Als ik Brouwers
in 'De Wandelgangen' van de radio hoor hijgen
dan word ik amechtig. Ontdaan van adem.

Ik snak naar lucht.
Want heb het zo al moeilijk om m'n brandstof
te tanken uit de hemel.

Brouwers, de scherpschutter, de Picassso van de stijl.
Maar ook de boer die ellenlange zinnen ploegt.
Over het witte veld. Met trage pen.

Hij die prijzen aanklaagt en er literair over zeurt.
In fraai gestileerde frasen. Maar gewillig  en geruisloos
het manna naar z'n bankrekening transfereert.

Hij mag nu, wat Reve werd ontzegd,
de prijs van de Letteren uit de bladerende hand
van een Koning, halen.

De symbiose van de osmose.
Een Vlaamse Hollander. Bijna Europees.
Het dorp is een wereld geworden. Van woorden.