Vidange Perdue
Hoe ik vlug nog wat tijd opschrijf.
Want straks komt zij langs de tuin
naar boven.
Hoe ik Dewulf
nog even uit zijn blauwe slaap haal.
Met stille handen. En voorzichtige verbeelding.
Want als de jaren je bezetten
en de Tuinman zit te staren,
dan weet je dat de tijd irreversibel is.
En alleen het beste overblijft.
Zoals, niets doen bijvoorbeeld.
Of vermoeden dat het zo is.
Uvi