Vliesvleugeligen
Een mug schreef het zopas in mijn hoofd. Ze vloog wat letters op mijn venster. Ze leeft nog. Erbarmen kreeg ze. Tijdelijk toch. Om deze charmante alliteratie. Vliesvleugelig.
Of ze familie is van de gevliesde gevleugelden, ach, het kan me niet schelen. Vlinders daarentegen, die had ik graag bedacht met dat soort serene stijlfiguur. Ze fladderen weemoed in m'n woorden. En alliteraties van bloem tot bloem.
Vliesvleugeligen. Het moet zo iets zijn als een waternimf die wil vliegen. Een zeemeermin. Met haar vinnen vleugels in een zee van lucht. Water dat adem wordt. Blauwe golven in wolken. Verlangen in volle vlucht.
Vliesvleugeligen. Ze bevolken m'n ochtend ...
Uvi
|