Ik laat de ochtend binnen.
Hij groet mij koeltjes.

Als je een zittend leven hebt dan is er weinig beweging in je leven.
Je chaise longue verslijt op de ene plek al wat meer dan op de andere. Maar alles gebeurt binnen de wereld van je hoofd.
Je reismiddel is je magische verbeelding.

Ik troost me, Proust ging op zoek naar 'le temps perdu' in zijn slaapkamer. Had niet meer verbeelding nodig dan een bed.
Heb zelf een gans huis ter beschikking. Van nul tot en met de zolder. Vier etages. Ruimtelijke ordening zat dus.

Gisteren verleid door Connie.
Meteen naar een boek gehapt.
'De Wetten'. Haar debuut.

Ik blader er wat doorheen. En verstil. Ik citeer:
"Ik nam een slok op het leven en op de eenzaamheid van het geluk
en opende de knisperende enveloppe met een been van de schaar."

Patsboem. Die ene zin is mijn volledige biografie, dacht ik.
En sloeg het boek dicht. Op weg naar de pc.
Hier zit ik nu en lees wat m'n vingers mij vertellen.
Ook zij zijn behoorlijk geschrokken.

Ik laat ze even bekomen.

Uvi