Un voyageur immobile
Foto
Mijn favorieten
  • Petit prince
  • Inhoud blog
  • Mijn stenen bruid
  • It feels like home to me
  • De ringbus
  • Vidange Perdue II
  • Vidange Perdue
  • Stilleven
  • Heimwee van de regen
  • Koelte
  • Komen en gaan
  • Tuindeur
  • Thuis
  • Vertrouwen
  • Libelle-schrijver
  • Het lankmoedige licht
  • Blonde lok
    Laatste commentaren
  • cycling jersey (cycling jersey)
        op Limousine in het wit.
  • Een opa op schoot (rein)
        op Overjaarse vlinder
  • bezoek van bompajack (bompajack)
        op Stilleven
  • weten (Ria)
        op Stilleven
  • stalking (Uvi)
        op Tuindeur
  • Avondgebed (Ria)
        op Tuindeur
  • met tranen... (Ria)
        op Thuis
  • Maanlicht voor Martine (Uvi)
        op Jonge sla
  • De dag loopt ten einde (Ria)
        op Jonge sla
  • Avondschroom in den AB (Uvi)
        op Ochtendlicht in een kopje
  • Vermetel is A+B (Alterego)
        op Ochtendlicht in een kopje
  • Vermetel is A+B (Alterego)
        op Ochtendlicht in een kopje
  • Ria Skypt (Uvi)
        op Oceaan
  • Vermetel is A+B (Uvi)
        op Ochtendlicht in een kopje
  • skypen (Ria)
        op Oceaan
  • Partir sans sortir. - Een Dagboek van Blauwe brieven .
    29-04-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Welcome to my world ...




    Welcome to my world.


    Ik hoor de stilte. Wonderbaar.
    Sinds 1 april kwaken de kikkers ononderbroken.
    Waarom vanavond niet? Wilde staking?
    Of is het de wind die hen vermanend toespreekt?

    Ik hoor hem suizen. Het geruis sluimert in de kruinen.
    De hoge noten in de toppen van de bomen.
    Dichterbij frazelt hij in de hagen. De bladren buigen.
    Hij is hun stem. Hij laat hen spreken. In een kabbelend koor.

    'To whisper'. Dat vind ik zo'n warm woord.
    Ik zie het tuiten van hun lippen.
    O, bladren hebben geen lippen? Wel, in mijn wereld wél.
    Ze fluisteren. De wind wuift. Hij streelt hen door de haren.

    Gek, hoe alles in je hoofd beweegt.
    Hoe hersenen luisteren.
    Als de kikkers niet meer kwaken.
    Soms wou ik dat de mensen ... niet meer zouden praten.



    Uvi



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (2)

    30-04-2007
    Zou er een antwoord zijn?


    Goedenavond waarde mevrouw,

    van antwoorden in vragen.

    Het valt me nu op.
    Fluisteren is maar een zucht verwijderd van luisteren.
    Een moeilijk vak. Eerder een talent.
    Zonder het ene, best niet het andere.

    Ach, ik fluister maar wat.
    Want ik ben een mens (ik hoop dat toch).

    Mensen praten. Hagen niet.
    En dat is nu net het verschil. Woorden.

    Zelfs als ze gefluisterd worden in zachte oren, Meermin.
    Onder een waterval van golvend haar.
    Dan nog kan het een schreeuw zijn. Een langoureuse leugen.

    Hagen liegen nooit.
    En de wind ... ik vraag het hem wel eens...

    Dank voor je inspirende reactie!

    Uvi


    30-04-2007, 20:36 Geschreven door Uvi


    Vraag...
    ...mensen eens ook te fluisteren? Minnekozend in het donker. Of zwaarbeladen in een biechtstoel van vroeger. Of in dat spel dat we als kind speelden: fluister je zin door in het oor van een ander en wat heeft de laatste dan gehoord? Misschien zijn fluisterende mensen wel net zo mooi om te horen als fluisterende bladren, wanneer de kikkers niet meer kwaken? Wie weet?

    30-04-2007, 20:20 Geschreven door Meermin


    Foto

    Archief per maand
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!