die dorstigen te laven.  Verder op die wagens stonden ook van die Waalse schoonheden te pronken met hun beste kostummeke aan want het waren lokale marionetten op Duitse volksmuziek (carnavalsmuziek) tja het is het Duitse landsgedeelte van Belgie.  (de oostkantons).  de Waalse overheid had daar ook voor model gestaan om in te stoet te pronken want er was daar ene Elie de Rupo of zoiets  en Louis Michel ook een paar stoere kerels van de Vikings, lopende palmbomen, lege bierbakken met twee voeten eronder, holbewoners, lopende bananen en appelsienen, pompelmoezen, appels en peren, ook waren er verklede okkernoten te zien, radijsjes, pompoenen zeer dik wwwwwwoooooooowwwwww, porei, sla, en selder en zo meer.  Ook apen in een kooi natuurlijk verkleed. (een gorilla zat er te krijsen) negertjes waren er ook bij met een raffia rokske aan en aan hun hielen een mooie hieleversiering.  Een lopende hut, een paar stoere boerenjongens uit de streek met een kar waarop een oude melkkan stond waar bier in zat, enzo meer.  Dan eindelijk konden we voorbij het dorp nog een half uurke wachten want een carnavalswagen kon z'n draai niet vinden het was een stoere traktor die er vast zat.  Maar toch uiteindelijk geraakten we op de terugweg naar huis.  We kwamen er de prachtigste carnavalswagens tegen vooral in Voeren was het ook carnaval geweest.  Traktoren met allemaal verkleden zotten, uitbeeldingen van de één of andere lokale beroemdheid hahahaha wereldberoemd in Wallonie.  En ook nog drinkebroers  die wiegel de waggel over de straat huppelden met de lege fles nog aan de mond bengelen en een paar onverklaarbare woorden mompelden.  De bierbakken steeds paraat om al die lege magen te vullen en de lege flessen op te vangen.  Tja wat wil je 't is maar eens per jaar carnaval he! En de zotskap mag er niet aan ontbreken.  Zo eindigde dan weer ons carnavalstripke in Gemmenich dan tot genoegen . boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

Op een leuke zondagnamiddag gingen we is ne keer met het mooie weer als gezelschap een spookuitstapje maken natuurlijk richting Visé, Aubel, Henrie-Chapelle en zo richting Vaals, Plombiéres, eerst natuurlijk Hombourg passeren om dan uiteindelijk in Plombiéres dorp  te belanden, tot in het dorp aan een klein leuk koepelkerkje daar stond een groot plan om te zien waar we naartoe konden gaan want we waren op zoek naar de oude loodmijn in dit dorpke.  En wat zagen we daar aan dat kleine koepelkerkje? drie maal raden hihihihhiiiiiiiiiiii natuurlijk de alomvertegenwoordige Nederlanders die je overal tegenkomt en een groepke Waalse jongeren die daar wat  rondlummelden.  En meer was er niet te zien behalve nog een oud mijnwagentje dat vroeger in de loodmijn werd gebruikt als aandenken uit de vergane glorie van die tijd.  Na wat zoeken met natuurlijk ons beste schoolfrans van vroeger, zagen we de mijn liggen op dat plan en wat was daar juist tegenover de kerk ! Juist een weg  die zou ons naar die oude mijn brengen, natuurlijk moesten we nog eerst door een piepklein wegske aan onze linkerkant inslaan en na 100 meter zagen we oude lelijke en verkommerde gebouwen zeker  oude opslagplaatsen van looderts, en een beek die later de Geul bleek te zijn een mooi onderhouden park met een paar kleine gebouwen om in de zomer een barbeque te geven en  een parkeerplaats.  Na eerst een wandelingske gemaakt langs dat kleine straatje zagen we een mooie vijver liggen met een paar mooie herenhuizen. Daar wat verder door, een oude brug over een autoweg en een mooie wandelweg op de kam van een oude heuvel.(Braesberg)  Maar nergens een mijn te zien. Verdorie waren we nu verkeerd.  Neen hoor maar die lag verscholen in de bossen.  Terug in het park aangekomen gingen we de wandelweg achter het park na daar ontdekten we  precies  de Kempen  of  de Hoge Venen, een ééntonig landschap met een paar denneboomkes.  Verder door stond een oud versleten boemeltreintje te dromen op betere tijden op een stuk versleten spoorweg.  En verder was er een soort primitief brugske over de Geul waar we aan de andere kant konden komen en wat zagen we daar juist ja de plaats waar de mijn was geweest.  Er lag daar een heel eenzame vijver met een zeer grote kale plek waar wat bruin gras op groeide met hier en daar een eenzaam vervormd boomke het leek juist de prairie in Wallonie.  Of een landschap van de Kempen zoals de Sahara in Lommel.  Zo doods en desolaat.  Dit achter een prikkeldraad omgeven maar langs de zijkant stonden allerhande plaatjes met uitleg van de zinkflora die daar maar alleen in die streek voorkomt zoook in Kelmis aan de oude zinkmijnen. De zinkflora is zeer uniek in de streek en zeer zeldzaam daarom dat ze  beschermd is, zo stond er in vier talen te lezen welk plantje of bloemke het waren maar ze waren nog zeer klein.  Zo was er een zinkboerenkers, zinkengelsgras, zinkhazelaar, zinklepelblad, en de koningin van de zinkflora namelijk het zinkviooltje, weegbreek, zinkgras en nog een paar onbekende.  Zo rap ze bloeien gaan we beslist terug om prachtige fotos te maken van deze mooie flora.  Want het is zo zeldzaam en ze groeien  maar op die vervuilde grond waar  erts in de grond zat.  Ook lag er op de paden nog afval van het looderts. Zwarte blokjes met aan ene kant een glanzend stukje lood.   Afval heuvels waren er ook nog te zien verder op.  Nadien zijn we dan nog maar is onze Nederlandse Noorderburen met een bezoekje gaan vereren in Slenaken. Want het is niet meer dan normaal dat we die dan ook een tegenbezoekje terugbrengen. Zo blijft het in evenwicht he ! En zo zat er ons spooktripke op tot een volgende spoketripke boehoeeeeeeeee