De taal.

Zij is mijn minnares.
Een dame op leeftijd ondertussen. 
Nog eentje van de generatie 'Joos Florquin en Mark Galle'.

'Hier spreekt men Nederlands'.
En 'Voor wie haar geen geweld aandoet'.
Dat genre dame.

Waar geen plaats was voor een rimpel dialect.
Want die jeugdzonde moesten we wegsminken.
Ontgroenen of spenen van onze moedertaal.

De auto-mobiliteit bracht ons vanuit de dorpen en provincies samen.
En we begrepen elkaar niet. Daarom. Eéntaligheid.

De radio en de televisie waren de missionarisen van de Taal.
Zij moesten ons bekeren tot het Ware Geloof: het ABN.
En we lieten ons graag dopen.
Samen met Fons Fraeters en Annie van Avermaete.

Onderdompelen in deze nieuwe niet Babelse Taal.
En plots verstonden we elkaar. Geen Babylonische spraakverwarring meer.
We spraken met dezelfde tong. Een moderne 'Mother tongue'.

Alleen de Walen die spraken nog Frans in Leuven.
Maar die leren nu Vlaams in Louvain-la-Neuve.



Uvi