Zelfs de mussen zwegen.
De hitte lag loodzwaar te hijgen op de daken.
Niets bewoog. Tenzij de wind.

Ik had me terug getrokken binnenskamers.
In m'n klamme vingers.
Ze hielden amper een boek open. In de zware handen.

Maar het was dan ook een kaliber.
Een Connie Palmen.
Met dit weer zou je aan wat koeler denken.
Een frisse Palm bv.
Maar deze filosofe biedt verfrissing voor de geest.

Tussen haar woorden wuift eruditie.
Haar letters drink ik als een drunken sailor.

Hoe verkwanselde ik m'n jonge jaren?
Wat deed ik met het leven?
Geef me geen antwoord op deze oratorische vragen.

Ik zou me slechts schamen.

Uvi



Vandaag geen stap extra muros gezet.
Ben een heremiet in het diepst van m'n gedachten.