Onder mijn dagboek van woensdag 18 april ll.
schreef Meermin:
"Maakt het iets uit? De datum waarop de rozen werden gezet?
Misschien zijn er 51 redenen om niet op de dag zelf de bloemen te zetten.
Nu staan ze er en dat is wat telt. Dood maar niet vergeten? "
Waarom.
Sluimert er een licht verwijt in haar reactie?
Dat vroeg ik me af.
Terwijl ik slechts vragen poneerde. Suggereerde.
Het waarom. De wieg van de filosofie.
Waarin de gedachte ligt te blozen. Als een boreling.
Gewikkeld nog in twijfel.
Ik ben een beetje bang van mensen zonder deze luier.
Zij stralen de arrogantie uit van een Axioma.
De grondregel of het sluitstuk dat niet hoeft bewezen te worden. In aanslag.
Voor deze soort 'weten-schappers' is de twijfel eerder een gebrek.
Het Dogma maskeert hun Onzekerheid.
De macht van de onfeilbaarheid. Een Aureool rond hun Grote Gelijk.
Terwijl twijfel juist een gids is op weg naar "exactheid".
Maar dan nog gesluierd in onderzoek. Geluierde wetenschap.
"Gelijk krijgen" is voor sommigen belangrijker dan "gelijk hebben".
Uvi
PS.
Beste lezer,
misschien denk je wel: "wat een arrogante aanval op een reactie".
Schijn bedriegt.
Vooraleer ik dit schreef, verwittigde ik Meermin.
Bedankte ik haar bovendien, want zij gaf mij dit dagboek cadeau.
Ze is nu zelfs tot op het Forum afgezakt merk ik.
Ik vermoed dat vele lezers zich te sterk vastpinnen op de letters van een tekst.
Lees maar, er staat niet wat er staat. (Martinus Nijhoff)
Fiction + Facts = Faction.
|
