Lippen zijn de gevoeligste oren die we hebben.
Uit 'Loerhoek' van Bernard Dewulf, pagina 182.

Dag lezer-es,

Ben jij van het 'mathematische' type, dan bestaat er veel kans
dat jij dit soort zinnen maar 'niets' vindt.
Want één plus één is twee en geen drie.

Misschien ben jij dan wel van de categorie:
'de waarheid niets dan de waarheid'.
Alsof die te vatten of te bewijzen zou zijn in formules of woorden.
Wellicht ben jij dan een 'wat-type'.

Ikzelf ben duidelijk een 'hoe-mens'.
Geen interesse voor het 'wat'.
Dàt ken ik ondertussen wel op mijn leeftijd.
Het is eeuwig en altijd hetzelfde.

Je wordt geboren en je sterft. Dat is het enige wat vastligt.
Tot nu toe.
En 'wat' daartussen 'ligt' is min of meer voor elke mens hetzelfde.
De pijnen van de groei en het afsterven.
En het plezier, daar waar het kan.

Van kind naar volwassen.
Van verliefdheid naar liefde.
Van geluk naar ongeluk. Of andersom.
Van begoocheling naar ontgoocheling.

Kortom, het leven zoals het is.
Mààr 'het hoe' is voor iedereen ànders.
In de beleving en de beschrijving.

En daar herken je volgens mij de échte schrijver.
Hij stopt niet bij de realiteit.
Neemt geen foto maar schildert een aquarel.

Zelf ben ik een zondagsschilder.
Ook in de werkweek.
Een amateur. In zijn oorspronkelijke betekenis.
Komt van het Latijn 'amare'. Beminnen, liefhebben.
Een liefhebber dus.

En dàt mag je weer lezen zoals jij dat wil ...

 

Uvi