Avond. De dag sterft in z'n armen. Nog de lijkwade van de nacht. Morgen weer een reïncarnatie van de ochtend.
***
Ben moe. Hij moeder. Vroeg zelf om te gaan slapen. Een vage pijn dwaalt door z'n lichaam.
Hoofd. Buik. Fesses. Ze worden bezet door wat? Moet ik me zorgen maken?
***
Vandaag hoorde ik haar stem niet. Een dag zonder geluid. Oren zonder reden van bestaan.
Wel een smsje. Ze schrijft beter naar gelang ze verder weg is. Gemis en verlangen gedijen op afwezigheid.
Uvi
|