Gruyère. Mag het iets meer zijn?
Soms, wordt de ochtend niet wakker. Hoewel de zon al schijnt.
Het duister blijft hangen, als mist, boven de contouren van m'n zwarte ziel.
Ze tobt.
Ik hoor 'Duinkerken' op de radio. En ik denk, daar moet ik heen.
Net alsof daar de ochtend zal open gaan. Boven een Gruyère van geluk.
Maar neen. Zo werkt dat niet.
Het geluk werd nog maar pas gevangen in statistieken.
En nu ligt het daar binnenkort onder het stof. Van professor Elchardus.
Hoe zou hij het geluk van mensen meten? Met een el of een maatbeker?
Hoe lang of hoe zwaar ziet het geluk eruit?
Stel je voor dat je in 'den Delhaize' een kilo geluk zou kunnen kopen.
Zou het dan liggen bij 'de droge voeding' of vers gehouden in 'de koeling'?
En bovendien, zouden de rijken het dan niet voor onze neus opkopen?
Hamsteren. Oppotten. Het op de beurs gooien?
En zouden dan voor de armen, enkel wat kruimels over blijven?
Maar hoe zit dat vandaag de dag dan? Gebeurt dat al niet?
Want ik lees in de studie dat geld gelukkig maakt.
Erg voor de mensen met een 'leefloon'. Die kunnen enkel nog leven.
Uvi
|
