Ze zouden je missen. Treurden als een treurwilg.
En je hoopte op het handgeklap van hun ogen.
Maar het bleef ijzig stil in het wit rond hun iris.

Geen gesprokkel of geklapwiek van woorden.
In het landschap van letters bloeide nochtans alles blauw.
Alleen de lucht nam het in zich op.

Kameleons hebben de neiging zich te verdedigen.
In kleuren.
Misschien zie ik ze wel niet.

Afscheid van een lezer

Breed als een zee
lag het alfabet voor me open.
In de verte een horizon vol omega.

Ze stonden aan de kade van m'n zinnen
en wuifden naar m'n woorden.
Tot ik ze niet meer las.

De pakketboot van papier
dreef weg als een zeilend schuitje.
Ik peddelde wat letters door de golven.

Inkt gutste over het witte water.
Los van lezers schreef ik nu voor mij alleen.
Dopte m'n pen en ademde de lucht vol blauw.

Uvi

31-07-2007, 09:41 Geschreven door Uvi

Avond uvi,

Zelfs na het mooiste concert loopt de zaal leeg en doven de schijnwerpers, uvi. Maar de volgende dag worden er links of rechts wel fragmentjes geneuried. En ieder die later in de straat voorbijgaat, zet wel eventjes de boodschappentas neer met achter op de tong het goede gevoel dat het mooi was.
Hoe doet het de kleinzoon, uvi? Goennacht.c05

31-07-2007, 00:04 Geschreven door Give