Het ochtendlicht en het avondlicht
is familie van elkaar.
Traag en teder, opstaan en ondergaan.

Het vroege licht laat mij lezen en schrijven.
En met Gruwez aan tafel ook herfstig weemoedig worden.
Terwijl het nog volop zomer is.

Zijn letters zijn late tranen
over het sepia kleuren van de jeugd. Een zerk op z'n vage idealen.
Later moet alles afgelijnd kloppen.
Een baan en kinderen zijn nefast voor je dromen.

We all read to know we're not alone. (Shadowlands)

Mijn leven is een perkament.
De tijd schreef het vol. Gerimpelde gevoelens.

In een hoekje
koestert de zon nog wat vergeten dromen.
Papier is een hoffelijke spiegel.
Wat blauwe schmink over de rimpels van het leven.

Uvi

PS.
" ... tussen droom en daad,
tussen alles wat je nog even zijn mag en het weinige
wat je uiteindelijk worden zult, ..."
" ... dat niemand straffeloos ouder dan twintig wordt."
Uit "Een stenen moeder" Luuk Gruwez.