Een lieve oma schreef me een vertederende reactie.
Een stukje:
ik wou dat ik hem kon ontmoeten,
dat lieve, flexibile afrikaantje.
misschien zijn de geuren
van Afrika reeds weggeschrobt.
of zit er toch nog een beetje
rode aarde, achter zijn linkeroortje.
ik zou hem toefluisteren
dat ik ook van Afrika hou,
misschien gelooft hij mij wel.
...
een oma
Dag lieve Oma,
Rode aarde.
Zou de aarde kleuren van het bloed?
Het verdriet van verschroeide tranen?
Geluk in grote ogen, witte lachende tanden.
Dat is Afrika in de brochures.
Ze dansen voor de gestresseerde blanke man.
Hij komt 'armoede consumeren'.
Om nadien, enkele weken terug thuis in het paradijs,
minder snel te 'verzuren'.
Afrika,
en ik denk aan bootvluchtelingen,
mensen die liever sterven op het water
dan te verhongeren op de rode aarde.
Een moeder vertelt
dat haar zonen zelfmoord pleegden
omdat ze haar niet meer konden helpen.
Congo, Rwanda, Soedan, Somalië, Niger, Ethiopië ...
Allemaal Afrika ...
Aids en verbod op condooms en medicatie ...
Corruptie op elk echelon.
Van de gerant in de auberge,
die het geld in eigen zak steekt,
als er 's nachts nog een toerist over de vloer komt,
de boekhouderS die met geld gaan lopen,
de aannemer ...
de politieman, de dedouanier ...
a neverending story van armoede en wanhoop ...
Vergat ik de krijgsheren en de regeringen?
Afrika, wat ben jij mooi tijdens je vakantiedagen.
Helaas, willen ze jou allemaal verlaten ...
Lieve oma,
deze woorden mag je me niet kwalijk nemen.
Ze zijn niet bitter. Klagen ook niet aan.
Ze zijn alleen maar verdrietig ...
Een opa
die niet naar Afrika wil
die hier het geluk maar voor op te rapen vindt
PS.
Voor alle duidelijkheid:
Afrika is een schitterend continent voor mensen met geld.
Zelfs voor ontwikkelingshelpers met 'westerse statuten'.
Voor 'les nouveaux riches'. O ja, die zijn er ook daar.
De kustlijn van het dorp waar m'n dochter woont
wordt vol gebouwd met villa's.
Haar vennoot noemde me het onlangs 'Blankenberge'.
Afrika is wellicht zo verschillend als elke zandkorrel.
